طرح #برداشت_من هفته 55 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ عبارت #منتخب 🔹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ وَ أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ🔹 🔸پروردگارا درود فرست بر محمد و آل او و وسيع ترين رزق خود را بر من مقرر بدار ، هنگامى كه #پير ى به من روى آرد و قويترين نيرو را به من عطا فرما ، هنگامى كه به رنج و زحمت در افتم 🔹 https://eitaa.com/sahife2/5293 دعای #بیستم #مکارم_اخلاق #دعا_بیستم_11 👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، در این قسمت بارگذاری میشود ◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید 👌 ادمین 👇 @yas2463 👈 میتوانید این دعای زیبا را با 🎙 صدای مداحان مختلف گوش دهید 👈 و متن آن را « اینجا » بخوانید ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👈 دعای #بیستم #مکارم_اخلاق 👤 با صدای زیبای مداح جوان بحرینی #اباذر_حلواجی👇 https://www.aparat.com/v/MGhF7/ 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند

سم الله الرحمن الرحيم #دعا_بیستم_11 اللهم صل على محمد و آله، و اجعل اوسع رزقك على اذا كبرت، و اقوى قوتك فى اذا نصبت.

ایام جوانی،دوران شادابی و قدرت انسان است. امکانات مادی بدست می آورد،اقتضای زندگی دنیا،پول است،به همین روال زندگی را سپری می کند،اگر اهل عبادت باشد،باخیال آسوده به امور معنوی می پردازد و.... پس از میانسالی،نوبت پیری می رسد. به یکباره توان جسم فرو می ریزد،حال کار و تلاش ندارد،احساس سربار بودن میکندو....به دو چیز،نیاز شدید دارد،پول و نیرو، که اگر نباشد،ازنظر روحی بهم می ریزد،به امور معنوی و عبادت هم نمی رسد. به همین جهت امام سجاد علیه السلام،دربند ۲۴دعای بیستم می فرماید:«...واکفنی مونه الاکتساب وارزقنی من غیر احتساب»یعنی مخارج مرا،ازجایی که گمان نمی کنم عطا بفرما...تا با خیال راحت به عبادت بپردازم.ودراین فراز هم از خداوند می خواهد که وسیع‌ترین روزی وقدرت بسیار را،درزمان پیری بدهد. نشاط وعیش جوانی چو گل غنیمت دان که حافظا نبود بر رسول غیر بلاغ

امام سجاد عليه‏السلام در اين قسمت از دعاى شريف «مكارم‏الاخلاق»، پس از درود بر حضرت محمد و آلش، دو درخواست از خداوند مى‏نمايد. در خواسته‏ ى اول عرض مى‏كند: بار الها! وسيعترين رزق خود را براى من در كبر سنم قرار ده. در خواسته‏ى دوم عرض مى‏كند بار الها! قويترين نيرو و قوت اعطايى تو به من در ايام فرسودگى باشد.

ايام #پير ى براى كسانى كه عمرشان به درازا مى‏كشد دوران ضعف و ناتوانى است. خداوند در قرآن شريف به اين امر طبيعى اشاره فرموده و پاره‏اى از عوارض دردناك و رنج‏آور آن را ذكر نموده است. الله الذى خلقكم من ضعف ثم جعل من بعد ضعف قوه، ثم جعل من بعد قوه ضعفا و شيبه. خداوند، آفريدگار حكيمى است كه شما را از ضعف و ناتوانى آفريده، پس از ضعف، براى شما قوت و نيرو قرار داده، و پس از قوت براى شما ضعف و پيرى را مقرر فرموده است. ممكن است مراد از ضعف كه در ابتداى آيه ذكر شده ناظر به موجود زنده ‏ى ضعيفى باشد كه در نطفه جاى دارد و به قدرى كوچك و ناچيز است كه جز با چشم مسلح ديده نمى‏شود، و ممكن است مقصود، ضعف و ناتوانى دوران شيرخوارگى و ايام طفوليت باشد. پس از گذشت ايام ضعف، دوران جوانى و قوت فرامى‏رسد، و سپس ضعف و ناتوانى پيرى آغاز مى‏گردد.

