💠 حق غالب 🔹 اگر مسئله قیامت باشد ﴿وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾، اگر مسئله دنیا باشد ﴿وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾، اگر جمع بین الدارین باشد ﴿وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾. اگر بخواهیم جامع سخن بگوییم، خدا می ‌داند كه سرانجام چه كسی پیروز می ‌شود چه در دنیا چه در آخرت. در هر پاراگراف تاریخی، #حق_پیروز_است. این طور كه قصّه‌ ای بیاید و صحنه ‌ای بیاید و تاریخی بیاید و این تاریخ تمام بشود و باطل پیروز بشود (یك) یا معلوم نشود چه كسی پیروز است (دو) این هر دو باطل است؛ در هر مقطع تاریخی در هر فصل تاریخی كه پرونده ‌اش بسته می ‌شود، ﴿وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾؛ این یك #اصل_كلی است. 🔹 فرمود: ﴿إِنَّهُ لاَ یفْلِحُ الظَّالِمُونَ﴾ بالقول المطلق! ظلم، بی راهه رفتن است؛ جهان، حسابی دارد نظمی دارد، كسی دارد آن را رهبری می ‌كند: ﴿مَا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذُ بِنَاصِیتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ﴾. پیشانی اشیاء به دست خداست؛ خدا زمامدار است قائد است. خدا كارش چگونه است؟ ﴿إِنَّ رَبِّی عَلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ﴾. این طور نیست كه كسی بازی بكند و خدا بازی او را پاسخ ندهد: ﴿وَعِندَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ﴾؛ خدا آنها را با همان مكر می ‌گیرد؛ این طور نیست كه عالَم، حساب و كتابی نداشته باشد. اگر مسئله دنیا باشد ﴿لاَ یفْلِحُ الظَّالِمُونَ﴾، اگر آخرت باشد ﴿لاَ یفْلِحُ الظَّالِمُونَ﴾، اگر جامع بین هر دو باشد ﴿لاَ یفْلِحُ الظَّالِمُونَ﴾. 🔹 بنابراین ظالم هرگز به مقصد نخواهد رسید: «خوش باش كه ظالم نبرد راه به منزل» و همیشه در هر مقطع تاریخی در هر فصل تاریخی، ﴿عَاقِبَةُ الدَّارِ﴾ برای مؤمن و موحّد است. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه قصص تاریخ: 1391/07/18 📒@sahifeh_Et

#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی: «سرّ سفارش به دعا كردن پس از نماز همين است كه دعای مقرون به اين عمود، آن را به اجابت قرين می كند، از اين رو سيد ساجدان و زينت عابدان (عليه‌ السلام) در دعای به پدر و مادر كه احترام و ادای حقوقشان از اهميت ويژه ای برخوردار است چنان كه خدای سبحان تشكّر از آنان را در تِلوِ شكرگزاری از خود قرار داده و آن ها را مجرای فيض خالقيت معرفی فرموده است: (اَنِ اشكُر لی ولِولِدَيك) و بر اين اساس، مناسب است كه دعا در حق آن ها در فرصتی خاص واقع شود تا به اجابت مقرون باشد از ذات اقدس خداوند درخواست می كند كه بعد از پايان نماز ياد پدر و مادر را از ذهنم بيرون نكن و سبب نسيان من مباش: اللهمّ لا تنسنی ذكرهما فی أدبار صَلَواتی وفي إنًا من آناء ليلی وفی كلّ ساعة من ساعات نهاری. خداوندا! توفيقم ده كه من ياد پدر و مادر را بعد از نمازها و در هيچ وقت از اوقات شبم و در هيچ لحظه از لحظه های روزم آن ها را فراموش نكنم. عنايت صريح به نماز، در اين دعا از آن جهت است كه دعا پس از آن به اجابت مقرون است.» 📚ادب فنای مقربان ج۶ ص۴۴ 📒@sahifeh_Et

