#دعا_بیستم_18 بسم الله الرحمن الرحيم ✳️ قسمت 5 از 6 قسمت عبارت زیر 🔹 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، 1️⃣ وَ مَتِّعْنِى بِالاقْتِصَادِ، ⃣2️⃣ وَ اجْعَلْنِى مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ، 3️⃣ وَ مِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ، 4️⃣ وَ مِنْ صَالِحِ الْعِبَادِ، 5️⃣ وَ ارْزُقْنِى فَوْزَ الْمَعَادِ، 6️⃣ وَ سلامَةَ الْمِرْصَادِ🔹

امام سجاد (ع) در این جمله‏ ى اول دعا، به پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: وَ ارْزُقْنِى فَوْزَ الْمَعَادِ بار الها! پيروزي هاى روز جزا و نعمتهاى جاودان عالم آخرت را به من روزى فرما.

همه دعاهای این فراز«متعنی بالاقتصاد،اهل سداد،ادله رشاد و صالح عباد بودن»مقدمه «رستگاری معاد»و«سلامة المرصاد»است.و #معاد در راستای «هدف خلقت» یکی ازمصداق های«لنبلوکم احسن عملا»همین است که در معاد«بهترین اعمال»پذیرفته می شود.معاد سنجه ای است برای «احسن اعمال»والا اکثر مردم،سعی در عمل نیکو دارند. «احسن عمل»چیست؟آیه۳۰سوره مبارکه کهف می فرماید:ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات انا لانضیع اجر من احسن عملا. معلوم می شود احسن عمل،ایمان و عمل صالح است.عمل صالح،درجه ایمان را بالا می برد و باور به معاد را تقویت می کند.باور به معاد،سبب مراقبه می شود و کسی که در دنیا مراقبه داشته باشد،در معاد رستگار است.

كلمه‏ى «فوز» : راغب مى‏گويد: الفوز الظفر بالخير مع حصول السلامه. «فوز» عبارت از پيروزى و ظفر يافتن به خير است، در صورتى كه سلامت محفوظ بماند. پس اگر كسى در خلال فعاليت براى نيل به پيروزى، سلامت خود را از دست بدهد، او پيروز نيست، مثلا تاجرى براى معاملات مهمى به كشورى دوردست مى‏رود، معاملاتش را بخوبى انجام مى‏دهد، سود فراوان مى‏برد، ولى در خلال فعاليتهايى كه داشته، روزى بر اثر يك تصادف ناگهانى، هر دو چشم را از دست مى‏دهد و نابينا مى‏گردد. اين تاجر در سفر تجارت به فوز و پيروزى نايل نيامده است، زيرا با چشم نابينا مراجعت مى‏نمايد.

كلمه ‏ى «فوز» از نظر لغت شامل تمام پيروزيهاى مادى و معنوى و همچنين دنيوى و اخروى است، پس اگر كسى به نعمتهاى گذران دنيا نايل شود، به «فوز» رسيده، و اگر كسى به نعمتهاى جاودان آخرت دست يابد، او نيز به «فوز» رسيده است.

فوز و پيروزى در نظر يك انسان مادى و از ديدگاه يك مسلمان واقعى تفاوتهايى دارد :

اول: ماديگرايان، هستى را مساوى با ماده مى‏دانند و موجود غيرمادى را نفى مى‏كنند. فوز و پيروزى در نظر اين گروه منحصر به امور مادى و شئون دنيوى است، مى‏كوشند تا مال و مقامى به دست آورند، محبوبيت و جاهى كسب كنند، و هر چه بيشتر به لذايذ و شهوات دست يابند و از اين قبيل، به انسانيت و سجاياى انسانى نمى‏انديشند و كمترين توجهى به بقاى روح و حيات بعد از مرگ ندارند. قرآن شريف در اين باره فرموده است: يعلمون ظاهرا من الحياه الدنيا و هم عن الاخره هم غافلون. علم و آگاهى اينان از ظواهر دنياى مادى است و از جهان معنى و عالم آخرت غافل و بى‏خبرند. فوز و پيروزى براى پيروان اسلام در اين است كه فعاليتشان دو بعدى باشد و براى دنيا و آخرت، يعنى عالم قبل از مرگ و عالم بعد از مرگ، سعى و كوشش نمايند و اگر جز اين عمل كنند، وابستگى خود را از اولياى گرامى اسلام قطع نموده‏اند. در كلام حضرت موسى بن جعفر عليه السلام آمده است: ليس منا من ترك دنياه لدينه او ترك دينه لدنياه. از ما نيست آن كس كه دنياى خويش را براى دين ترك گويد يا آنكه دين خود را براى دنيا از دست بدهد.

دوم: هدف اصلى ماديگرايان، فوز و پيروزى و دست يافتن به مقصود است. اينان ابا ندارند از اينكه در خلال عمل، حق ضعيفى را پايمال كنند يا نسبت به مظلومى تجاوز و تعدى نمايند. رفتار ظالمانه و كشتارهاى بيرحمانه و ضد انسانى كشورهاى قوى امروز دنيا نسبت به ملل ضعيف، گواه واضح و روشن اين مطلب است، اما مسلمان واقعى به پيروى از تعاليم الهى بايد مراقبت كند كه براى نيل به هدف خود مرتكب گناه نشود و برخلاف رضاى بارى تعالى قدم برندارد، زيرا در اسلام پيروزى و فوزى كه از راه گناه نصيب مسلمان شود، شكست است نه پيروزى. امام على (ع) فرموده: فتح و پيروزى نصيب آن كس نشده كه از راه گناه پيروز گرديده است. كسى كه با شر و بدى غلبه مى‏كند، در واقع مغلوب و مقهور است.

