هدایت شده از بیداری ملت
📝 اسرائیل؛ از دریچه منافع ملی | #احسان_منصوری
🔸شکست تبلیغات رسمی در اقناع بخش مهمی از جامعه سبب شده تا اسرائیل (و درگیری با آن) بیش از هر مساله‌ای غیرقابل هضم، غیر عقلانی و مضر به حال منافع کشور به نظر بیاید. به ویژه مردم تصور میکنند اگر نظام دیگری بر ایران حاکم بود روابط دوستانه با اسرائیل میداشت
1️⃣ آیا روابط دو کشور در نبود جمهوری اسلامی #دوستانه خواهد شد؟ ایران عضو کمیته بررسی طرح تقسیم در سازمان ملل بود و با تقسیم فلسطین و بعدتر با عضویت اسرائیل در سازمان ملل مخالفت کرد. روابط دوکشور در دوره #مصدق قطع بود. ایران تنها پس از کودتای ۲۸ مرداد روابط نزدیک با اسرائیل پیدا کرد.
2️⃣ ایران و اسرائیل (متحدان آمریکا) در مقابل مصر، عراق و سوریه (متحدان شوروی) نیاز به تقویت یکدیگر داشتند. با این حال اسرائیل هیچ‌گاه ایران را به عنوان #شریک نزدیک نگاه نکرد. چند مورد #کلاه_برداری اسرائیل از حکومت شاه نشان دهنده فهم اسرائیلی‌ها از تخاصم ذاتی بین دو کشور بود.
3️⃣ مهمترین پروژه نظامی مشترک «#پروژه_شکوفه» با هدف توسعه موشک‌های حامل سلاح هسته‌ای راه افتاد. ایران ۱ میلیارد دلار در پروژه هزینه کرد اما اسرائیل با کلاه برداری از ایران، موشک‌های خود را توسعه داد و تنها به دنبال انتقال تکنولوژی از رده خارجی به ایران بود.
4️⃣ در مهمترین پروژه اطلاعاتی مشترک «#طرح_کریستال» موساد و ساواک برای نفوذ در کشورهای عربی همکاری کردند. پایگاه‌های تاسیس شده در ایران و تربیت جاسوس برای نفوذ به عراق، شبکه گسترده‌ای در اختیار موساد قرار داد که ناگهان هدایت آن را به اسرائیل منتقل و دستان ایران را خالی گذاردند.
5️⃣ محمدرضا شاه در اواخر حکومتش اعتماد به نفس بیشتری یافت و به دنبال ایفای نقش مهمتری در منطقه بود. اینجا به طور طبیعی نگاه او نسبت به اسرائیل تغییر کرد.
شاه در ۱۹۷۳ به همراه اوپک، کشورهای حامی اسرائیل را #تحریم_نفتی کرد. در ۱۹۷۵ به #قطعنامه نژادپرستانه دانستن صهیونیسم رای #مثبت داد.
6️⃣ در ۱۹۷۵ شاه گفت: "به اسرائیل هشدار دادیم که نمی‌تواند تمام دنیای عرب را تحت سلطه بگیرد. برای دستیابی به این هدف باید جمعیتی حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر داشته باشد… اسرائیل کنترل تمام اعراب را می‌خواهد."
هیچ حکومت مستقلی در ایران نمی‌تواند تهدید اسرائیل را نادیده بگیرد.
7️⃣ اسرائیل یک رژیم #نژادپرست #توسعه_طلب تهاجمی ست. اگر فکر میکنید ایران به خاطر شیعه گرایی در مقابل نظام یهود ایستاده، پس حتما تصور میکنید درگیری اروپا با روسیه بر سر منطقه کریمه، درگیری بین کاتولیک‌ها و اورتودوکس‌ها ست! هیچ کشوری توسعه طلبی یکی از همسایگانش را تحمل نمی‌کند.