در آيه‏ ى ديگر فرموده است: و الله خلقكم ثم يتوفاكم و منكم من يرد الى ارذل العمر لكيلا يعلم بعد علم شيئا. آفريدگار جهان شما را خلق نموده سپس روحتان را قبض مى‏كند و به حياتتان خاتمه مى‏دهد. اما بعضى به پيرى شديد و انحطاط عمر مى‏رسند و كار اينان به آنجا منتهى مى‏گردد كه بر اثر كبر سن معلومات و اطلاعاتشان محو مى‏شود و دانسته‏ها را از ياد مى‏برند، ديده شده كه بعضى از اين قبيل معمرين، اسم دوستان صميمى و حتى نام فرزندان خود را فراموش نموده‏اند.

در آيه‏ ى ديگر، خداوند فرموده: و من نعمره ننكسه فى الخلق. كسى را كه ما به وى عمر دراز مى‏دهيم تمام ساختمان درونى و برونى و كليه‏ى قواى مادى و معنوى او را واژگون مى‏سازيم و به راه سقوط و انحطاطش سوق مى‏دهيم.

با فرارسيدن دوران پيرى تحولات و دگرگونيهايى در ساختمان بدن افراد كهنسال بروز مى‏كند، جسم دچار ضعف و سستى مى‏شود، نيروى كار و كوشش تدريجا از دست مى‏رود و بر اثر بازماندن از فعاليتهاى اجتماعى، اداره‏ى امور زندگى با اختلالاتى مواجه مى‏گردد و نارسايى‏هايى پديد مى‏آيد. به موازات تحولات جسمى كهنسالان، دگرگونيهايى در اخلاق و انديشه‏ى آنان نيز بروز مى‏كند، تمنيات درونى، خواهشهاى نفسانى، و خلاصه طرز تفكرشان بيش و كم عوض مى‏شود، و هواهاى تازه‏اى در سر مى‏پرورند. تحولات جسم خطر مستقيمى براى ايمان و معنويت آنان ندارد ولى دگرگونيهاى انديشه و افكار و تمنيات نويى كه در ضميرشان شكوفا مى‏گردد ممكن است اثر بدى روى اخلاق و معنويات آنان بگذارد و سرانجام موجب بد مردن و سوءعاقبتشان گردد.

رواياتى خصوص دوران كهنسالان و #پیر ی : *رسول اكرم (ص) فرموده: پيران در سه چيز جوان ‏اند و علاقمند: به انيس و همصحبت، به درازى عمر، و به داشتن مال. علاقه به انيس و همصحبت از اين جهت است كه بر اثر پيرى و ناتوانى جامعه را ترك گفته و تنها مانده است، فرزندان و بستگان جوانش سرگرم فعاليت‏اند و از پى كارهاى روزانه‏ى خود مى‏روند و مجال همنشينى و مصاحبت او را ندارند، علاقه دارد انيسى بيابد كه اغلب با او باشد، از مصاحبتش دلخوش گردد، با او سخن بگويد، و بقيه‏ى عمر را با شادى بگذراند. اما تمناى طول عمر و مالدارى نشانه‏ى آرزوى دراز و حب ثروت است و اين دو تمنا از طرفى مى‏تواند او را از #ياد_مرگ و تهيه‏ى زاد براى سفر آخرت غافل نمايد و از طرف ديگر ممكن است اين دو تمناى روحى انگيزه‏ى گناه شود، او را به اعمال ناروا و غير مشروع وادار سازد و موجب شود از صراط مستقيم منحرف گردد و درستكارى را ترك گويد. رسول اكرم (ص) : فرزند آدم #پير مى‏شود و دو صفت در وى جوان مى‏گردد: اول #حرص است و آن ديگر آرزوى دراز. حرص موجب مى‏شود كه افراد مسن نيروى مختصرى را كه در تن دارند به جاى آنكه در راه معنويات و تعالى نفس به كار گيرند و خود را براى سفر آخرت بسازند در راه به دست آوردن مال و گردآورى ثروت مصروف دارند و از امور معنوى كه مايه‏ى صلاح و رستگارى است غافل شوند. اما آرزوى درازمايه‏ى دلبستگى به دنيا و از ياد بردن آخرت است و براى افراد مسن كه ايام آخر عمر را مى‏گذرانند و در آستانه‏ى مرگ قرار دارند بزرگترين بدبختى و مصيبت است.

