eitaa logo
حقیقت ناب
1.1هزار دنبال‌کننده
10هزار عکس
5.1هزار ویدیو
454 فایل
سوالات دینی خود در جنبه های مختلف دینی. یافتن پاسخ سوالات فقهی طبق نظرمراجع تقلید، انتقادات و پیشنهادات سازنده ی خود در مورد مطالب کانال، ومطالب زیبا و آموزنده تان، با آیدی زیر👇 @Sajadi82 درارتباط باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ عَلَيْها رَقيباً كور باد ديده‌ای كه تو را بر خود، ديده‌بان نبيند!
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا به امام رضا (ع) انیس النفوس می گویند؟ ✍️پاسخ: ✅در کتاب های معتبر چنین لقبی برای امام رضا (ع) ذکر نشده، گاهی از امام رضا (ع) به عنوان "انیس النفوس" یاد می شود. امام انسان کامل و مظهر اسمای خداست، شناخت مقام امام موجب ایجاد آرامش می گردد؛ امام رضا (ع) ولی خدا و انسان کامل است ، با خواندن زیارت نامه، آشنایی با معنویت و جایگاه حضرت ، آرامش ایجاد می گردد و انسان احساس می کند امام انیس انسان است. توسل به امامان سبب برقراری ارتباط با خدا می شود، نتیجه آن ایجاد آرامش است :"الا بذکر الله تطمن القلوب " (۱). در روایات نیز به این امر اشاره شده است که زیارت حضرت موجب غفران و آرامش می شود. امام باقر(ع)، از جدّش، از امیرالمؤمنین(ع) نقل کرده است که پیامبر(ص) فرمود: پاره اى از پیکر من در خراسان دفن خواهد شد. هر گرفتارى که او را زیارت کند، خدا ناراحتى او را برطرف سازد. هر گنهکارى که به زیارت او رود، خداوند گناه او را ببخشد. (۲) ابوهاشم جعفرى می گوید: از امام جواد(ع) شنیدم : میان دو کوه طوس، پاره اى است که آن را از بهشت ستانده اند. هر که بدان جا درآید، روز رستاخیز از آتش ایمن خواهد ماند. (۳) پی نوشت ها : ۱.رعد(۱۳) آیه ۲۸. ۲. صدوق، عیون اخبار الرضا(ع) ، نشر جهان ، ج۲ ، ص۲۵۸ . ۳. همان ،ص۲۵۷ .
6.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✅ بیانات رهبر معظم انقلاب درباره امام رضا(علیه السلام) 〽️ چگونگی پیدایش اشعریین در قم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
(قسمت هشتم) 🌑 «مادر بت‌ها، بت نفس شما است».(۱) 🌴 قال الله تعالى: «وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً الىَ اللَّه وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللَّه؛ 🌴كسى كه از خانه‌اش بيرون شود در حالى كه هجرت كننده به سوى خدا و رسول اوست، آن گاه مرگ او را در يابد، پاداش او بر خدا واقع (و لازم) شده است.» (نساء- ۱۰۰) 🍃هجرت صورى و صورت هجرت عبارت است از هجرت با تن از منزل صورى به سوى كعبه يا مشاهد اولياء (ع). 🍃هجرت معنوى خروج از بیت نفس و منزل دنيا است إلى اللّه و رسوله. هجرت به سوى رسول و ولىّ نيز هجرت إلى اللّه است. 🍃تا وقتی كه نفس، تعلّقى به خويش و توجّهى به انّيّت دارد، مسافر نشده‌است. 🍃تا بقاياى انانيّت در نظر سالك است و دیوار شهر خودیت و اذان اعلام خود خواهى مختفى نشده، در حكم حاضر است نه مسافر و مهاجر. 🍃در مصباح الشّريعة آمده‌‌است: قالّ الصّادق عليه السّلام: 🔆«العبوديّة، جوهرة كنهها الرّبوبيّة، فما فقد من العبوديّة وجد في الرّبوبيّة، و ما خفى من الرّبوبيّة أصيب في العبوديّة؛ 🔆«بندگى، گوهرى است كه باطن آن ربوبيت است. پس، هر چه از بندگى به دست نيامده باشد، در ربوبيت يافته می‌شود. و هر چه از ربوبيت پوشيده و پنهان باشد، در بندگى حاصل می‌گردد.»(۲) ______________________ (۱)«مادر بت‌ها، بت نفس شماست زانكه آن بت مار و اين بت اژدهاست» (مولوى) (۲)مصباح الشّريعة، «في حقيقة العبودية»، باب ۱۰۰.
