✳️ آیا #حق_الناس را می توان با #دعا و #استغفار جبران کرد؟ قسمت اول ۱- هر حق الناسی، حق الله هم محسوب می شود. علتش هم این است که وقتی انسان (مثلا) غیبت می کند. علاوه بر آن که آبروی دیگران را می ریزد، از اطاعت دستور الهی هم سرپیچی کرده است؛ بنابراین کسی که حق الناس کرده، علاوه بر آن که باید رضایت صاحب حق را کسب کند، باید با دعا و استغفار، رضایت خدای متعال را هم جلب نماید. ۲ ـ. راه ادای حق الناس، در اساسی ترین گام، طلب رضایت از خود شخصی است که حقش ضایع شده است؛ بنابراین اگر مال کسی را برده باشیم، معنایی ندارد که بخواهیم با پرداخت صدقه، رضایت صاحب مال را کسب کنیم! یا اگر آبروی کسی را برده باشیم، معنایی ندارد که بخواهیم با صرف استغفار، حق او را ادا کرده باشیم! ۳ ـ. گاهی اوقات، بنا به هر دلیلی امکان رضایت گرفتن از شخصی که حقش ضایع شده وجود ندارد. * آن شخص برای ما مجهول است و وی را نمی شناسیم؛ * آن شخص را می شناسیم، اما نمی دانیم کجاست؛ * به علت غفلت یا فراموشی، متوجه ضایع شدن حق دیگری نیستیم. در این صورت، خدای متعال راهی برای مؤمنین گشوده تا در بن بست گرفتار نباشند. مثلا اگر مال کسی را ضایع کرده ایم، می توانیم با اجازۀ حاکم شرع، این مال را به جای آن شخص صدقه بدهیم تا در قیامت با پرداخت ثواب صدقه به کسی که مالش ضایع شده، رضایت او را کسب کنند. در برخی موارد، کسب رضایت، موجب بروز مفسده است. در چنین صورتی در امور غیر مالی، می فرمایند برای او استغفار کنید. مثلا نعوذ بالله به ناموس کسی تجاوز کرده - آن را که نمیتواند گوید چون اگر طرف حلاال کند بی غیرت و اگر نکند غیراز کشتت کشتار چیزی به دست نمی اید یا غیبت کسی را کرده ایم و اگر بخواهیم حلالیت بطلبیم، موجب بروز کینه و کدورت، یا قطع ارتباط می شود. یا این که اگر آبروی او را برده ایم، برای او طلب استغفار کنیم و از خداوند بخواهیم که دلش را نسبت به ما نرم کند. همۀ ما ممکن است حقوق افرادی را ضایع کرده باشیم و خبری از آن نداشته باشیم. راه جبران چنین ظلمی آن است که در امور مالی، به مقداری، رد مظالم بدهیم؛ و در امور مالی، در دعا و مناجات خود از خدای متعال بخواهیم که اگر حقی از کسی ضایع کرده ایم، خدای متعال دستگیرمان باشد و با نرم کردن دل آن شخص نسبت به ما کاری کند تا ما را حلال کند. راه جبران تضییع «حقّ الناس» ادای حقوق مردم و خشنود کردن آنها است. همچنین باید توبه حقیقی کرد و از انجام آنچه سبب از بین رفتن حقّ مردم است(آبرو، مال و...)، و نیز از بی احترامی به آنها خودداری کرد. اگر حقّی که از کسی ضایع شده و دسترسی به او نیست، مالی است، باید از جانب او صدقه داد و برای او طلب مغفرت کرد; چنانکه امیرمؤمنان((علیه السلام)) فرمودند: «اَلَتّوْبَهُ تَطْهُرُ الْقُلوبَ وَ تَغْسِلُ الذُّنُوبَ)); توبه قلب ها را پاک می کند و گناهان را می شوید». مکتب جامع ما، حتّی برای بعد از مرگ فرصتی برای جبران نهاده است که تحت عنوان ردّ مظالم می توان از مال شخص فوت شده حقّ الناس مالی را که حتّی صاحب آن مشخص نیست جبران نمود. 👈ادامه دارد ... #سی_نه #دعا_سی_نه_5 🔗کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ آیا #حق_الناس را می توان با #دعا و #استغفار جبران کرد؟ قسمت دوم به چند نکته توجه شود. نکته اول: بلوغ دینی الزاما در سن شانزده برای پسران و ده سالگی برای دختران نیست، چون نشانه های بلوغ چند چیز است، هر کدام از آن ها محقق گردد، تکلیف شرعی به دنبالش هست. مثلا اگر پسری در سن 14 یا سیزده و یا کمتر از آن محتلم شود یا منی از او خارج شود، و یا در سن زیر شانزده موی زبر در اطراف آلت تناسلی وی پیدا شود، قطعا به سن تکلیف شرعی رسیده است. چنان که اگر دختری در سن نه یا هشت سالگی حیض یا عادت ماهانه شود، به سن تکلیف رسیده است. نکته دوم: حق الناس را می توان به دو دسته تقسیم کرد. حق الناس مالی و غیر مالی. کسی که حقی یا مالی را از دیگران ضایع کرده باشد، نخست باید