#روز_قدس 💠 حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته): 🔷 حضور حماسی امت اسلامی در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان سنت حسنه ای از امام خمینی (قدس سره) جهت آزادسازی قدس از الحاد و شرک و رهایی قدسیان فلسطینی از ظلم و آوارگی است. 🔷 روز قدس تنها برای آزادسازی محرومان فلسطین نیست، بلکه #روز_قدس قداستی دارد به طول و عرض جهان اسلام. 🔷 حضور همگان در «راهپیمایی روز قدس» هم تقویت عدل است و هم تضعیف ظلم، هم تقویت مظلوم است و هم تضعیف ظالم، هم امنیت داخلی را تضمین می کند، هم امان مسلمانان را حفظ می کند، هم امنیت و امان «قدس» را تأمین می کند، هم امنیت و امان فلسطینی های مطرود و مظلوم را تأمین می کند و هم استکبار و صهیونیست را محکوم و مخذول می کند و جهان را برای ظهور و حضور صاحب اصیل و اصلی اش فراهم می کند، که امیدواریم اینچنین باشد. 🔷 امیدواریم همگان در این آخرین جمعه ماه مبارک رمضان که پیام امام راحل را احیا می‌ کنند، در راهپیمایی شرکت نمایند. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #روز_قدس 📒@sahifeh_Et

📹#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی مرحوم شيخ مفيد(رضوان الله تعالی عليه) در کتاب شريف أمالی از امام معصوم(سلام الله عليه) نقل کرد دعايی مستجاب است که دعا کننده موحّد باشد، بداند فقط از خدا چيزی می‌خواهد و لاغير. اگر کسی بيماری داشته باشد، چشمش هم به داروی خودش باشد به رهنمود طبيب باشد، به دستگاه تغذيه و تجزيه و مانند آن باشد و خدا را هم يکی از اين علل و اسباب بداند چنين دعايی موحّدانه نيست يا بی‌اثر است يا کم‌اثر؛ ولی اگر کسی بگويد خدايا همه اينها فيض تو هستند، همه اينها را تو تدبير می‌کنی، همه اينها دست اندرکاران تو هستند ﴿وَ ما يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلاَّ هُوَ﴾من از تو مي‌خواهم که تو مسبّب اسباب هستی؛ فرمودند اين دعا يقيناً مستجاب است... درس اخلاق ۹۸/١١/٣ 📒@sahifeh_Et

🎙#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی: «جزء بهترين نعمتها اين است كه مردم به ما علاقه داشته باشند،[زيرا] مشكلی داريم اينها #دعا می كنند، شبهايی كه بر می‌خیزند ما را فراموش نمی‌کنند، ما از دعای آنها بهره‌های فراوانی می‌بریم...» ۱۳۸۰/١١/١٢ 📚 🔹@h_khoban_ir