8️⃣ ایران یا کشوری #ضعیف و حقیر در منطقه است (مانند آنچه در عمده دوره قاجار یا حکومت محمدرضا پهلوی بود) یا کشوری بلندپرواز و به دنبال توسعه نفوذ و قدرتش (مانند دوره جمهوری اسلامی یا اواخر دوره رضاشاه). در حالت دوم، منافع ملی ایجاب میکند در مقابل تهدید اسرائیل بایستد.
9️⃣ ایران حتی اگر عطای نفوذ منطقه‌ای را به لقایش ببخشد از تهدید به دور نیست. اسرائیل یک دولت #ایدئولوژیک #مذهبی ست که به خاطر وعده ارض موعود، با جنایت کشورش را بنا کرده و حالا به دنبال تحقق #اسرائیل_بزرگ ست. راهکار اسرائیل برای تشکیل سرزمینی از نیل تا فرات، حذف همه قدرتمندان منطقه ست
🔸 ایجاد درگیری‌های #قومی_مذهبی و #تجزیه کشورهای خاورمیانه طرح محبوب اسرائیلی هاست. مانند طرح یینون، طرح برنارد لوییس، حمایت از حمله نظامی بوش به عراق، ارتباط نزدیک با تجزبه طلبان #کرد ...
🔹 در ۲۰۰۶ که اسرائیل به #لبنان حمله کرد، کاندولیزا رایس از «#خاورمیانه_جدید» سخن گفت. دشوار نیست تصور کنیم چه سهمی برای ما در آن خاورمیانه درنظر گرفته شده بود. اما ۲۰۰۶ همان سالی ست که ماجرا معکوس و اسرائیل در مرز لبنان متوقف شد. یک گام مهم برای دور کردن ارتش بوش از حمله به ایران.
🔸 همه از شرارت‌های اسرائیل در ترور #دانشمندان_هسته‌ای، ویروس #استاکس_نت، لابی برای #تحریم ایران و #حمله مداوم به ایران در سوریه آگاهند. «ساده‌لوحان» ایرانی ادعا میکنند همه اینها نتیجه ایدئولوژی جمهوری اسلامی ست. اما مگر یک ایران سکولار دموکرات چه می‌تواند دربرابر اسرائیل بکند؟
🔹 اسرائیل همواره مانع قدرت گیری هر کشوری در خاورمیانه بوده. حتی مانع فروش تکنولوژی غنی‌سازی هسته‌ای و اف-۳۵ به #عربستان (مهمترین متحد امروزش) می‌شود. به دنبال تجزیه و زمین زدن قدرت‌های خاورمیانه است. از جمله #ترکیه و ایران. حمایت گسترده‌اش از #سلفی‌های سوریه انکار ناپذیر است.
🔸 #زیباکلام‌ها می‌پرسند چه کسی ماموریت مقابله با اسرائیل را به ما داده؟ پاسخ این ست: همان کسی که ماموریت مقابله با هیتلر را به انگلستان داد. #منافع_ملی ایران و پیشگیری از تجزیه و نابودی کشور، ضرورت مقابله با اسرائیل را ایجاب میکند.
@bidari
هدایت شده از اکبر ابدالی
🗞 چارچوبی برای توافق راهبردی با چین
✍️ یادداشت خواندنی دکتر #سیدیاسر_جبرئیلی
🔸 توافق راهبردی ایران و چین، تحولی بزرگ است که تغییرات اساسی در نظم بین‌المللی ایجاد خواهد کرد.
🔸 روابط ما با چین، قطعاً #ایدئولوژیک نیست، اما حتماً #استراتژیک است.
🔸 این پیش‌بینی «میدل ایست آی» به نظر صحیح است که چنین توافقی باعث خواهد شد دشمنان منطقه‌ای ایران نیز از پیروی از سیاست‌های #آمریکا دست بکشند و به تنش‌زدایی با تهران روی آورند یا این تحلیل #فوربس را می‌توان دقیق دانست که توافق ایران و چین ضربه‌ای محکم به جایگاه جهانی امریکا وارد کرده و موقعیت ایالات متحده در غرب آسیا را تضعیف خواهد کرد.
