✏️ سیاست‌مداران در چنبره تکنوکرات‌ها 🔸یکی از مدل‌های کلاسیک سیاست‌گذاری، مدل مرحله‌ای است. مطابق این مدل، یک سیاست با قرار گرفتن در دستور کار سیاست‌گذار(Agenda setting)، آغاز و با اجرا (Implementation) و نهایتا ارزیابی سیاست(Evaluation)، پایان می‌یابد. 🔸در فرآیند سیاست‌گذاری، دو طیف از افراد، دخیل می‌باشند. یک دسته، سیاست‌مدارانی هستند که از طریق آرای مردمی، برای دوره‌های مشخصی، انتخاب می‌شوند و معمولا پس از مدتی، از طریق انتخابات مجدد، جای خود را به سیاستمداران دیگری می‌دهند. این افراد، توسط برخی از محققین سیاست‌گذاری، Elected خوانده می‌شوند، زیرا کسانی‌اند که از طریق انتخابات(Election) قدرت را در اختیار گرفته‌اند. سیاست‌مداران، در رأس هرم قدرت قرار می‌گیرند و معمولا پیوسته، تغییر می‌کنند. دسته دیگر، بوروکرات‌هایی اند که معمولا توسط سیاست‌مداران و سیستم‌هایی که آن‌ها طراحی کرده‌اند، تعیین می‌شوند. این گروه نیز در واقع همان Selectedها هستند که در قاعده هرم قدرت قرار می‌گیرند و عمدتا در مناصب خود از ثبات، برخوردارند. 🔸در فرآیند سیاست‌گذاری، سیاست‌مدار، اهداف و ملزومات لازم‌الرعایه در سیاست را تعیین کرده و برای صورت‌بندی و اجرای سیاست، از بوروکرات‌ها کمک می‌گیرد و در واقع، صورت‌بندی و اجرا را به بوروکرات‌ها می‌سپارد. بوروکرات‌ها، عمدتا علاوه بر اینکه بر رویه‌های اداری و سازمانی، اشراف دارند، تکنوکرات نیز می‌باشند و از تخصص در حوزه‌های عمل دولت، برخوردارند. 🔸تکنوکرات‌ها، برای ساحت تخصصی خود، قداست قائلند و با استفاده از روش‌های گوناگون، می‌کوشند، دیگران را مجاب کنند که امکان و اجازه ورود به قلمروی آن‌ها را ندارند. برای نمونه، پزشکان یا حقوقدانان، سعی می‌کنند با استفاده از واژگان و اصطلاحات مغلق و دشوار، مخاطب را از درک مفاهیم اولیه در آن حوزه تخصصی، عاجز نشان دهند. این رفتار، تنها در مواجهه با مردم عادی، انجام نمی‌شود، بلکه تکنوکرات‌ها تمایل دارند در مواجهه با سیاست‌مداران نیز، اینگونه عمل کنند. «آقا به این راحتی نیست!»، اصطلاح رایجی است که تکنوکرات‌ها در مواجهه با نظرات و تصمیمات سیاست‌مداران، به کار می‌برند. در واقع، این اصطلاح، به این معنا است که «شما به ظرائف کار واقف، نیستید و ورود به این حوزه، از دایره توانمندی‌های شما خارج است». درنتیجه، با این ادعا که «چنین اهدافی ماورائی هستند و چنین سیاست‌هایی بیشتر به رویاپردازی شبیه‌اند»عموما از آن‌چه سیاست‌مدار به دنبال آن است، بخش بسیار اندکی تحقق می‌یابد. 🔸در این میان، سیاست‌مداران یا آن‌قدر در آفاق تمدنی سیر می‌کنند که هیچ‌گاه، پای بر عرصه واقعیات نمی‌گذارند- که عمدتا این‌گونه‌اند- و یا آن‌قدر درگیر اجرائیات، می‌شوند که از اهداف و آرمان‌ها غفلت می‌کنند و در واقع، خود به تکنوکرات‌هایی قدرتمند، تبدیل می‌شوند. شاید نتوان در کشور، به اندازه انگشتان یک دست، سیاست‌مدارانی را یافت که نه این باشند و نه آن. در نتیجه، کشور توسط سیاست‌مدار اداره نمی‌شود. این تکنوکرات‌ها هستند که سیاست‌مداران و به تبع آن، کشور را اداره می‌کنند. حل این معضل، نیازمند سیاست‌مدارانی است که علاوه بر اینکه به اهداف و آرمان‌ها، واقف‌اند، از اجرائیات و رویه‌ها نیز آگاه باشند، یا حداقل از نظامی فکری برخوردار باشند که امکان تحلیل موضوعات متنوع اجرایی را با توجه به اهداف و آرمان‌های نظام سیاسی، ایجاد نماید. سیاست‌مداری که 0 تا 100 اجرای یک سیاست را بدون نظارت و اعمال نظر، به بوروکرات‌ها، بسپارد، یا رویاپرداز است یا تکنوکرات. @sajjadsakeni

