🔺 «مرنج و مرنجان» 👈مرنج و مرنجان جمله‌ای کوتاه است ولی بار معنوی بالایی دارد و حیطه #اخلاق را هدف قرار داده است.به قول آقای #دولابی خلاصه تمام علم اخلاق در همین دو کلمه #مرنج_ومرنجان است. ✍️ بخش عمده‌ای از ادبیات رایج اخلاقی و دینی ما، #ادبیات_سلبی_و_فردی است. مثل همین جمله «مرنج و مرنجان». گرچه رسیدن به این مرتبه لازم است، اما این کافی نیست. 👈سخن درباره رویکرد و جهت‌گیری‌های اخلاقی و اجتماعی رایج ماست. سیره اهل بیت چنین نبوده است که اکتفا کنند به نرنجیدن و نرجاندن، بلکه باید از طرف دیگر گفت «مرنج و مرنجان و مگذار برنجد خاطری». اولیاء الهی صِرفِ رنجیده نکردن دیگری و رنجیده نشدن را، برای خود هنر نمی‌دانستند. مرتبه آنها از خود و خودیت فراتر است، آنان از رنجش دیگران، رنجیده خاطر می‌شدند و تمام هم و غم‌شان، زدودن گرد غم و اندوه از چهره دیگران بود! 👈و حتی از این هم بالاتر، باید گفت: «بِرَنج و بِرَنجان» یعنی نه تنها می‌بایست خودت از مشکلات دیگران #رنجیده_خاطر بشوی، بلکه دیگران را نیز باید ملتفت مشکلات کنی تا رنجیده خاطر بشوند، تا آنان نیز به نوبه خود #گره_گشایی کنند. 👈پس در حوزه اخلاق نباید در نگاه فردی منحصر و متوقف شد، بلکه باید پا به #عرصه_اجتماع گذاشت، آنهم با چنین وسعت و گستره‌ای، خصوصا بعد انقلاب، رویکرد متدینین و متولیان اخلاق می‌بایست همراه با پیوستِ اجتماعیِ فعالانه باشد نه منفعلانه. ✍️ مهدی ذوالقدر ╭━━⊰🌸🦋🌸⊱━━ https://eitaa.com/MahdiZolghadr1414 ╰━━⊰🌸🦋🌸⊱━━