👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند

#دعا_بیستم_18 بسم الله الرحمن الرحيم ✳️ قسمت دوم از شش قسمت عبارت زیر 🔹 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، 1️⃣ و مَتِّعْنِى بِالاقْتِصَادِ، ⃣2️⃣ و اجْعَلْنِى مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ، 3️⃣ و مِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ، 4️⃣ و مِنْ صَالِحِ الْعِبَادِ، 5️⃣ و ارْزُقْنِى فَوْزَ الْمَعَادِ، 6️⃣ و سلامَةَ الْمِرْصَادِ🔹

در جمله‏ى دوم دعا حضرت على بن الحسين عليه السلام به پيشگاه بارى تعالى عرض مى‏كند: و اجعلنى من اهل السداد. بار الها! مرا از اهل #سداد قرار ده.

دو سوال : 1. «#سداد» چيست ؟ 2. انسانى كه از پيشگاه الهى درخواست اهليت و شايستگى آن را مى‏نمايد، بايد واجد چه صفات و مزايايى باشد تا خداوند دعايش را مستجاب كند و از اين عطيه‏ ى بزرگ و گرانقدر برخوردارش سازد.

«سداد»ازماده «سد»به معنای محکم و استوار است. با توجه به عبارت قبل«ومتعنی بالاقتصاد»بیان شد«#اقتصاد»دراینجا به معنای صراط مستقیم و پیروی از امام معصوم علیه السلام است.بنابراین«اهل سداد»پیروان واقعی امام هستند،کسانی که راه صحیح را یافته اندو در مسیرشان استوارند. به فرموده قرآن کریم،قول سدید،نتیجه تقوی الهی وعمل صالح،ثمره قول سدید است. آیه ۹سوره مبارکه نساء«فلیتقواالله ولیقولوا قولا سدیدا»و در سوره مبارکه احزاب آیه۷۰-۷۱ «....اتقواالله وقولوا قولا سدیداً یصلح لکم اعمالکم و یغفرلکم ذنوبکم» توجه داشته باشیم که اهل سداد بودن،آسان نیست ،تقوی و صبوری می طلبند.خود نگه داشتن در برابر آنچه خداوند دوست ندارد و صبر درآنچه نهی کرده است.یعنی انگیزه فقط رضای خداوند باشد. مثلاً اگر کسی غیبت کند« اهل سداد» نیست هرچند راست بگوید. یکی از مشکلات امروز در جامعه و اهل رسانه،همین است که خود را موظف به قول سدید نمی دانند و زمینه ساز جنگ روانی_شناختی می شوند...وضع همین می شود که می بینید. خلاصه اینکه «اهل سداد»بودن،ظرفیت می خواهد،ایمان قوی و تقوایی استوار می طلبد و اگر چنین شد «خداوند کارهای شمارادرست می کند و گناهان تان را می بخشد»

«#سداد» در لغت به معناى صواب و #استقامت است. اگر كسى در تمام رفتار و گفتار خود بر وفق حق و صواب قدم بردارد و مراقب باشد كه به راه خطا نگرايد و قدمى در مسير ناصواب و خلاف حق برندارد و همچنين كوشش كند كه در سخن و عمل صواب خود، همواره پايدار و با استقامت باشد و دچار تزلزل و دودلى نگردد، او اهل «سداد» است.

قرآن شريف درباره ‏ى بزرگترين قول حق كه اقرار به وحدانيت ذات اقدس الهى است، و همچنين درباره‏ى #استقامت و پايدارى در امر توحيد فرموده است: ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكه الا تخافوا و لاتحزنوا. كسانى كه گفتند: مالك واقعى و پروردگار ما خداوند است و روى گفته‏ ى ايمانى خود استقامت و پايدارى نمودند، فرشتگان رحمت بر آنها نازل مى‏شوند و مژده مى‏دهند كه در آينده، خوف و هراسى ندارند و براى گذشته نيز حزن و اندوهى نخواهند داشت.

