داستان جوان مسیحی - ایلیا @sahife2

ایلیا پطروسيان جواني که 6 سال پيش در جمکران شب 21 رمضان مسلمان شده بود، روز بيست و يکم رمضان در راه جمکران در يک تصادف از دنياي رفت. ما که این رفتن را معمولی نمی بینیم شما را نمی دانم!!!! رحمت الله علیه @sahife2

چهار بيتي كه او در آخرين پستش نوشته بود: بسوزان هر طـــريقي مي پسندي کــه آتش از تو و خاكــــستر از من بكش چون صيد و در خونم بغلطان تـــــماشا كـــردن از تــو پرپر از من ندارم چون مطاعي ديگر اي عشق بگيــــر انگشت و اين انگشتر از من مـــرا كـــن زائــــر بـــاباي زيـــــنب كه خـون ســر از او چـشم تر از من من نمي دونم اين شعر رو خودش گفته بود يا مال كسي ديگه ست. اما آدم وقتي اين جور چيزا رو مي بينه پيش خودش شرمنده ميشه. ايليا پطروسيان كه 23 ساله بود و فقط 6 سال بود كه مسلمون شده بود، اينطور با خدا عشق بازي مي كنه و اونوقت ماها كه عمريه مسلمونيم .... @sahife2

او رفت و با رفتنش يكي مثل من از وجودش با خبر شد. و يه بار ديگه فهميد كه : در اين ديار شکسته دلي مي خرند و بس: ايلياي مسيحي ظرف 6 سال از خيلي از ما مسلموناي قديمي به خدا نزديكتر شد. ايليا ظرف 6 سال به معرفتي رسيد كه پيرمرداي ما كه عمري پيشوني به مهر گذاشتن و حمد خدارو گفتن نرسيدن هنوز ! مگر نه اينكه باطن دين و مذهب ما حب اهل بيته ؟ و ايليا به اين باطن رسيده بود! چيزي كه يكي مثل من فقط شعارشو داده عمريه! مگه نديدين چطور با علي و حسين و مهدي عشق بازي مي کنه؟ جووني که در سن 23 سالگي اونم فقط با گذشت 6 سال از تشرفش با اسلام به جايي مي رسه که قول شهيد آويني رو تکرار مي کنه – و از بقيه حرفاش پيداست که اين قول رو با معرفت مي گه و فقط نقل قول نمي کنه – و مي گه : "هنر آن است که خود بميري پيش از آنکه بميرانندت و مبدا و منشاء حيات آنانند که اينگونه مرده اند"، به يقين به اون تعالي که که بايد رسيده. و عجبا که در محضر عشق سن و سال و کيش و آيين مطرح نيست. امام رحمه الله با اون مقام علميش گاهي وقتها به مقام شهدا غبطه مي خورد و معتقد بود که شهداي ما عارفاني هستند که يک شبه ره صد ساله رفتن و خودش رو از شهدا عقبتر مي دونست! و ايليا پطروسيان شايسته است که به قول اون عزيز شهيد ايليا ناميده بشه. مگر نه اينکه ايليا در راه زيارت دوست رفت؟ @sahife2

 چه سريه است که يوسف فاطمه يه روز ايليا رو تو خوونه خودش مسلمون مي کنه و يه روز ديگه در راه خونه اش از درد بودن نجات مي ده؟ مگه 6 سال پيش به ايليا چه قولي داده بود که اوون روز به قولش وفا کرد؟ عجبا از قدرت عشق که چه ها مي کنه با عاشق. نمي دونم، شايد هم اين ايليا بود که 6 سال پيش به معشوقش قول داد و توي اين 6 سال چنان شد که معشوق عاشق ايليا شد و همه ما مي دونيم که اين معشوق اگه عاشق کسي بشه قيمتش فقط جوون عاشقه و خودش گفته که براي جوون همچين عاشقي خودش خونبهاست. ايليا رفت و به اونجا رسيد که تقديرش بود. ولي ما اسيراي خاک هنوز داريم با پرداخته هاي نفس خودمون دست و پا مي زنيم. گاهي وقتا يکي مثل ايليا يه تلنگري به خواب سنگين ما مي زنه و دوباره لحظه اي بعد، يه خواب سنگينتر به سراغمون مياد. رسمه که به اونايي که از دنيا رفتن مي گن اسيران خاک ولي خدا شاهده که اين ماييم که اسير خاکيم و امثال ايليا زنده گان هميشه حي. امام رحمه الله مي گفت "شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادي وصلشان عند ربهم يرزقون اند و از نفوس مطمئنه اي هستند كه مورد خطاب (فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي) پروردگارند" ايليا در راه جمکران تصادف کرد و در جبهه جنگ کشته نشد ولي گمان نکنم هيچ منصفي با خوندن زندگينامه ايليا به لياقت شهيد ناميدن ايليا شک داشته باشه که عاشقا مي دونن که شهيد شدن فقط با گلوله و شمشير نيست. اگرچه اين پروردگار تبارک و تعالي است که لياقت آدمارو تعيين مي کنه ولي ايليا نشون داد که لياقتش از ماها خيلي بيشتر بود براي رسيدن به همون پروردگار. نام نيكت به ياد گار خواهد ماند @sahife2

