‍ به نام الله... گمان کنیم اکنون، #صفر سال ۱۱هجری ست. این روزها خورشید فروزان #مدینه سرد است، آسمان ناله می کند، زمین بی تاب است و جریان شریان درخت، به احترام #غم می ایستد این روزها، مدینه دلتنگ است. دلتنگ مردی که از نگاهش، مهر چکه می کرد. مردی که تبسمش، عطر #بهشت داشت. این روزها، #زهرا(س)دلتنگ است. دلتنگ پدری که دختر نازدانه اش را، می بویید و می بوسید و #گرامی اش می داشت. پدری که از عمق جان، کوشید و از هیچ چیز، بهر رواج #حق دریغ نکرد این روزها، #علی(ع) دلتنگ است. دلتنگ #برادری که پشت به پشت یکدیگر، به کارزار قدم نهادند و بیرق #عدل را برافراشتند. برادری دلسوز، که ذره ذره ی #کائنات محو تماشایش بودند این روز ها رزق جهان، #بغض است. بغضی تلخ از فراق رسول مهر. از فراق #بَشیرُ_و_نَذیر از فراق #رَحمَه_لِلعالَمین به هجران، زارى دلهاى خونين   ز حد بگذشت #يا_ختم_النّبيّن ز اشك و آه مهجوران بيتاب جهانى غوطه زد در آتش و آب* و اگر به مهر ۱۳۹۹ هجری خورشیدی هم باز گردیم، عُشّاق #دلتنگ اند. اما این دلتنگی و رنج، آن دم معنا می یابد که ره #رسول در پیش گیرند و بشوند مرید #حقیقی. بشوند یاور مقبول به مناسبت سالروز #رحلت_حضرت_رسول(ص) @safiran_shohadaa