یا امام رضا(ع)

🔰🖤 مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبديلًا 🔰🖤 هر‌ که را صبح شهادت نیست، شام مرگ هست بی‌شهادت، مرگ با خسران چه فرقی می‌کند؟ 🔰🖤 اَللهُم فاعلِ دَرجاتِهم و احشُرهُم مَعَ مُحمدِ و آله الطاهرینَ و الحقنا بِهم و ارزُقنا الشَهادة فی سَبیلک یا مولای. 🔰🖤 آغوش گرم امام رئوف(ع) در این شب مبارک، گوارای وجودت آقای رئیس‌جمهور! سلام ما را به حاج‌قاسم برسان. @sajjadsakeni

🔰 آقای رئیس‌جمهور کلماتی پراکنده بر قلم جاری می‌شود. پراکنده، همچون حال و احوال این ساعات که چقدر شبیه حال و احوال شهادت حاج‌قاسم است. پراکنده، مثل پیکرت که بعید میدانم چیزی از آن باقی مانده باشد. از تو، این دو قاب در ذهن من نقش بسته است. دو قابی که از شجاعت، صداقت و اخلاص تو حکایت دارد. در خانه شیطان، کتاب خدا را سرِ دست گرفتی و از سرباز خدا دم زدی. راستی، گفتم حاج‌قاسم! یادت هست چه اشکی بر پیکرش می‌ریختی؟ آخر همان اشکها تو را نیز به عرش رساند. دیدی امام رئوف، خادمش را تنها نمی‌گذارد؟ خودش فرموده که هر کس به زیارتم بیاید، سه جا به دیدارش می‌روم.‌ حتما خیلی دوستش داشته‌ای و دوستت داشته است که در روز مبارک میلادش، تو را در آغوش گرفت. هنیئاً لک. تو ثابت کردی که می‌توان سیاستمدار بود و شهید شد که بی‌شهادت، مرگ با خسران، چه فرقی می‌کند. خدایا ما را نیز به لشکر شهیدان ملحق فرما. اللهم الحقنا بهم. #شهیدرئیسی

#رئیسی، رئیسی نکرد و محبوب دل مردم شد. به شکوفه‌ها، به باران، برسان سلام ما را @sajjadsakeni

ای عشق دل‌افروز، دل من به تو گرم است.