💠تکلم امام رضا -علیه السّلام- به زبان صقلبی و فارسی در کتب شیعه‼️ ✍️شيخ صدوق و علامه مجلسی -رضوان الله علیهما- با سند صحیح نقل می‌کنند: 🔹حدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هَاشِمٍ دَاوُدُ بْنُ الْقَاسِمِ الْجَعْفَرِيُّ قَالَ: كُنْتُ أَتَغَدَّى مَعَ أَبِي الْحَسَنِ ع فَيَدْعُو بَعْضَ غِلْمَانِهِ بِالصَّقْلَبِيَّةِ وَ الْفَارِسِيَّةِ وَ رُبَّمَا بَعَثْتُ غُلَامِي هَذَا بِشَيْءٍ مِنَ الْفَارِسِيَّةِ فَيُعَلِّمُهُ وَ رُبَّمَا كَانَ يَنْغَلِقُ لْكَلَامُ عَلَى غُلَامِهِ بِالْفَارِسِيَّةِ فَيَفْتَحُ هُوَ عَلَى غُلَامِهِ 🔸پدرم -رضى الله عنه- بسند مذكور در متن از داود بن قاسم جعفرى روايت كرد كه گفت: من با حضرت رضا -علیه السّلام- هم غذا می‌شدم، گاهى بزبان صقلبی و فارسی بعض غلامان خود را می‌خواند، و بسا ميشد كه من غلام خود را براى كارى نزد آن حضرت می‌فرستادم و با زبان فارسى تکلم می‌كرد، و حضرت ميدانست، و بعضی اوقات فهم كلام عجمی بر غلامش گران می‌آمد و -علیه السّلام- خود براى غلام توضيح می‌داد. 📚بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۸۷ 📚عيون اخبار الرضا -عليه السّلام-، ج ۲، ص ۲۲۸ 📄اسکن: https://bit.ly/2Oaj1Ov
💢آیا صحت دارد که پیامبر فرمود هرکس پایان را به من یا سه نفر اطلاع دهد بهشت بر او است ✅مستند آنان حدیثی از پیامبر است که فرمودند:« من بشرنی بخروج آذار فله الجنه : هر کس به من بشارت دهد صفر تمام شده است می رود» . عده ای معتقد شدند آذار همان صفر است در حالی که آذار از ماههای رومی است و صفر از ماههای قمری است . مرحوم شيخ در كتاب ارزشمند علل الشرايع اين حديث را به صورت حدیثی مسند از ابن عباس آورده است و آن عبارت از این است که پیامبر اکرم روزی در مسجد قبا در جمع عده زیادی از اصحابش فرموند: «اول من یدخل علیکم الساعة رجل من اهل الجنه» یعنی اولین کسی که هم اکنون بر شما وارد می شود، مردی از اهل بهشت است. پس چند نفر که این مطلب را شنیدند از یک در مسجد خارج شدند تا از در دیگر وارد شوند و اول کسی باشند که بهشت گردند. پیامبر که متوجه این موضوع شدند، به عده ای که در مسجد باقی مانده بودند، فرمودند: «إنه سیدخل علیکم جماعه یستبقون فمن بشرنی بخروج آذار فله الجنه» یعنی هم اکنون عده زیادی از در مسجد وارد می شوند، تنها کسی که مرا به پایان ماه آذار خبر دهد، او اهل بهشت است. پس آن عده برگشته و وارد مسجد شدند در حالی که ابوذر در بین آنها بود. پیامبر از آنان پرسید: «فی أی شهرٍ نحن من شهور الرومیه؟ یعنی در کدام ماه از ماههای رومی قرارداریم؟ آن حضرت فقط پرسيدند در کدام ماه از ماههای رومی قرارداریم؟ تنها ابوذر گفت: یا رسول الله از ماه آذار خارج شده ایم. پیامبر فرمود: ابوذر، این را می دانستم ولیکن دوست داشتم من مردی را که اهل بهشت است بشناسند. 