eitaa logo
سیری در صحیفه
1.5هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
2.8هزار ویدیو
48 فایل
درود برکسی که از سجده لذت میبرد و راه عاشقی میدانست.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸🍁🌸🍁🌸🍁 (علیه‌السلام) 🔻 افشای خط نفاق شیوه‌ی امام حسن علیه‌السلام افشای خط نفاق بود. ۱۳۵۹/۵/۶ ۲۵۰_ساله 🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨ 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨
🌿🌸🌿🌸🌿🌸 (علیه‌السلام) 🔻 افشای خط نفاق شیوه‌ی امام حسن علیه‌السلام افشای خط نفاق بود. ۱۳۵۹/۵/۶ ۲۵۰_ساله 🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨🍃🌸✨ 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨
🌿🍂🌿🍂 (علیه‌السلام) امام صادق در عرفات در روز عرفه در میان جمعیت می‌ایستد با صدای بلند فریاد زد «ایهاالناس ان‌رسول الله کان هو الامام» امامت را از سرچشمه‌ی معنویش و اصلیش شروع می‌کند. پیغمبر اول امام بود، «ثم کان من بعده علی، ثم‌الحسن، ثم‌الحسین» بعد می‌گوید و سپس من، یعنی ادعای امامت و حکومت که این نشان دهنده‌ی اوج مبارزه‌ی امام صادق است در اواخر دوران بنی‌امیه. ۱۳۶۷/۰۳/۱۹
🍂☘ (علیه‌السلام) در شب عاشورا امام حسین شعرى مى‌خواندند که حکایت از این مى‌کرد که آخر عمرشان هست ... روایت مى‌کند که حضرت داشتند شمشیرشان را آن‌جا تعمیر مى‌کردند؛ آماده سازى! یعنى امام حسین نمى‌گفت که حالا ما که فردا بالأخره یک ساعت زودتر یا یک ساعت دیرتر رفتنى هستیم، حالا این شمشیر یک ذره هم کند بود بود، نخیر در راه خدا شمشیر نیروى رزمنده باید کند نباشد، یعنى توانائی‌هاى او باید در حد اعلاء و حداکثر باشد. ۱۳۶۴/۰۷/۰۲
🌸☘ (علیه‌السلام) 🏴 درس امام رضا علیه‌السلام به همه‌ی ما این است که ای مسلمان! از مبارزه خسته نشو. نخواب چون دشمن همیشه بیدار است و در شکل‌های مختلف و در لباس‌ها و نقاب‌های گوناگون و با آرایش‌های رنگارنگ ظاهر می‌شود؛ چشم تیزی داشته باشید، دشمن را بشناسید و راه مبارزه‌ی با دشمن را بلد بشوید و مثل علی‌بن‌موسی‌الرضا از اول تا آخر مبارزه را ادامه بدهید. ۱۳۶۳/۹/۳
(صلی‌الله‌علیه‌وآله) ▫️نبی مکرم اسلام در آغاز هجرت، در اولی که توانست خود را از دشواری‌های مکه نجات دهد، اولین کاری که کرد، سیاست بود. بنای جامعه اسلامی، تشکیل حکومت اسلامی، تشکیل نظام اسلامی، تشکیل قشون اسلامی، نامه‌ی به سیاستمداران بزرگ عالم، ورود در عرصه‌ی سیاسی عظیم بشری آن روز، سیاست است. ۱۳۸۵/۰۵/۳۱