✏️رئیس‌جمهور؛ متفکر باتجربه 🔸امروز و پس از گذشت حدودا یک هفته از عروج شهیدان پرواز اردیبهشت، سخن گفتن از رئیس‌جمهور بعدی، قدری سخت است. اما چه کنیم که تا بوده، همین بوده و تا هست، همین است. 🔸این روزها که گزینه‌های بالقوه ریاست‌جمهوری دولت چهاردهم در حال بالفعل شدن هستند، توجه به لوازم و جوانب انتخاب رئیس‌جمهورِ شایسته، خالی از لطف نیست. 🔸رئیس‌جمهور می‌بایست مجهز به دو قوه اساسی باشد؛ اول آنکه اهل فکر، تعمق، تشخیص و تدبیر بوده و در یک کلمه، از یک «نظام فکری منسجم» برخوردار باشد و دوم آنکه دارای تجربه کافی باشد. 🔸تدبیر رئیس‌جمهور که از نظام فکری او نشئت می‌گیرد، اولا امکان طراحی راهکارهای مدون، برای حل مسائل کشور را فراهم می‌کند و ثانیا این توانایی را ایجاد می‌نماید که از میان راهکارهای پیشنهادی توسط کارشناسان، بهترین را برگزیند. 🔸پر واضح است که صرفا توانایی انتخاب از میان راهکارهای پیشنهادی کارشناسان،‌کافی نیست. درست است که رئیس‌جمهور،‌ می‌بایست کارشناس ارشد باشد، اما کسی که در رابطه با مسائل کشور، ایده‌های ایجابی نداشته باشد و صرفا بتواند از میان ایده‌هایی که روی میزش گذاشته‌اند، به‌گزینی نماید، نمی‌تواند رئیس‌جمهور مناسبی باشد. رئیس‌جمهور، باید برای اداره کشور، ایده‌های ایجابی داشته باشد و این ایده‌ها را در قالب چند «پروژه پیشران» ساماندهی نماید. در نتیجه، کسی که صرفا بخواهد با کلیات ابوالبقاء و «باید بشود»، کشور را اداره کند، رئیس‌جمهور درخوری نخواهد بود. 🔸هم‌چنین کسی که فاقد نظام فکری منسجم باشد، گزینه مناسبی برای ریاست‌جمهوری نیست. رئیس‌جمهور، پیمانکار و مدیر پروژه نیست که اگر بود، انبوه‌سازان مسکن و سازندگان پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها، بهترین گزینه برای ریاست‌جمهوری بودند! 🔸از طرفی، علاوه بر نظام فکری منسجم، داشتن تجربه نیز از ضروریات دیگری است که می‌بایست یک رئیس‌جمهور از آن برخوردار باشد. وقتی از تجربه اجرایی، سخن به میان می‌آید، ذهن سطحی‌نگر، به سراغ تجربه اجرای پروژه‌های عمرانی، هم‌چون سد، پل، جاده و اتوبان یا اداره بنگاه‌های اقتصادی بزرگ، می‌رود. حال آنکه تجربه اجرایی رئیس‌جمهور می‌بایست ناظر به رویه‌های اداری و بوروکراتیک دولت باشد. کسی که با این رویه‌ها آشنایی نداشته باشد، حتی اگر در قله قاف اندیشه‌ورزی قرار گیرد، به درد ریاست‌جمهوری نمی‌خورد. 🔸در کنار همه این‌ها، ویژگی‌های دیگری نیز وجود دارد که رئیس‌جمهور باید آراستهٔ به آن‌ها باشد که از آن جمله، می‌توان به انتقادپذیری، سعه صدر و قدرت گفتگو با مردم اشاره کرد. در نظر گرفتن همین چند شاخص، می‌تواند به حذف برخی گزینه‌های بالقوه موجود و تأمل بیشتر روی گزینه‌های باقی‌مانده کمک کند. 🔸باید دید کدام یک از گزینه‌های موجود، در بستر منظومه فکری انقلاب اسلامی، دارای نظام فکری منسجم می‌باشند، از ایده‌های ایجابی برای اداره کشور برخوردارند، با رویه‌های اداری و بوروکراتیک، آشنایی داشته و تجربه کار در آن فضا را دارند و دارای سعه صدر، نقدپذیری و قدرت گفتگو با مردم می‌باشند. به نظر می‌رسد از میان گزینه‌های بالقوه، نهایتا ۳ نفر را می‌توان حائز شرایط فوق دانست که یافتن آنها و انتخاب یک نفر از آن میان، کار چندان دشواری نیست. @sajjadsakeni

۲سال وزیر فرهنگ ۱۰سال رئیس صداوسیما ۲سال دبیر شورای عالی امنیت ملی ۱۲سال رئیس مجلس درست می‌فرمایید آقای #لاریجانی ! باید از روش‌های منسوخ، ارتفاع بگیریم. @sajjadsakeni

👇👇👇 ساده‌زیستی و رئیس‌جمهور

✏️ساده‌زیستی و رئیس‌جمهور ⚡آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم. امام خمینی (ره)؛ 01 فروردین 1362 🔸از وقتی عبدالناصر همتی، در وزارت کشور حاضر شد و خود را به عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری چهاردهم معرفی نمود، سخنان سخیف و کوته‌فکرانه او در انتخابات دوره سیزدهم، در مقابل چشمانم رژه می رود. جملاتی که صراحتا مخالف با مبانی مسلم نظام جمهوری اسلامی ایران بود. حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری بارها، بر لزوم ساده زیستی مسئولین تأکید کرده‌اند و آن‌ها را از اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی، برحذر داشته‌اند. اما برعکس، همتی، ساده زیستی را به تمسخر می‌گیرد و می‌گوید: «رئیس جمهور بهترین ماشین را سوار شود، اما برای مردم کار کند». غافل از اینکه «وقتی من و شما زندگی‌مان را زندگی رفاه‌طلبانه و اشرافی قرار بدهیم، مردم از ما یاد می‌گیرند. برای مردم هرچه می‌توانید، رفاه ایجاد کنید؛ درآمد ملی را زیاد کنید؛ در کشور ثروت تولید کنید؛ اما خودتان نه» (مقام معظم رهبری 1390.5.16). 🔸همتی در بیان استدلال نظر خود، می‌گوید: «رئیس جمهور بهترین ماشین را سوار شود، [بالأخره] رئیس‌جمهور کشور است. اعتبار کشور است!» گویی اعتبار افراد، به خودرویی است که سوار می‌شوند. البته از همتی انتظاری بیش از این نیست. او نیروی روحانی بوده و کمال همنشین در او اثر کرده است. بیچاره، نمی داند که پایه‌گذار بزرگترین انقلاب قرن، خمینی کبیر، ساده‌زیست‌ترین مسئول جمهوری اسلامی بود و پس از او رهبر معظم انقلاب نیز، چنین است. در چشم تنگ این دنیادوستان، اعتبار افراد را خودروی‌ آنها و منزلت‌شان را حساب بانکی آنها تعیین می‌کند. 🔸آنچنان که عنوان گردید، بیانات امام و رهبری، مملو است از لزوم رعایت ساده‌زیستی توسط مسئولین. بیان ادله این موضوع، مجال دیگری را می طلبد که چرا مسئول جمهوری اسلامی، حتما و حتما باید ساده‌زیست باشد. اجمالا می توان گفت، زندگی در شرایط مردم عادی و درک دشواری‌های آن، فهم مسائلی که مردم با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، ایجاد امید و اعتماد در جامعه، ایجاد آرامش روانی در مردم، جلوگیری از سوق یافتن جامعه به سمت اشرافی‌گری و تقویت روحیه مقاومت در مقابل دشمنان، از جمله دلایلی اند که بر لزوم ساده زیستی مسئولین صحه می‌گذارند. مسئول جمهوری اسلامی، حتما باید بر مرکب ساده بنشیند و در خانه معمولی و محله‌ای ساده زندگی کند. «مسؤول نظام جمهوری اسلامی حق ندارد به اعیان و اشراف و پولدارها نگاه کند و زندگی خود را با آنها بسنجد؛ حق ندارد خود را با نظایر و اشباه خود در حکومتهای طاغوتی بسنجد.»(مقام معظم رهبری ۱۳۸۰.۹.۱۶) 🔸«سر چشمۀ همۀ مصیبت‌هایی که ملتها می‌کشند این است که متصدیان امورشان از قشر مرفه‏‎ ‎‏و از اشراف و اعیان باشد... اشراف و‏‎ ‎‏اعیان این طور هستند که تمام ارزشها را به این می‌دانند که آنجایی که زندگی می‌کنند بهتر‏‎ ‎‏از دیگران باشد، آن رفتاری که مردم با آنها می کنند، رفتار عبید با موالی باشد؛ تمام‏‎ ‎‏افکارشان متوجه به این مسائل است. باید حتماً چند تا پارک داشته باشد، چند تا باغ داشته‏‎ ‎‏باشد در شمیران، در تهران. ...و اینها وضع روحیشان...این طور بود که چون...تمام‏‎ ‎‏ارزشها را به قدرت مالی می دانستند...در مقابل قدرت‏‎ ‎‏بالاتر از خودشان خاضع و عَبد بودند».(امام خمینی ‭(۱۳۶۱.۶.۷ 🔸هر چند همتی، انسان مهمی نیست و سقف آرای او همان است که در دوره سیزدهم، در رقابتی تنگاتنگ با آرای باطله، کسب کرد، اما شورای نگهبان می‌بایست به وظیفه ذاتی خود عمل کند و از ورود کسی که افکارش با مبانی مسلم نظام جمهوری اسلامی ایران، در تضاد است، به کارزار انتخابات ریاست جمهوری، جلوگیری نماید. @sajjadsakeni

⚡یکی از اموری که لازم به توصیه و تذکر است، آن است که اسلام نه‏‎ ‎‏باسرمایه‌داری ظالمانه و بی‌حساب و محروم‌کنندۀ توده‌های تحت ستم و مظلوم‏‎ ‎‏موافق است، بلکه آن را به طور جدی در کتاب و سنت محکوم می‌کند و‏‎ ‎‏مخالف عدالت اجتماعی می‌داند ـ گرچه بعض کج‌فهمان بی‌اطلاع از رژیم‏‎ ‎‏حکومت اسلامی و از مسائل سیاسی حاکم در اسلام در گفتار و نوشتار خود‏‎ ‎‏طوری وانمود کرده اند (و باز هم دست برنداشته‌اند) که اسلام طرفدار بی‌مرز و‏‎ ‎‏حد سرمایه‌داری و مالکیت است و با این شیوۀ که با فهم کج خویش از اسلام‏‎ ‎‏برداشت نموده‌اند چهرۀ نورانی اسلام را پوشانیده و راه را برای مغرضان و‏‎ ‎‏دشمنان اسلام باز نموده که به اسلام بتازند، و آن را رژیمی چون رژیم‏‎ ‎‏سرمایه‌داری غرب مثل رژیم امریکا و انگلستان و دیگر چپاولگران غرب به‏‎ ‎‏حساب آورند، و با اتکال به قول و فعل این نادانان یا غرضمندانه و یا ابلهانه‏‎ ‎‏بدون مراجعه به اسلام‌شناسان واقعی با اسلام به معارضه برخاسته‌اند ـ و نه‏‎ ‎‏رژیمی مانند رژیم کمونیسم و مارکسیسم‎‏ لنینیسم است که با مالکیت فردی‏‎ ‎‏مخالف و قائل به اشتراک می‌باشند. وصیتنامه حضرت امام خمینی(ره) @sajjadsakeni