📚علل الشرايع،ج1ص176 ✅صحبت رسول خدا(ص) در این زمان در مورد تبیین صفات مومنین بود و برای آوردن با علم لدنی خود اشاره کردند که اولین کسی که از در مسجد وارد شود او چنین صفاتی را داشته و اهل بهشت خواهد بود؛ اما چون متوجه تحرکات عده ای از اصحاب شدند این مطلب را که «هرکس مرا به خروج ماه آذار خبر دهد او اهل است» شرطی برای معرفی چنین شخصی یادآور شدند؛ لذا قول پیامبر(ص) تنها در همان زمان و مکان به عنوان شرطی برای معرفی مرد دارای مفهوم است و نه به معنای مطلق آن در همه زمانها و مکانها. در حالی که همین حدیث امروزه در بین برخی اینگونه مطرح شده است که هرکس در پایان ماه صفر در هفت مسجد را بزند و به پیامبر پایان ماه صفر را خبر دهد او اهل بهشت خواهد بود. لطفا عضو شوید و برای کمک به دیگران منتشر کنید
حقیقت ناب
🏴🏴به‌مناسبت رحلت پیامبر(ص)🏴🏴3️⃣ ❓❓❓اثبات شهادت پیامبر(ص) یا رحلت ایشان؟
🏴🏴به‌مناسبت رحلت پیامبر(ص)🏴🏴4️⃣ ❓❓❓اثبات شهادت پیامبر(ص) یا رحلت ایشان؟ 🔰افزون بر روایات پیشین، عده‌ای برای اثبات مسمومیت پیامبر(ص) توسط همسرانش به نقلی از تفسیر قمی استناد کرده‌اند که در آن پیامبر(ص) نوبت زنان خویش را رعایت نکرده و در منزل حفصه با ماریه قبطیه خلوت کرده است. حفصه از این ماجرا آگاه شده و پیامبر(ص) که از این قضیه شرم‌زده شده بود، برای این که حفصه را از خود راضی کند و قضیه کش‌دار نشود، ماریه را بر خود حرام کرد و قسم خورد که بعد از این هرگز با او همبستر نخواهد شد. سپس حق‌السکوتی دیگر به حفصه می‌دهد و آن خبر غیبی است مبنی بر این‌که بعد از پیامبر(ص)، ابوبکر خلافت مسلمانان را به‌دست می‌گیرد و بعد از او، پدرحفصه (عمر)! پیامبر(ص) از حفصه می‌خواهد که این مطلب را با کسی بازگو نکند؛ ولی او این موضوع را به عایشه می‌گوید. عایشه هم به پدرش ابوبکر و او هم به عمر مطلب را بازگو می‌کنند و سرانجام این چهار نفر تصمیم می‌گیرند که با مسموم کردن پیامبر(ص) امر خلافت را جلو بیاندازند؛ ولی پیامبر(ص) از طریق وحی از این ماجرا با خبر شد و توطئه آن‌ها نقش برآب می‌شود.‏[۵]‎ 🔰مشابه همین داستان در کتاب الصراط‌المستقيم نیز آمده است؛ به اضافه این‌مطلب که وقتی پیامبر(ص) از طریق وحی از این ماجرا با خبر شدند، دستور به قتل آن دو (عمر و ابوبکر) دادند؛ ولی آن دو قسم خوردند که این‌کار را نکردند؛ ولی وحی آمد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ»‏؛ «اى كسانى كه كافر شده‏ايد؛ امروز عذر نياوريد».‏[۶]‎ ✅متأسفانه این روایت‌های موهن و عجیب، که سرتاپا آثار وضع و جعل در آن‌ها مشخص است و توهین‌های فراوانی نیز به مقام شامخ پیامبر اسلام(ص) در آن‌ها وجود دارد، مستمسک بعضی برای مطرح کردن چنین سخنان سخیفی شده است. ✅افزون بر این، سندهای این روایات همگی ضعیف و غیرقابل قبول هستند ✅و حتی برای نقل کتاب الصراط المستقيم اصلا سندی وجود ندارد و روایت نقل‌شده در آن با تعبیر «في رواية» آمده است. 