🔴 #انتخاب_شفاف، رویایی که دیگر واقعی ست! 🔺بالاخره موفق شدم در یکی از جلسات #انتخاب_شفاف شرکت کنم و از نزدیک شاهد سازوکار ابداعی یک عده از جوانان انقلابی #اهواز برای رسیدن به انتخاب اصلح باشم. 🔹جوانانی که از فرآیند تکراری و غیرشفاف لیست بندی های انتخاباتی که برایشان تعیین تکلیف می کرد، خسته شده بودند؛ ولی ترجیح دادند به جای غر زدن و پاشیدن بذر ناامیدی یا تن دادن به سازوکارهای غیر شفاف و یا لیست بندی های تحت تاثیر سهمیه خواهی فلان شخص و فلان گروه، خودشان آستین زده و کاری کنند. 🔹روال کارشان به این صورت است که در هر جلسه یکی از کاندیدهای شهر که قبلا بر اساس شاخص های طرح کاندیدا سنج، سابقه کاری موفق و رزومه کاری قابل دفاع یا حضور مطالبه گرانه ی موفق در رسانه ها گزینش شده است، دعوت می شود و در حضور جمعی از نخبگان انقلابی شهر در معرض پرسش سوالات برگزار کنندگان جلسه، حضار و مخاطبین پخش زنده اینستاگرام جلسه قرار می گیرد. 🔹با توجه به کارشناسی و چالشی بودن سوالات و ثبت و انتشار پاسخ ها برای عموم مردم شهر، نامزد نمایندگی مجلس کاملا می تواند قدر و قیمت خود، میزان اطلاع از روال های قانونی، میزان واقعی و دقیق بودن طرح و برنامه ها، میزان شناخت از استان، مواضع سیاسی، گرایش ها و اعتقادات و... خود را در آن جلسه اثبات کند. نامزدها حتی‌ مجبورند درباره هزینه های انتخاباتی شان شفاف توضیح دهند. 🔹شرکت در این جلسه چند مزیت این طرح را برایم برجسته کرد: ♦️اول اینکه این جلسات فارغ از هیاهوی رایج میتینگ های انتخاباتی و هوچی گری هواداران و زنده باد و مرده باد، فضایی معقول و منطقی دارد. ♦️دوم اینکه سخنان و ادعاهای نامزد ثبت می شود که در صورت رای آوری قابل راستی آزمایی و مطالبه گری ست. ♦️سوم اینکه الگویی برای امکان برگزاری شفاف رسیدن به گزینه مطلوب را ارائه می دهد که قطعا با ایجاد توقع و مطالبه گری بیشتر در روش های گزینشی سنتی جریان انقلابی تغییر ایجاد خواهد کرد. ♦️دیگر اینکه به عنوان جلوه ای از «ما می توانیم» احساس مسئولیت، امیدواری و اتکا به نفس جوانان انقلابی شهر را بالا می برد که می تواند به برگزاری انتخابات پرشورتر کمک کند. 🔻توصیه میکنم برای آشنایی بیشتر با شیوه کار این دوستان و الگوگیری از طرح خوبشان #انتخاب_شفاف را در ایتا و اینستاگرام جستجو کنید. ✍ «رها عبداللهی» @SajIRAN

🔴برای تکرار نشدن مجلس ضعیف دهم چه باید کرد؟ 🔺آیا مجلس دهم را یک مجلس موفق می دانیم؟ قطعا خیر. دلیل این جواب منفی فقط مواردی چون سلفی حقارت، نطق های بی خاصیت، اظهارنظرهای شاذ و خلاف امنیت ملی، امضا پس گرفتن ها و... نیست. مجلس دهم به گواهی آمار نه در وظایف اصلیش یعنی قانون گذاری و نظارت درست عمل کرده و نه در داشتن نمایندگانی منضبط و متعهد! ❌در مجلس دهم 447 طرح توسط نمایندگان ارائه شد که 278 مورد آن هنوز بررسی نشده. از طرح های بررسی شده هم 89 مورد بایگانی و فقط 61 مورد آن به قانون تبدیل شده. ❌از 38 استیضاح وزیر تنها دو مورد به رای عدم اعتماد رسیده. ❌در سال 97 به صورت میانگین یک چهارم نمایندگان مجلس در جلسات بررسی طرح ها و لوایح در صحن علنی غیبت داشتند و از حاضرین هم 35 نماینده ترجیح می دادند در آراء مشارکتی نداشته باشند. از حضور و غیاب و مشارکت نمایندگان در جلسات کمیسیون ها هم اطلاعاتی در دست نیست. ❌90 نفر از نمایندگان این مجلس یعنی نزدیک یک سوم به دلایل مالی، اخلاقی، ... رد صلاحیت شدند. ❌این مجلس اتفاقات مضحکی چون اعلام وصول استیضاح یک وزیر با امضای بالا و سپس رای اعتماد به همان وزیر ظرف چند روز برای یک وزارتخانه دیگر را در پرونده دارد. 