eitaa logo
تبلیغ کتاب معجز نشان امام سجاد علیه‌السلام صحیفه سجادیه
536 دنبال‌کننده
1هزار عکس
131 ویدیو
184 فایل
زبورآل‌محمد، همان مائده‌ آسمانی که بواسطه‌ حضرت امام سیدالساجدین«علیه السلام» به بشریت اهداءشد و کسی عید نگرفت😔😭 🌺برگزاری جهادی دوره آموزشی صحیفه سجادیه برای اقشارمختلف 🌸 مصطفوی 09193532058 ارسال پیام در ایتا به آی دی 🆔@SahifehPajouh
مشاهده در ایتا
دانلود
معجزه ستایشگری ۴.mp3
14.21M
«علیه السلام» یکشنبه ۱۵بهمن‌ماه ۱۴۰۲ بهشت زندگی(جلسه پنجم) دعای اول صحیفه سجادیه https://eitaa.com/sahife_sajjadieh
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ‌ اَلْأَوَّلِ‌ بِلاَ أَوَّلٍ‌ كَانَ قَبْلَهُ‌ ، وَ اَلْآخِرِ بِلاَ آخِرٍ يَكُونُ‌ بَعْدَهُ‌(۱) الحمد لله الاول قبل کل اول ، و الاخر بعد کل آخر، و باولیته وجب أن لا اول له ، و باخریته وجب أن لا آخرله سپاس و ستایش خداى را که اول است پیش از هر اولى و آخر است بعد از هر آخرى و به سبب اول بودنش لازم است که او را آغازى نباشد و به سبب آخر بودنش واجب است که او را پایان و آخرى نباشد خطبه۱۰۱👉 پس مراد از «هو الاول و الآخر» در سوره حدید نیز اینست که او بی‌نهایت است و در عالم هر چه هست اوست. به قول امام خمینی «قدس‌سره» اوست که همۀ کارها و‏‎ ‎‏زمام همۀ امور در دست اوست و ما هیچ و هیچ اندر هیچ هستیم جز ذات مقدس او پناهی نداریم. هرچه هست از اوست و هرچه خواهد شد هم از اوست و ما جز یک خدمتگزاری که باز هم توفیقش از اوست، چیزی نیستیم. باید همه ما توجه داشته باشیم به اینکه ما خودمان چیزی نیستیم، هرچه هست اوست. اگر عنایات او نبود ما هیچ بودیم؛ چنانچه از ازل هم هیچ بودیم و بعدها هم از حیث حیثیت خودمان هیچیم. منتها ما هیچها اشتباه داریم؛ خیال می‌کنیم ما هم یک چیزی هستیم و این یک حجابی است بین ما که امیدوارم خدای تبارک وتعالی این حجاب را بردارد و ما بفهمیم کی هستیم؛ «اللهُمَّ ارِنِی الأشْیاءَ کَما هی». (1) «ارِنِی الأشْیاءَ کَما هُو»، یعنی به حسب احتمال قوی اینکه آن که هستند که صرف تعلق به او هستند، او رانشان بدهد که اگر او را نشان بدهد، معرفت خدا حاصل می‌شود. و اگر آن چیزی که ما همه در حجاب هستیم، آن حجاب برداشته بشود، معلوم می‌شود که غیر از او کسی نیست و چیزی نیست و همه اشکالات در حجابی است که ما داریم، گمان می‌کنیم چیزی هستیم. و من امیدوارم که خدای تبارک و تعالی به همه ما توفیق معرفت‌ عنایت کند. صحیفه امام 👉 درباره‌ی فاتحان خونین‌شهر فرمودند: «...آنان به آرم ما رَمَیْتَ إذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ الله رَمی‌ «انفال» مفتخرند. صحیفه امام 👉 نتیجه امام در سال 1343، پس از آزادی از زندان، در مسجد اعظم فرمودند: والله من به عمرم، نترسیدم. آن شبی هم که آن ها مرا می بردند، آن ها می ترسیدند، من آن ها را دلداری می دادم. و اللَّه، تا حالا نترسیده‏ ام [ابراز احساسات حضار]. آن روز هم که مى ‏بردنم، آنها مى ‏ترسیدند؛ من آنها را تسلیت مى‏ دادم که نترسید. [خنده حضار] آخر اگر ما براى مقصد اسلامى، براى مقصدى که انبیا خودشان را به آب و آتش زدند، اولیاى عظام خودشان