ادامه ی برنامه ی روزانه ی ختم صحیفه سجادیه #دعا_بیستم_19 دعای سیدالساجدین (ع ) در مکارم اخلاق: 🔹اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِى مَا يُخَلِّصُهَا، وَ أَبْقِ لِنَفْسِى مِنْ نَفْسِى مَا يُصْلِحُهَا، فَإِنَّ نَفْسِى هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا🔹 🔸خدايا، چيزى كه جان مرا آلوده كند از من بستان تا پاك شوم و آنچه را موجب صلاح من است براى من بگذار زيرا كه جان من در هلاكت افتد مگر تو نگاهش دارى🔸 #بیستم #مکارم_اخلاق @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_بیستم_20 دعای سیدالساجدین (ع ) در مکارم اخلاق: 🔹اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِى إِنْ حَزِنْتُ، وَ أَنْتَ مُنْتَجَعِى إِنْ حُرِمْتُ، وَ بِكَ اسْتِغَاثَتِى إِنْ كَرِثْتُ، وَ عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ، وَ لِمَا فَسَدَ صَلاحٌ، وَ فِيمَا أَنْكَرْتَ تَغْيِيرٌ، فَامْنُنْ عَلَيَّ قَبْلَ الْبَلاءِ بِالْعَافِيَةِ، وَ قَبْلَ الْطَّلَبِ بِالْجِدَةِ، وَ قَبْلَ الضَّلالِ بِالرَّشَادِ، وَ اكْفِنِى مَئُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ، وَ هَبْ لِى أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَادِ، وَ امْنِحْنِى حُسْنَ الْإِرْشَادِ🔹 🔸خدايا هنگام اندوه دل ،تو همه چیز منی و اگر محروم شوم چشم اميدم سوى توست و اگر مصائب روى به من آرد فريادرس من تويى و آنچه از دست من برود تدارك آن به دست توست، و هر چه تباه گردد به اصلاح آوردن آن با توست و هرچه تو را ناپسند افتد خود تغيير توانى داد. پس بر من منت گذار و پیش از رسیدن بلا عافيت ام بخش و پیش از انکه نیاز خواهم توانگرم فرما و پیش از انکه گمراه شوم راه راست بنماى و آزار و رنج بندگانت را از من دور كن و در روز بازگشت مرا از قهر و عقوبت ايمان فرما و راه حق را به من بياموز🔸 #بیستم #مکارم_اخلاق @sahife2

 دعای بیستم صحیفه سجادیه (بند 20) : « الهی! اگر محزون و غمگين گردم، پناهگاه معنوى و ذخيره ى روحى من تويى» http://www.erfan.ir/emamsajad/735.html 👆شرح استاد انصاریان https://eitaa.com/sahife2

حزن و اندوه مانند گريستن براى بشر يك امر طبيعى است و در تمام مردم، حتى انبيا و اولياى الهى وجود دارد، با اين تفاوت كه افراد عادى وقتى با حزن و اندوه مواجه مى شوند، ممكن است سخنانى ناروا بگويند، به ذات اقدس الهى و قضاى حكيمانه اش اسائه ى ادب نمايند، و خود را در معرض خشم خداوند قرار دهند، اما اولياى خدا و مردان باايمان همواره به قضاى بارى تعالى راضى هستند، نه تنها كلام ناروا به زبان نمى آورند، بلكه او را عده و  ذخيره ى خود مى دانند، در مصائب و شدايد به وى پناه مى برند، با نيروى ايمان و استمداد از ذات مقدسش خاطر آزرده ى خويش را آرام مى كنند و از اندوه و غم رهايى مى يابند، و جمله ى اول دعاى حضرت زين العابدين (علیه السلام) در اين قطعه ناظر به همين امر است:  « اللهم انت عدتى ان حزنت. »  «بار الها! اگر محزون و غمگين گردم، پناهگاه معنوى و ذخيره ى روحى من تو هستى. » صحیفه سجادیه دعای بیستم @sahife2