💠 اختیار در مقدّرات 🔹 در مسئله «أجل» که در اول سوره مبارکه «انعام» بود، گذشت که دو تا اجل هست: یک اجل مقضی است و یک اجل «مسمّیٰ»؛ تمام کارها برابر اجل «مسمّی» است که در لوح محفوظ تثبیت شده است؛ ولی مقدّرات در #اختیار خود آدم است. ذات اقدس الهی فرمود: اگر این شخص، #بهداشت را رعایت کند، #صله_رحم را رعایت کند، غذایش را مواظب باشد، #صدقه بدهد و #دعا را فراموش نکند، عمری طولانی و پربرکت دارد؛ اگر صله رحم نکند و دعاها و عبادت‌ ها و نیایش ‌ها را فراموش کند، عمر کمتری دارد که این تقدیر است و تغییرپذیر می باشد؛ اما کدام راه را انتخاب می ‌کند و با اختیار خودش کدام راه را می ‌پذیرد یا نمی ‌پذیرد، این «لدی الله» معلوم است و چون «لدی الله» معلوم است، در لوح محفوظ اجل مُسمای او نوشته شده است که این شخص شصت سال عمر می ‌کند. 🔹 نتیجه این که هم انسان #مختار است و هم خدا عالِم است، برای انسان دو تا راه مشخص کرده است؛ اگر راه بهداشت ظاهری و طبابت باطنی را طی کند، عمری طولانی دارد و اگر رعایت نکند، عمر کوتاهی دارد، این می‌ شود قضا: ﴿ قَضی‏ أَجَلاً وَ أَجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَه﴾[1] که برابر با آیه سوره «نحل»، این ﴿عِنْدَه﴾ در اول سوره مبارکه «انعام» معنا می ‌شود که ﴿ما عِنْدَكُمْ ینْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باق﴾.[2] پس ﴿قَضی‏ أَجَلاً﴾ که آغاز سوره مبارکه «انعام» است؛ ﴿وَ أَجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَه﴾ که برابرِ ﴿ما عِنْدَكُمْ ینْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باق﴾ می باشد؛ پس اجلِ مسمّا باقی است. برای هر کسی دو راه است؛ اما این شخص کدام راه را انتخاب می‌کند و پایانش چیست؟ الله می ‌داند. این شخص با اختیار خود راه خوب را انتخاب کرد و عمری طولانی یافت، با اختیار خود راه بد را طی کرد و عمری کم یافت، چون ذات اقدس الهی پایان راه و اختیار این شخص را می ‌داند و در لوح محفوظ تثبیت کرده است که این شخص بیش از هفتاد یا هشتاد سال یا کمتر و بیشتر عمر ندارد، این می ‌شود ﴿وَ أَجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَه﴾ و این اجل مقضی جمع بندی شده‌ آن به صورت اجل «مسمّی» است. غرض این است که دو تعبیر در قرآن کریم است که با تعبیراتی که فلان شخص اگر ملاقات کرد، نه زودتر می ‌آید و نه دیرتر و هیچ کدام محال نیست، با آن خیلی فرق دارد. [1] . سوره انعام، آیه2. [2] . سوره نحل، آیه96. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه غافر جلسه 34 تاریخ: 1393/12/19 📒@sahifeh_Et

دعای مردان الهی 📹#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی «...می‌گویند خدايا آن توفيق را بده كه ما بدِ كسی را نخواهيم، حسود نباشيم، اهل حِقد و كينه نباشيم، بالأخره نعمت‌هايی است كه تو دادی، استعدادها مختلف است، شرايط مختلف است، اوضاع مختلف است ما سهم‌ مان اين است، ما هم تلاشمان را كرديم، تلاشمان را هم می‌کنیم اما حالا اين مقدار سهم ماست ﴿وَلاَ تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّاً لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤوفٌ رَحِيمٌ﴾ مردان الهی اين‌ طور دعا می‌کنند.» درس تفسیر سوره یس جلسه 📒@sahifeh_Et

#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی: «تا آنجا که ممکن است نمازتان را از اول وقت تأخير نيندازيد، از جماعت تأخير نيندازيد مخصوصاً اگر نماز جماعتی در دسترس شما باشد؛ اين عمود دين است. نمازگزار با خدای خودش دارد مناجات مي‌كند ماييم و او و سفر ابد.» درس تفسیر سوره هود جلسه ۱۱۵ 📒@sahifeh_Et

#بخش_اول فرازی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان (صحيفه سجاديه) «وأرْبَحنا أفضل أرباح العالمين» ما ربح و سودی كه در اين ماه برديم، هيچ تاجری در هيچ گوشه‌ دنيا نبرده و هيچ كس در سراسر عالم به اندازه‌ ما از اين ماه استفاده نكرده است. انسان مسافری است كه سفر ابد در پيش دارد. ره توشه‌ آن سفر ابد را بايد همين چند روزه تهيه كند. در اين ماه درهای آسمان بر روی مؤمن باز می شود، و مؤمن می تواند با وارستگی، به باطن عالم راه پيدا كند و اگر بهترين فرصت، ماه مبارك رمضان است، پس بهترين سود را ماه رمضان و اهلش دارند.  «ثمّ قدْ فارقنا عند تمام وقْته وانقطاع مدّته ووفاء عهده [عدوه] و نحن مُودّعوه». اين ماه بعد از آنكه پايانش فرا رسيد، از ما مفارقت و هجرت كرد و ما را تنها گذاشت. و ما هم اكنون با ماه خدا وداع می كنيم. «وداعَ مَن عزّ فراقه عليْنا». چه وداعی؟ وداع تشريفاتی؟ نه؛ وداع با دوست عزيزی كه مفارقتش برای ما توانفرساست؛ آن كس كه اهل معنا بود خيرش در اين ماه بيشتر شد و آن كس كه گرفتار گناه بود از گناهش كاسته شد. ما كسی را وداع می كنيم كه رفتنش برای ما بسيار گران و سخت است و ما را غمگين می كند، ماهی كه شب و روزش رحمت بود. حکمت عبادات ص ۱۶۸،١۶٩ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📒@sahifeh_Et

#بخش_دوم فرازی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان (صحيفه سجاديه) «السّلام عليك من قرينٍ جلّ قدرُه موجوداً وأفجع فقْدُه مفقودا»سلام بر تو ای نزديكی كه وقتی بودی گرامی بودی و حال كه در آستانه‌ رفتن هستی، رفتنت فاجعه است و ما را غمگين می كند. همچون كسی كه عضو خانواده اش را از دست می دهد. «ومرْجوٍّ آلمٌ فراقه» سلام بر تو ای تكيه گاه اميد، كه در هنگام مفارقت، ما را متألم و رنجور كردی. آن ماه كه در جان انسان رسوخ داشت، وقتی از جان فاصله می گيرد، جايش را غم پر می كند؛ زيرا از آن صفای ضمير ديگر خبری نيست و آن نشاطی را كه انسان در ماه مبارک رمضان برای نثار و ايثار دارد، در غير اين ماه ندارد. اگر انسان در اين ضيافت حق از خدا غنا و بی نيازی طلب كند، چيزی او را متوجه و مشغول نمی كند، نه از كسی می ترسد و نه از بذل جان دريغ می كند. حکمت عبادات ص ١٧٢ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📒@sahifeh_Et

✅ توبه مقبول مرحوم محقّق طوسی می‌گوید: اگر كسی از گناه توبه كند برای ترس از جهنم، توبه او مقبول نیست چرا برای اینكه این فرد چون گناه بد است و برخلاف گفته خداست، از گناه توبه نکرد، بلكه از #ترس_جهنم توبه كرده است. مرحوم شیخ بهایی در نقدِ محقّق طوسی می‌فرمایند: همان روایاتی كه عبادتِ عابدان را به سه قِسم تقسیم كرد، فرمود: یک عده از ترسِ جهنم خدا را عبادت می‌كنند ؛ یعنی بالأخره این هم عبادت خداست همان روایت، دلیل بر صحّت این‌ توبه است. بنابراین اگر كسی برای ترس از جهنم هم توبه بكند، توبه او قبول است #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه نساء جلسه 70 📒@sahifeh_Et

✅ اضلال الهی آیات قرآن دارد كه خدای سبحان #اضلال_ابتدایی ندارد كه ـ معاذ الله ـ كسی را گمراه كند. هم با #فطرت_درونی كه سرمایه اوست، او را آفرید و هم با وحی و نبوت و امامت انبیا و اولیای الهی از بیرون اینها را هدایت می ‌كند؛ هیچ كس را رها نكرده است. اگر كسی با داشتن عامل هدایت از درون و بیرون، كژراهه رفت که «نبذوا كتاب الله وراء ظهورهم»، خدای سبحان مهلت می ‌دهد، راه_توبه، انابه و بازگشت را باز می ‌كند، فرصت می ‌دهد، تأخیر دارد و مانند آن؛ اما اگر كسی با همه فرصت ها و محبت های الهی، راه بازگشت را به روی خود بست، از آن به بعد، ذات اقدس الهی او را گمراه می ‌كند. گمراه می ‌كند یعنی چه؟ یعنی اینها را به حال خودشان رها می‌ كند. اضلال، یك امر عدمی است نه امر وجودی؛ چیزی به نام ضلالت باشد که خدا به كسی بدهد نیست، بر خلاف هدایت كه نور است، گرایش است، محبت است. اضلال [الهی]؛ یعنی خدای سبحان لطف خود را بر می‌ دارد، وقتی لطف را برداشت انسان به حال خودش رها می ‌شود. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 30 تاریخ: 1393/09/05 📒@sahifeh_Et