دعای روز هجدهم ماه رمضان اَللّهُمَّ نَبِّهْنى فیهِ لِبَرَکاتِ اَسْحارِهِ وَنَوِّرْ فیهِ قَلْبى بِضیاَّءِ اَنْوارِهِ وَخُذْ بِکُلِّ اَعْضاَّئى اِلىَ اتِّباعِ اثارِهِ بِنُورِکَ یا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعارِفینَ خدایا آگاهم ساز در این ماه از برکات سحرهاى آن و نورانى کن در آن دلم را به پرتو انوار آن و بگمار تمام اعضاء و جوارحم را به پیروى کردن آثارش به نور خود اى روشنى دهنده دلهاى عارفان . @sahife2

شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان - آیت الله مجتهدی 1 @sahife2

شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان - آیت الله مجتهدی 2 @sahife2

استاد فاطمی نیا: مولوي تمثيل آورده است كه فردي نشسته بود و "ياربّ" ميگفت. شيطان براو ظاهر ميشود وميگويد: تابه حال اين همه "ياربّ" گفته اي، چه فايده داشته است!؟ مرد دلش شکست و از دعا کردن منصرف شد و خوابيد. شب كسي به خواب او آمد و گفت چرا ديگر "ياربّ" نمي گويي!؟ جواب داد : چون جوابي نمي شنوم و ميترسم ازدرگاه خدا مردود باشم ، پس چرا دعا بكنم!؟ گفت خدا مرا فرستاده است تا به تو بگويم اين "ياربّ" گفتن هایت همان لبّيك و جواب ماست! يعني اگر خداوند نخواهد صداي ما به درگاهش بلندشود ، اصلا نميگذارد " ياربّ" بگوييم! @sahife2

آن یکی الله می‌گفتی شبی تا که شیرین می‌شد از ذکرش لبی گفت شیطان آخر ای بسیارگو   این همه الله را لبیک کو؟ می‌نیاید یک جواب از پیش تخت چند الله می‌زنی با روی سخت او شکسته‌دل شد و بنهاد سر دید در خواب او خضر را در خضر گفت هین از ذکر چون وا مانده‌ای چون پشیمانی از آن کش خوانده‌ای گفت لبیکم نمی‌آید جواب زان همی‌ترسم که باشم رد باب گفت آن الله تو لبیک ماست و آن نیاز و درد و سوزت پیک ماست حیله‌ها و چاره‌جویی‌های تو جذب ما بود و گشاد این پای تو ترس و عشق تو کمند لطف ماست زیر هر الله تو لبیک‌هاست جان جاهل زین دعا جز دور نیست زانک یا رب گفتنش دستور نیست بر دهان و بر دلش قفل است و بند تا ننالد با خدا وقت گزند داد مر فرعون را صد ملک و مال تا بکرد او دعوی عز و جلال در همه عمرش ندید او درد سر تا ننالد سوی حق آن بدگهر داد او را جمله ملک این جهان حق ندادش درد و رنج و اندهان درد آمد بهتر از ملک جهان تا بخوانی مر خدا را در نهان خواندن بی درد از افسردگی‌است خواندن با درد از دل‌بردگی‌ است آن کشیدن زیر لب آواز را یاد کردن مبدا و آغاز را آن شده آواز صافی و حزین ای خدا وی مستغاث و ای معین ناله‌ی سگ در رهش بی جذبه نیست زانک هر راغب اسیر ره‌زنی‌ است چون سگ کهفی که از مردار رست بر سر خوان شهنشاهان نشست تا قیامت می‌خورد او پیش غار آب رحمت عارفانه بی تغار ای بسا سگ‌پوست کو را نام نیست لیک اندر پرده بی آن جام نیست جان بده از بهر این جام ای پسر بی جهاد و صبر کی باشد ظفر صبر کردن بهر این نبود حرج صبر کن کالصبر مفتاح الفرج زین کمین بی صبر و حزمی کس نرست حزم را خود صبر آمد پا و دست حزم کن از خورد کین زهرین گیاست حزم کردن زور و نور انبیاست کاه باشد کو به هر بادی جهد کوه کی مر باد را وزنی نهد هر طرف غولی همی‌خواند تو را کای برادر راه خواهی هین بیا ره نمایم همرهت باشم رفیق @sahife2