🔸 آنچه درباره توافق استراتژیک با چین بدیهی به نظر می‌رسد این است که این توافق باید سطح مناسبات دو کشور را از حالت #همکاری به #اتحاد ارتقا دهد، لذا مفاد توافق در یک سطح عالی باید ناظر بر دغدغه‌های مشترک راهبردی دو طرف باشد و در سطحی دیگر، همکاری‌هایی را که تاکنون وجود داشته، از حالت «یک حس مشترک و متزلزل» خارج سازد و نظام‌مند نماید.
🔸 باید این مهم را متذکر شد که قرار نیست مسائل داخلی کشور با توافق‌های خارجی حل و فصل شود. کلید مشکلات اقتصادی کشور چنانکه در #لوزان و #ژنو و #نیویورک یافت نشد، در #پکن و #شانگ‌های و #گوانگژو هم پیدا نخواهد شد. مناسبات و ظرفیت‌های خارجی باید جزئی کوچک از پروژه پیشرفت ملی ما باشد.
🔸 وقتی شما سیاست صنعتی نداشتید و برای بازیگران داخلی خود نقش دقیقی در اقتصاد تعریف نکردید، به طریق اولی برای بازیگر خارجی نیز نمی‌توانید نقش مناسبی تعریف کنید و در برابر سرمایه‌گذاری خارجی منفعلانه عمل میکنید.
🔸 در پیش‌نویس توافق با چین اشاره شده که «تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاران چینی برای سرمایه‌گذاری در مناطق ویژه و آزاد جمهوری اسلامی ایران به ویژه در مناطق آزاد قشم، اروند و ماکو». پرسش این است که قرار است چینی‌ها چه نوع سرمایه‌گذاری انجام دهند؟ در کدام حوزه‌ها؟ به چه منظوری؟ اینکه ما مبنایمان صرفاً «تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری» باشد و ابتکار در انتخاب حوزه و هدف سرمایه‌گذاری را به طرف خارجی بسپاریم، بر سرمایه‌گذار خارجی حرجی نیست که سرمایه‌گذاری‌اش را ناظر بر حداکثرسازی انتفاع خود تعریف کند نه نیاز ما.
🔸 این مناسبات و توافق‌ها برای تحول در نظم جهانی و برهم زدن ترتیبات امریکایی نباید منحصر به چین بماند. با چارچوبی که ارائه شد، باید به فکر توافق‌های بلندمدت با دیگر شرکای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بود.
🔸 از نظر موسسه رند، در کمپین فشار امریکا علیه ایران، هیچ کشوری به اندازه جمهوری خلق چین اهمیت نداشت. ایجاد یک اجماع بین‌المللی علیه ایران و منفعل کردن چین در این پروژه، تصویرسازی از چین به عنوان استثمارکننده منابع ایران در افکار عمومی ایرانیان، و سرمایه‌گذاری روی بی‌میلی چین برای مقابله آشکار با امریکا از پیشنهادهای این موسسه بود.
🔸 وقتی ما از #نگاه_به_شرق سخن می‌گوییم، مراد#شرق_جغرافیایی است، یعنی به دلیل تصلب ایدئولوژیک و نگاه سلطه‌جویانه‌ای که بر کشورهای غربی حاکم است، نمی‌توان انتظار انتفاع متقابل و بازی «برد- برد» از رابطه با آن‌ها داشت. اما تقویت روابط با کشور‌هایی که در نیمکره شرقی (مشخصاً در #آسیا) و خارج از بلوک غرب ایدئولوژیک قرار دارند- از جمله چین- به دلایل متعدد از جمله داشتن تمدن و فرهنگ ریشه‌دار، مشترکات فراوان با ایران، قرار گرفتن بیش از ۶۰ درصد جمعیت جهان در این منطقه، قرابت جغرافیایی با ما، نداشتن سیاست خارجی سلطه‌جویانه و معارض نبودن با انقلاب و جمهوری اسلامی، به مراتب برای تأمین منافع کشور مفیدتر است.
متن کامل یادداشت👇
https://b2n.ir/Iran_China
🆔 @mashgh626