#استقامت و پايدارى در راه حق و صواب، بسيار مشكل است. و به فرموده‏ى امام حسين (ع) در زمينه‏ى #امتحان و ابتلاء به #بلا، افراد متدين و ثابت‏قدم كمياب ‏اند. خداوند در قرآن شريف به رسول اكرم (ص) دستور داد: فاستقم كما امرت و من تاب معك. پس تو، اى پيغمبر معظم، طبق ماموريتى كه دارى استقامت كن، و همچنين كسانى كه با هدايت تو به خداوند برگشته‏اند، بايد استقامت نمايند. ابن‏عباس مى‏گويد: آيه‏اى بر رسول اكرم (ص) نازل نشد كه مانند اين آيه مشقت ‏بار تلقى گردد. از اين رو حضرت فرمود: سوره‏ى #هود پيرم كرد. بعضى از آقايان گفته‏اند: سنگينى و مشقت اين آيه براى پيشواى اسلام ناظر به دستورى است كه خداوند در استقامت و پايدارى مردم داده است.

افراد با ايمان اگر در جميع امور پيرو حق و صواب باشند و در راه رسيدن به حق استقامت و پايدارى نمايند، از اهل #سداد به حساب مى‏آيند و براى نيل به اين مقام بسيار رفيع بايد از ذات اقدس الهى استمداد كنند و در پرتو فيض و رحمت حضرت بارى تعالى به اين هدف مقدس دست يابند، و اين دستور پيشواى معظم اسلام است. رسول گرامى (ص) به على (ع) فرمود: سل الله السداد. در پيشگاه الهى دعا كند و از خداوند سداد را درخواست نمايد.

حضرت زين‏العابدين (ع) در این فقره دعا به پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: و اجعلنى من اهل السداد. بار الها! مرا اهل #سداد قرار ده به گونه‏ اى كه تمام گفتار و رفتارم بر وفق صواب باشد و در راه اعلاى حق و اقامه ‏ى اوامر مقدست آنطور كه بايد و شايد #استقامت و پايدارى نمايم.

امام سجاد و پدر بزرگوارشان اهل #سداد اند آنها دو امام معصوم و دو پيشواى گزيده‏ ى حضرت بارى تعالى هستند و در مقام عمل، پيرو بى‏قيد و شرط حق و صواب‏اند و كوچكترين قدمى فراتر نمى‏گذارند و اين دو حجت الهى در زمانى واقع شدند و در شرايطى قرار گرفتند كه حداكثر پايدارى و #استقامت را در حوادث سنگين شهادت و اسارت از خود نشان دادند و به عالى‏ترين درجه‏ى سداد نايل آمدند. جالب آنكه اصحاب حضرت سيدالشهداء (ع) درس استقامت و پايدارى را از مولاى خود آموخته و در راه اعلاى حق به سختترين ناملايمات تن داده و در كمال بصيرت و بينش، فداكارى در راه حق را استقبال نموده و به مقام رفيع شهادت نايل آمدند. حضرت حسين (ع) پس از ورود به كربلا، در مقابل اصحاب خود خطبه‏اى خواند و فرمود: *الا ترون الى الحق لايعمل به و الى الباطل لايتناهى عنه ليرغب المومن فى لقاء ربه محقا فانى لا ارى الموت الا سعاده و الحياه مع الظالمين الا برما. فقام زهير بن قين و قال: قد سمعنا هداك الله يابن رسول‏الله مقالتك و لو كانت الدنيا لنا باقيه و كنا فيها مخلدين لاثرنا النهوض معك على الاقامه فيها. *آيا نمى‏بينيد كه به حق و صواب عمل نمى‏شود و باطل مورد نهى قرار نمى‏گيرد، با وجود وضعى اين چنين، فرد با ايمان حق دارد راغب مرگ و لقاى خداوند باشد. من مرگ را جز سعادت نمى‏بينم و زندگى با اين ستمگران در نظرم چيزى جز ملامت و آزردگى نيست. *آنگاه زهير بن قين برخاست و گفت: يابن رسول‏الله سخنانت را شنيديم. اگر دنيا براى ما پايدار مى‏بود و در آن زندگى جاودان مى‏داشتيم، قيام با تو را بر حيات ابدى دنيا مقدم مى‏نموديم. پس از زهير بعضى ديگر از اصحاب با ايمان آن حضرت به پا خاستند، سخنانى همانند زهير گفتند و مراتب استقامت خويش در راه حق را ابراز نمودند.