ادامه ی برنامه ی ختم روزانه صحیفه سجادیه #دعا_دوازدهم_9 دعای سیدالساجدین (ع ) در اعتراف به گناه و درخواست توبه: 🔹قدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى، وَ نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى، قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ، وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ، يَدْعُوكَ: بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَ يَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ، وَ يَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ، وَ يَا مَنْ عَفْوُهُ أَكْثرُ مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ يَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ🔹 🔸به فروتنى پيش تو خم گشته، و سر به زير افكنده، و پشت دو تا كرده، و ترس پاهاى او را به لرزه در آورده است.و اشك چشم دو گونه او را فرو گرفته، (مى گويد:) كه اى مهربانترين مهربانان، اى بخشنده ترين كسى كه خواهندگان پيوسته قصد تو مى كنند، اى مهربانترين كسى كه آمرزش طلبان گرد خانه تو مى گردند، اى كسى كه مهر تو از كين تو افزون تر است، و خشنودى تو از خشمت بيش تر🔸 #دوازدهم #گناه #توبه @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_دوازدهم_10 دعای سیدالساجدین (ع ) در اعتراف به گناه و درخواست توبه: 🔹و يَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجَاوُزِ، وَ يَا مَنْ عَوَّدَ عِبَادَهُ قَبُولَ الْإِنَابَةِ، وَ يَا مَنِ اسْتَصْلَحَ فَاسِدَهُمْ بِالتَّوْبَةِ وَ يَا مَنْ رَضِىَ مِنْ فِعْلِهِمْ بِالْيَسِيرِ، وَ مَنْ كَافَى قَلِيلَهُمْ بِالْكَثِيرِ، وَ يَا مَنْ ضَمِنَ لَهُمْ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ، وَ يَا مَنْ وَعَدَهُمْ عَلَى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزَاءِ🔹 🔸اى كسى كه به در گذشتن گناهان خلق حق شكر خود را بر آن ها ثابت گردانيدى، و اى كسى كه بندگان را به پذيرفتن توبه عادت داده اى، اى كسى كه عمل زشت و فاسد آنان را به سبب پشیمانى به صلاح آوردى، اى كسى كه به اندك عمل از ايشان خرسندى و نيكى كم را به ثواب بسيار پاداش مى دهى، اى كسى كه اجابت دعاى آنان را بر خود حتم كردى، و آنان را به پاداش نيك به فضل خود نويد دادى🔸 #دوازدهم #گناه #توبه @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_دوازدهم_11 دعای سیدالساجدین (ع ) در اعتراف به گناه و درخواست توبه: 🔹ما أَنَا بِأَعْصَى مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ، وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ، وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ🔹 🔸گناهكارترين كس نيستم كه نافرمانى كرده و تو آمرزيده اى و سزاوارترين مردم به سرزنش نيستم كه از كردار خود عذر خواسته و تو پذيرفتى و ظالم ترين كس نيستم كه توبه كرده و تو به سوى او بازگشتى🔸 #دوازدهم #گناه #توبه @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_دوازدهم_12 دعای سیدالساجدین (ع ) در اعتراف به گناه و درخواست توبه: 🔹أتُوبُ إِلَيْكَ فِى مَقَامِى هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى مَا فَرَطَ مِنْهُ، مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ، خَالِصِ الْحَيَاءِ مِمَّا وَقَعَ فِيهِ🔹 🔸اينك از گذشته ها پشيمانم و از بار گرانى كه بر دوش من فراهم آمده ترسان، و از آنچه گرفتار آن شده ام سخت شرمسار🔸 #دوازدهم #گناه #توبه @sahife2

انس با دعاهای 44 و 45 صحیفه سجادیه با موضوع " رمضان " با ما همراه شوید و دیگران را هم دعوت به این مهمانی کنید @sahife2

خداوندا (در این ماه مبارک رمضان عنایت فرما) ما را از بندگان شايسته ى خود گردان صحیفه سجادیه دعای 44 بند 18 @sahife2

اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنَا مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ وَ مِنَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ خداوندا (در این ماه مبارک رمضان عنایت فرما) ما را از بندگان شايسته ى خود بگردان آن بندگانى كه وارث بهشت فردوس اعلا شدند و در آن بهشت عالى تا ابد به شادى زيستند آنانكه هر چه (از مال و منال دنيا) يافتند همه را در راه خدا به فقيران اعطا كردند دلهايشان خدا ترس (و پرهيزكار) بود و محققا مىدانستند كه بازگشتشان (پس از مرگ) به سوى خدا (و شهود و تجليات حسن و جمال الهى) خواهد بود و آنانكه بهر كار نيكو مى شتابند و بر اعمال نيك سبقت مىگيرند. O God, place us among Thy righteous servants, those who shall inherit Paradise, therein dwelling forever, those who give what they give, while their hearts quake, that they are returning to their Lord, those who vie in good works, outracing to them! صحیفه سجادیه دعای 44 بند 18 @sahife2

الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُون (مومنون 11) همان وارثانى كه فردوس و بهشت برين را به ارث مىبرند و جاودانه در آن خواهند ماند (الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُونَ). " فردوس" در اصل- به گفته بعضى- يك لغت رومى است و بعضى آن را عربى و بعضى اصل آن را فارسى مىدانند و به معنى" باغ" است، يا باغ مخصوصى كه تمام نعمتها و مواهب الهى در آن جمع است و لذا مىتوان آن را به عنوان" بهشت برين" (بهترين و برترين باغهاى بهشت) ناميد. تعبير به" ارث بردن" ممكن است اشاره به اين باشد كه مؤمنان بدون زحمت به آن مىرسند همانند ارث كه انسان زحمتى براى آن نكشيده است، درست است كه نائل شدن به مقامات عالى بهشت، بسيار تلاش و كوشش و پاكى و خودسازى مىخواهد ولى آن پاداش عظيم در مقابل اين اعمال ناچيز بقدرى زياد است كه گويى انسان بى زحمت به آن رسيده است. توجه به اين نكته نيز لازم است كه در حديثى از پيامبر گرامى اسلام ص چنين نقل شده: ما منكم من احد الا و له منزلان: منزل فى الجنة، و منزل فى النار، فان مات و دخل النار ورث اهل الجنة منزله: " هر يك از شما بدون استثنا داراى دو منزل است: منزلى در بهشت، و منزلى در دوزخ، اگر دوزخى شود و وارد جهنم گردد اهل بهشت منزلگاه او را به ارث مىبرند". تعبير به" ارث" در آيه مورد بحث ممكن است اشاره به اين نكته نيز باشد. اين احتمال را نيز بعضى از مفسران دور ندانستهاند كه تعبير به ارث در اينجا اشاره به سرانجام كار مؤمنان است، همچون ميراث كه در پايان كار به وارث مىرسد. و به هر حال اين مرحله عالى بهشت طبق ظاهر آيات فوق مخصوص مؤمنانى است كه داراى صفات بالا هستند، به اين ترتيب ديگر بهشتيان در مراحل پائينتر قرار دارند. الَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُون اولئک يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُون (مومنون 60 و 61) " و كسانى كه نهايت تلاش و كوشش را در انجام اطاعات و اداى حقوق مردم و حق پروردگار دارند اما با اين حال خود را مقصر مىدانند و دلهايشان ترسان است از اينكه سرانجام به سوى پروردگارشان باز مىگردند" (وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى رَبِّهِمْ راجِعُونَ). اينان همچون افراد كوتهفكر و دون همت نيستند كه با انجام يك عمل كوچك خود را از مقربان درگاه خدا پندارند و چنان حالت عجبى پيدا كنند كه همه را در برابر خود كوچك و بى مقدار ببينند، بلكه اگر برترين اعمال صالح را انجام دهند، عملى كه معادل تمام عبادت انس و جن باشد علىوار مىگويند: آه من قلة الزاد و بعد السفر!:" آه از كمى زاد و توشه و طولانى بودن سفر آخرت"!*** بعد از شرح اين صفات چهارگانه مىفرمايد:" چنين كسانى هستند كه در خيرات سرعت مىكنند و از ديگران پيشى مىگيرند" (أُولئِكَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ). در واقع خيرات و نيكيها و سعادت واقعى، آن نيست كه غرق شدگان در ناز و نعمت و غافلان مغرور به دنيا مىپندارند، خير و سعادت و بركت براى گروه مؤمنانى است كه داراى ويژگيهاى اعتقادى و اخلاقى فوق هستند و به دنبال آن در انجام اعمال صالح پيشقدمند. آيات فوق ترسيم جالب و تنظيم كاملا منطقى براى بيان صفات اين گروه از مؤمنان پيشگام است، نخست از ترس آميخته با احترام و تعظيم كه انگيزه ايمان به پروردگار و نفى هر گونه شرك است شروع كرده و به ايمان به معاد و دادگاه عدل خدا كه موجب احساس مسئوليت و انگيزه هر كار نيك است منتهى مىگردد و مجموعا چهار ويژگى و يك نتيجه را بيان مىكند (دقت كنيد). ضمنا تعبير به" يسارعون" كه از باب" مفاعله" و به معنى سرعت براى پيشى گرفتن از يكديگر است، تعبير جالبى است كه وضع حال مؤمنان را در يك مسابقه كه به سوى مقصدى بزرگ و پر ارزش انجام مىشود، مشخص مىكند و نشان مىدهد آنها چگونه در برنامه اعمال صالح با يكديگر رقابت سازنده و مسابقه بى وقفه دارند. @sahife2

از بهترين فضايل و عبادتهاى برتر در شبهاى رمضان؛ مذاكره علمى و گفتگو درباره اعتقادات و مسائل آخرت است، تا عبادت و نيايش همراه با بينش و آگاهى باشد. به ويژه در شبهاى قدر @sahife2

از بهترين فضايل و عبادت‏هاى برتر در شب‏هاى رمضان؛ مذاكره علمى و گفتگو درباره اعتقادات و مسائل آخرت است، تا عبادت و نيايش همراه با بينش و آگاهى باشد. به ويژه در شب‏هاى قدر كه از سوى دانشمندان دينى هم مورد سفارش قرار گرفته است. شيخ صدوق در اين زمينه نوشته‏اند: وَ مَنْ أَحْيا هاتَينَ اللَّيْلَتَينِ بِمُذاكَرَةِ الْعِلْمِ فَهْوَ أَفْضَلُ. هر كه اين دو شب را با گفتگوى علمى زنده بدارد؛ پس آن برتر است. ارزش عبادى كسب دانش و كمال در اين شب‏ها به اندازه‏اى بالاست كه چنانچه انسان همه كارهاى خود را رها كند و به بحث علمى و دينى بپردازد، نيكوست؛ زيرا دريافت فضل فكرى و معرفت حق و معارف دينى، از قدرشناسى ماه مبارك رمضان است. رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله به ابوذر فرمود: عَلَيْكُمْ بِمُذاكَرَةِ الْعِلْمِ فَإِنَّ بِالْعِلْمِ تَعْرِفُونَ الْحَلالَ مِنَ الْحَرَامِ، يا أَباذَرٍّ! الْجُلُوسُ ساعَةً عِنْدَ مُذاكَرَةِ الْعِلْمِ خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَنَةٍ صِيامٍ نَهارُها وَ قِيامٍ لَيْلُها. بر تو باد به گفتگوى علمى، پس به سبب دانش حلال از حرام شناخته مى‏شود. اى اباذر! يك ساعت نشستن براى گفتگوى علمى، براى تو از عبادت يك سال كه روزش را روزه بدارى و شبش را به نماز بايستى، بهتر است. از ديدگاه معصومان عليهم السلام و متون اسلامى، عبادات، نقشى بنيادى در پيدايش و پيوستگى فروغ دانش و معرفت دارند. از اين رو احاديثى كه علم را برتر از عبادت مى‏دانند، تخريب يا انكارِ نقش سازنده عبادت در كنار علم نيست؛ بلكه تأكيد بر همراه ساختن عبادت با علم براى دورى جستن از عبادت ناآگاهانه است كه نه تنها بى‏ارزش بلكه خطر ساز است. بنابراين با بررسى سيره عملى اهل بيت عليهم السلام درباره شب قدر و عنايت ويژه كه آنان به راز و نياز و عبادت و اذكار، در چنين شب‏هاى حساس داشته‏ اند و رهنمودها و سفارش‏هايى كه به بهره ‏گيرى بيشتر از آن شب‏ها فرموده‏ اند، به دست مى‏آيد: به غير از موارد استثنايى، بايد زمانِ محدود، صرف عبادت و ذكر و تلاوت قرآن و نيايش و انس شبانه با خداى متعال گردد. و از سرگرمى و تفريحى كه انسان را از ياد خداوند غافل مى‏سازد، دورى نمود. @sahife2