‍ 🔻انواع برده داری در زمان ساسانیان بردگان را می خریدند یا سپاهیان به اسارت می گرفتند و جزو دارایی به شمار می آمدند.میانگین قیمت هر برده/بنده پانصد استیر و برابر بهای یک زن بود. نکته👈« در زمان ساسانیان ارزش یک زن به اندازه یک برده بود» سروران ( صاحبان) می توانستند همانند حیوان بارکش با آنان رفتار کنند. هر رسته از بردگان پایگاهی ویژه خود داشت: «بنده» ، « غیر شهری» ،« برده» و « تن» بندگان اصولا به امور خان و مان یا خدمات دیگری نظیر خدمت در آتشکده گماشته می شدند. نکته👈استفاده از بردگان در امور دینی و مذهبی « غیر شهری ها» یا همان بردگان انیرانی غیر زردشتی معمولا به کار موقت برزیگری می پرداختند،چه صاحب زمین تغییر می کرد یا نه. این نوع بردگان ندرتا در کارهای خانگی دست داشتند. بردگان همانند غیر شهری ها بنابر توانایی شان به انجام کارهای زراعی ،ساختمان سازی، و یا انواع دیگر کارهای یدی گمارده می شدند. 💥بردگان دارای غل و زنجیر را « تن» می نامیدند. مالکیت بندگان موروثی بود. فروش برده به غیر زردشتیان اکیدا ممنوع و مکافات این جرم داغ کردن هر دوسوی معامله بود. #برده_داری_ایران_باستان_ساسانیان فصلنامه نامه پارسی مقاله طبقات اجتماعی در ایران نویسندگان شروو،پیر برایان ، منصور شکی ص ۳۶ و ۳۷