از این گناه بزرگ توبه کند، و از خدا عذر خواهی نماید. زیرا در درجه اول قانون خدا نا دیده گرفته شده، یعنی اول حق الله ضایع شده، سپس حق الناس. پس از توبه و استغفار، جبران حق الناس واجب است، مالی باشد یا غیر مالی. نکته سوم: کودکانی که به سن تکلیف نرسیده اند و ممیز نشده اند، اگر چه در برابر حق الله و حق الناس که جنبه مالی نداشته باشد، به صورت واجب تکلیفی ندارند، لیکن در برابر حق الناس مالی تکلیف دارند. باید از کسانی که مال آنان را تضییع، غصب یا سرقت کرده و یا بدون اجازه و رضایت شان تصرف کرده، رضایت و حلالیت بطلبند، و یا عین آن مال – اگر موجود باشد- و یا مثل آن و یا قیمت آن مال را به صاحبانش بدهد. نکته چهارم: اگر صاحب مال فوت کرده باشد، باید به ورثه او رجوع نماید، و از آن ها رضایت بگیرد و یا عین آن مال – اگر موجود باشد- و یا مثل آن و یا قیمت آن مال را به وارث بدهد. ولی اگر صاحب را نمی شناسد از طرف او به فقرا صدقه بدهد. بنا بر این پاسخ این قسمت از سؤال که این پول ها کجا خرج می شود و به چه کسی داده می شود، تنها در صورتی که صاحبان مال را نشناسد، و یا می شناسد، ولی به هیچ وجه دسترسی به آنان ندارد، به عنوان رد مظالم به فقرا و نیازمندان داده می شود. نکته پنجم: اگر کسب حلالیت و یا دادن مال به صورت مستقیم باعث تحقیر و آبروریزی می شود، می تواند آن مبلغ را به گونه ای به صاحب یا ورثه اش برساند که آنان متوجه نشوند. مثلا به حساب بانکی آنان واریز کند، و یا مخفیانه داخل صندوق یا جیب شان بگذارد، و یا داخل پاکتی بگذارد همراه با نامه بدون اسم و مشخصات در حیاط منزل شان و یا داخل مغازه و ماشین شان بیندازد. نکته ششم: اگرمبلغ پول یا مال غصبی و یا سرقتی را نمی داند چقدر است باید آن مبلغی را که حدس می زند و می داند با پرداخت آن قطعا دیگر بدهکار نخواهد بود، و به اصطلاح بریء الذمه می شود، بپردازد. نکته هفتمم: اگر بدهکاری فعلاً قدرت مالی ندارد، هر وقت قدرت مالی پیدا کرد در اولین فرصت حق مردم را بدهد، و اگر تا آخر عمرنتوانست، وصیت کند تا بعد از مرگش ورثه اش رضایت صاحب مال را جلب کنند.و اگر به هیچ وجه امکان جبران برای او و ورثه ای نباشد،با توبه و استغفار و انجام اعمال خیر مثل خواندن نماز، قرآن، به خصوص اقوام و خویشان خود و هدیه کردن ثواب آن به صاحبانش امید است که خداوند او را ببخشد، و با فضل و کرم خود صاحب مال و حق را از او راضی نماید. اما در مورد سبزی های خودرویی که از زمین کشاورزی مردم جمع آوری می شود، آن سبزی ها قطعا به صاحبان آن زمین تعلق دارد، اگر چه خودرو باشند در ملک او روئیده. بنا براین اگر می دانید که آنان راضی هستند دیگران یا شما آن سبزی ها را جمع آوری کنید، اشکالی ندارد، اما اگر می دانید یا احتمال قوی می دهید که صاحبش اگر بفهمد، راضی نیست، حرام می باشد. غالب بن محمد از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که در رابطه با مفهوم این کلام خداوند متعال «براستی که پروردگار تو در کمینگاه است»، فرمود: کمینگاه گذرگاهی است بر پل صراط که هیچ بنده ستمگری از آن نخواهد گذشت. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِنَّ رَبَّک لَبِالْمِرْصادِ قَالَ: قَنْطَرَةٌ عَلَی الصِّرَاطِ لَا یجُوزُهَا عَبْدٌ بِمَظْلِمَةٍ. اگر مردم آنقدری که برای نجس و پاکی وسواس دارند کمی هم به حق الناس اهمیت می دادند، مشکلاتشان کم می شد. در حالی که اسلام، طهارت و نجاست را آسان گرفته و مردم بر خود سخت می گیرند؛ اما به حق الناس، یسیار اهمیت داده، ولی مردم آنها را ساده می گیرند معمولا مردم گمان می کنند حق الناس فقط از دیوار مردم بالا رفتن یا دست در جیب مردم کردن است، غافل از آنکه آنگونه که در بالا گفتیم حق الناس بسیار ریز است #سی_نه #دعا_سی_نه_5 🔗کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️از #نصایح حضرت #امام_خمینی ره به پسرش احمدآقا 🔴پسرم! سعی کن که با #حق_الناس از این جهان رخت