آسمان تاریڪ و بی‌رمق شب ۱۹رمضان ستاره‌هایِ بے‌قرار و ماه که با تمام وجود برای دیدنِ رویِ علی‌بن‌ابے‌طالب لحظه شماری می‌کند.. هنوز از ماجرای در سوخته و پهلوهایِ شکسته مادر نگذشته که نوبت پدر شده است.. از خانه بیرون می‌آید کیسه‌هایِ نان را روی شانه‌هایش می‌اندازد و به‌طرف خانه یتیمان راه می‌افتد تا مرهمی باشد بر قلب‌هایِ آشفته و اشڪ‌هایِ دائم‌شان..:) نزدیک صبح شده است بار دیگر برای اقامه نماز از خانه بیرون می‌آید و به سمت مسجد راه می‌افتد.. تمام زمین و زمان دستشان را به هم داده‌اند تا علی(ع) به مسجد نرود مرغابی‌ها دورش می‌چرخند ستاره‌ها خاموش می‌شوند تا رفتن پدر را نبینند و ماه بے‌قرارتر.. علی(ع) به نماز می‌ایستد دیده‌ای دریا به رکوع رود و انگشتر بخشد و به سجده رود و فرقش را..؟! آری علی جانِ پیغمبر نفس‌هایِ زهرا و پناه بے‌نوایان در محراب غرقه به خون شده بود.. به‌طرف خانه روانه شد خون‌های سرش دݪ زمین را به درد می‌آورد بچه‌ها به طرفش دویدند بابا بابا چه شده است..؟! و شب و ستاره و ماه سوگند به بغض هنگامی که فریاد می‌شود فزت و رب الکعبه.. #جان‌عالم‌به‌فدای‌تو‌علی.. @safiran_shohadaa