🔰منابع این روایات – یعنی تفسیر قمی و الصراط المستقيم – که وضعی بدتر دارند و مورد اطمینان علمای شیعه نیستند. از همه این‌ها گذشته در این دو روایت، اصلاً مسمومیتی برای پیامبر اسلام(ص) ایجاد نمی‌شود و معلوم نیست بعضی چگونه آن‌ها را به شهادت پیامبر(ص) ارتباط می‌دهند!؟ 📚📚📚📚پانوشت‌ها تفسير العياشي، ج‏۱، ص۲۰۰. [⤤] بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج‏۱، ص۵۰۴. [⤤] ج‏۱۷، ص۴۰۶. [⤤] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ج‏۱۳، ص۳۲. [⤤] تفسیر قمی، ج۲، ص۳۷۶. [⤤] الصراط المستقيم إلى مستحقي التقديم، ج‏۳، ص۱۶۸. [⤤]
🏴 بیست و نهم صفر سال ۲۰۳ هجری قمری، سالروز شهادت هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت تسلیت و تعزیت باد. ✍️ویژه به مناسبت امام رضا(علیه السلام) :👇
استاد حسین حسینیان مقدم ضامن آهو در منابع اسلامی موضوع: تاریخ و سیره بسمه تعالی «ضامن آهو» در آثار اسلامی ضامن آهو از فضایل منسوب به امام رضا(ع) است و در دوره ­های اخیر به­ گونه ­ای شهرت یافته که در مجالس جشن و عزای آن امام(ع) یاد و لقب آن حضرت شمرده می­ شود. قدیمی ­ترین خبر این داستان گزارش صدوق(م381) از سليطيِ نیشابوری از حاکم رازی از ابومنصور پسر عبدالرزاق طوسی(م352) است.[1]ابومنصور گوید: در جوانی زائران رضوی را آزار می ­دادم و زاد و توشه آنان را می ­گرفتم. روزی با یوز شکاری به تعقیب آهویی پرداختم، که به دیوار مرقد امام(ع) پناه آورد. یوز از نزدیک شدن به آن خودداری کرد و آهو از شکاف دیوار، داخل حرم شد. وارد حرم شدم، آهو را نیافتم، وارد آن شکاف شدم، جز پشگل و ادرار آن حیوان چیزی ندیدم. این سبب شد با خداوند عهد کنم، جز به نیکی با زائران رفتار نکنم و خود نیز پیوسته برای حل مشکلات به زیارت آن امام(ع) می­ رفتم و حاجت ­روا می ­شدم.[2] این خبر در آثار بعدی چندان انعکاسی ندارد و در عصر صفوی گسترش یافت.[3] داستان آهو در همین دوره به گونه ­های دیگری نیز نقل شد. ابرقوهی(م808) مؤلف کتاب فردوس التواریخ [4]آهو را متفاوت با صدوق و این­ گونه بیان کرده که حاکم سلجوقی فرزند بیماری داشت، که به توصیه پزشکان نیازمند تفریح و صید بود. او در پی صید آهويي بود، که به قبر امام رضا(ع) پناه آورد و اسبان از تعقیب آهو بازایستادند. حاکم­زاده با تعجب از اسب پیاده شد، با کمال ادب وارد حرم شد، خود را روي مرقد شريف انداخت، درمان خود را از امام رضا(ع) خواست و شفا يافت. سلطان سنجر با شنیدن این کرامت، بارگاهی بر مزار آن حضرت ساخت.