نبندی که کار بسیار مشکل می‌شود. سر و کار انسان با خدای تعالی که ارحم الراحمین است بسیار سهل‌تر است تا سر و کار با انسانها. به خداوند تعالی پناه می‌برم از گرفتاری خود و تو و مؤمنین در حقوق مردم و سر و کار با انسان‌های گرفتار. و این نه به آن معنی است که در حقوق اللّه و معاصی سهل انگاری کنی، اگر آنچه از ظاهر بعض آیات کریمه استفاده می‌شود در نظر گرفته شود، مصیبت بسیار افزون می‌شود و نجات اهل معصیت به وسیله شفاعت، به گذشت مرحله‌های طولانی انجام می‌گیرد. #سی_نه #دعا_سی_نه_5 🔗کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_121 ◀️ لذت زودگذر و رنج باقی 🔴 و قَالَ (علیه السلام): شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ؛ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ، وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ‏. 🔴 چقدر فاصله بين دو عمل دور است: عملى كه لذّتش مى ‏رود و كيفر آن مى‏ ماند، و عملى كه رنج آن مى‏ گذرد و پاداش آن ماندگار است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ فرق ميان اين دو كار: 📋 امام(عليه السلام) در اين كلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى كه مورد رضاى خداست و لذات و هوسرانى هاى ناپايدار دنيا كرده مى فرمايد: «اين دو عمل چقدر با هم متفاوتند: عملى كه لذتش مى رود و عواقب سوء آن باقى مى ماند و عملى كه زحمتش مى رود و اجر و پاداشش باقى است»; (شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَل تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَتَبْقَى تَبِعَتُهُ وَعَمَل تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَيَبْقَى أَجْرُهُ). در ميان كارهاى نيك و بد و اعمال حسنه و سيئه ـ با اين كه هر كدام جنبه مثبت و منفى دارند ـ اين تفاوت آشكار ديده مى شود; اعمال گناه آلود داراى لذتى موقتى و ناپايدار است كه به زودى زايل مى گردد ولى عواقب بد آن هم در دنيا و هم در آخرت دامان انسان را مى گيرد. مثلاً انسانى براى برخوردارى از لذتى آنى به شراب پناه مى برد. ممكن است اين ماده مخدر ساعتى او را از غم و اندوه تهى كند و در نشئه اى لذت بخش فرو برد; اما به زودى پايان مى يابد و آثار سوء آن در تمام اعضاى بدن او تدريجاً ظاهر مى شود و در آخرت نيز از شراب طهور بهشتى و نوشيدن آب كوثر محروم مى گردد. ولى به عكس، انسانى كه به سراغ بندگى خدا مى رود و در ميدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مى شود، هر چند با مشكلاتى روبرو مى گردد; اما اين مشكلات تدريحا از بين مى رود و اجر و پاداش دنيوى و اخروى آن باقى مى ماند. اين همان چيزى است كه قرآن به آن اشاره كرده مى فرمايد: «(مَا عِنْدَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاق); آنچه نزد شماست از ميان مى رود، و آنچه نزد خداست باقى مى ماند». هوس رانى و #شهوت رانى همچون کف هاى روى آب است که «(فَیَذْهَبُ جُفَاءً); سرانجام کف ها به بیرون پرتاب مى شوند» و اعمال نیک همچون آب زلال که به مصداق «(وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِى الاَْرْضِ); ولى آنچه به مردم سود مى رساند (= آب یا فلزّ خاص) در زمین مى ماند» باقى و برقرار خواهد بود. در خطبه 176 نیز این جمله را خواندیم که امام از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل مى کند: «إنَّ الْجَنَّةَ حُفَّتْ بِالْمَکارِهِ وَإِنَّ النّارَ حُفَّتْ بِالشَّهَواتِ; بهشت در میان ناراحتى ها احاطه شده و دوزخ در میان شهوات» #نهج_البلاغه_حكمت_121 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#منتخب #دعا_هفتم_8 🔹فَصَلّ عَلَي مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، پس بر محمد و آلش درود فرست، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، اي پروردگارم! به توان و تواناييت درِ گشايش و فرج را به روي من باز كن، وَ اكْسِرْ عَنّي سُلْطَانَ الْهَمّ بِحَوْلِكَ، و به چاره سازيت، تسلّط غم و اندوه را از من بشكن وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، و مرا در موردي كه از آن شكايت دارم، به تأمل و تدبّر نيك برسان. وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، و در آنچه از تو درخواست مي‏كنم، شيريني اجابت را بچشان، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً، و از جانب خودت، رحمت و گشايشي گوارا به من ببخش، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً. و براي من از نزد خود، راه نجاتي سريع قرار ده. وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنّتِكَ. و مرا به خاطر غمگيني و حزن و اندوه از رعايت واجباتت، و به كار گرفتن مستحباتت باز مدار. 👌بخشی از دعای #هفتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شب_جمعه #کمیل ⬅️ #دعا_کمیل 👤 استاد #صمدی_آملی ❇️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️#ادب مع الله 🔅اگر انسان درپیش خدا خودش را حاضر دید مؤدب است اگر ندید مؤدب نیست ولو آنکه دارد دعا می‌کند و لو به ظاهر تسبیح گرفته دارد ذکر می‌کند دارد این خلاف ادب است که اگر انصراف قلب به غیر باشد و توجه نداشته باشد به حق سبحانه و تعالی در هنگام خطاب و مناجات به حق‌تعالی بی‌ادب هست این هست که ادب با حضور قلب همراه است و حضرت امیر هم در #دعا_کمیل می‌فرماید ... خدایا من کاری نه به بهشت دارم نه به جهنم دارم نه به حورالعین دارم نه به درخت دارم چی میدن چی نمیدن اینها را من اصلاً کار ندارم من تنها چیزی را که کار دارم این هست که پیش تو باشم یعنی حضور در پیشگاه تو را داشته باشم اگر این حضور را داشته باشم همین حضور مرا کافی است این هست که بارها در فرمایشات آقا ( آیت الله #حسن_زاده_آملی ) می‌بینیم که می‌فرمایند عارف تنها یک آدرس در نظام عالم دارد آدرس او این هست که در آخر سوره مبارکه قمر خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید که این‌ها یعنی آن‌هایی که در پیشگاه حق هستند کسانی هستند که فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر هستند تنها یک آدرس دارند آدرسشان این هست که باید فقط آن‌ها را پیش خدا پیدا کنی هر کجا خدا را پیدا کردید این‌ها هستند اگر کسی ادب را که همراه با حضور هست درست دقت کند و درست مراقبت کند این انسان مؤدب در سراسر نظام عالم حاضر هست. 👤 استاد #صمدی_آملی ❇️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_584 انشاءالله این جزء آخر را با توجه بیشتری تلاوت کنیم ... 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #جمعه 👉🏻 1da.ir/nJlckp 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#منتخب #دعا_چهل_شش_1 🔹إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ قَامَ قَائِماً ثُمّ اسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ، وَ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ، فَقَالَ: امام سجاد علیه السلام هنگام قراغت از نماز در روز #جمعه رو به قبله مي ايستاد و اين گونه نيايش مي كرد يَا مَنْ يَرْحَمُ مَنْ لَا يَرْحَمُهُ الْعِبَادُ اي آن كه رحم مي‏كند به كسي كه بندگان به او رحم نمي‏كنند! وَ يَا مَنْ يَقْبَلُ مَنْ لَا تَقْبَلُهُ الْبِلَادُ اي آن كه مي‏پذيرد كسي را كه كشورها نمي‏پذيرند! وَ يَا مَنْ لَا يَحْتَقِرُ أَهْلَ الْحَاجَةِ إِلَيْهِ‏ اي آن كه نيازمندان درگاهش را حقير و كوچك نمي‏شمرد! وَ يَا مَنْ لَا يُخَيّبُ الْمُلِحّينَ عَلَيْهِ. اي آن كه اصرار كنندگان به پيشگاهش را نااميد نمي‏كند! وَ يَا مَنْ لَا يَجْبَهُ بِالرّدّ أَهْلَ الدّالّةِ عَلَيْهِ‏ اي آن كه دست ردّ به سينه كساني كه عمل خود را در برابر حضرتش بزرگ مي‏شمارند نمي‏زند! وَ يَا مَنْ يَجْتَبِي صَغِيرَ مَا يُتْحَفُ بِهِ، اي آن كه ارمغان و هديه كوچك را مي‏پذيرد بخشی از دعای#چهل_شش ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2