#فرهنگ_کتاب_خوانی 📚#کتاب « گوهر شب چراغ » https://taaghche.com/book/122973 مجموعه ‌داستان‌های مستندی دربارهٔ مردی است که برخی می‌گویند، چشم روزگار کمتر نظیرش را به خود دیده است؛ دربارهٔ «آیت‌الله #حاج_شیخ_غلام_رضا فقیه خراسانی»؛ یک روحانی و مجتهد که با آنکه اهل سازش با حکومت طاغوت نبود، هرگز گوشهٔ عزلت اختیار نکرد و دست از تبلیغ و تلاش برنداشت. نوشته مظفر #سالاری 👌 کتاب گوهر شب چراغ در این مجموعه تا جای ممکن به محاسن اخلاقی این شخص پرداخته شده و نه کراماتی که به آنها مشهور بوده است؛ زیرا بالاترین کرامت ایشان و هر بزرگی، بزرگواری‌های اخلاقی است. محاسن اخلاقی می‌تواند الگو و سرمشقی برای دیگران شود؛ درحالی‌که کرامات و خرق عادات معمولاً در دایرهٔ دستاوردهای شخصی، محدود و مخفی می‌مانند و بیشتر انسان‌ها را راهی به آن نیست. #حدیث_سرو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#حاج_شیخ_غلام_رضا_در_نظر_علما 1 *️⃣ حضرت #امام_خمینی(قدس سره): #حاج_شیخ_غلام_رضا عجیب تفسیری ارائه کردند. خیلی عمیق و جالب بود. آیا یزد هم چنین بزرگانی دارد؟ *️⃣ آیت الله حاج شیخ مرتضی #حائری_یزدی: من فقط دو نفر را دیدم که واقعاً خالی از هوای نفس هستند: یکی مرحوم حاج شیخ حسین زاهد در تهران و دیگر مرحوم حاج شیخ غلامرضا در یزد، اما علوّ همت مرحوم حاج شیخ غلامرضا را هیچ کس ندارد. *️⃣ آیت الله العظمی #بروجردی: آقای آیت الله حاج شیخ همه کاره ی من و صاحب اختیار من است. *️⃣ آیت الله حاج آقا بزرگ تهرانی: شیخ غلام رضا یزدی دانش وری است کمال یافته و فرهیخته ای است بلند پایه آنان که اهل معرفتند، جایگاه برینش را می شناسند و بسیار گرامی اش می شمارند. خدمات ارجمندش والا و ماندگارند و پندهای سنجیده اش در جان مخاطبان اثرگذار؛ زیرا او، خود، تندیس پارسایی و راست گویی و بی آلایشی است. *️⃣آیت الله #سید_جمال_گلپایگانی: خوشا به حالتان، خوشا به حالتان! به ایرانی ها بگویید آقای حاج شیخ غلامرضا «حجت زمان» است. چهل سال پیش در این جا (نجف) بوده است، بیست نفر از ما در این جا مجتهد و بعضی ها مرجع تقلید شده اند، ولی هیچ کدام آقای حاج شیخ غلامرضا نمی شوند. *️⃣ آیت الله العظمی #بهجت: از آقای حاج آقا حسین قمی شنیده بودم که از منبر دو نفر به خوبی می شود استفاده نمود: یکی منبر آقا سید یحیی و دیگر حاج شیخ غلامرضای یزدی، ما رفتیم پای منبر ایشان استفاده کنیم که دیدم نظر آقای قمی درست است. از آقای حاج سیّد محمّد داماد پرسیدم: آیا کسی الآن در یزد مثل حاجی شیخ غلام رضا هست؟ گفت: نه. ایشان مفتاح علوم قرآن دارند که کتاب جالبی است. معلوم نیست از این کارخانه، دیگر چنین قماش هایی در می آید یا نه؟ نمی دانم، خدا بهتر می داند! خوشا به سعادت آقای حاج شیخ غلام رضا، ما کجا و این ها کجا! *️⃣ علّامه #محمد_تقی_جعفری (#جعفری ): شما روحانیون باید اهل عمل باشید. شما اگر حاج شیخ غلام رضا یزدی را می دیدید، با همان دیدن او، جواب سؤالتان را می گرفتید. ای لقای تو جواب هر سؤال مشکل از تو حل شود بی قیل و قال ادامه دارد ... #حدیث_سرو منبع ( اینجا ) 🆔 @sahife2

