ملاحظه كن، گل چگونه وقت بهار، هستى خود را در معرض نسيم خوش و بادهاى بهارى قرار می‌دهد و باد بهارى و هواى بهار نيز از رنگ و بو و مستى بخشيدن به او دريغ نمى‌كند و هرچه مى‌خواهد به او مى‌بخشد. پس تو نيز در بذل هستىِ خود چون گل باش، تا تو را نيز رنگ و بويى از ديدار دوست نصيب گردد. #آیت‌الله_سعادت‌پرور (شرح غزلیات حافظ)