قتيبه بن اعشى مى گويد: حضور امام صادق (علیه السلام) شرفياب شدم، به منظور عيادت از فرزند بيمارش. ديدم حضرت دم در با قيافه اي مهموم و محزون ايستاده، عرض كردم: حال طفل چطور است؟ فرمود: همانطور كه بود. سپس داخل اندرون منزل شد. پس از ساعتى برگشت، اما چهره اش گشاده و آثار اندوه و حزن برطرف شده بود. از مشاهده ى اين حالت به نظرم آمد كه طفل بيمار از خطر رسته و  بهتر شده است. عرض كردم. يابن رسول الله! حال كودك چگونه است؟ فرمود: از دنيا رفت. عرض كردم: او وقتى زنده بود، شما محزون و غمگين بوديد و اكنون كه از دنيا رفته، آن حالت تاثر نيز از چهره ى شما برطرف گرديده، اين چگونه است؟ فرمود: ناراحتى و جزع ما اهل بيت، قبل از وقوع مصيبت است، اما موقعى كه مصيبت آمد و امر الهى تحقق يافت، راضى به قضاى او و تسليم امر او هستيم.   كسانى كه از تعاليم سعادت بخش اسلام به شايستگى بهره مند گرديده و خوب بار آمده اند، به پيروى از اولياى گرامى اسلام، در رويدادهاى حزن انگيز قوى و مقاوم اند، به پناه خداوند مى روند و با نيروى ايمان، ضمير ناراحت و نگران خويش را آرام مى كنند و ايام عمر را با ياد خداوند به سلامت مى گذرانند.  @sahife2

سوره توبه آیه 40 « لاَ تَحْزَن ْإِنَّ اللّهَ مَعَنَا» « محزون نباش خدا با ماست!! » https://as4.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/a1f867471a6770af355661c5bbb4ccc24086033-360p__57960.mp4 @sahife2

سوره توبه إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَي وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (40) اگر پيامبر را يارى نكنيد، همانا خدا آن زمان كه كافران او را (از مكّه) بيرون كردند يارى كرد، در حالى كه او نفر دوّم از دو تن بود، زمانى كه آن دو در غار (ثور) بودند، (پيامبر) به همراهش (ابوبكر) مى گفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا، آرامش خويش را بر او نازل كرد واو را با سپاهيانى كه آنها را نديديد يارى كرد و سخن و طرح كافران را (كه قصد كشتن پيامبر را داشتند،) پست تر (وخنثى) قرار داد وكلمه (و اراده) خداوند (براى نصرت پيامبرش،) برتر (و پيروز) است و خداوند توانا وحكيم است. ----------  (تلاوت بسیار زیبای این آیه در غار ثور ) https://as11.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/23a8f3cd51ca282292d4fda157cfab378342392-360p__19127.mp4 https://eitaa.com/sahife2