برنامه ی #امام_سجاد_شناسی 8 مبارزه با جبرگرایی ✳️ از جریانهای خطرناک در زمان امام سجاد علیه السلام، رواج اعتقاد به «#جبر» از طرف دستگاه حاکم بود. بنا بر نقل مورخان، معاویه طلایه دار ترویج اعتقاد به جبر بود، از این رو وقتی عایشه از او پرسید: چرا یزید را به جانشینی خویش برگزیدی؟ گفت: «ان امر یزید قد کان قضاء من القضاء و لیس للعباد من الخیرة من امرهم » «خلافت یزید قضاء و حکم الهی است و بندگان خدا حق دخالت در آن را ندارند.» امام سجاد علیه السلام با صراحت و قاطعیت این عقیده را رد کرد. چنان که در مجلس ابن زیاد در کوفه، وقتی عبیدالله خطاب به امام علیه السلام گفت: مگر خدا علی بن الحسین را نکشت؟ حضرت در جواب او فرمود: «برادری داشتم به نام «علی » که مردم او را کشتند.» همچنین وقتی یزید کشته شدن امام حسین علیه السلام را مشیت و کار خدا معرفی کرد، حضرت فرمود: «پدرم را مردم کشتند (نه خدا) .» به روایت زهری، مردی از امام علیه السلام سؤال کرد: «آیا مصیبتها تقدیر است یا پیامد اعمال؟» امام فرمودند: «قدر و عمل به منزله روح و جسم هستند.» سپس فرمود: «آگاه باشید که #ظالم ترین مردم کسی است که : #ظلم را #عدل تلقی کند و عدل هدایت یافته را ظلم بداند.» حضرت با این پاسخ، اعتقاد به تقدیر محض و جبر را، باطل دانست. 👈 ادامه دارد .... #امام_سجاد علیه السلام ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

📚 برشی از کتاب چهل حدبث حضرت امام خمینی ره https://eitaa.com/sahife2/54300 #منتخب_کتاب *️⃣ کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

طرح #برداشت_من هفته 115 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ قسمت 1 عبارت زیر 🔹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، 1️⃣ وَ تَوِّجْنِى بِالْكِفَايَةِ، 2️⃣ وَ سُمْنِى حُسْنَ الْوِلايَةِ، 3️⃣ وَ هَبْ لِى صِدْقَ الْهِدَايَةِ، 4️⃣ وَ لا تَفْتِنِّى بِالسَّعَةِ، 5️⃣ وَ امْنِحْنِى حُسْنَ الدَّعَةِ، 6️⃣ وَ لا تَجْعَلْ عَيْشِى كَدّا كَدّا، 7️⃣ وَ لا تَرُدَّ دُعَائِى عَلَيَّ رَدّا، 8️⃣ فَإِنِّى لا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّا، 9️⃣ وَ لا أَدْعُو مَعَكَ نِدّا🔹 https://eitaa.com/sahife2/5495 دعای #بیستم #مکارم_اخلاق #دعا_بیستم_22 👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، در این قسمت بارگذاری میشود ◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید 👌 ادمین 👇 @yas2463 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🗣« بروید صحیفه سجادیه را بخوانید و در آن تدبر کنید.... همین دعای #مکارم_اخلاق " دعای #بیستم صحیفه سجادیه " یک کتاب درس زندگی و درس #اخلاق است» 👤#مقام_معظم_رهبری 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #امام_سجاد_شناسی 9 مبارزه با مشبهه ( معتقدان به تجسیم و تشبیه خدا!! ) ✳️ در عصر امامت امام سجاد علیه السلام، #توحید خالص، یعنی منزه دانستن خداوند از تشبیه به مخلوقات، به دست فراموشی سپرده شد. و با بهره گیری از عالمان دین فروش دنیا طلب، عقیده به تجسیم و تشبیه رواج یافت. امام سجاد علیه السلام در مقابل این اعتقاد انحرافی نیز قاطعانه به مقابله پرداخت. چنان که وقتی شنید گروهی ذات مقدس حق تعالی را به مخلوقات تشبیه کرده و قائل به جسمیت خدا شده اند، ناراحت شده و نزد قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله رفت و دست به دعا برداشت و در آن، بطلان این عقیده را نیز اعلام فرمود: «خدایا! قدرت تو آشکار شده ولی سیمایت آشکار نشده و تو را نشناختند و تشبیه کنندگان تو را به غیر آنچه سزاواری، ارزیابی کردند. ای خدای من! از کسانی که با تشبیه در پی جستن تو برآمدند، بیزارم. خدایا! هیچ چیز مثل تو نیست و آنان (عظمت) تو را درک نکرده اند ... ای خدا! تو از آنچه که تشبیه کنندگان به وسیله آن، تو را وصف می کنند برتر هستی.» 👈 ادامه دارد .... #امام_سجاد علیه السلام #سبحان_الله ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند

اللهم صل على محمد و آله، و توجنى بالكفايه بار الها! تاج كفايت را بر من بپوشان.

کفایت یعنی بی نیازی از غیر.ثمره قناعت است.امیر المومنین علیه السلام می فرماید:کفی بالقناعة ملکا. قناعت داشتن،پادشاهی است. خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و تاج کفایت بر سرم بگذار. وقتی احساس «کافی بودن»می کنم،گویی چون پادشاه بر همه امور حکمرانی می کنم،کار از دستم خارج نمی شود،به چکنم دچار نمی شوم.برعکس اگر احساس رضایتمندی نداشته باشم،اعتراض می کنم.هراعتراضی،ااعتراض به خداست ،کار را پیچیده تر می کند،بلای دیگر به سرت می آید،تاوقتی که تسلیم شوی وبلا بگذرد. .....پس تاج کفایت بر سرم بگذار تا همواره راضی باشم.

سر» در بدن آدمى شريفترين و مهمترين عضو است، اگر كسى دو پاى خود را از دست بدهد، با وجود سر مى‏تواند زنده بماند، تعقل كند، سخن بگويد، ببيند و بشنود، و خلاصه، از حيات انسانى برخوردار باشد. اما با رفتن سر، حيات مى‏رود و زندگى پايان مى‏پذيرد.

اهالى كشورها از مرد و زن، هر لباسى را كه دارند اگر معمولشان اين باشد كه سر را نيز بپوشانند، علاقه‏مندند بهترين پوشش را براى آن انتخاب نمايند. سلاطين در طول قرون و اعصار بهترين لباس را در بر و بهترين پوشش را بر سر داشتند، اما در مواقع خاصى كه بر كرسى قدرت و سلطنت تكيه مى‏زدند، لباس بسيار عالى در بر مى‏نمودند و تاج بر سر مى‏گذاردند.

التيجان جمع تاج و هو ما يصاغ للملوك من الذهب و الجوهر. «تيجان» جمع «تاج» است و آن چيزى بود كه از طلا و جواهر براى سلاطين مى‏ساختند، تا در مواقع خاص بر سر بگذارند.

در روزگار گذشته، تاج به نظر مردم نشانه ‏ى بزرگى و عظمت و علامت سلطه و قدرت تلقى مى‏شد و بشرى را تاجدار مى‏خواندند كه در جامعه شاغل عاليترين و رفيعترين مقام مادى و ظاهرى بوده و بر مردم حكومت و فرمانروايى داشته است.

امام سجاد (ع) در این جمله از دعای مکارم الاخلاق ، از كلمه ‏ى تاج استفاده نموده و از پيشگاه الهى درخواست دارد: و توجنى بالكفايه. بار الها! سرم را به تاج كفايت بپوشان.

دو تفاوت اساسى بين «تاج» سلاطين و «تاج» مورد درخواست امام سجاد (ع) : * تاج سلاطين، نشانه‏ ى قدرت مادى و زندگى بشرى است و تاج مورد درخواست امام سجاد (ع) ناظر به انسانيت و تعالى معنوى است، *تاج سلاطين را از طلا و جواهر مى‏ساختند و تاج مورد درخواست امام سجاد (ع) از كرايم اخلاق و سجاياى حميده به دست مى‏آيد.

راغب در معناى كفايت مى‏گويد: الكفايه ما فيه بلوغ المراد فى الامر، قال: و كفى الله المومنين القتال، انا كفيناك المستهزئين. «كفايه» چيزى است كه در آن نيل به مقصود و دست يافتن به مراد نهفته است. سپس به دو آيه از قرآن شريف استشهاد مى‏نمايد، در يك آيه فرموده است: خداوند امر قتال مومنين را كفايت مى‏فرمايد، و در آيه ‏ى ديگر فرموده: كسانى كه تو را استهزاء مى‏كنند، كفايت امرشان با ماست.

علامه، سيد على‏خان، مى‏گويد: الكفايه الاستغناء من كفى الشى‏ء يكفى كفايه اذا حصل الاستغناء عن غيره. «كفايه» به معناى «استغناء و بى‏ نيازى» است و كفايت، زمانى گفته مى‏شود كه بى‏نيازى از غير تحقق يابد.

مقصود از «تاج اكتفا و بى‏نيازى از غير»، كه مورد درخواست امام سجاد (ع) است : «غناى نفس و بى‏نيازى طبع» است، نه ثروت‏اندوزى و گردآورى مال. رسول اكرم (ص) فرموده: ليس الغناء فى كثره العرض و انما الغناء من النفس. غنى و بى‏ نيازى در كثرت اموال و اعراض دنيوى نيست، . بلكه غناى ارزشمند و شايسته‏ ى انسان، بى ‏نيازى نفس اوست.

آن كس كه روحش قوى است و طبعى بى‏نياز دارد، همواره در جامعه با سربلندى و عزت نفس زندگى مى‏كند و تاج پرافتخار قناعت را بر سر دارد و كمترين اعتنا به ثروت مالداران نمى‏نمايد. امام صادق (ع) فرمود: من قنع بما رزقه الله فهو من اغنى الناس. كسى كه به رزق خداوند راضى است، او از غنى ‏ترين مردم است.

كسانى كه دچار بيمارى حرص ‏اند و به رزق خداداد قناعت نمى‏كنند، طبعى گدا و نيازمند دارند، هر قدر ثروتشان افزونتر شود، فقرشان آشكارتر مى‏گردد تا جايى كه تملك همه‏ى دنيا آنها را سير نمى‏كند. حضرت موسى بن جعفر عليه السلام به هشام فرمود: اى هشام! اگر آنچه براى تو كافى است بى ‏نيازت مى‏نمايد، كمترين متاع دنيا براى تو كافى است و اگر آنچه مايه ‏ى بى‏نيازى توست كفايتت نمى‏كند، پس هيچ چيز دنيا براى تو كافى نخواهد بود.

معناى ديگر كفايت كه در دعاى امام سجاد (ع) آمده، «لياقت و شايستگى انجام امرى است كه شخص عهده‏دار آن مى‏گردد» راغب گفته: الكفايه ما فيه بلوغ المراد فى الامر. «كفايه» آن چيزى است كه رسيدن به مقصود در آن وجود دارد. سپس به دو آيه از قرآن شريف استشهاد نموده بود. هر كس بخواهد در جامعه مسئوليت كارى را بپذيرد، بايد حتما داراى شايستگى و صلاحيت علمى و عملى باشد تا بتواند به خوبى از عهده برآيد و انجام آن موجب سربلندى و افتخارش گردد. و اگر شايستگى نداشته باشد، طولى نمى‏كشد كه او را طرد مى‏كنند و بايد سرافكنده از مسئوليتى كه به عهده گرفته بود، كنار برود.

على (ع) فرموده: من رفع بلا كفايه وضع بلا جنايه. كسى كه بدون صلاحيت و كفايت در جامعه رفعت و مقام به دست آورد، بدون آنكه مرتكب خيانت و جنايتى شده باشد، ساقط مى‏گردد. و نيز فرموده است: من احسن الكفايه استحق الولايه. انسانى كه از كفايت و شايستگى خوب برخوردار است، استحقاق فرمانروايى دارد.

يكى از تمايلات عالى انسانى كه اعمال و به كار بستن آن موجب محبوبيت در پيشگاه الهى است، رسول اكرم (ص) فرمود: الخلق عيال الله، فاحب الخلق الى الله من نفع عيال الله و ادخل على اهل‏بيت سرورا. مردم رزق خواران خدا هستند و بهترين خلق نزد بارى تعالى كسى است كه به رزق خواران خداوند نفعى برساند و دل آنان را شاد و مسرور نمايد.