💥مسئله #ظهور در کلام #آیت‌الله_ممدوحی

#ما_ملت_امام_حسینیم اِلهي ما اَلْطَفَكَ بي مَعَ عَظيمِ جَهْلي خدايا چقدر به من لطف داری با اين نادانی فوق العاده من!! #دعای_عرفه

سلام🌸 🍃ایران! جوان بمان! موضوع: چراییِ ضرورت افزایش جمعیت پیرمرد و پیرزن را می‌شناسی، حالا پیرِ جمعیت را هم بشناس. 🍃به یاری خدا ازهفته آینده با کتاب #ایران_جوان_بمان با موضوع چرایی ضرورت افزایش جمعیت در خدمت شما هستیم. #محسن_عباسی_ولدی #ایران_جوان_بمان #جمعیت

🎧 حتما گوش کنید. ⁉️چرا بسیاری از ما هنوز با دیده تردید به این دستور رهبری نگاه می کنیم ؟! ✅ مقام معظم رهبری : من معتقدم کشور ما با امکاناتی که دارد می تواند ۱۵۰ میلیون جمعیت داشته باشد . بنده معتقد به کثرت جمعیت هستم . #محسن_عباسی_ولدی #ایران_جوان_بمان #جمعیت

﷽ #احکام 🍒 مستحبات #نماز_جمعه 🍒

❓❓پرسش: آیا برادران و خواهران امام حسن(ع) می‌دانستند که «جعده» امام حسن(ع) را زهر داده است؟ آیا «جعده» در آن هنگام در خانه امام حضور داشت یا فرار کرد؟ اگر حضور داشت، چگونه با او برخورد کردند؟ ❓❓پاسخ: بیان روایات درباره این که اهل بیت امام مجتبی(ع) می‌دانستند که چه کسی حضرت را مسموم کرده، متفاوت است، که به آنها اشاره می‌شود: 1ـ از امام صادق(ع) نقل شده که امام مجتبی(ع) به اهل بیت خود فرمود: «با مسموم شدن از دنیا می‌روم»، پرسیدند: چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟ امام فرمود: همسرم جَعْدَه، دختر اشعث بن قیس. معاویه او را فریب داده و او را وادار می‌کند که این عمل را انجام دهد. به امام گفتند: او را از خانه‌ات بیرون کن و از خویشتن دور نما، امام فرمود: چگونه او را از خانه بیرون کنم، در حالی که تا کنون کاری انجام نداده، افزون بر این او نزد مردم دارای عذر و بهانه می‌شود (مردم می‌گویند: چرا امام مجبتی همسر خود را بدون این که کاری انجام دهد، از خانه بیرون نمود؟!) بعد از مدت زمانی معاویه مبلغ زیادی پول همراه با نوشیدنی مسموم، برای جعده فرستاد و به او وعده داد که اگر امام مسموم نماید او را به عنوان همسر یزید بر می‌گزیند. جعده امام مجتبی(ع) را مسموم کرد و معاویه هم به وعده خود عمل نکرد!(1) 2ـ از روایات استفاده می‌شود که اهل بیت(ع) امام مجتبی(ع) در زمان شهادت حضرت، از چگونگی شهادت و مسمومیت حضرت توسط «جعده» آگاه نبودند. چون زمان شهادت امام مجتبی(ع) فرا رسید، امام حسین(ع) بر بالین حضرت آمد و امام مجتبی(ع) فرمود: مرا مسموم کرده‌اند! امام حسین(ع) پرسید: چه کسی تو را مسموم کرد؟ امام مجتبی(ع) با گفتن مطالبی، از بردن نام «جعده» یا اشاره به او خودداری نمود. در روایتی آمده که امام مجتبی(ع) به امام حسین (ع)فرمود: می‌دانم چه کسی مرا مسموم کرده و این توطئه توسط چه فردی انجام شده است، ولی تو را به حقّی که بر تو دارم، سوگند می‌دهم، که در این باره از من نپرسی (تحقیق و تفحص نکنی که توسط چه فردی مسموم شده‌ام».(2) به نظر می‌رسد دیدگاه دوم صحیح‌تر باشد، چون گروه زیادی از مورخانِ معتبر شیعه آن را نقل کرده‌اند. البته بعدها روشن شد که امام مجتبی(ع) را مسموم کرده‌اند. در زمان مسموم شدن امام «جعده» در خانه حضرت بود. بعد از شهادت امام، او را از خانه حضرت بیرون نکردند. 📚📚پی‌نوشت‌ها: 1ـ بحار الانوار، ج 44، ص 153 ـ 154. 2ـ همان، ص 156؛ علامه طبرسی، تاج الموالید فی موالید الائمه ووفیاتهم، ص 102؛ مصنّفات، شیخ مفید، ج 2، ص 16 ـ 17.

بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام #حسن مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، #يدالله_مقدسی.

امسال باز بحث از روز هفتم صفر به عنوان روز وفات امام حسن مجتبی علیه السلام به میان آمد و برخی از دوستان هم سوال کردند. می دانیم که از نظر ماه، مورخان میان صفر و ربیع الاول و از نظر روز، در ماه صفر، میان 7 و 28 صفر و 5 ربیع اختلاف است (منهای آ«ها که روز را ذکر نمی کنند و گاهی صفر و برخی هم ربیع الاول را می گویند) حتما در این باره تحقیقاتی شده است که متاسفانه الان بنده از آنها بی اطلاعم. اهمّ آراء به این شرح است: کلینی و نوبختی، وفات را در آخر ماه صفر سال 49 آورده اند [معمولا این جور روزها، با سال 50 هم که شروع سال جدید است، اشتباه می شود] مفید و طوسی دو شب مانده به آخر صفر را ذکر کرده اند (در مسار و مصباح المتهجد). در منابع اهل سنت هم مطالب فراوانی آمده و غالبا اوائل و به طور خاص پنجم ربیع الاول را ذکر کرده اند. طبقات ابن سعد از حرب بن خالد: پنجم ربیع الاول (سال 50) (طبقات: الخامسه 1/354). طبری (11/514) روز پنجم ربیع الاول (و همین طور ابن طلحه شافعی که متأخر است) خلیفه بن خیاط (تاریخ: 128) فقط سال را آورده که همان 49 است. ابن عساکر (تاریخ مدینه دمشق: 13/300 و...) اقوال مختلف را از مصادر متفاوت آورده است. آنجا از ابن ابی الدنیا آورده که حضرت در ربیع الاول سال 49 درگذشت. (13/301). منابعی که ربیع الاول نقل کرده اند، متعددند. از نظر سال هم بیشتر 49، برخی سال 50 (از جمله کلبی. در : تاریخ دمشق: 13/302)، و برخی هم سال 51 را نوشته اند (13/304). آنچه با همه این نقلها متفاوت است، نظر شهید در الدروس الشرعیه است که هفتم صفر سال 49 یا 50 را نقل کرده است. جمع آراء بالا ـ بجز آنچه شهید اول در دروس آورده (هفتم صفر) ـ متمرکز روی تاریخی بین دو روز مانده به آخر صفر تا 5 روز اول ماه ربیع الاول است. [علی القاعده آنها که صفر را می گویند، باید مقصودشان سال 49 باشد، و آنها که ربیع الاول را می گویند، باید مقصودشان سال 50 باشد. این یک حدس است]. جالب است که همین اختلاف در باره زمان رحلت پیامبر خدا (ص) عینا هست، چون آنجا هم اختلاف بین اواخر صفر و اوائل ربیع الاول است. اما این که شهید، در قرن هشتم، تاریخ را هفتم صفر دانسته، تاریخی که هیچ یک از منابع کهن نیاورده اند، احتمال زیاد دارد که در عبارت اشتباهی شده باشد. عبارت شهید این است: قبض مسموما یوم الخمیس سابع صفر سنة تسع و اربعین او سنة خمسین من الهجرة. (دروس: 2/8). می توان احتمال داد، که بعد از «سابع» یک «و عشرین من» هم بوده که افتاده است، یعنی روز 27 صفر، احتمالی است که شاهدی ندارد اما چون به تواریخ دیگر نزدیک است، امکان آن هست. این اتفاق در ایراد عبارتی، ممکن است در منبع شهید بوده، او از آن نقل کرده است. هرچه هست، بعد از شهید، و حتی در نسخه های کهن دروس، همین «سابع صفر» آمده است. یک نکته دیگر هم کمک می کند و آن این که بر اساس تقویم وستنفلد، اول ربیع الاول سال 50 روز جمعه است، و روز 29 صفر (ماه صفر را 29 روز فرض کرده) می تواند پنج شنبه یعنی همین «خمیس» باشد که شهید گفته است. از سوی دیگر، اول ماه ربیع، در سال 49 روز دوشنبه است، و بدین ترتیب روز 27 صفر، می تواند پنج شنبه باشد که این با نظر شهید بسیار نزدیک است، به شرط آن که بگوییم عبارت «سابع و عشرین من صفر» بوده که البته برایش شاهدی نداریم. در هر حال، تواریخی از سنی و شیعه که روز وفات را از دو روز مانده به آخر صفر تا پنج ربیع الاول هستند، بسیار زیادند و از نظر تاریخی، بسیار دشوار است که بتوان یک نظر تاریخی متفاوت را پذیرفت. و اما جدولی که در پایان رساله ابراهیم بن قاسم رسی در باره تواریخ ائمه آمده و در آن از هفتم صفر یاد شده، طبق آنچه اخیرا آقای موسوی نژآد نشان دادند، ربطی به اصل رساله رسی ندارد و مصحح آن را در پایان آن رساله افزوده است. رسول جعفریان