🔹این تنها بخشی از آمار فاجعه بار مجلس دهم است که موجب شده این مجلس در نظر مردم بی خاصیت و ضعیف جلوه کند. قطعا این مجلس نمایندگان متعهد و کاری هم داشته؛ ولی کار مجلس یک کار جمعی ست و یک اکثریت ضعیف و البته مدیریت فشل موجب ضعف کارآمدی کل مجموعه می شود و آسیب زیادی به جایگاه مجلس و آبروی کشور می زند. 🔹این مجلس با تمام کاستی هایش روبه اتمام است و در آستانه انتخابات قرار داریم. سوال مهم این است که چه کنیم مجلس دهم تکرار نشود. آیا انتخابات فایده ای دارد؟ یا باید از پیدا شدن نمایندگان به درد بخور قطع امید کرد؟ چهار سال پیش هیچ کدام از ما مگر می دانستیم چنین افرادی از صندوق ها بیرون می آیند و راهی بهارستان می شوند؟ 🔹ناامیدی از انتخاب بهتر و شرکت نکردن در انتخابات غیرمنطقی ترین تجویز است. چراکه تکلیف را از دوش ما برنمی دارد و در هر حال یک عده نماینده انتخاب می شوند و به بهارستان می روند. این ما هستیم که باید از موضع انفعال خارج شویم و برای انتخاب بهتر دنبال راه حل های موثرتر باشیم. 🔹از کجا بفهمیم یک کاندیدا، وقتی به مجلس راه پیدا کرد، کارآمد خواهد بود؟ چطور بفهمیم آلوده فساد نخواهد شد؟ از کجا بفهمیم باز بودن جیبش باعث بسته شدن دهانش نمی شود؟ از کجا معلوم منافع و روابط و مناصب دستش را در امضا کردن به نفع مردم نمی لرزاند؟ از کجا بفهمیم رای فروشی و امضافروشی نخواهد کرد؟ 🔹نه علم غیبی هست که بتوان آینده را پیش بینی کرد؛ نه امکان تحقیقات مفصل و بیرون کشیدن همه سوابق افراد برای همه ما ممکن. تا حدی هم می توان به رزومه کاندیدا، اعتبار افرادی که تاییدشان می کنند، لیست هایی که از سوی جریان های سیاسی ارائه می شود و نیز صحبت هایی که در جلسات تبلیغاتی عنوان می کنند، اعتماد کرد. اما شاید تجربه های گذشته این روش ها را کافی نداند. 🔹عده ای از جوانان نخبه انقلابی راه حلی برای این موضوع پیدا کرده اند. جلسات #انتخاب_شفاف با این هدف برگزار می شود. در این جلسات کاندیداها در فضایی منطقی و البته چالشی مجبورند به سوالات کارشناسی شده مجریان، حضار و مخاطبین پخش زنده اینستاگرامی برنامه پاسخ دهند. سوالاتی درباره اموال، روابط، هزینه های تبلیغاتی، میزان تسلط بر روال قانون گذاری و نظارت، میزان آگاهی بر مسائل استان، میزان آگاهی از راه حل های تحت اختیار یک نماینده مجلس، ... 🔹در این جلسات گاه افرادی می آیند که به واسطه روابط و شهرت نام بزرگی پیدا کرده اند. ولی نمی توانند از پس سوالات چالش برانگیز بر بیایند و تهی بودن اندوخته خود از آنچه یک نماینده مجلس باید داشته باشد را نشان می دهند. این اتفاقی ست که تا پیش از این در ایام تبلیغات انتخابات کمتر رخ می داد یا اصلا وجود نداشت. 🔻اگر نخبگان هر شهر واقعا مایلند از الگوهای کلیشه ای همیشگی رای دادن خارج شوند و فعالانه و مسئولانه به انتخاب برسند، این الگوی موثری به نظر می رسد که قطعا می تواند به پختگی و کمال و همه گیری بیشتری برسد. ✍«رها عبداللهی» @SajIRAN

🔴 هیچ راهی بجز تحول فرهنگ و اصلاح قانون انتخابات نیست! #انتخابات_98 🔹یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی، جمهوریت و حق مشارکت مردم در انتخاب مسئولین و سیاستگذاری هاست اما همواره چگونگی این انتخاب جای سؤال و ابهام بوده که آیا هر آنکس را که مردم انتخاب می کنند بهترین است؟ 🔸این سؤال را به معنای اهانت و بی احترامی به رأی اکثریت مردم ایران یا مردم هر استان و شهرستان نباید نگاه کرد اما واقعاً سؤالی مبنایی است که آیا مردم همواره بهترین، لایق ترین، شایسته ترین، عدالتخواه ترین، کارآمدترین، متعهدترین و ... شخص را انتخاب می کنند؟ و این سؤال که چه باید کرد که مردم بهترین و متعهدترین و کارآمدترین و پاکدست ترین افراد را انتخاب کنند؟ هم برای مجلس شورای اسلامی و هم برای ریاست جمهوری. 