را به کشتن دادند، علماى بزرگ اسلام را آتش زدند، سر بریدند، حبس کردند، تبعید کردند، حبسهاى طولانى کردند، اگر چنانچه ما براى مقاصد اسلام بترسیم، دین نداریم صحیفه امام، ج‏1، ص: 293 ستایش و سپاسگزاری بر ما واجب است اولاً بخاطر اینکه فقط یک خدا آن‌هم خدای‌بی‌نهایت وجود دارد که اگر (برفرض محال) خدای دیگری در آسمان و زمین بود، اداره‌ی جهان دائما دچار اختلال و فساد می‌شد. آیه۲۲ انبیاء خاطره ای از مرحوم آیت الله حائری شیرازی در زندان ساواک و فساد پوست بدن بخاطر حکومت دل و خدا (👈الله برای تربیت من ماندن در زندان را لازم می‌داند و آلهه الاّ الله که خودم باشم، برای راحت شدن خلاص خود را می‌طلبم.)
خدای بی‌نهایت.mp3
4.41M
فواید ذکر الحمدلله الاول بلا اول علامت الهی بودن انقلاب اسلامی تشبیه خواجه نصیر طوسی «ره» در آستانه زیارت کاظمین «علیهماالسلام» حدیث و روضه امام هفتم «علیه‌السلام» مسجد پژوهشگاه صنعت نفت تهران برنامه‌ی صبحگاهی بعد از زیارت عاشورا جلسه هفدهم دوشنبه ۱۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ https://eitaa.com/sahife_sajjadieh
نشانۀ انسانیت؛حمد.mp3
7.21M
مدرسه علمیه حضرت خدیجه «سلام الله علیها» تهران منطقه ۷ دوشنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ (جلسه ۱۱) فایده حاکمیت فرهنگ حمد و شکر دعای اول بند ۸ و ۹ روضه https://eitaa.com/sahife_sajjadieh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ‌ اَلْأَوَّلِ‌ بِلاَ أَوَّلٍ‌ كَانَ قَبْلَهُ‌ ، وَ اَلْآخِرِ بِلاَ آخِرٍ يَكُونُ‌ بَعْدَهُ‌(۱) ستایش و سپاسِ نسبت به معبود بی‌نهایت، انسان حامد و شاکر را به بی‌نهایت متصل می‌کند و آنگاه که عظمت الهی در دل انسان زنده شد اعتماد به نفس پیدا می‌کند و خود را به غیر حق نمی‌فروشد همانگونه که امیر المومنین علیه السلام فرمود خود را به غیر بهشت نفروشید نهج‌البلاغه 👉
اَلَّذِي قَصُرَتْ‌ عَنْ رُؤْيَتِهِ أَبْصَارُ اَلنَّاظِرِينَ‌ ، وَ عَجَزَتْ‌ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ اَلْوَاصِفِينَ‌ . شرح این فراز در خطبه۱۷۹نهج البلاغه آمده است. ترجمه: همه ستایش‌ها فقط مخصوص معبودی است که نه بینایی بینندگان، قدرت رؤیت او را دارند و نه قوای ذهنی وصف کنندگان، گنجایش درک او را دارند. به قول امیرالمومنین علیه السلام فقط قلوب مومنان، با ایمان حقیقی می‌توان خدا را درک کرد. (منبع بالای صفحه)
پیام‌های تربیتی فراز ۱ و ۲ از دعای اول صحیفه سجادیه در قسمت۴۴ تا۴۸ از نامه ۳۱ 👉امیرالمومنین علیه السلام مطرح شده است. نتیجه آرى شناخت عظمت خدا و معرفت به کوچکى خويش در برابر او سرچشمه عبوديت و بندگى است، و فراموشى آن، سرآغاز طغيان و ظلم و بيدادگرى است. قرآن مجيد مى فرمايد: «(وَلا تَکُونُوا کَالَّذينَ نَسُوا اللهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون); وهمچون کسانى نباشيد که خدا را فراموش کردند و خداوند نيز آنها را به «خودفراموشى» گرفتار کرد; آنها گناهکارانند».(حشر۱۹) عظمت الهی موجب ترس از عقوبت همراه با امید به عفو الهی و در نتیجه اطاعت خالصانه او می‌گردد. گمان نبر اطاعت تو از پروردگار چيزى بر جاه و جلال او مى افزايد يا خداوند نيازى به آن دارد. به عکس تو نيازمند به آنى، زيرا تو را به نيکى هايى که مايه سعادت توست امر فرموده و از قبايح و زشتى هايى که تو را به بدبختى و شقاوت مى کشاند نهى کرده است.(دلیل بر حسن و قبح عقلى)