(علیه‌السلام) ▫️حضرت عسکری علیه‌السلام در همان شهر سامرا، که در واقع مثل یک پادگان بود توانسته بودند با یک شبکه‌ی عظیم تبلیغاتی و تعلیماتی این همه ارتباطات را با سرتاسر دنیای اسلام تنظیم کنند. فقط این نبود که مسائل نماز و روزه یا طهارت و نجاسات را جواب بدهند؛ در موضع «امام» با همان معنای اسلامىِ خودش قرار می‌گرفتند و با مردم حرف می‌زدند. ۱۳۸۲/۲/۲۰
13930130_8189_192k.mp3
5.53M
‌فاطمه‌ی زهرا سلام‌اللّه‌علیها که الگوست، در دوران کودکی، در بعد از هجرت پیغمبر به مدینه، در داخل مدینه و در ‌همه‌ی ‌حوادث سیاسی اجتماعی حضور داشت، این نشان‌دهنده نقش ‌زن در نظام اسلامی است. ‌ این زندگی، از جهت «جهاد و ‌مبارزه و کار انقلابی» ، «صبر انقلابی» ‌، «درس و فراگیری و آموزش» ‌ و «سخنرانی و دفاع از نبوّت و امامت ‌و نظام اسلامی» ‌ دریای پهناوری از تلاش و مبارزه و کار و در ‌‌نهایت هم شهادت است. ۱۳۷۹/۶/۳۰ و ۱۳۶۸/۱۰/۲۶
(علیه‌السلام) 🔰 عمروبن‌ابی‌المِقدام، راوی حدیث می‌گوید: حضرت [صادق] در عرفات، در روز عرفه، در اجتماع مردم، وسط مردم ایستاده بودند و به اعلی‌صوت، با فریاد، یک جمله‌ای را می‌گفتند. به یک طرف رو می‌کردند این جمله را می‌گفتند؛ بعد به یک طرف دیگر رو می‌کردند، می‌گفتند؛ بعد به آن‌طرف دیگر رو می‌کردند. به چهار طرف رو می‌کردند و این مطلب را با فریاد می‌گفتند. حالا آن مطلب چیست؟ «وَ هُوَ یُنادی بِاَعلَی صَوتِهِ اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ رَسولَ‌اللهِ صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ کانَ الاِمامَ»، این توجه به معنای امامت است، و بیدارکردن مردم نسبت به حقیقت امامت؛ که امامت چیست و آیا اینهایی که سرِ کارند، شایستۀ امامتند یا نه. «ثُمَّ کانَ عَلِیُّ‌بنُ‌اَبی‌طالِبٍ ثُمَّ الحَسَنُ ثُمَّ الحُسَینُ ثُمَّ عَلِیُّ‌بنُ‌الحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُبنُ‌عَلِیٍّ ثُمَّ هِه، فَیُنادی ثَلاثَ مَرّاتٍ لِمَن بَینَ یَدَیهِ وَ عَن یَمینِهِ وَ عَن یَسارِهِ وَ مِن خَلفِهِ اثنَی عَشَرَ صَوتاً» هر طرفی سه بار فریاد می‌کرد و اینها را می‌گفت، که دوازده مرتبه این جمله را حضرت در عرفات تکرار کرد. بعد می‌گوید، پرسیدم که آن «هِه»، یا «ها» یعنی چه؟ گفتند در لغت مثلاً بنی‌فمین، یا بنی‌فلان، یعنی «من». کنایه است از «من»؛ یعنی بعد از محمدبن‌علی، من امامم. ۱۳۶۵/۴/۲۸ امامت را از سرچشمۀ معنوی و اصلی‌اش شروع می‌کند و شجره‌نامۀ امامت شیعی را برای مردم مسلمان ترسیم می‌کند. پیغمبر، اول‌امام بود. بعد یکی‌یکی اسم پدران خودش را می‌شمرَد، و بعد می‌گوید: سپس من! یعنی ادعای امامت و حکومت؛ که این نشان‌دهندۀ اوج مبارزۀ امام صادق است در اواخر دوران بنی‌امیه. ۱۳۶۷/۳/۱۹ 📚 کتاب [حلقۀ سوم «انسان ۲۵۰ساله»]
