✍️ ابوالفضل ساجدی ⭕️ نقد سخنان آيه الله #سید_کمال_حیدری درباره "جایگاه مهدویت، دعا و توسل به امام زمان در مواجهه با کرونا" 1️⃣ 🔹 تفسير غلط ايشان از سخنان #علامه _طباطبايی مدتی قبل كليپي با عنوان "چالشهاي پيش روي دين در مواجهه با كرونا" توسط سايت ايشان منتشر شد. حقير هم ضمن يادداشتي نقد آن را به اجمال بيان كردم. ايشان پس از مواجه شدن با نقدها و اعتراضها، با انتشار يك بيانيه يك صفحه اي و نيز ارائه يك سخنراني 62 دقيقه اي در مقام پاسخ برامدند و مدعي شدند كه هدفشان در آن كليپ فقط طرح سوالاتي بوده است نه اينكه قصد ديگري داشته باشند. ايشان ضمن اين سخنراني، قرائت خود از دعا و توسل به معصومين خاصه امام زمان ع را نيز بيان كردند. در رابطه با اين سخنراني نكاتي را ضمن چند يادداشت عرض ميكنم: 1. در كليپ قبلي ايشان گفتند بيني و بين الله از ديگر بركات اين ويروس كرونا اين است كه شاخ غرور قرائت رسمي از دين را شكسته است چون اين قرائت رسمي معتقد است كه دعا و توسل همه مشكلات را حل ميكند و ما ديديم كه در مورد ويروس كرونا دعا مشكل را حل نكرد. 🔸جا دارد از ایشان بپرسیم: جناب آقاي حيدري! آيا اين سخن شما طرح سوال است يا بيان ديدگاه شما؟ چرا چيزي را كه به صراحت بيان مي كنيد و به قرائت رسمي دين نسبت مي دهيد، طرح سوال مي ناميد؟ (ضمنا حقير پاسخ اين ادعاي دروغ نسبت داده شده به قرائت رسمي از دين را در يادداشت قبلي دادم.) 2. ايشان در مقام بيان ديدگاه خود ميگويند نبايد دعا جايگزين اسباب طبيعي شود. وي معتقد است كه امور عالم تحت قدرت الهي است اما خدا چنين مقدر كرده كه امور طبيعي فقط از طريق اسباب مادي محقق شود. وي در تاييد سخنان خود عبارت علامه طباطبايي در الميزان (ترجمه فارسي) ج2 ص 50 را چنين نقل ميكند: "آنچه اين دو حديث افاده مي‏كنند اين است كه دعا بايد خالص باشد، نه اينكه سببيت اسباب وجودي عالم را كه آنها را ميان هر موجودي و حوائجش واسطه قرار داده ابطال كنند" اقاي حيدري به دنبال اين عبارت, به عنوان نتيجه گيري از كلام علامه طباطبايي اضافه مي كند: كه {پس} اينطور نيست كه دعا يا توسل جايگزين اسباب طبيعي باشد. اينطور نيست كه امام زمان جايگزين اين اسباب باشد بلكه "جعل لكل شي سببا" شما برويد به آن سمت. سمت علم، سمت تجربه انساني، سمت پيشرفت، نه اينكه بياوريد {بگوييد} هر جا گير كرديم آن را با دعا يا توسل حل كنيم" اقاي حيدري از كلام علامه طباطبايي نتيجه مي گيرد كه دعا نمي تواند در تحقق حوادث عالم نقش سببيت داشته باشد بلكه امور مادي عالم فقط از طريق اسباب مادي خود محقق مي شود. لذا براي حل مشكلات مادي بايد برويد سراغ پيشرفتهاي مادي و تجارب بشري. ايشان معتقد است كه هرگز دعا نمي تواند در عرض ساير علل موثر در جهان, نقشي داشته باشد, يعني نمي تواند به عنوان يك جزء اثر گذار (به اصطلاح جزء العله) در كنار ساير علل مادي تلقي شود. 🔸در جواب مي توان گفت: گرچه ما بايد توجه كامل به اسباب و علل مادي در اين جهان داشته باشيم و آنها را بكار گيريم اما نبايد غافل باشيم كه از جمله علل موثر در تحقق امور جزيي اين عالم, در عرض (يا به موازات) ساير علل, دعا و توسل است. اينها هم مي توانند در جهان موثر باشند. منظور علامه طباطبايي هم از عبارت فوق نفي نقش عليت دعا و توسل به موازات ساير علل نيست, بلكه منظور وي اين است كه دعا نظام علت و معلولي و سببيت و مسببيت را ابطال نمي كند بلكه خود دعا هم مي تواند از جمله اسباب و علل در تحقق امور جهان در عرض ساير علل باشد. اقاي حيدري فقط يك جمله علامه را گرفته و بدون توجه به بقيه ي مطالبي كه علامه به دنبال آن ذيل همين آيه 186 سوره بقره بيان كرده ديدگاه خود را به علامه نسبت مي دهد. اي كاش آقاي حيدري دنباله عبارت علامه را هم مي خواند و بعد به ايشان نسبت مي داد. ادامه دارد👇👇👇