هرچه بر عظمت خدا در دل انسان افزوده شود دنیا و مخلوقات دیگر در چشم او حقیر می‌گردند(عظم الخالق فی نفسک یصغر المخلوق فی عینک نهج‌البلاغه) و هرچه حقارت دنیا در چشم انسان حقیر شود، عظمت او نزد بندگان مومن افزایش می‌یابد. (و کان یعظمه فی عینی صغر الدنیا فی عینه نهج‌البلاغه) و هرچه عظمت چنین انسانی در دل افراد خانواده اش زیادتر شود آنها مطیع تر خواهند شد و رضایت او را بر رضایت خود مقدم خواهند کرد.((اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ اَلسُّلْطَانِ اَلْعَسُوفِ‌ ، وَ أَبَرُّهُمَا بِرَّ اَلْأُمِّ اَلرَّؤُوفِ‌، وَ اِجْعَلْ‌ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ اَلْوَسْنَانِ‌ ، وَ أَثْلَجَ‌ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ اَلظَّمْآنِ‌ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا، وَ أُقَدِّمَ‌ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ إِنْ قَلَّ‌، وَ أَسْتَقِلَّ بِرِّي بِهِمَا وَ إِنْ كَثُرَ.(👈صحیفه دعای والدین)) و این مصداق 👈فرمایش امام هادی «علیه السلام» است که فرمود: نتیجه تقوای تو از خدا تقوای خلایق از توست معبودی که دارای عظمت وصف ناپذیر است، به حامد وشاکر، آنقدر عظمت وصف ناپذیر می‌دهد که امیرالمومنین «علیه السلام» فرمود پرنده تیزپرواز‌ اندیشه‌ها به قله عظمت من نمی‌رسد.نهج‌البلاغه
اِبْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ اَلْخَلْقَ اِبْتِدَاعاً، وَ اِخْتَرَعَهُمْ‌ عَلَى مَشِيَّتِهِ اِخْتِرَاعاً (ستایش و سپاس مخصوص معبود بی‌نهایت و غیرقابل رؤیت و تصوری است که) به قدرتش آفريدگان را به‌وجود آورد، بدون هیچ‌گونه سابقه‌اى، و آن‌ها را بر اساس اراده و مشيت خويش آفرید، بدون هيچ نمونه‌اى. ۱. بهترین دلیل بر ازلی بودن خدا، بوجود آوردن مخلوقات بدون هیچگونه سابقه است.(الدَّالِّ عَلَى قِدَمِهِ بِحُدُوثِ خَلْقِهِ. نهج‌البلاغه) ۲. تنها آفریننده، اوست که بدون سابقه بوجود آورد و می‌آفریند و دیگران (مخترعان و والدین و ...)فقط واسطه ای در آفرینش هستند. وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ(صافات۹۶)👉 أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(واقعه۵۹) أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ(واقعه۶۴) أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ(واقعه۷۲) ۳. اخترع فعل ماضی است در نتیجه مراد اینست که حکم حتمی الهی به خلقت هرآنچه باید تا قیامت بوجود بیاید تعلق گرفته و در علم الهی مشخص است که طبق مشیت الهی، مثلاً چه تعداد انسان باید به دنیا بیایند چه با اختیار والدین باشد و چه بی‌اختیار به قول امام سجاد «علیه السلام» اگر بنا باشد کسی به دنیا بیاید، خدای‌هستی‌بخش حتی اگر آن نطفه روی یک تخته سنگ صاف قرارگرفته باشد، او را به دنیا می‌آورد. انظر الحدیث چه بسا فرزندانی که بدون برنامه‌ریزی والدین بوجود می‌آیند. و چه بسا افرادی که گروه‌هایی از مستکبران بدنبال جلوگیری از بدنیا آمدن آنها بودند و خدای متعال به‌شیوه عجیبی در سخت‌ترین شرایط آنها را بوجود آورد. همچون ۱.