*على (ع) فرموده است: اى مردم! بزرگترين ترس من درباره‏ى شما براى دو چيز است: يكى پيروى از هواى نفس و آن ديگر آرزوى دراز، پيروى از هواى بازدارنده از حق است و آرزوى دراز، آخرت را از ياد شما مى‏برد.

و نيز على (ع) فرموده است: فرارسيدن #پير ى براى هشدار دادن افراد غافل و ناآگاه كافى است. سفيد گشتن مو ترجمان اين سخن است كه سر برآر ز خواب گران سپيده دميد

*امام صادق (ع) فرموده: اى صاحب موى سفيد و قلب سياه! پيش رويت آتش است و پشت سرت ملك‏الموت، مى‏خواهى چه كنى؟ طفل بودى و نادان، جوان بودى و گناهكار، #پير شده‏اى و رياكار، فكر كن در چه وضعى قرار دارى و اعمال خوبى كه بايد انجام داده باشى كجاست؟

يكى از عواملى كه مى‏تواند اخلاق صاحبان خود را تعديل كند و آنان را از حرص و آرزوى دراز بازدارد اين است كه جوانان و ميانسالان شخصيت آنان را محترم شمرند، عزشان را محفوظ دارند، و هرگز مورد تحقير و اهانتشان قرار ندهند. پيران وقتى در محيط خانواده احساس ذلت مى‏كنند و مى‏بينند دگران آنان را با چشم خوارى مى‏نگرند به فكر مى‏افتند كه اگر بتوانند براى خود عزى كسب كنند و به گونه‏اى حقارت خويش را جبران نمايند، راه آسانى كه با مزاج ناتوانشان سازش دارد اين است كه به پناه حرص و آرزوى دراز بروند و از هر راه حلال و حرامى كه ممكن است پولى گرد آورند و بدين وسيله احترام اعضاى خانواده را به خود جلب نمايند.

براى آنكه افراد #پیر و سالخورده در پايان عمر از مسير حق منحرف نشوند، خداى را فراموش نكنند، و از اوامر و نواهيش تخلف ننمايند، * رسول اكرم (ص) فرموده است: از جمله‏ ى تكريم و احترام به ذات اقدس الهى احترام نمودن به كهنسال مسلمان است. *و نيز فرموده است: كسى كه پيرى را به علت پيريش احترام نمايد خداوند او را از ترس و نگرانى روز قيامت ايمن مى‏دارد.

عوارض جسمانى افراد #پیر و سالخورده و ناتوانى آنان در فعاليتهاى اجتماعى براى تامين معاش یکی از واقعیات است که بایستی مد نظر قرار گیرد.

خداوند در قرآن شريف فرموده است: و ما من دابه فى الارض الا على الله رزقها. هيچ جنبنده‏اى در زمين نيست مگر آنكه رزقش به عهده‏ ى خداوند است. يعنى پروردگار توانا گردش كارگاه عظيم خلقت را در خشكى و دريا به گونه ‏اى حكيمانه پايه‏گذارى نموده است كه پيوسته غذاهاى مختلف تمام موجودات زنده با نظم مخصوصى در دامن طبيعت پرورش مى‏يابد، گياهان از زمين و آب و آفتاب تغذيه مى‏كنند و رشد مى‏نمايند، دانه‏خواران و علفخواران از روييدنى‏ها ارتزاق مى‏نمايند و به حيات خود ادامه مى‏دهند. غذاى حشرات گوناگون در آغوش طبيعت مهيا مى‏گردد و نسل حشرات به طور طبيعى گسترش مى‏يابد و غذاى پرندگان حشره‏خوار آماده مى‏شود و حياتشان برقرار مى‏گردد. عقابها و كركسها و ديگر پرندگان گوشتخوار از شكار پرندگان كوچك ارتزاق مى‏نمايند

