💠 اصلاح يک تعبیر نادرست 🔹 آقای حاج آقـا رضـا صـدر می‌فرمود: برای نـام بـردن پیامبر خاتم #حضرت_محمّد (صلّی الله علیه و آله) از تعبيـر رایـج «پیامبر اسلام» استفاده نکنید؛ زیرا از ابداعات مستشرقان و مخالفان اسلام است که رسالت آن حضرت را قبول ندارند و ایشان را تنها پیامبر مسلمانان می‌دانند. 🔸 بهتر است ما از تعابیری نظیر «#خاتم_الأنبياء» یا «#پیامبر_خاتم» یا «#رسـول_خدا» یا «#رسـول_الله» و مانند آن استفاده کنیم که در آن شهادت ضمنی به رسالت آن حضرت است.¹ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 1⃣ مرحوم علّامه حاج سیّد محمّد علی روضاتی نیز در لزوم اصلاح این تعبیر ناصواب چنین نگاشته است: «اجازه فرماييـد ايـن مـطـلـب عقیدتی مهم را عرض کنم که در این روزها بسیار می‌خوانیم و می‌شنویم که از حضرت ختمی مرتبت (صلّی الله علیه و آله) تعبیر به «پیغمبر اسلام» ، «پیغمبر گرامی اسلام» ، «رسول گرامی اسلام» می‌شود، در صورتی که این تعبیر درستی نیست و آنچه در قرآن کریم یاد شده «محمد رسول الله» ، «ولكن رسول الله و خاتم النبيين» است و در اذان می‌گوییم «اشهد أن محمداً رسول الله». در حقیقت حضرتش «شارع مقدس اسلام» است نه «رسول اسلام» که این تعبیر را دشمنان آن حضرت و اسلام یعنی شیاطین کفار، ابداع و اختراع کرده و به دست مستشرقانشان و به زبان گویندگانشان به کار می‌برند و رواج می‌دهند، چه آن‌ها قبول ندارند و منکرند که آن حضرت رسول خدا باشد، اما «پیامبر اسلام» و «رسول اسلام» معنای دیگری دارد که با باور آنان هیچ‌گونه منافاتی ندارد. اگر ما مسلمانان هم که آن حضرت را رسـول الله و فرستاده خدا می‌دانیم از روی غفلت و عدم تأمل حضرت رسالت پناه را «رسول اسلام» و «پیامبر اسلام» بنامیم، دشمنان را تأیید و شاد کرده‌ایم. و نیز باید بگویم که رواج این تعبیر خطا از همین نیم قرن اخیر است، آن هم در بلاد اسلامی ایران و الا تا حدود ۱۳۰۰ شمسی در هیچ کتاب و نشریه اسلامی به فارسی یا عربی چنین چیزی مشهود نیست و در بلاد عرب زبان هم از آن اثری دیده نمی‌شود. پس باید با این پدیده ناروا مقابله و ناآگاهان را بیدار کرد. حضرت ختمی مرتبت (صلى الله عليه و آله) را اسماء و القاب خاصه توقیفی است که در کتب سیره و حدیث یاد شده است، از جمله در کتاب شریف «كشف الغمة» محدث اربلی و کتب علامه مجلسی و محدث قمی (رضوان الله عليهم)، مع الأسف آن‌ها همه فراموش گردیده و امروزه بیشتر از آن لفظ اختراعی موذیانه دشمنان دین استفاده و به کار برده می‌شود. سال‌ها قبل، مرحوم ادیب فاضل محقق آقا سید کریم امیری فیروزکوهی مقالتی در همین زمینه به تفصیل نوشت و در مشهد مقدس منتشر فرمود، اما غفلت اذهان مانع اثر قاطع گردید. (در پرتو روضات، صص ۳۲۴ - ۳۲۵) 📚 جرعه‌ای از دریا [آیةالله شبیری زنجانی] ؛ ج ۴ ص ۶۴۵ @saghalein1414