در منطق.حضرت.صدیقه.طاهره سلام الله علیها، تسبیح یعنی؛
🔰 تسهیل در امور
🔰 و بهینه‌ترین حالت کارآمدی به وسیله اتصال به ذکر،
🔰هم از جهت ورد زبانی و هم فکری بودن.
هم گفتن سبحان الله، که عدد موضوعیت پیدا می‌کند؛ سی و چهار بار، سی وسه بار، سی و سه بار.
#عدد به این دلیل است که فرد حس کند که در حال ذکر گفتن است و فقط ذهنی و توهمی نباشد.
✅ با خود نگوید که من تسبیح می‌گویم... دقیقا می‌گوید: سی و چهار بار الله اکبر و سی و سه بار الحمدلله گفتم. دقیقا گفته است که سی و چهار بار فلان و سی و سه بار فلان بگو! حتی عدد موضوعیت پیدا می‌کند.
-آقا کم یا زیاد بگویم؟
-شما به این چه کار دارید؟! همان اندازه که گفتند بگو! اگر بنا[ بود عدد نباشد]می‌گفتند این قدر بگویید تا نفس تان بند بیاید و خسته شوید. این را نگفتند و گفتند: سی و چهار بار بگو.
به ذکر تشخص دادند و ذکر را ممثل کردند و به آن حد زدند.
✅ می‌گویید: یک بار خواندم و کارم راه افتاد. ولی دوباره گیر افتادم؟!
-دوباره می‌خوانید.
❓سؤال: دو حالت دارد؛ گاهی کار خیلی خوب و روان پیش می‌رود اما گاهی هم کار درنمی‌آید. منظور این است که در حالت دوم صرفا به سراغ ذکر برویم؟
✅ پاسخ: خیر در حالتی که کار روان پیش می‌رود هم در قسمت بهینه‌ترین حالت، نیاز به ذکر دارید.
الان همه چیز کار من روال و معمولی است، ولی بهینه‌سازی و کار آمد شدن کار، پر اثر و پر نفع شدن کار، می‌ماند و در هر حالتی انسان به دومی نیاز دارد. وضعیت اول را در بعضی اوقات نیاز دارد. چون به طور طبیعی سهل و آسان می‌شود. ولی در وضعیت دوم و بهینه‌تر کردن کار، *می‌توانید بعد از هر بهینه‌ای، بهینه‌تر و بهینه‌تر کنید؛ اصلا خاصیت تسبیح همین است.
#استاد_اخوت
#گزیده_شب_دوم_فاطمیه
#خاصیت.تسبیح
@sahifeye_fatemieh
#استاد_اخوت
#گزیده_شب_دوم_فاطمیه
#مطلب_روز_سیزدهم
#منطق.حضرت.زهرا.در.تسبیحات
#عدد_موضوعیت_درتسبیحات_دارد
#خاصیت.تسبیح
در #منطق.حضرت.صدیقه.طاهره سلام الله علیها، #تسبیح یعنی؛
🔰 تسهیل در امور
🔰 و بهینه‌ترین حالت کارآمدی به وسیله اتصال به ذکر،
🔰هم از جهت ورد زبانی و هم فکری بودن.
هم گفتن سبحان الله، که عدد موضوعیت پیدا می‌کند؛ سی و چهار بار، سی وسه بار، سی و سه بار.
#عدد به این دلیل است که فرد حس کند که در حال ذکر گفتن است و فقط ذهنی و توهمی نباشد.
با خود نگوید که من تسبیح می‌گویم... دقیقا می‌گوید: سی و چهار بار الله اکبر و سی و سه بار الحمدلله گفتم. دقیقا گفته است که سی و چهار بار فلان و سی و سه بار فلان بگو! حتی عدد موضوعیت پیدا می‌کند.
-آقا کم یا زیاد بگویم؟
-شما به این چه کار دارید؟! همان اندازه که گفتند بگو! اگر بنا[ بود عدد نباشد]می‌گفتند این قدر بگویید تا نفس تان بند بیاید و خسته شوید. این را نگفتند و گفتند: سی و چهار بار بگو.
به ذکر تشخص دادند و ذکر را ممثل کردند و به آن حد زدند.
می‌گویید: یک بار خواندم و کارم راه افتاد. ولی دوباره گیر افتادم؟!
-دوباره می‌خوانید.
سؤال: دو حالت دارد؛ گاهی کار خیلی خوب و روان پیش می‌رود اما گاهی هم کار درنمی‌آید. منظور این است که در حالت دوم صرفا به سراغ ذکر برویم؟
پاسخ: خیر در حالتی که کار روان پیش می‌رود هم در قسمت بهینه‌ترین حالت، نیاز به ذکر دارید.
الان همه چیز کار من روال و معمولی است، ولی بهینه‌سازی و کار آمد شدن کار، پر اثر و پر نفع شدن کار، می‌ماند و در هر حالتی انسان به دومی نیاز دارد. وضعیت اول را در بعضی اوقات نیاز دارد. چون به طور طبیعی سهل و آسان می‌شود. ولی در وضعیت دوم و بهینه‌تر کردن کار، می‌توانید بعد از هر بهینه‌ای، بهینه‌تر و بهینه‌تر کنید؛ اصلا خاصیت تسبیح همین است.
#استاد_اخوت
#گزیده_شب_دوم_فاطمیه
#خاصیت.تسبیح
@sahifeye_fatemieh