[5] این خبر نیز در منابع بعدی انعکاسی نیافت و با خبر صدوق نیز، به لحاظ محتوا متفاوت و در ترسیم زمان وقوع حادثه مشترک است، که این رخدادپس از حیات امام(ع) و حدود یک قرن و نیم پیش از سلطان سنجر بوده که در سال 479 به دنیا آمده و 536 کشته شده است. ابن حَمّاد، محدث و شاعر امامیه درقرن چهارم پناه ­آوردن آهو به امام رضا(ع) را این گونه به نظم کشید: مردمان نشسته بودند که ماده آهویی از امام(ع) پناه خواست، کسی که پدرش مرتضی (ع) است و پیوسته در حال تزکیه و تعالی و بلندمرتبه شدن است. سروده ابن حماد گرچه در منابع یافت نشد تا بتوان بهتر در باره آن نظر داد، اما برخلاف خبر بسطامی، داستان را مربوط به پیش از عصر سلجوقیان بیان می کند و منافاتی نیز با خبر صدوق ندارد، زیرا براساس قواعد عرب، عرف مردم و ضرورت شعری، می تواند مراد ابن حماد از «لاذ به» «لاذ بقبره» باشد. اما ابن شهرآشوب(م588) شعر ابن حماد را ذیل حضور امام(ع) در نیشابور آورده و افزوده­ ای نیز بر آن ندارد. شعر ابن حماد و خبر ابن شهرآشوب نیز چندان مورد استقبال منابع بعدی قرار نگرفته و حتی مجلسی از نقل آن خودداری کرده است، جز این که بحرانی و قمی به اعتماد ابن شهرآشوب آن را بازگو کرده اند.[6] بنابراین، پناه آوردن در زمان حیات امام(ع)، پیشینه­ ای فراتر از قرن ششم ندارد، که در این صورت نیز چگونگی رویداد دانسته نیست، جز این­که منابع محلی در زمان ­های بعد چنین آورده ­اند که، امام(ع) برای آزادی آهویی که پناه آورده بود، خواست مبلغی به شکارچی بپردازد، که نپذیرفت. آهو به امام(ع) ‌گفت: دو بچه شیرخوار، گرسنه‌ و منتظر دارم. ضمانت کنید تا بر­گردم و امام چنین ‌کرد و آهو بازگشت، سبب اعجاب شکارچی، مسلمان شدن وی و آزادی خود شد. نفیسی و حقیقت این حادثه را در راه سمنان به دامغان دانسته و سبب نام گذاری دشت آهوان شمرده­ اند.[7] برخی دیگر سبب نام­گذاری را این دانسته­ اند که آهوانی به امام(ع) خبر دادند که مخالفان قصد کشتن او را دارند. اگر مسیر هجرت امام(ع) از مدینه به مرو از راه بصره به اهواز و از آنجا به یزد و نیشابور باشد، نه از طریق کوفه، قم و دامغان، تردید در این خبر بیشتر می­ شود.[8] آنچه مهم می نماید این که داستانی بی ­پایه مورد قبول دوره های بعد واقع شده، ادبیاتی به وجود آورده، مکان ­هایی به خود اختصاص داده [9]و سرودهایی را از «قرن نهم» پدید آورده،[10]که موجب شگفتی محققان است. گفتگوی آهو با رسول خدا(ص)،[11] امام سجاد(ع)[12] و امام صادق(ع)[13] نیز با اسنادی متفاوت و محتوایی هم افق چنین بیان می کند کهآهوی در بندِ صیاد، برای شیردادن فرزندش، درخواست ضمانت کرد، سپس باز­گشت و صیاد با دیدن این اتفاق، آهو را رها کرد.با صرف نظر از بررسی سندی و محتوایی این اخبار، می ­توان احتمال داد که ضمانت امام رضا(ع) فراهم ­آمده ­ای از مجموع اخبار پیش ­گفته است که در قرن ششم به بعد، متأثر از تاریخ­ نگاری محلی و به احتمال تأثیرپذیرفته از اخبار اهل سنت جلوه کرده است.
♦️استفتاء از رهبرانقلاب درباره‌ی یک عمل خرافی در پایان ماه صفر ✅ نظر بقیه مراجع تقلید 👉