🌟بسْــــــمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمَــــــنِ‌الرَّحِيـــــمِ🌟 🌤«اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج»🌤 ▪️«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّه»▪️ 🏴#ما_ملت_امام_حسینیم 🔰دوره اخلاق در فضای مجازی 💠جلسه : 1 💎موضوع : اطلاعات کلی در مورد فضای مجازی 🎙سخنران : استاد محمد کهوند " اَللّٰهمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ اُمورِنا خَیْراً " 📌به ما بپیوندید: 🇮🇷 @enghelabdrfazaymajazi

📌۷ صفر یا ۲۸صفر چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم #عراق، ۷صفر را در #ایران روز شهادت امام #حسن_مجتبی علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در #۲۸صفر است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ #صفر را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار #محمدبن مکی عاملی( معروف به شهید اول) از علمای قرن۸ نظریه #۷صفر را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ ◀️گزارش دیگری که مستند آنان است، از کتابی با عنوان #موجز تواریخ الائمه الاثنی عشر، #منتسب به یکی از علمای #زیدی_مذهب(۴ امامی) به نام #قاسم بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. ◀️در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست و ایشان قول خود را بدون سند آورده است. ◀️لازم به ذکر است که #قاسم رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام #عسکری علیه السلام را در سال 260 بیان کرده است. اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا #شهادت امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام #عسکری(ع) را نوشته است؟ ◀️لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه همانند شیخ #صدوق، #مفید، #طوسی و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش #قاسم نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و #مرسل است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) ۲۸ صفر، مورد توجه بوده است چنانکه #ابن_خزاز و #شیخ_عباس قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون #کفعمی اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌اما جالب آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز #میلاد امام #کاظم علیه السلام نقل کرده اند. البته این روایت نیز بدون #سند و #ضعیف است. 📌حال چگونه برخی روایت۷صفر درباره شهادت را از #شهیداول می پذیرند ولی روایت ولادت در۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند #ناصرالدین شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚ر.ک. بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام #حسن مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، #يدالله_مقدسی. 💠 #جمع_بندی: به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن نبوده و همان ۲۸ صفر صحیح بوده و میلاد امام کاظم(ع) نیز در ماه ذی الحجه است.

📸عکس قدیمی منتشر شده در حساب اینستاگرامی رهبر انقلاب👆👆👆 📌به مناسبت هفته دفاع مقدس

#کلیپ #مدعی_دروغین 📽 ادعای گزاف #دجال_بصره ❌ #احمدبصری (مدعی دروغین مهدویت) امام حسین علیه السلام را #فدایی خود میداند! 🔊 #استاد_شریفی 💢 #احمد_بصری در کتاب جوابهای روشن کننده از راه امواج می نویسد: "خون #امام_حسین علیه السلام در کربلا به خاطر پدرم و به خاطر من جاری شد.!!" ⁉️ کدام #شیعه عاقلی به چنین شخصی ایمان می‌آورد؟! 💥ببینید و انتشار دهید

#احکام_فقهی_بهداشت_و_سلامت 🔴 قسمت اول 🔶 لزوم دفع ضرر 🛑نشر حداکثری🛑 #بسیار_مهم #اسلام_آسان