سوم: فوزهايى كه در طول زندگى نصيب يك انسان مادى مى‏شود، ممكن است از جهت ارزش متفاوت باشند. اگر بخواهد آنها را بسنجد و با هم مقايسه نمايد، به نظرش مى‏رسد پيروزيهاى مهم و گرانقدر، فوزهاى عظيم‏اند و ساير پيروزيها، فوزهاى عادى. اما در نظر يك انسان پيرو قرآن شريف، پيروزيهاى دنيوى هر قدر هم مهم باشد، فوزى است عادى و معمولى و فوز عظيم فقط در گرو پيروزيهاى معنوى و توفيقهاى الهى است كه در شان دين نصيبش گرديده است، زيرا اين قسم پيروزيهاست كه انسانيت را احياء مى‏كند، آدمى را از شرافت معنوى و كرايم اخلاق برخوردار مى‏سازد، او را به كمال لايقش مى‏رساند، و سعادت جاودانش را در عالم آخرت تامين مى‏نمايد.

در قرآن كريم آياتى كه راجع به فوز عظيم آمده، همه مربوط به اعمال صالحه و فداكارى در راه خداوند است، با اين تفاوت كه ظرف تحقق بعضى از آنها در دنياست و ظرف تحقق بعض ديگر در روز جزاست : *و من يطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظيما. كسى كه خدا و رسولش را اطاعت نمايد، بى‏گمان به پيروزى و فوز عظيم نايل گرديده است. *و فهم السيئات و من تق السيئات يومئذ فقد رحمته و ذلك هو الفوز العظيم. آنان را از گناه و بدكارى نگاهدارى فرما كه هر كس را تو از سيئات محافظت نمايى، او را مورد تفضل و رحمت قرار داده‏اى و اين خود، پيروزى و فوزى است عظيم. *فاستبشروا ببيعكم الذى بايعتم به و ذلك هو الفوز العظيم. در زمينه‏ ى اين امر كه خداوند، جان و مال مومنين را خريدارى نموده است در مقابل بهشت. اينان در راه حق مقاتله مى‏كنند، مى‏كشند و كشته مى‏شوند، آنگاه در پايان آيه، خداوند فرموده: پس اى اهل ايمان به خود بشارت دهيد و اين معامله، پيروزى و فوزى است عظيم. *اعد الله لهم جنات تجرى من تحتها الانهار. خالدين فيها ذلك الفوز العظيم. خداوند براى رستگاران باغهايى را مهيا فرموده كه از زير درختانش نهرها جارى است و آن جايگاه ابدى رستگاران است و نيل به اين رحمت دائم، پيروزى و فوزى است بزرگ. *فضلا من ربك ذلك هو الفوز العظيم. خداوند در چند آيه نعمتهاى اهل بهشت را ذكر نموده، آنگاه مى‏فرمايد: نعمتهاى آنان تفضلى است از طرف پروردگارت و اين خود پيروزى و فوزى است عظيم. *وعد الله المومنين و المومنات جنات تجرى من تحتها الانهار. خالدين فيها و مساكن طيبه فى جنات عدن و رضوان من الله اكبر ذلك هو الفوز العظيم. خداوند به مردان و زنان باايمان وعده داده است بهشتهايى را كه از زير درختانش نهرها جارى است و در منازل پاكيزه‏ى بهشت، على الدوام و براى هميشه سكونت خواهند داشت و خشنودى خداوند براى آنان از اين باغها مهمتر و ارزنده‏تر است و اين خود فوزى است بزرگ.

خداوند در قرآن شريف مكرر از فوز عظيم نام برده، ولى در تمام موارد منشا آن را به امور دينى و معنوى و تعالى انسانى مستند نموده است. اما پيروزيهاى مادى و دنيوى اگر از مجراى گناه به دست آيد، طبق فرمایش حضرت على (ع) " فتح و پيروزى نصيب آن كس نشده كه از راه گناه پيروز گرديده است. كسى كه با شر و بدى غلبه مى‏كند، در واقع مغلوب و مقهور است." آن پيروزى و ظفر نيست، بلكه شكست و مغلوبيت است و اگر از مجارى مشروع و صحيح به دست آيد، هر قدر هم مهم باشد، چيزى جز فوز و پيروزى عادى و معمولى نيست.

امام سجاد (ع) از پيشگاه بارى تعالى درخواست مى‏كند: و ارزقنى فوز المعاد. بار الها! مرا مشمول رحمت واسعه‏ى خود قرار ده و از فوز و پيروزى #معاد و نعمتهاى جاودان آن به من روزى فرما. حضرت زين‏العابدين (ع) در دعاى خود از فوز مادى و پيروزيهاى دنيوى سخن نمى‏گويد و توجه امام به فوز عظيم عالم آخرت است و از پروردگار توانا مى‏خواهد كه او را از پيروزى معاد و نعمتهاى جاودان آن برخوردار سازد.