eitaa logo
دعا های صحیفه ی سجادیه ،بوی عطر خدا 🌺
164 دنبال‌کننده
297 عکس
277 ویدیو
1 فایل
صحیفه سجادیه کتاب بارزشی هست که به شما کمک میکنه با خوندنش ارامش بگیرید ودرحل مشکلات میشه از دعا های این کتاب کمک گرفت
مشاهده در ایتا
دانلود
بعضی تصاویر، در عین سادگی، مفهوم بزرگی دارند!
doa 59 sahife.mp3
10.87M
🎧 قرائت استدیویی دعای ۵۹ صحیفه سجادیه جامعه ※ هنگام شدت و سختی در کارها 🎙 با صدای: محمود معماری 🎼 کاری از: «استودیو موسیقی انسانِ تمام» دسترسی به متن و صوت این دعا (در وبسایت منتظر): blog.montazer.ir/?p=1940 @sahifeh_sajjadiyeh_jameeh
مدرسه انسان شناسی منتظر جستجو محتوای خود را جستجو کنید ... دعای پنجاه‌ و نه – هنگام شدت و سختی و مشکل شدن کارها دعای بیست و دوم در صحیفه سجادیه کامله دعای پنجاه و نهم در صحیفه جامعه دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها : این مناجات بیست و دومین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و پنجاه و نهمین دعا از کتاب صحیفه جامعه می باشد. امام سجاد (علیه السلام) این نیایش پرقدرت را به عنوان دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها به رشته تقریر درآورده اند. فرازهای دعا نشانگر محتوایی ناب و گنجینه ای غنی برای تهذیب نفس می باشد، همچنین مناجات آن حضرت در این دعا نشان دهنده آن است که ایشان در همه حالات تسلیم محض خداوند بودند. امام در دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها، توفیق الهی را لازمۀ رشد و تعالی انسان دانسته و همچنین خشنودی خداوند را عامل هدایت معرفی نموده اند. موضوع اصلی دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها اعتراف به ضعف و ناتوانی در برابر بلاها و سختی هایی ست که فقط بدست فرمانروای هستی برطرف می شوند. بیانات ارزشمند حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) در دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها، هم درخواست هایی مانند، رهایی از حسد، حفظ آبرو، اشتیاق به عمل صالح، رهایی از ظلمات را از خداوند طلب کرده است و هم آنکه پیامدهای توکل به غیر خدا را برشمرده اند. نکته طلایی دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها استغاثه به درگاه پروردگار برای استعانت از او در وظایف بندگان می باشد
مدرسه انسان شناسی منتظر جستجو محتوای خود را جستجو کنید ... دعای پنجاه‌ و نه – هنگام شدت و سختی و مشکل شدن کارها اشتراک گذاری مقاله دعای بیست و دوم در صحیفه سجادیه کامله دعای پنجاه و نهم در صحیفه جامعه دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها : این مناجات بیست و دومین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و پنجاه و نهمین دعا از کتاب صحیفه جامعه می باشد. امام سجاد (علیه السلام) این نیایش پرقدرت را به عنوان دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها به رشته تقریر درآورده اند. فرازهای دعا نشانگر محتوایی ناب و گنجینه ای غنی برای تهذیب نفس می باشد، همچنین مناجات آن حضرت در این دعا نشان دهنده آن است که ایشان در همه حالات تسلیم محض خداوند بودند. امام در دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها، توفیق الهی را لازمۀ رشد و تعالی انسان دانسته و همچنین خشنودی خداوند را عامل هدایت معرفی نموده اند. موضوع اصلی دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها اعتراف به ضعف و ناتوانی در برابر بلاها و سختی هایی ست که فقط بدست فرمانروای هستی برطرف می شوند. بیانات ارزشمند حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) در دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها، هم درخواست هایی مانند، رهایی از حسد، حفظ آبرو، اشتیاق به عمل صالح، رهایی از ظلمات را از خداوند طلب کرده است و هم آنکه پیامدهای توکل به غیر خدا را برشمرده اند. نکته طلایی دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها استغاثه به درگاه پروردگار برای استعانت از او در وظایف بندگان می باشد. هنگام شدت و سختی در کارها ۵۹ | صحیفه سجادیه اَللّٰهُمَّ[1] إِنَّكَ كَلَّفْتَنِي مِنْ نَفْسِي مٰا أَنْتَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي، وَقُدْرَتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِي، فَأَعْطِنِي مِنْ نَفْسِي مٰا يُرْضِيكَ عَنِّي، وَخُذْ لِنَفْسِكَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِي فِي عَافِيَةٍ. اَللّٰهُمَّ لاٰ طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ، وَلاٰ صَبْـرَ لِي عَلَی الْبَلَاءِ، وَلاٰ قُوَّةَ لِي عَلَی الْفَقْرِ، فَلاٰ تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي[2]، وَلاٰ تَكِلْنِي إلیٰ خَلْقِكَ، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي، وَتَوَلَّ كِفَايَتِي،[3] خداوندا کار دشواری چون اصلاح نفسم را بر عهدۀ من نهاده‌ای که خودت از من به آن کار تواناتری و توانایی‌ات بر آن کار و بر من، بیش از توانایی من است؛ پس مرا به كارى بر انگيز كه تو را از من خشنود مى‏گرداند و در حال عافیت و تندرستی‌ام از من راضی باش. بارالها! من هیچ توانایی برای تحمّل سختی‌ها، و هیچ صبری برای تحمّل بلاها، و هیچ توانی در برابر فقر ندارم. پس روزی‌ام را بر من تنگ مگیر، مرا به خلق خود وامگذار، بلکه خودت نیازم را برآورده کن و کفایت امورم را به عهده بگیر. وَانْظُرْ إِلَيَّ، وَانْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إلیٰ نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَلَمْ أُقِمْ مٰا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا، وَإِنْ وَكَلْتَنِي إلیٰ خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي، وَإِنْ أَلْجَأْتَنِي إلیٰ قَرَابَتِي[4] حَرَمُونِي[5]، وَإِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَكِداً، وَمَنُّوا عَلَيَّ طَويِلاً وَذَمُّوا كَثيِـراً، فَبِفَضْلِكَ اللّٰهُمَّ فَأَغْنِنِي، وَبِعَظَمَتِكَ فَانْعَشْنِي، وَبِسَعَتِكَ فَابْسُطْ يَدِي، وَبِـمٰا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي،[6] به من نگاه کن و در تمام امور زندگی‌ام همراهی‌ام کن. چون اگر مرا به حال خودم واگذاری، از پس خودم برنمی‌آیم و نمی‌توانم آنچه برایم سودمند است را درست انجام دهم. اگر مرا به دیگر بندگانت بسپاری، با سردی و بی‌مهری با من رفتار می‌کنند. اگر به خویشاوندانم پناه ببرم، مرا محروم می‌سازند. حتی اگر چیزی به من بدهند، کم و پر درد سر و با منت‌گذاری فراوان همراه است، و بارها مرا سرزنش می‌کنند. پس خدایا، با فضل و کرم خودت مرا بی‌نیاز کن، با بزرگواری‌ات مرا زندگی ببخش، با گستردگی لطف و رحمتت دستم را گشاده کن، و با آنچه نزد توست، نیازهایم را برآورده ساز. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَخَلِّصْنِي مِنَ الْحَسَدِ، وَاحْصُـرْنِي عَنِ الذُّنُوبِ، وَوَرِّعْنِي عَنِ الْمَحَارِمِ، وَلاٰ تُجَرِّئْنِي عَلَی الْمَعَاصِي، وَاجْعَلْ هَوَايَ عِنْدَكَ، وَرِضَايَ فِيمٰا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ، وَبَارِكْ لِي فِيمٰا رَزَقْتَنِي وَفِيمٰا خَوَّلْتَنِي وَفِيمٰا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ، وَاجْعَلْنِي فِي كُلِّ حَالَاتِي مَحْفُوظاً، مَكْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً. خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از حسادت رها کن، از گناهان محفوظم بدار، و مرا از حرام‌ها دور نگه دار و نسبت به گناهان جری و جسور نکن. خواسته‌هایم را متوجّه خود ساز و چنان كن كه به هر چه از تو مى‏رسد خرسند باشم‏. در هر آنچه روزی‌ام کرده‌ای، و از کرمت به من بخشیده‌ای، و در هر نعمتی که بر من ارزانی داشته‌ای، برایم برکت قرار بده.