❖ نگاهی به پایگاه اجتماعی امام حسن مجتبی(علیه السلام) در بین مسلمانان ❔امام حسن مجتبی(علیه السلام) هم اکنون چهره‌ای محبوب نزد همۀ مسلمانان اعم از شیعه و سنی است به شکلی که از مسلمانان اندونزی گرفته تا صوفیۀ آفریقا برای ایشان مدیحه سرایی می‌کنند. آیا این محبوبیت در صدر اسلام هم وجود داشت؟ ● بله، امام حسن مجتبی(علیه السلام) از دو جهت ویژگی‌های مهم و منحصر به فردی داشت که موجب محبوبیت عمومی ایشان در همان صدر اسلام شده بود، آن هم محبوبیتی منحصر به فرد. یک جهتش این بود که ایشان نوۀ نبی مکرّم، و فرزند امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا (صلوات الله علیهم أجمعین) بود. و یادگار دیگری از پیغمبر و حضرت زهرا باقی نمانده بود جز همین فرزندانِ حضرت زهرا. و شخصیت اجتماعی این فرزندان در حدی بود که جای خالی شخصیت اجتماعی پیغمبر را پر می‌کرد. و جهت دیگر این بود که احادیث نبوی متعددی دربارۀ شخصیت ایشان صادر شده بود و عموم مردم می‌دانستند که پیامبر در مناسبتهای مختلف همواره بر فضائل و امتیازات ویژۀ حسنین(علیهما السلام) تأکید و سفارش نموده است. نکتۀ شایان توجه در این احادیث نبوی اینست که بجز جنبۀ مناقب و فضائل، مفهوم عقیدتی و کلامیِ مهمی نیز دارد که نقش تعیین کننده‌اش در تشخیص حق و باطل در اختلافات سیاسی قابل چشم پوشی نیست. مثلاً حدیث «إن الحسنَ والحسینَ سیّدا شبابِ أهلِ الجَنّة» که در منابع حدیثی و تاریخی اهل سنت نیز بسیار مکرر روایت شده، قوی‌تر و مهم‌تر از دلالت فضیلتیش، دلالت عقیدتی و کلامی آنست؛ مگر ممکن است کسی سیّد و سَرور جوانان اهل بهشت باشد و بر حق نباشد!؟ این سخن پیامبر گرچه در ظاهر دربارۀ بهشت و عالم آخرت است اما در واقع ایشان با همین کلام، از فضیلت و شرافت حسنین در دنیا هم خبر داده و بر حق بودنشان در اختلافات سیاسی را تأکید می‌نماید. خصوصاً با توجه به این نکتۀ دقیق که وقتی گفته می‌شود سرور جوانان اهل بهشت، معنایش اینست که تا آخرین لحظۀ زندگی بر حق خواهد بود، نه اینکه مثلاً تا اواخر عمرش بر حق است. بهرحال این دو عامل مذکور سبب محبوبیت اجتماعی بی‌نظیری برای نوادگان پیامبر شده بود و مسلمانان اظهار اشتیاق ویژه‌ای به آنان داشتند. یک نمونۀ خیلی روشن و عینی که جایگاه و عمق تأثیرگذاری شخصیت اجتماعی امام حسن(علیه السلام) را نشان می‌دهد قضیۀ استمداد امیرالمؤمنین(علیه السلام) از اهل عراق و به خصوص اهل کوفه است، که در آن جریان همین حدیث نبوی «الحسن والحسین سیّدا شبابِ أهلِ الجَنّة» معادله را به شکل قوی و چشم‌گیری به نفع جبهۀ حق تغییر داد. 📓 مجموعۀ مصاحبه‌ها: ایت الله یوسفی غروی. (متخصص مباحث تاریخی).٤٤٧

📌 #عاشورا ‌ السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.

#السلام‌علیک‌یا‌صاحب‌الزمان #المستغاث‌بک‌یاصاحب‌الزمان الحمدلله رب العالمین اللهم صل علی محمد و آل محمد اللّٰهـمَ ڪُـڹ لـولیـڪَ الحُجَّـــة بـْـن الـحَسڹ صلواٰتڪ علیہِ و علےٰ آبائٖہ فےٖ هذہ السّاعة وَ فـےٖ ڪُلّ ســٰاعة ولیّاً وحافــظاً و قائــداً ًوَ ناصِــراً وَ دَلیــلـاً وَ عَیــناً حتـے تُســڪِنہُ أرضَـڪ طوْعـــاً و تُمتِّـــعَہُ فیٖـــھٰا طویــلـٰا #اللهم_عجل_لمولانا_الفرج سلامتی‌وتعجیل‌درأمرفرج‌مولانا حضرت‌بقية‌الله‌الاعظم‌ روحی‌وأرواح‌العالمین‌لتراب مقدمه الفداء صلوات

#سوره_زمر آیات ۵۳ و ۵۵ قُلْ يَٰعِبَادِىَ ٱلَّذِينَ أَسْرَفُوا۟ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا۟ مِن رَّحْمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغْفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كرده‌ايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مى‌آمرزد. اوست آمرزنده و مهربان. 🔅🔅🔅🔅🔅 وَأَنِيبُوٓا۟ إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا۟ لَهُۥ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ ٱلْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ پيش از آنكه عذاب فرا رسد و كسى به ياريتان برنخيزد، به پروردگارتان روى آوريد و به او تسليم شويد. التماس دعا 🔅تفسیر و قرآن پژوهی

#ما_ملت_امام_حسینیم وَ ما اَرْحَمَكَ بي مَعَ قَبيحِ فِعْلي و چقدر به من مهربانی با اين عمل زشت من؟ #دعای_عرفه

#حضرت_ابراهیم 💠 حضرت ابراهیم وآزمایش الهی 🔻 قرآن اُبوّت را به حضرت ابراهيم (عليه السلام) نسبت مي‌دهد، مي‌دانيد اُبوّتي که قرآن مي‌گويد چه لوازمي دارد؟ 🔸 بد نيست انسان يک دوره زندگي حضرت ابراهيم (عليه السلام) را با دقت نگاه بکند. [براي] همين أب که اُبوّت او بر همه‌ي مردم و بر همه‌ي مسلمان‌ها است حداقل‌هايي که يک پدر بايد داشته باشد مدتي از او دريغ شده است و آن هم فرزند است. 🔹 مي‌دانيد در درون انسان چه التهابي مي‌آيد، کسي که حس پدري را هميشه در وجود خود داشته باشد آن هم در اين سطح گسترده که بتواند «مِلَّةَ أَبيكُمْ إِبْراهيمَ» باشد «هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ» اگر نسبت به فرزنددار شدن اين [شخص] دريغ شد، مي‌دانيد چه فتنه‌اي است؟ چه ابتلاء عظيمي است؟ چه دروني بر انسان درست مي‌کند؟ 🔸 حضرت ابراهيم (عليه السلام) بعد از مدت‌ها [و با تمام] سختي‌ها در تمام ابعاد زندگي که يکي هم اين بود که فرزنددار نشدند، بعد از ده‌ها سال که گذشت خداي متعال اسماعيل را به اين بزرگوار داد. 🔹 به مجردي که اسماعيل به دنيا آمده است مأمور مي‌شود که فرزند و مادر را برود در يک وادي لم يزرع بگذارد و اين کار امتحان عظيمي است و اين کار را مي‌کند، حتی نباید از مَرکب پياده ‌شود و برمي‌گردد. ادامه دارد.‌.. ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری ‌ ‌

✨به مناسبت هفتم ماه صفر، سالروز حفر خندق به پیشنهاد سلمان فارسی خدمت حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و نامگذاری این روز به عنوان روز سلمان فارسی 🌿 🔹«مقام حضرت سلمان علیه‌السلام»🔹 📹 حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🚫 آنها کجا و ما کجا ؟! ما خیلی دوریم از آنها !! 🚫 ما کجا می‌رسیم به سلمان و ابوذر و مقدادشون ، ما خاک پای اون‌ها نمی‌شویم .. 📚 بخشی از فرمایشات حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت اعلی‌الله مقامه در دیدار جمعی از طلاب مشهد با معظم‌له - تابستان 1376