همچنين درندگان از شكار ديگر حيوانات، و خلاصه همانطورى كه در قرآن شريف آمده : "رزق همه‏ ى جنبندگان زمين را خداوند از مجراى قوانين تكوينى خود تامين مى‏نمايد." رزق انسانها نيز همانند ديگر موجودات زنده به عهده‏ى خداوند است. هر موجود زنده‏اى براى دست يافتن به رزق خود نوعى فعاليت و حركت دارد و از پى روزى مى‏رود و انسان نيز موظف است فعاليت نمايد تا رزق خود را به دست آورد. ولى فعاليت انسان در طلب رزق با فعاليت جنبندگان زمين تفاوتهايى دارد، از آن جمله رزق روزى ‏خواران همان است كه در سفره‏ى طبيعت، خود به خود مهيا مى‏گردد و نيازى به فعاليت روزى‏خواران ندارد، چرندگان از گياهانى كه در زمين مى‏رويد ارتزاق مى‏كنند و خودشان نمى‏توانند زمين خشكى را سبز و خرم نمايند، زنبورهاى عسل از گلهايى كه در طبيعت به وجود مى‏آيد روزى مى‏خورند و خودشان قادر نيستند باغ و گل ايجاد نمايند. پرندگان و خزندگان و درندگان و تمام جنبندگان برى و بحرى رزقشان همان است كه آفريدگار حكيم در طبيعت براى آنها آماده مى‏كند و خودشان نمى‏توانند چيزى بر آن بيفزايند، اما انسان آزاد و آگاه با مغز خلاقى كه دارد مى‏تواند از منابع طبيعت حداكثر استفاده را بنمايد، اراضى موات را احيا كند و آنها را به زمين كشاورزى و باغهاى ميوه مبدل نمايد و از محصولشان ارتزاق كند، مى‏تواند موسساتى را براى دامپرورى و مرغدارى تشكيل دهد، با مراقبتهاى علمى موجبات تكثيرشان را فراهم آورد و به عده‏ى زيادى از انسانها غذا برساند.

تمام مردم موظف ‏اند براى تامين معاش و به دست آوردن رزق حلال تلاش و كوشش نمايند و به سختى و مشقت آن تن در دهند. *رسول اكرم (ص) فرموده است: خداوند دوست دارد بنده‏ ى خود را ببيند كه براى طلب رزق حلال در رنج و مشقت است.

اشخاص باايمان توجه داشته باشند كه تلاشگران و افراد زحمتكش از نظر وسعت يا مضيقه‏ ى رزق، با يكديگر متفاوت اند و به صريح قرآن شريف اين تفاوت مستند به مشيت حكيمانه ى ذات اقدس الهى است، اوست كه به بعضى رزق وسيع مى‏دهد و بعضى را در تنگناى روزى مى‏گذارد. *ان ربك يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر انه كان بعباده خبيرا بصيرا. خداى تو است كه هر كس را بخواهد روزى وسيع مى‏دهد يا در مضيقه‏اش مى‏گذارد كه او به مصلحت بندگان خود آگاهى و بصيرت دارد.

*امام باقر از رسول اكرم سلام الله عليهما در قالب #حديث_قدسی بیان نموده كه خداوند فرمود: بعضى از بندگان با ايمانم دينشان سالم نمى‏ماند مگر با غنى و توسعه ‏ى زندگى و سلامت بدن. من آنان را بدين امور آزمايش مى‏كنم و دينشان سالم مى‏ماند. بعضى از بندگان باايمان‏اند كه دينشان مصون نمى‏ماند مگر با تهيدستى و نادارى و عارضه‏ى بدنى، آنان را بدين امور امتحان مى‏كنم و دينشان سالم مى‏ماند، و من عالم به صلاح دينى بندگان مومن خود هستم.

3 نکته: اول آنكه رزق تمام جنبندگان روى زمين و روزى‏خواران بر اساس نظام خلقت به عهده‏ى خداوند است، دوم براى به دست آوردن رزق، همه‏ ى جنبندگان تلاش مى‏كنند و انسان نيز بايد نيروى خود را به كار اندازد و در راه به دست آوردن رزق كوشش نمايد، سوم آنكه تقسيم رزق و زياد و كم بودن آن وابسته به مشيت حكيمانه‏ى خداوند است، اوست كه بعضى را در رفاه و آسايش قرار مى‏دهد و بعضى را دچار مضيقه و سختى مى‏نمايد.