حضرت موسی«علیه‌السلام» ۲.حضرت عیسی«علیه‌السلام» ۳.جناب شیبة الحمد(عبدالمطلب) ۴.پیامبر اکرم «صلی‌الله علیه و آله وسلم» ۵. حضرت ولیعصر«ارواحنافداه» و ماجرای کذاب شدن جعفر کذاب ←پس نتیجه می‌گیریم در فرزند دار شدن و نشدن هم صددرصد اختیار نداریم بل امر بین الامرین
🔹 آیت الله حائری شیرازی«رحمة‌الله علیه»🔹 🔸معنای «آمن سخطه عند کل شر» در دعای رجبیه چیست؟🔸 💎 در سوره بقره می فرماید [ما شما را به امور مختلفی امتحان می کنیم]: «ولَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ». چرا؟ چون می خواهیم شما را بیدار کنیم. بعد می گوید: این تهدید نیست، این فرصت است: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» یعنی به چشم تهدید به این نگاه نکن. به چشم یک فرصت به آن نگاه کن. 💎 شما در دعای ماه رجب هم عین همین را دیده‌اید. در دعای رجبیه اینطور می گوییم: «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ». نقل کرده اند از یکی از بزرگان که در مورد قسمت دوم این فراز فرموده‌اند: چطور می‌توانیم بگوییم «آمن سخطه»؟ گویا این ثقیل بوده برای ایشان. چون قرآن می فرماید که: «أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ». [وقتی قرآن اینطور می فرماید]، چه طور انسان «آمن سخطه» باشد؟ ایمن از سخط خدا باشد؟ ایشان گفته‌اند که این جمله، اِخباری نیست. ظاهر آن، اِخبار است اما باطن آن اِنشاء است. یعنی: «خدایا من را ایمن از سخط خود قرار بده». ایشان بزرگ هستند و بزرگوار. اما نه، معنای این فراز از دعا، این نیست. معنی آن این است که: «وقتی که شرّی به من می رسد، نشانۀ این نیست که تو از من بَدَت آمده و مورد سخط تو هستم. من ایمن هستم از اینکه شرّی که به من می رسد، از روی سخط تو باشد». 💎 این فراز از دعا، ناظر به این آیۀ سوره فجر است: «فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ . وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ . كَلَّا ...»: یعنی این طور نیست که [وقتی شری به من می رسد معنایش] «اَهانن» باشد. لذا به همین جهت است که می‌گوید: «و آمن سخطه عند کل شر». یعنی شرّ، تهدید نیست، بلکه فرصت است. شرّی که به من می رسد برای این است که من خودم را جمع و جور کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم. چیزهایی که ظاهرش شرّ است، اینطور نیست که خدا به انسان غضب کرده و به این شرّ مبتلا شده. 💎 خدا، دکتر من است. می خواهد مداوایم کند. دکتر که سخط ندارد به مریضش! دکتر هر کار که بکند، اگر از مریض بپرسی نظرت درباره دکتر چیست، می گوید: «آمن سخطه عند کل شر». اگر قلبم را در بیاورد، اگر استخوان ترقوه ام را ارّه کند و قلبم را از وسط سینه بیرون بیاورد، باز می گویم: «آمن سخطه عند کل شر». چون می‌خواهد رگ قلبم را باز کند. می‌خواهد مداوایم کند. این حسن ظن به خداست.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا