🌾🌱مطلب فوق العاده يك پروفسور فرانسوی در جشن بازنشستگی اش در دانشگاه سوربن فرانسه چنین گفت :  من عمرم را وقف ادبیات فارسی ایرانی کردم  و برای اینکه به شما اساتید و روشنفکران جهان توضیح دهم که این ادبیات عجیب چیست ، چاره ای ندارم جز اینکه به مقایسه بپردازم و بگویم که ادبیات فارسی بر چهار ستون اصلی استوار است :  #فردوسی ، #سعدی ، #حافظ و #مولانا .  فردوسی ، هم سنگ و همتای هومر یونانی است و برتر از او . سعدی ، آناتول فرانس فیلسوف را به یاد ما می آورد و داناتر از او . حافظ با گوته ی آلمانى قابل قیاس است ، که او خود را ، شاگرد حافظ و زنده به نسیمی که از جهان او به مشامش رسیده ، میشمارد . اما مولانا ، در جهان هیچ چهره ای را نیافتم ، که بتوانم مولانا را به او تشبیه کنم ،  او یگانه است و یگانه باقی خواهد ماند ، او فقط شاعر نیست ، بلکه بیشتر جامعه شناس است و روانشناسی کامل ، که ذات بشر و خداوند را دقیق می شناسد ، قدر او را بدانید و به وسیله ی او خود و خدا را بشناسید .  من اگر تا پایان عمرم دیگر حرفی نزنم ، همین شعر برای همیشه کافی است :  باران که شدى مپرس ، اين خانه کيست  سقف حرم و مسجد و ميخانه يکيست  باران که شدى،  پياله ها را نشمار  جام و قدح و کاسه و پيمانه يکيست  باران! تو که از پيش خدا مى آیی !  توضيح بده عاقل و فرزانه يکيست   بر درگه او چونکه بيفتند به خاک  شير و شتر و پلنگ و پروانه يکيست  با سوره ى دل، اگر خدا را خواندى  حمد و فلق و نعره ى مستانه يکيست  از قدرت حق، هر چه گرفتند به کار  در خلقت حق، رستم و موریانه يکيست  گر درک کنى، خودت خدا را بينى  درکش نکنى، کعبه و بتخانه يکيست 👉https://eitaa.com/emamhasanemojtabi/936