🔹امروز بطور جدی می توانیم بگوئیم که انتخاب افراد بیشتر بر مبنای تبلیغ بهتر و مؤثرتر، قومیت و طایفه، جناح و حزب گرایی، توان لابی و اجماع بین سیاسیون و سرمایه داران و لیدرهای انتخاباتی است تا بر مبنای صلاحیت واقعی! نمی توان از واقعیت فرار کرد. 🔸چه باید کرد؟ پاسخ روشن است. یکی از تبعات جمهویت و دموکراسی در کل جهان همین است که هر کس بتواند با ترفندهای تبلیغاتی و رسانه ای قوی تری، بخشی از مردم را با خود همراه کند او برنده انتخابات است؛ در این بین تنها راه، افزایش فرهنگ عمومی جامعه و جامعه پذیری سیاسی است یعنی نظام سیاسی بتواند مفاهیم ارزشی نظیر عدالت، کارآمدی، تعهد، اخلاق، صداقت، امانت داری، ایثار و گذشت و ... را در جامعه تزریق و ترویج و منتشر و نهادینه کند! 🔻اما چگونه؟ 1️⃣ اول؛ به نظر می رسد کمرنگ کردن مرزهای قومیتی و نژادی و رقیق کردن عُلقه های حزب و حزب گرایی(برای تصاحب صندلی های قدرت)، به عنوان دو مؤلفه تأثیرگذار در انتخابات باید جزو سیاست های کلان نظام جمهوری اسلامی قرار بگیرد و نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز و مؤثر به معنای واقعی کلمه این سیاست را اعمال نمایند. از طریق آموزش های رسمی و محتوای آموزشی در دوره های ابتدایی، متوسطه اول، متوسطه دوم و آموزش عالی. از طریق صداوسیما به عنوان مؤثرترین رسانه داخلی؛ از طریق برنامه های مختلف توسط نهادهای رسمی فرهنگی همچون وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، سازمان تبلیغات، سازمان حوزه هنری و ... . 2️⃣ دوم؛ اصلاح قانون انتخابات بصورت جدی؛ متأسفانه موضوع اصلاح قانون انتخابات در سالهای متمادی خاک خورده و معمولاً چند ماه قبل از هر انتخابات مطرح می شود و چند ماده و تبصره به طرح های قبلی حذف یا اضافه می شود! در حالی که این مسئله بسیار حیاتی است که اولاً چه کسانی باید نماینده مجلس بشوند؟ آیا نیاز نیست افرادی که قرار است قانونگذار و ناظر بر اجرای قانون و دستگاه های اجرایی مملکت باشند افرادی باشند که در همین دو حوزه، متخصص باشند؟ آیا نیاز نیست اساساً برای قانون گذاری، رشته ای در دانشگاه ها در نظر گرفته شود برای این مسئله؟ آیا نیاز نیست از ثبت نام کننده ها، آزمونی جدی به عمل بیاید قبل از هر ثبت نام؟ 3️⃣ سوم؛ در تفکر فقهی اسلام، مبنای انتخاب افراد، صلاحیت است. انتخاب اصلح؛ نه انتخاب بر مبنای قومیت و جناح و لیست! هرچند گفته می شود اگر خودتان نشناختید به انسان های مؤمن و متدین مراجعه کنید. اما اگر بناست مردم نامزدها را بشناسند مکانیزم شکل گیری این شناخت چیست؟ پوستر و بنر؟ آن هم در یک هفته؟ آیا انتظار است با پوستر و بنر در یک هفته مجلس کارآمد تشکیل شود؟ ابداً! آیا بهتر نیست زمان ثبت نام، مراحل احراز صلاحیت ها و مرحله تبلیغات تغییر کند؟ اگر بناست مردم با شناخت به افراد رأی بدهند نه تحت تأثیر لیست های احزاب و قومیت ها، پس باید این زمان و این مکانیزم تغییر کند. 🔹به نظر می رسد یکی از اولویت های نظام جمهوری اسلامی، نهادهای فرهنگی، قانونگذار، احزاب و تشکل ها حل همین مسائل است. جریان انقلاب اگر به فکر تشکیل دولت اسلامی، جامعه اسلامی و امت و تمدن اسلامی است، اگر به فکر آینده این مملکت و نظام سیاسی است باید برای سه مسئله مهم «فرهنگ عمومی جامعه، قانون انتخابات و مکانیزم شناخت مردم» طرح و برنامه داشته باشد. 🔸برنامه #انتخاب_شفاف که توسط جمعی از نیروهای انقلابی در اهواز طراحی و در این دوره از انتخابات به اجرا درآمده و مورد استقبال برخی از مردم و نخبگان و مجموعه ها قرار گرفته را شاید بتوان قدم بسیار کوچکی در راستای ارتقای فرهنگ عمومی و افزایش شناخت مردم از نامزدهای انتخاباتی دانست. ✍ «داود مدرسی‌یان» @SajIRAN