#نمره_انشا #داستان 🍃 انشاء درسی نبود که امتحانش نیاز به خواندن داشته باشد. برای همه راحت بود؛ به جز من. معلم همیشه سر کلاس به انشاهای ادبی و تخیلی بیشترین نمره را می داد و همیشه نمره انشای من کمتر از بقیه بود. از تمام درس هایم بیست می گرفتم؛ به جز انشاء. ساعت امتحان نزدیک می شد. دست و پایم شروع به لرزیدن کرد. مثل آدم برفی منجمد شده بودم، بی حرکت مثل یک تکه یخ. ناظم پشت میکروفون شروع ساعت امتحان را اعلام کرد. همه وارد سالن شدند. اما من مثل آدامس به زمین چسبیده بودم. توان بلند شدن نداشتم. حتی نمی توانستم حرف بزنم. دوستم از آن طرف حیاط به طرف سالن دوید. من را دید. به سویم آمد. دستم را گرفت. یک لحظه جا خورد. گفت: «چرا دستت یخ کرده است.» 🍃 نمی توانستم جوابش را بدهم. تکانم داد. صدایم زد. چوب خشک شده بودم. هیچ اختیاری از خودم نداشتم. معلم انشاء با ابروهای درهمش جلو چشمانم رژه می رفت. برگه امتحانم دستش بود و با صدایی خشن می گفت:«نمره تمام درسهایت بیست است. اما من نمی توانم بیستت بدهم چون نمی توانی مثل بقیه از آرایه های ادبی در انشایت استفاده کنی. با تشبیه، تمثیل، استعاره و ... دوست نیستی.» 🍃 آب قندی را به زور به من خوراندند. خون در بدنم جاری شد. اطرافم را نگاه کردم. دوستم، مدیر، ناظم و معلم انشاء دورم را گرفته بودند. با چشم در چشم شدن معلم انشاء اشک از چشمانم جاری شد. میان هق هق گریه هایم گفتم:« به خدا من با آرایه های ادبی دوست هستم. این آن ها هستند که دوست ندارند وارد انشاهایم شوند تا نمره انشایم هم مثل بقیه درسهایم بیست شود.» 🍃 معلم دستی روی سرم کشید و گفت:«اشکال ندارد. تو انشایت را مرتبط با موضوع امتحان بنویس. قول میدهم به خاطر کم شدن نمره انشاء، معدلت پایین نیاید.» 🍃 با این حرف معلم، تمامی غم و غصه هایم را فراموش کردم. با انرژی سر جلسه امتحان نشستم. سعی کردم انشایی بنویسم که هر کس بخواند بپسندد و مرتبط با موضوع باشد. وقتی کارنامه ام را گرفتم. باورم نشد. نمره انشایم مثل بقیه درس ها بیست بود. #آرامش #صدف @sahel_aramesh