(صلی‌الله علیه‌و‌آله) ▪️من وقتی از میان شما رفتم، دو چیز گران‌بها در میان شما می‌گذارم «کِتابُ اللهِ وَ عِترَتی» قرآن را و عترتم را. بعد دو انگشت سبابه‌شان را پهلوی هم قرار دادند و فرمودند: آن دو مثل این دو هستند؛ که دو انگشت سبابه هیچ تفاوتی با همدیگر ندارند. بعد انگشت سبابه و وُسطای یک دستشان را بلند کردند، گفتند من عترت و کتاب را مثل این دو نمی‌دانم، که انگشت سبابه و وُسطا، یکی از یکی بلندتر است، بلکه مثل دو انگشت سبابه‌اند که هیچ‌کدام بر آن دیگری ترجیحی ندارد. ۱۳۶۶/۵/۲۳ 📚 حلقات «انسان۲۵۰ساله»/ حلقۀ دوم/ فصل اول: پیامبر اعظم
(علیه‌السلام) ▪️ صلح و شرایط امام حسن علیه‌السلام همه‌اش یک مکر الهی بود. «وَ مَکَروا وَ مَکَرَ اللهُ» بود. اگر امام حسن می‌جنگید و در این جنگ کشته می‌شد، که به احتمال قوی به‌دست اصحاب خودش که جاسوسان معاویه آنها را خریده بودند، کشته می‌شد. معاویه می‌گفت من نکشتم، اصحاب خودش کشتند. به عزاداری هم می‌پرداخت و بعد تمام اصحاب امیرالمؤمنین را تارومار می‌کرد. یعنی دیگر چیزی به نام تشیّع باقی نمی‌ماند تا عده‌ای در کوفه پیدا شوند و بعد از بیست سال، امام حسین علیه‌السلام را دعوت کنند. اصلاً چیزی باقی نمی‌ماند. امام حسن علیه‌السلام شیعه را حفظ کرد، یعنی بنا را حفظ کرد تا بعد از بیست سال، بیست‌وپنج سال، حکومت به اهل‌بیت برگردد. ۱۳۷۹/۳/۱۳ 📚 کتاب [حلقۀ دوم «انسان ۲۵۰ساله»]
(علیه‌السلام) 🏴 حضرت هادی و حضرت عسکری در همان شهر سامرا، که در واقع مثل یک پادگان بود ـ یک شهر بزرگِ آن‌چنانی نبود.. ـ توانسته بودند این‌همه ارتباطات را با سرتاسر دنیای اسلام تنظیم کنند. وقتی ما ابعاد زندگی ائمه را نگاه کنیم، می‌فهمیم اینها چه‌کار می‌کردند. بنابراین فقط این نبود که اینها مسائل نماز و روزه یا طهارت و نجاسات را جواب بدهند؛ در موضع «امام» قرار می‌گرفتند و با مردم حرف می‌زدند. به نظر من این بُعد در کنار این ابعاد قابل توجه است. ۱۳۸۲/۲/۲۰ 📚حلقۀ دوم «انسان ۲۵۰ساله»/ فصل چهاردهم
(علیه‌السلام) ▫️عرض شد که ماجرای امام حسین جدای از یک درس، یک عبرت است. درس، آن است که به ما می‌گوید این بزرگوار آن‌طور عمل کرد، ما هم باید آن‌گونه عمل کنیم. امام حسین درس بزرگی به همۀ بشریّت داده که خیلی باعظمت و در جای خود محفوظ است. اما غیر از درس، چیز دیگری وجود دارد و آن عبرت است. عبرت آن است که انسان نگاه کند و ببیند: چطور شد حسین‌بن‌علی علیه‌السلام، همان کودکی که جلوِ چشم مردم، آن‌همه موردِ تجلیلِ پیغمبر بود و پیغمبر دربارۀ او فرموده بود: سید شَباب اهل الجنة، سرور جوانان بهشت، بعد از گذشت نیم قرن از زمان پیغمبر، با آن وضعِ فجیع کشته شد! چطور شد که این امت، حسین‌بن‌علی را جلوِ چشم کسانی از همان نسلی که دیده بودند که او بر دوش پیغمبر سوار می‌شد و این حرف‌ها را از زبان پیغمبر دربارۀ او شنیده بودند، با آن وضع فجیع کشتند! این عبرت است. مگر شوخی بود که دختران پیغمبر را مثل دخترانِ سرزمین‌های فتح‌شدۀ غیر اسلامی، بیاورند جلوِ چشم مردم کوچه و بازار بگردانند و به کسی مثل زینب سلام‌الله‌علیها اهانت کنند! چطور شد که کار به اینجا رسید؟ این، همان عبرت است و از درس بالاتر است. این نگاه به اعماق و ریزه‌کاری‌های تاریخ و حوادث است. ۱۳۷۳/۱۰/۱۵ 📚 حلقۀ سوم انسان ۲۵۰ساله/ فصل سوم/ ۴۵. عبرت‌های عاشورا
(سلام‌الله‌علیها) 🔰 فاطمۀ زهرا سلام‌اللَّه‌علیها در فعالیت‌هاى عظیم اجتماعى شرکت فعال و حضور قاطع دارد، از لحاظ معرفت و اندیشۀ اسلامى و عمق فکرى اسلامى یکى از پیشروان فکر اسلامى است، معلم است براى بزرگان صحابه، آموزگار است براى شاگردان پدرش پیغمبر، و خود او یک شاگرد بسیار پیشرفتۀ پدر بزرگوارش محسوب مى‌شود. درعین‌حال به خانه‌دارى، به تربیت فرزندان، به شوهردارى هم به‌صورت یک وظیفۀ اصلى نگاه مى‌کند: فرزندان خودش را تربیت مى‌کند، آنها را با محیط اسلامى، با اندیشۀ اسلامى آشنا مى‌کند، فضاى خانه را یک فضاى معنوى و روحانى قرار مى‌دهد و فضاى زندگى او یک فضاى جهاد همه‌جانبه است. ۱۳۶۴/۱۱/۴ 📚 کتاب [حلقۀ سوم «انسان ۲۵۰ساله»]
🍂🍁🍂🍁 (علیه‌السلام) 🔰 دنیاى اسلام، آن روز، بخش عظیمى متوجه به امام جواد بودند و هدف امام جواد علیه‌الصلاةوالسلام و ائمۀ بعد از حضرت رضا تا حضرت ولىّ‌عصر ـ سه امام ـ این بود که زمینه را آماده کنند براى شکل‌گرفتن یک اعتقاد تمام‌نشدنىِ شیعى به لزوم ایجاد حکومت علوى و قرآنى؛ - یک تشکیلاتى درست کنند، - یک طرز فکرى را در میان این تشکیلات رایج کنند، - آن‌چنان این تشکیلات را محکم کنند، به‌هم پیوند بزنند که با غیبت امام عصر علیه‌الصلاةوالسلام، این تشکیلات متلاشى نشود؛ و این کارى بود که خلفاى آن زمان به شدت از این کار بیمناک بودند. ۱۳۶۴/۵/۲۶ 📚 کتاب [حلقۀ دوم «انسان ۲۵۰ساله»]
🍂🍁🍂🍁 (علیه‌السلام) 🔰ما امروز نگاه می‌کنیم، خیال می‌کنیم موسی‌بن‌جعفر یک آقای مظلوم بی‌سروصدای سربه‌زیری در مدینه بود و رفتند مأمورین این را کشیدند، آوردند در بغداد، یا در کوفه، در فلان‌جا، در بصره زندانی کردند، بعد هم مسموم کردند، از دنیا رفت، همین و بس! قضیه این نبود. قضیه یک مبارزۀ طولانی، یک مبارزۀ تشکیلاتی، یک مبارزه‌ای با داشتن افراد زیاد؛ در تمام آفاق اسلامی بوده. موسی‌بن‌جعفر کسانی داشت که به او علاقه‌مند بودند. ۱۳۶۴/۱/۲۳ 📚 کتاب [حلقۀ دوم «انسان ۲۵۰ساله»]