✏️حواست را بیشتر جمع کن، اکبرجان! 🔸اگر از کسانی که پای ثابت سخنرانی‌های علی‌اکبر رائفی‌پور هستند تا کسانی مثل من، که تاکنون، روی‌ هم‌ رفته، به اندازه یک نیمه فوتسال، سخنان او را گوش نداده‌اند، بخواهید مهم‌ترین یا حداقل، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های او را بگویند، بدون شک، ضدیت با نظام سلطه، استکبار جهانی و صهیونیزم بین‌الملل را مطرح خواهند کرد. 🔸امروز مصاحبه یکی از اعضای لیست رائفی‌پور، خانم زینب قیصری را دیدم که در آن گفته بودند: «امروز مفهوم توسعه پایدار در سطح جهانی پذیرفته شده و سازمان ملل متحد 17 هدف را به منظور رسیدن به توسعه پایدار ارائه کرده است. توسعه پایدار دارای سه بعد اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی است.» 🔸اهداف توسعه پایدار(SDGs) که در‌ واقع، برنامه و هدف‌گذاری سازمان ملل برای کشورهای دنیا تا سال ۲۰۳۰ است، تقریبا توسط همه کشورهای دنیا از جمله ایران، در حال پیگیری است. برای نمونه، می‌توانید به سایت سازمان ملل در ایران یا انبوه جلسات، مصوبات و مصاحبه‌های مسئولین، پیرامون اهداف متعالی! توسعه پایدار، مراجعه کنید. 🔸تنها یک قلم از شاهکارهای SDGs سند مرتبط با آموزش و پرورش بود که در دولت قبل، دنبال می‌شد و با واکنش شدید رهبری، مواجه گردید: «این سند ۲۰۳۰ سازمان ملل و یونسکو و این حرفها، اینها چیزهایی نیست که جمهوری اسلامی بتواند شانه‌اش را زیر بار اینها بدهد و تسلیم اینها بشود. به چه مناسبت یک مجموعه‌ی به‌اصطلاح بین‌المللی‌ای -که قطعاً تحت نفوذ قدرتهای بزرگ دنیا است- این حق را داشته باشد که برای کشورهای مختلف، برای ملّتهای گوناگون، با تمدّنهای مختلف، با سوابق تاریخی و فرهنگی گوناگون، تکلیف معیّن کند ... جمهوری اسلامی خودش ممشیٰ دارد، خطّ‌و‌ربط دارد ...اینکه ما برویم سند را امضا کنیم و بعد هم بیاییم شروع کنیم بی‌سروصدا اجرائی کردن، نخیر، این اصلاً مطلقاً مجاز نیست ... اینجا جمهوری اسلامی است؛ اینجا، مبنا اسلام است، مبنا قرآن است.» 🔸ایشان در یکی دیگر از بیانات خود، در انتقاد به پنجمین هدف SDGs یعنی «برابری جنسیتی» می‌فرمایند: «اینکه شعار «برابری جنسیّتی» به طور مطلق میدهند، غلط است. ‌برابری جنسیّتی در همه جا [معتبر] نیست؛ در یک جاهایی بله، برابری هست، امّا در یک جاهایی هم برابری نیست، و نمیتواند باشد. آنچه درست است «عدالت جنسیّتی» است؛ «عدالت جنسیّتی» در همه جا معتبر است.» 🔸تا اینجا‌ می‌توان فهمید که برخلاف خانم قیصری و طیف وسیعی از کارگزاران، در جمهوری اسلامی ایران، همه با اهداف توسعه پایدار موافق نیستند. هر‌چند شاید بتوان قرابت‌هایی میان فلسفه اسلام و اهداف مذکور که توسط نهادی که قطعا تحت نفوذ قدرتهای بزرگ دنیاست، پیدا کرد، اما این قرابت‌ها -در صورت وجود- مجوزی برای پذیرفتن یکپارچه فرامین آنها نیست. جمهوری اسلامی، اگر بخواهد جمهوری اسلامی بماند(یا بشود!) باید اهداف خود را به صورت شفاف و عملیاتی تعریف نماید. اگر بنای جمهوری اسلامی، بر استقلال است، می‌بایست همانطور که برای «برابری جنسیتی» شاخصهایی طراحی شده، برنامه‌ریزی‌هایی انجام گرفته و سیاستهایی در حال اجرا است، برای «عدالت جنسیتی» نیز این مسیر تکمیل گردد. ۴۰ و چند سال، برای اکتفا کردن به شعارهای کلی، کافی است. سیاستگذاری و حکمرانی، نیازمند تدقیق مفاهیم و عینی نمودن آن‌هاست. این‌ موضوع در ارتباط با سایر موضوعات در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی نیز صادق است. 🔸غرض اینکه وقتی از لیست رائفی‌پورِ ضد سلطه جهانی، پذیرش SDGs بیرون می‌زند، می‌توان سختی‌ها، ظرافتها و حساسیتهای کار سیاسیِ درست را فهمید. البته اگر کسی بخواهد همچون سیاستمداران کنونی، عمل کند، راه این است که پر از تناقض باشد؛ از تولید ملی حمایت کند، به دیدار فقرا و مستمندان برود و همزمان از خرید #سیسمونی از ترکیه، دفاع نماید، داعیه‌دار استقلال کشور باشد، اما از برجام و FATF دفاع کند و... . اما اگر کسی با شعار #اینبار_فرق_می‌کند پا به عرصه سیاست، گذاشته باشد، می‌بایست حواسش را بیشتر جمع کند. @sajjadsakeni