و مرا در تمام حالات زندگی‌ام حفظ کن، و در امان و در پوشش و دور از هر آسیبی قرار بده، و تحت حمایت و پناه خود نگه دار. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاقْضِ عَنِّي كُلَّ مٰا أَلْزَمْتَنِيهِ وَفَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِي وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ، أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَإِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِي، وَوَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِي، وَلَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِي، وَلَمْ يَسَعْهُ مَالِي وَلاٰ ذَاتُ يَدِي، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ هُوَ یٰارَبِّ مِمّٰا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَأَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِي، فَأَدِّەٖ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَكَبِیـرِ[7] مٰا عِنْدَكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ، حَتّٰى لاٰيَبْقىٰ عَلَيَّ شَيْ‌ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِي، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ یٰارَبِّ. خدایا! بر محمد و خاندانش درود فرست و هر وظیفه و مسؤولیتی که بر عهده‌ام گذاشتی و بر من واجب کردی، چه در حق خودت و در مسیر بندگی‌ات و چه در حق دیگر بندگانت، برایم ادا کن؛ حتی اگر بدنم از ادای آن ناتوان باشد، قوتم کم باشد، توانایی مالی‌ام نرسد، یا از عهده‌اش برنیایم. چه آن مسؤولیت را به یاد داشته باشم و چه فراموشش کرده باشم. پروردگار من! آن وظيفه‏اى كه تو بر من مقرر داشته‏اى و من از آن غفلت ورزيده‏ام‏، از روی بخشش بزرگت و نعمت‌های بی‌کرانت، آن‌ها را به جای من ادا کن زیرا تو بسیار بخشنده و بزرگواری. کاری کن که هیچ چیز از این وظایف بر عهده‌ام باقی نماند که بخواهی روزی که تو را ملاقات می‌کنم، از نیکی‌هایم کم کنی یا به خاطر آن گناهانم را دوچندان کنی، ای پروردگار من! اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لآِخِرَتِي، حَتّٰى أَعْرِفَ صِدْقَ ذٰلِكَ مِنْ قَلْبِي، وَحَتّٰى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ، وَحَتّٰى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً، وَآمَنَ مِنَ السَّيِّئَاتِ فَرَقاً وَخَوْفاً، وَهَبْ لِي نُوراً أَمْشِي بِهِ فِی النَّاسِ، وَأَهْتَدِي بِهِ فِي الظُّلُمَاتِ، وَأَسْتَضِي‌ءُ بِهِ مِنَ الشَّكِّ وَالشُّبُهَاتِ. خدایا! بر محمد و آل او درود فرست و اشتیاق و رغبتى روزیم کن كه همواره به فرمان تو براى آخرت خود كار كنم، تا آنجا كه صدق دل خويش در اين راه درک کنم، کاری کن که زهد و بی‌تعلقی به دنیا بر دلم چیره شود، اعمال نیک را با اشتیاق انجام دهم، و از بدی‌ها به‌خاطر ترس و خوف از تو در امان بمانم. نوری به من عطا کن که با آن در میان مردم گام بردارم، و در تاریکی‌ها راه درست را بیابم، و در پرتو روشنایی آن، از تردیدها و شبهات رهایی یابم. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَارْزُقْنِي خَوْفَ غَمِّ الْوَعِيدِ، وَشَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ، حَتّٰى أَجِدَ لَذَّةَ مٰا أَدْعُوكَ لَهُ، وَكَأٰبَةَ[8] مٰا أَسْتَجِیرُ بِكَ مِنْهُ. اَللّٰهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مٰا يُصْلِحُنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَآخِرَتِي، فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً. خدایا! بر محمد و آل او درود فرست و به من ترس از درد و اندوه عذاب، و شوق و اشتیاق نسبت به پاداش وعده داده‌شده را روزیم کن، تا لذت چیزی را که تو را برای رسیدن به آن می‌خوانم، بچشم، و تلخی و اندوه آنچه از تو به پناه می‌آورم را احساس کنم. خدایا! تو به خوبی می‌دانی چه چیزی کار دنیا و آخرت من را اصلاح می‌کند، پس لطف و توجهت را به نیازهایم دریغ مکن و آنها را برآورده کن. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْزُقْنِي الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِیرِي فِی الشُّكْرِ لَكَ، بِـمٰا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فِي الْيُسْـرِ وَالْعُسْـرِ، وَالصِّحَّةِ وَالسَّقَمِ، حَتّٰى أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِي رَوْحَ الرِّضَا، وَطُمَأْنِينَةَ النَّفْسِ مِنِّي بِـمٰا يَجِبُ لَكَ، فِيمٰا يَحْدُثُ فِي حَالِ الْخَوْفِ وَالْاَمْنِ، وَالرِّضَا وَالسُّخْطِ، وَالضُّـرِّ[9] وَالنَّفْعِ. خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و آن هنگام كه در شکرگزارى نعمتهایی كه در آسانی و سختى و در سلامتی و بيمارى به من عطا كردى، کوتاهی کردم، حقیقت را روزی‌ام کن تا در وجودم روح رضایت را بیابم و آرامشی عمیق پیدا کنم، به گونه‌ای که در هر شرایطی، چه در ترس و امنیت، چه در خشنودی و ناخشنودی، و چه در زیان و سود، به آنچه بر من واجب است و حق توست، پایبند باشم. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَارْزُقْنِي سَلَامَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتّٰى لاٰأَحْسُدَ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ عَلیٰ شَيْءٍ مِنْ فَضْلِكَ، وَحَتّٰى لاٰ أَرىٰ نِعْمَةً مِنْ نِعَمِكَ عَلیٰ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فِي دِينٍ أَوْ دُنْياً، أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ تَقْوىٰ، أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ، إِلّٰا رَجَوْتُ لِنَفْسِي أَفْضَلَ ذٰلِكَ بِكَ وَمِنْكَ، وَحْدَكَ
لاٰشَـريِكَ لَكَ. خداوندا! بر محمد و آلش درود فرست و به من سینه‌ای پاک و سالم از حسد عطا کن تا به هیچ یک از بندگانت که در حقّ آنان کوچکترین احسان و فضلی کرده‌ای، حسادت نکنم؛ و هرگاه نعمتی از نعمت‌های بی‌کرانت را در کسی ببینم، چه در دین و دنیا، یا در سلامتی و تقوا، یا در فراخی و آسایش، امیدوار باشم که تو نعمتی بهتر از آن را نصیبم گردانی، تو که یکتایی و شریکی نداری. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَارْزُقْنِي التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَايَا، وَالِاحْتِـرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِي الدُّنْيَا وَالآْخِرَةِ فِي حَالِ الرِّضَا وَالْغَضَبِ، حَتّٰى أَكُونَ بِـمٰا يَرِدُ عَلَیَّ مِنْهُمَا بِـمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ، عَامِلًا بِطَاعَتِكَ، مُؤْثِراً لِرِضَاكَ عَلیٰ مٰا سِوَاهُمَا فِي الْأَوْلِيَاءِ وَالْأَعْدَاءِ، حَتّٰى يَأْمَنَ عَدُوِّي مِنْ ظُلْمِي وَجَوْرِي، وَيَیْأَسَ وَلِيِّي مِنْ مَيْلِي وَانْحِطَاطِ هَوَايَ. خدایا! بر محمد و آلش درود فرست و پرهیز از گناهان و دوری از لغزش‌ها را در امور دنیا و آخرت روزی‌ام کن تا در برابر هر آنچه که در حالت خوشی و خشم، به من می‌رسد، حال یکسانی داشته باشم و همیشه فرمان تو را اطاعت کنم و در حق دوستان و دشمنان تو رضايت تو را بر خشنودى و خشم خود ترجيح دهم تا دشمنم از ظلم و ستم من در امان باشد و دوستم از میل و هوای نفس من ناامید گردد. وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَدْعُوكَ مُخْلِصاً فِي الرَّخَاءِ، دُعَاءَ الْمُخْلِصِینَ الْمُضْطَرِّينَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. و مرا از كسانى قرار ده كه به هنگام آسودگى تو را از روى اخلاص مى‏خوانند، آن سان كه درماندگان مضطرت از روى اخلاص دعا می‌کنند که تو قطعًا ستودۀ بزرگواری. مصادر: ابن طاووس، على بن موسى، إقبال الأعمال (ط – القديمة)، 2جلد، دار الكتب الإسلاميه – تهران، چاپ: دوم، 1409 ق. على بن الحسين عليه السلام، امام چهارم، الصحيفة السجادية، 1جلد، دفتر نشر الهادى – قم، چاپ: اول، 1376ش. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط – بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق. پی نوشت: [1] . در برخی نسخه ها: إلهي [2] ز ىر برخي نسخه ها: رِزقكَ [3] . در برخی نسخه ها اضافه دارد: فِي هَذَا الشَّهْرِ الْمُبَارَكِ وَ لَا تُلْجِئْنِي إِلَى خَلْقِكَ بَلْ تَفَرَّدْ يَا سَيِّدِي بِحَاجَتِي وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي وَ انْظُرْ فِي أُمُورِي‏
دعای بیست و دوم در صحیفه سجادیه کامله دعای پنجاه و نهم در صحیفه جامعه دعا هنگام سختی و دشوار شدن کارها https://eitaa.com/sajjadiyeh4/2177
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا