eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
مختصر يارى و تأييد حَمْدًا يُعَانُ مَنِ اجْتَهَدَ فِي تَعْدِيدِهِ، وَ يُؤَيَّدُ مَنْ أَغْرَقَ نَزْعًا فِي تَوْفِيَتِهِ. سپاسى كه هر كه در بسيارى آن كوشيد، يارى گردد و هر كه زياده‏روى نمود در كامل به‏جا آوردن آن، تأييد شود. «يُعَان»: از ماده اعانه، به معناى يارى شدن است و در اينجا منظور يارى كردن از سوى خداوند تعالى است. يارى خداوند عبارت است از افاضه قوّت و نيرو به بنده، جهت تحصيل كمالاتش كه او را به سوى سعادت دنيا و آخرت رهنمون سازد. «يُؤَيَّد»: فعل مجهول از ماده اَيَّدَ كه به معناى تأييد شدن و كمك شدن است، مى‏باشد. و آن عبارت است از تقويت و امداد بنده توسّط خداوند، تا جهت انجام امور خير و باز شدن بصيرت و بينايى‏اش و وسعت سينه‏اش براى تحمل مشكلات موفق گردد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر تمامى سپاس‏ها حَمْدًا يَجْمَعُ مَا خَلَقْتَ مِنَ الْحَمْدِ، وَ يَنْتَظِمُ مَا أَنْتَ خَالِقُهُ مِنْ بَعْدُ. سپاسى كه آنچه از سپاس‏ها آفريدى را گرد آورد، و هر سپاسى كه پس از آن بيافرينى را دربر گيرد. تمامى مخلوقات، به حمد و ثناى خداوند مشغولند و اين حمدگويىِ مخلوقات، در گذشته بوده و در آينده نيز خواهد بود و قطع شدنى نيست. ولى هر يك به ميزان درك، شعور و رخصتى كه خداوند به آنان داده، مى‏توانند حمد و ثناى خداوند را به جاى آورند و هيچ يك نمى‏توانند تمامى اوصاف الهى را حمد و ثنا گويند. چون اوّلاً درك، شعور و رخصت‏هايى كه خدا به آنها داده، مختلف است. ثانياً اوصاف خداوند (كه عين ذات اوست) محدود نيست تا مخلوقات از عهده حمدِ تمامى آنان برآيند. از طرفى ذات خداوند نيز با زبان بى‏زبانى به حمد و ثناگويى خود مشغول است و اين حمد و ثناگويى هميشگى است. از ازل بوده و تا ابد هم خواهد بود. پس خداوند از دو جهت خالق حمد است: 1 - خود حمدگويى مى‏كند. 2 - خالق حمد مخلوقات است. چون او توان، رخصت و شعور بر انجام حمد داده. امام سجاد عليه السلام از خداوند مى‏خواهد حمد و ثناى او، جمع‏كننده تمامى حمدهاى خالق (خداوند) و مخلوقات باشد. چه حمدهايى كه قبلاً از خداوند و كائنات سرزده (و به تعبير امام عليه السلام، خداوند آن حمدها را آفريده) و چه حمدهايى كه بعداً سر خواهد زد (و خداوند در آينده خواهد آفريد). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ نعمت ، موجب برکت الهی و کفران نعمت موجب عذاب الهی قسمت اول 🔴 { امام سجاد علیه السلام برای دوری از غره شدن به خود } در دعای صحیفه‌ی سجادیه میفرماید: «فالویل الدائم لمن جَنَحَ عنک» ، «ما اطول تردّده فی عقابک» ، «مَا أَبْعَدَ غَايَتَهُ مِنَ الْفَرَجِ » . مغرور شدن به خدا یعنی نابحق از خدا توقع کردن عزیزان من! من و شما بیش از مردم عادی به این مسائل احتیاج داریم. در بین این وظایف معنوی‌ای که ما به عهده داریم، من فکر کردم و دیدم امروز وظیفه‌ی «شکر»، یکی از بزرگترین وظایف ماست. گفتم چند جمله‌ای راجع به شکر صحبت کنم. آیه‌ای که تلاوت کردم، از سوره‌ی ابراهیم - «و اذ تأذّن ربّکم لأن شکرتم لازیدنّکم» - خیلی آیه‌ی مهمی است؛ هم تشویق است، هم تهدید است. اگر شکر کردید، ازدیاد نعمت دنبالش هست و برکات الهی پی‌درپی خواهد رسید؛ اگر کفران کردید، عذاب خدا دنبالش است؛ بروبرگرد ندارد؛ هیچ نقطه‌ی استثنایی هم در تاریخ ندارد. اگر یک موردی را شما تصور کنید که پس چطور در فلان‌جا خدا عذاب شدید خودش را نشان نداد، این کوتاهی تحلیل است و اگر پای تحلیل به میان بیاید، معلوم خواهد شد که هیچ استثناء ندارد. «شکر» چیست؟ شکر، چند پایه‌ی اصلی دارد: اول، شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به آن است. آفتِ اول ما این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت سلامت را جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ اشکال کار این است. نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم کوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، که حجاج بالای سرشان آمد؛ مردم مدینه نعمت وجود امیرالمؤمنین و امام حسن را آن روز فهمیدند، که مسلم‌بن‌عقبه بالای سرشان آمد، قتل‌عامشان کرد، زنهاشان را بی‌ناموس کرد، بعد هم گفت همه‌تان باید اقرار کنید که برده‌ی یزید هستید. مردم یکی یکی آمدند و جلویش اقرار کردند و هر کس اقرار نکرد، گردنش را زد. آن مردم، آن وقت فهمیدند که حکومت امیرالمؤمنین و حکومت امن و امان و حکومت احترام و تکریمِ به مردم در دورانِ قبل، چقدر ارزش داشته است. دوم، نعمت را از او دانستن. سوم، از خدا سپاسگزار بودن. نه اینکه بگوییم نعمت را خدا داده و وظیفه‌اش بوده که بدهد؛ نه، بلکه بدهکار بودن در مقابل خدای متعال. و چهارم، این نعمت را به کار گرفتن؛ مثل یک پلّکان. وقتی نعمتی را به شما می‌دهند، این پله‌ای از یک نردبان است که پایتان را روی آن گذاشته‌اید، تا بالا بروید؛ حالا نوبت پله‌ی بعدی است. اگر دسترسی به پله‌ی بعدی پیدا کرده‌اید، پس این هم یک نعمت است؛ از آن استفاده کنید و پایتان را روی آن بگذارید و بروید بالا. آن کسی که دسترسی به پلّکانِ نردبان پیدا می‌کند، اما پایش را روی آن نمی‌گذارد، شکر نکرده است. شما ببینید خود این شکر با این ارکان، چه نعمت بزرگ خدایی است. امام حسین (علیه‌السلام) در دعای عرفه عرض می‌کند که من اگر هر کدام از نعمتهای تو را شکر کنم، خود آن شکر، یک نعمت است؛ پس من اگر تا آخر دهر زنده بمانم، با همه‌ی وجودم گواهی می‌دهم که شکر یک نعمت تو را نمی‌توانم به‌جا بیاورم؛ چون همین که آن نعمت را شکر کنم، خود اینکه توفیق شکر پیدا کرده‌ام، یک نعمت دیگر است و باید آن را شکر کنم و همین‌طور تسلسل پیدا می‌کند تا ابد. خودِ شکر، یک نعمت است. اولاً، وقتی شکر کردید، این شکر موجب ذکر می‌شود؛ متوجه خدا می‌شوید؛ خود شکر انسان را ذاکر می‌کند. ثانیاً، شکر به ما صبر می‌دهد. شکر نعمت یکی از خواصش، دادن صبر و پایداری است. در دعا می‌خوانیم: «اللهم انی اسئلک صبرالشاکرین لک»(۲). وقتی شما شکر می‌کنید، نعمت را می‌شناسید و موقعیت را درک می‌کنید؛ امکانی را که خدا در اختیار شما گذاشته است، به یاد می‌آورید و امیدوار می‌شوید. این امید، پایداری شما را زیاد می‌کند. لذا لازمه‌ی شکر، صبر است. یکی از دستاوردهای شکر، قدرت پایداری و ایستادگی در میدانهای دشوار است. یکی از خواص شکر، مغرور نشدن است. بعد هم خدای متعال وعده کرده است افزایش نعمت را؛ «لازیدنّکم» . وعده‌ی الهی صدق است و ساز و کار روشنی هم دارد. همین که عرض کردیم، نشان‌دهنده‌ی این است که خودِ شکر، نعمت را زیاد می‌کند. شکرِ پله‌ی اول، انسان را به پشت‌بام می‌رساند. شکر، وظیفه‌ی ماست. 👈 ادامه دارد ... 👤 و شرح ایشان بر جند عبارت نورانی از دعای صحیفه سجادیه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ نعمت ، موجب برکت الهی و کفران نعمت موجب عذاب الهی قسمت 2 🔴 در مقابل شکر چیست؟ کفران نعمت. کفران نعمت، نقطه‌ی مقابل این چیزهاست. به نعمت توجه نکردن و غفلت کردن از اصل نعمت، چیزی است که خیلی از ماها دچارش هستیم؛ یا نعمت را انکار کردن؛ یا آن را از خدا ندانستن؛ یا به نعمت خداداده مغرور شدن، که غرور ملازم با سقوط است و وقتی انسان غرور پیدا کرد، ساقط می‌شود؛ اینها کفران نعمت است. «و ضرب اللَّه مثلاً قریة کانت امنة مطمئنة یأتیها رزقها رغدا من کل مکان فکفرت بأنعم اللَّه فاذاقها اللَّه لباس الجوع و الخوف» ؛ جامعه‌ای راحت و برخوردار از نعم معنوی و مادی الهی کفران نعمت می‌کند و خدا ناامنی و تنگدستی را بر او تحمیل می‌کند. نتیجه‌ی کفران نعمت، این است. ما در درجه‌ی اول، از چه شکر کنیم؟ نمی‌شود شمرد؛ «و ان تعدّوا نعمت اللَّه لاتحصوها» بنده وقتی دستم فلج شد، متوجه خصوصیاتی شدم؛ دیدم این انگشت من که براحتی حرکت می‌کند و مثلاً یک زنجیر را دور خودش تکان می‌دهد و این، خیلی کار ساده‌ای به نظر می‌آید، از حرفهای دکترها فهمیدم که خودِ این حرکت، معلول چندین تحرک و توانایی مهم در وجود انسان است؛ اما ما غافل بودیم. به هر حال، وقتی نعمت از انسان گرفته می‌شود، انسان متوجه می‌شود که همین کار آسان و کوچک، ثمره‌ی چندین نعمت بزرگ بوده که ما این‌طور راحت از آن عبور کرده‌ایم. این، غفلت ماست. این که شما می‌توانید راحت به عنوان یک مسئول کشوری - در هر رده‌ای که هستید - بر اساس فکر دینی و ایمان اسلامی خودتان تصمیم بگیرید؛ این که سیاستهای خارجی بر شما مسلط نیست؛ این که مردم شما را از خود می‌دانند؛ این که شما اصلاً فرصت پیدا کرده‌اید در جایگاهی قرار بگیرید که می‌تواند منشأ اثر باشد؛ این که از دست یازدیدنِ به اموال عمومی پرهیز می‌کنید؛ این که گناه برای شما روان و آسان نیست، اگر بخواهیم از این طور نعمتها بشماریم، جزو هزارها نعمتی است که خدای متعال در اختیار ما قرار داده است؛ ولی ما نعمتها را نمی‌شناسیم. به نظر من اولین نعمتی که باید امروز ما خدا را به خاطر آن شکر کنیم، عزت و استقلال ملی است.۱۳۸۵/۰۳/۲۹ 🔈 https://farsi.khamenei.ir/audio-content?id=24266 👤 و شرح ایشان بر جند عبارت نورانی از دعای صحیفه سجادیه (فایل صوتی را حتما بشنوید ) ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️غره شدن به خود و خداوند عامل خشم الهی 🔴 { امام سجاد علیه السلام برای دوری از غره شدن به خود } در دعای صحیفه‌ی سجادیه می‌فرماید: «فالویل الدائم لمن جَنَحَ عنک»، «ما اطول تردّده فی عقابک»، «ما ابعده غَايَتَهُ من الفرج» . مغرور شدن به خدا یعنی نابحق از خدا توقع کردن؛ بدون اینکه انسان عمل صالحی را به میدان بیاورد، از خدا پاداش بخواهد؛ این که انسان بگوید، ما که بنده‌ی خوب خدا هستیم و خدا حتماً به ما کمک خواهد کرد؛ این که انسان از حلم الهی سوء استفاده کند و به گناه ادامه بدهد؛ از عذاب خدا خود را ایمن بداند؛ اینها همه غرّه شدن به خداست. امام سجاد می‌فرماید: خدایا! مصیبت دائمی برای آن کسی است که به تو غرّه بشود. 👤 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
❇️ لب شود ریش ار برد نام دل افگار ما آستین سوزد اگر چیند نم از رخسار ما سُبْحَه بر کف، بر لب، دل پر از ذوق گناه معصیت را خنده می‌آید ز ما نشکفد در سینه دل بی زخم تیغ غمزه‌ای تا نگردد خون نخندد غنچه گلزار ما خویش را قدسی بر آتش نه بسوزان تا به کی ننگ دین و کفر گردد سبحه و نزار ما 👤 مشهدی 👈سُبْحَة : جمع آن سُبَح و سُبُحَات : تسبيح كه از دانه ها يا مهره ها سازند، نماز نافله، دُعا؛ «قضيتُ سُبْحَتِي»: دعايم را خواندم؛ «سُبْحَةُ اللّهِ»: جلال و بزرگى خدا؛ «سُبُحَاتُ وجهِ اللّهِ»: انوار و جلال و عظمت خدا. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ نجات در شکیبایی، هلاک در بیتابی 🔴 و قَالَ (علیه السلام) : مَنْ لَمْ يُنْجِهِ الصَّبْرُ، أَهْلَكَهُ الْجَزَعُ. كسى را كه شكيبايى نجات ندهد، بى تابى او را هلاك گرد 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2