💠 تاریخ ولادت امام موسی کاظم(علیه السلام): حدود ١٧/ذح/۱۲۸ق، نه ٧/صفر؛ در منابع دست اول تاریخی، راجع به تاریخ ولادت امام کاظم(علیه السلام)، تصریحی نسبت به روز و ماه ولادت یافت نمی‌شود و تنها سال‌ ولادت ذکر شده که سال ۱۲۸ هجری است، و به نقلی ۱۲۹. تا پیش از قرن پنجم و ششم هجری، همان طور که علامه شوشتری -صاحب «قاموس الرجال»- گفته است: «لَمْ یُعیّن أحدٌ شَهرَه»، هیچ یک از مورخان ماهِ ولادت امام کاظم(علیه السلام) را تعیین نکرده، پس چه رسد به روز ولادت! قول هفتم صفر به عنوان ولادت امام کاظم(علیه السلام) برمی‌گردد به دو تن از علمای قرن پنجم و ششم؛ شیخ طبرسی در دو کتاب «إعلام الوری» و «تاج الموالید»، و ابن شهر آشوب مازندرانی در کتاب «مناقب آل أبي طالب». منتها منابع قرن پنجم و ششم، منابع میانی شمرده می‌شود، نه دست اول. و در منابع کهن و دست اول هیچ روایتی نیست که مؤید این قولِ هفتم صفر باشد. یعنی مثلاً شیخ کلینی در «کافي» یا شیخ مفید در «إرشاد»، هیچ روز یا حتی ماهی را برای میلاد امام کاظم(علیه السلام) معیّن نکرده‌اند. آنچه در این منابع آمده تنها سال ولادت امام کاظم(علیه السلام) است. از مرحوم کلینی در کافی اینطور آمده: «سال ۱۲۸، و به نقلی ۱۲۹». و مرحوم مفید در ارشاد می‌گوید: «سال ۱۲۸». ✅ استخراج روز و ماه ولادت امام کاظم(علیه السلام): اما احمد البرقي، از علمای بنام شیعه در قرن سوم هجری و از یاران امام جواد و امام هادی(علیهما السلام)، در کتابش «المحاسن»، خبری از أبی بصیر نقل کرده که می‌گوید: «در سالی که همراه امام صادق(علیه السلام) به حج مشرف شدیم، وقتی از حج برگشتیم و به شهرک أبْوَاء (بین مکه و مدینه) رسیدیم، مادر امام کاظم(علیه السلام) درد زایمانشان گرفت و حضرت، آنجا به دنیا آمد.» از این خبر -که اتفاقاً در کهن ترین و دست اول ترین منابع آمده- به راحتی می‌توان ماه ولادت و نیز روز تقریبی آن را استخراج کرد؛ با این توضیح که با معلوم بودن زمان و محل ولادت امام موسی کاظم(علیه السلام) که بعد از پایان مناسک حج و در راه بازگشت به مدینه بوده، پس بسیار بعید است که این ولادت در ماه صفر بوده باشد. بلکه در یک برگشت طبیعی از مکه به مدینه، باید گفت تاریخ ولادت ایشان در نیمۀ دوم ماه ذی الحجۀ سال ۱۲۸ هجری بوده است. در تعیین دقیق روز، این احتمال بعید نیست که در بعضی منابع، عبارتی همچون «السابع عشر» آمده بوده که با توجه به اشتباهاتی که در خواندن و بازنویسی کتب خطی رخ می‌داده، برخی به اشتباه آن را «السابع صفر» خوانده و بازنویسی کرده باشند. بنابراین شاید تاریخ صحیح، روز ١٧/ذی الحجه باشد. پس به هر حال تاریخ ٧/صفر به عنوان سالروز ولادت امام کاظم(علیه السلام)، نه تنها مؤیدی در منابع دست اول ندارد بلکه آنچه از این منابع استفاده می‌شود نادرستی این قول است. و اما سال ولادت امام کاظم(علیه السلام) که آیا سال ۱۲۸ بوده یا ۱۲۹؟ از آنجا که ماه ذی الحجه آخرین ماه سال قمری است لذا گاهی از سوی برخی ناقلانِ اخبار این کم‌دقتی پیش آمده که حوادث ماه ذی الحجه را با ذکر شمارۀ سال بعد نقل کرده‌اند. میلاد امام کاظم(علیه السلام) نیز چون در ماه ذی الحجه و خصوصاً در نیمۀ دوم آن یعنی در روزهای پایانی سال واقع شده احتمالاً به همین خاطر در بعضی نقل‌ها بجای سال ۱۲۸، به اشتباه سال ۱۲۹ گفته شده. 📓 مجموعۀ مصاحبه‌ها:آیت الله یوسفی غروی. ٤٦٨، ٤٧٠ و ٤٧١.