سوره توبه آیه 40 نکته: آيه، اشاره به توطئه ى خطرناك مشركين براى كشتن پيامبرصلى الله عليه وآله دارد. در داستانِ «ليلة المبيت» از هر قبيله اى شخصى آماده شد و تصميم گرفتند شبانه پيامبر را بكشند. آن حضرت، على بن ابى طالب عليهما السلام را به جاى خود خواباند و شبانه همراه ابوبكر به سوى غار ثور رفت. كفّار در تعقيب پيامبرصلى الله عليه وآله تا در غار آمدند، ولى با ديدن تار عنكبوت بر غار، منصرف شدند و برگشتند و پيامبرصلى الله عليه وآله پس از سه روز به مدينه عزيمت فرمود. در آن مدّت، غلام ابوبكر، (عامربن فهره) براى آنان غذا مى برد و على عليه السلام مقدّمات سفر به مدينه را فراهم مى كرد. پس از سه روز، سه شتر آماده شد و پيامبرصلى الله عليه وآله، ابوبكر و راهنما، عازم مدينه شدند. چند سؤال و جواب سؤال: آيا همراهى ابوبكر، براى دفاع از جان پيامبرصلى الله عليه وآله بود؟ پاسخ: يك پيرمرد در برابر بسيج عمومى مشركان، چه دفاعى مى توانست بكند؟ سؤال: اطلاق كلمه ى «صاحبِ پيامبر» در آيه به ابوبكر، نشان لياقت او براى جانشينى پيامبرصلى الله عليه وآله نيست؟ پاسخ: كلمه ى صاحب، مفهوم لايق ندارد. گاهى دو نفر با دو فكر و سليقه و روش متفاوت، مصاحب مى شوند. چنانكه در آيه 37 كهف مى خوانيم: «قال له صاحبه وهو يحاوره» با آنكه ميان آن دو نفر تفاوت بسيار بود. سؤال: اينكه از ميان همه ى اصحاب، تنها ابوبكر با پيامبر بود، آيا اين بالاترين ارزش براى او نيست؟ پاسخ: همان شب، على عليه السلام هم در بستر پيامبر خوابيد. ابوبكر آن شب به خاطر وظيفه، همراه پيامبر بود. دو نفر دو وظيفه انجام دادند. سؤال: ترس ابوبكر بر جان خودش بود يا بر جان پيامبرصلى الله عليه وآله؟ پاسخ: اگر بر جان پيامبر نيز ترسيده، وظيفه ى هر مسلمان است كه در موقع خطر، نگران حال رهبر باشد. سؤال: اصحاب كساء كه فضيلت دارند، پنج نفر بودند و اصحاب غار دو نفر، آيا اين خصوصى تر و مهم تر نيست؟ پاسخ: دعاهاى پيامبرصلى الله عليه وآله براى اصحاب كساء كه اهل بيت او بودند و در تشهّد هر نماز بر مسلمانان واجب است بر آنان صلوات بفرستند، هر شب و روز و هميشه و همه جا، حساب اين دو صحنه را جدا مى كند. سؤال: در اين آيه پيامبر مى فرمايد: «انّ اللَّه معنا»، پس خدا با ابوبكر است. آيات ديگر، خدا را با متّقين و محسنين مى داند. پس او نيز از متّقين و محسنين است؟ پاسخ: مادامى كه انسان در مدار احسان و تقوا باشد، خدا با اوست، ولى اگر از مدار خارج شد، مشمول لطف خدا نيست. بايد ديد مسير حركت ها، موضعگيرى ها، عكس العمل در برابر غدير خم و بيعت به كجا انجاميد؟ سؤال: آيه مى فرمايد: خدا بر او (ابوبكر) آرامش نازل كرد، آيا اين امتياز نيست؟ پاسخ: در اين آيه، پنج ضمير است كه همه به پيامبر بر مى گردد، چگونه ضمير «عليه» به ابوبكر برگردد؟! #لیله_المبیت پیام ها : - اسلام وابسته به حمايت ما نيست، حامى اسلام خداست. پس به نصرت خود مغرور نشويم. «الاّ تنصروه» - خداوند پيروزى مسلمين را در تبوك تضمين كرد. «الاّ تنصروه فقد نصره اللّه» - پيروزى هاى مسلمين، نمونه اى از قدرت الهى است. «على كلّ شى ء قدير الاّ تنصروه فقد نصره اللّه» - خروج پيامبر از مكّه، به خاطر جوّ ارعاب وتحت فشار قرار دادن كفّار بود. «اخرجه الذين كفروا» - اگر خدا اراده فرمايد، اشرف المخلوق (پيامبر صلى الله عليه وآله) را با اوهن البيوت (تار عنكبوت) حفظ مى كند. «اذ هما فى الغار...» - آرامش و اطمينان، هديه ى الهى است و با ابزار مادّى فراهم نمى شود. «فانزل اللّه سكينته» - فرشتگان به فرمان خدا، مؤمنان را امداد مى كنند. «ايّده بجنودٍ لم تروها» - هجرت، سبب عزّت اسلام و فروپاشى كفر است. «اخرجه... كلمة اللَّه هى العليا» - اراده ى خداوند، برتر از هر اراده و خواسته اى است. «كلمة اللَّه هى العليا» - نيروهاى استكبارى، در مقابل مؤمنانى كه سكينه و اطمينان دارند، با همه ى تخصّص ها و امكاناتشان عاجزند. «جعل كلمة الذين كفروا السفلى » - عزّت و اعتلاى كلمة اللّه و خنثى شدن توطئه هاى كفّار، نمودى از عزّت و حكمت خداوند است. «فقد نصره اللّه... انّ اللّه عزيز حكيم» https://eitaa.com/sahife2

لا تحزن ان الله معنا در غم و اندوه و مشكلات زندگي (لا تحزن ان الله معنا) در تنهايي و بي كسي (لا تحزن ان الله معنا)  در بي پولي و شدت فقر (لا تحزن ان الله معنا) در بيماري و كسالت (لا تحزن ان الله معنا) در تنگناي زندگي و تاريكي هاي دنيا (لا تحزن ان الله معنا) در سر دوراهي زندگي (لا تحزن ان الله معنا) در غريبي و غربت (لا تحزن ان الله معنا) در تمام مراحل زندگي (لا تحزن ان الله معنا)  در پستي و بلندي زندگي (لا تحزن ان الله معنا) و....... لاتحزن ان الله معنا غم مخور خدا با ماست سوره توبه آيه 40 https://eitaa.com/sahife2