🔴 بیانیه جنجالی نماینده پارلمان دانمارک، راسموس جارلوف، در واکنش به خیالات بزرگ‌منشانه ترامپ برای تصاحب گرینلند (بخشی از دانمارک): “اشتباه نکنید. دانمارک هرگز 57,000 شهروند ما در گرینلند را برخلاف خواسته‌شان تحویل آمریکا نخواهد داد. ما می‌دانیم که آمریکا یک کشور قدرتمند است. ما نیستیم. اینکه آمریکا تا چه حد پیش می‌رود، به خودشان بستگی دارد. اما هر اتفاقی که بیفتد، ما همچنان خواهیم گفت: نه. و این را می‌نویسم چون احساس می‌کنم افرادی که پشت ایده تصاحب گرینلند از دانمارک هستند، این تصور عجیب را دارند که تنها با تهدید کمی می‌توانند به خواسته‌شان برسند. این را فراموش کنید. هیچ تهدیدی از جمله تعرفه‌ها، یا حتی تهاجم یا هر چیز دیگر، باعث نمی‌شود ما شهروندان و سرزمین‌مان را تحت هیچ شرایطی بفروشیم. هرگز.” 🔗 راسموس جارلوف ✍️ راسموس اهمیتی ندارد آنها برای اجرای نظم جدید نیازمند بحران و هرج و مرج هستند . ✍️ #سالار_کریمی

🎥نماینده مردم ماهشهر: سفر پزشکیان به خوزستان هیچ سودی برای حوزه ما نداشت/ حتی یک مصوبه هم نداشتیم 👤امیر حیات‌مقدم در صحن علنی مجلس: 🔹اگر آقای رئیس جمهور به خوزستان سفر نمی‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ احساس من این است مواردی که تصویب شده به عنوان مصوب با عدم حضور و سفر ایشان طبق روال عادی انجام می‌شد. 🔹ما باید از این سفرها به عنوان فرصت‌های طلایی استفاده بکنیم که متاسفانه این سفر هیچ سودی برای حوزه ما نداشت حتی یک مصوبه هم نداشت. 🔹بنده تذکر جدی به آقای رئیس جمهور می دهم دولت باید در روش‌های خودش تجدیدنظر بکند، با این روشی که دولت جلو می رود هیچ مشکلی از مشکلات مردم حل نخواهد شد. 🔹شما ارز را از ۶۰ تومن به ۸۳ تومن رساندید و طبقه متوسط و ضعیف جامعه را له کردید بعد به من می گویی که در ۴۵ سال گذشته در جمهوری اسلامی مدام اشتباه کردیم؛ باید گفت تو خودت اشتباه می‌کنی و مملکت را به نابودی می‌کشانی.

🎥یوسفی خطاب به ظریف: هزینه‌ مقاومت از سازش کمتر است/ وقتی با حقارت داشته‌های خودمان را به دشمن‌ می‌دهیم سرنوشت سوریه تکرار می‌شود 👤نطق عضو هیات رئیسه مجلس در صحن علنی: 🔹سوریه با داشتن ارتش نظامی و جنگنده حتی یک تیر هم سمت اسرائیل پرت نکرد؛ امروز کسی شرایط سوریه را که می‌بیند متوجه می‌شود رهبری که به سازش تن داد امروز کشورش دچار این مشکلات شد و خود او هم برکنار شد. این مساله نشان می‌دهد هزینه‌ای که در مقاومت هست از سازش کمتر است؛ این واقعیت تاریخی است. 🔹وقتی ما داشته‌های خودمان را با حقارت به دشمن‌ مان می‌دهیم می‌شود نابودی آن کشور که الان در سوریه اتفاق افتاد. 🔹معاون غیرقانونی رئیس جمهور آقای ظریف مباحث داخلی کشور را در یک اجلاس بین‌المللی مطرح کردند؛ بعید می‌دانم ایشان تسلط در دیپلماسی نداشته باشند. 🔹ما امروز مدعی هستیم ملتی هستیم اهل گفتگو و مذاکره‌ ولی خط قرمز ما عزت مردم و برداشتن تحریم‌ها و حل مشکلات اقتصادی است. 🔹امروز ما مدعی هستیم که چرا آمریکا از برجام خارج شده؛ این واقعیت است. 🔹حرف مجموعه نظام را یک فردی که غیرقانونی نشسته نمی‌تواند بزند.

🌕 قتل‌عام امید، تولید انبوه اندوه و خودکشی تئوریک روشنفکری #شهاب_اسفندیاری بخش اول: 🔺«مرگ نبوی به‌عنوان یکی از بازیگران متمایز، نظرگیر، طناز، خلاق و بیش‌فعال آن نمایش، یک فقدان بزرگ جمعی است که در خود، به شکل آشکار و نهان، یک سوگواری جمعی نیز نهفته دارد. ما اکنون به درجات مختلف سوگواریم، برای مرگ نبوی، برای مرگ نهایی امید و برای سیطره‌ی فراگیر غربتی که اکنون، هر جا باشیم، نه خصم، بلکه همدم روزان و شبان ما شده.» (مجله‌ی حرفه: هنرمند). عرض تسلیت دارم به جامعه‌ی هنری و مطبوعاتی در فقد ابراهیم نبوی. البته در علل سوگواری و ناکامی‌ تاریخی «روشنفکری ایرانی» سخن بسیار است. اجازه دهید به یک تناقض شگفت اشاره کنیم: آنقدر که در چند روز گذشته در سوگ این «مرگ خودخواسته» محتوا توسط جریان روشنفکری ایران تولید شد، در ۱۵ ماه گذشته در سوگ قطعه قطعه شدن و زنده‌سوزی ده‌ها هزار زن و کودک فلسطینی منتشر نشد. علت چیست؟ مگر روشنفکران ما به حقوق بشر جهان‌شمول و ارزش‌های انسانی و مدنی جهان‌روا قائل نیستند؟ وقتی تحولات اجتماعی سیصد ساله‌ی غرب اروپا را بدون ملاحظات انتقادی پسااستعماری، پسامدرن، پساسرمایه‌داری و پساسکولار بخواهید به شکل کپسولی و تزریقی به خورد جامعه‌ای بدهید که از اساس نهادهای حقیقی قدرت در آن و روند تحولات تاریخی‌اش متفاوت بوده، احساس ناکامی و شکست دور از انتظار نیست. جریانی که غالباً خود را از ارتباط با اقشار مختلف جامعه بی‌نیاز می‌بیند اما ادعای جامعه‌شناسی دارد و با نگاه از بالا به عامه‌ی مردم و باورهای آنها مدعی «گذار از سنت‌» است، می‌خواهد با چاقوی زنگ‌زده‌ی عقل مدرن به زدودن مقدسات و تغییر ارزش‌ها و هنجارهای جامعه بپردازد. اما همین جریان به شدت ایدئولوژیک است و از مقدسات خود غیورانه صیانت می‌کند. دستورکاری به شدت سیاست‌زده و عمدتاً وارداتی دارد. قتل‌عام امید، تولید انبوه اندوه، برساخت دائمی انگاره‌ی فروپاشی، و ممنوع‌التصویر کردن هر نشانه‌ی موفقیت و پیشرف برون‌داد عمده‌ی این جریان است. یادداشت یکی از منتقدان ادبی درباره‌ی بیماری دوقطبی ابراهیم نبوی و برخی روشنفکران دیگر گویا است: حتی اشاره به احتمال بیماری فروغ فرخزاد در شاخص‌ترین مطبوعات فمینیستی و روشنفکری ما قدغن و تابو بوده است. کوچک‌ترین خدشه‌ به تصویر «مقدسات‌» تحمل نمی‌شود. (۱) چندی قبل توئیت سردبیر یکی از نشریات هنری و روشنفکری کشور در تمسخر مراسم تشییع پروانه معصومی توجه مرا جلب کرد (۲). سردبیری که «بیوی» تمام انگلیسی‌اش گواه می‌دهد مخاطبش کجاست برای هنرمندان ایرانی خط و نشان می‌کشد که اگر کوچکترین نشانه‌ای از «همراهی» داشته باشید بایکوت می‌شوید. دیوید لینچ هنرمند پرآوازه‌ی آمریکا، پس از دریافت نخل طلای کن یک فیلم تبلیغاتی به سفارش شهرداری نیویورک ساخت با موضوع «آشغال در شهر نریزیم». در ایران اگر یک فیلمساز نورسته بخواهد در مورد بهداشت فیلم بسازد به عنوان «سفارشی‌ساز» و «ارگانی» نابود می‌شود (۳). چنان فضا را قطبی و سیاه و سفید کرده‌اند که انگار هیچ منفعت عمومی، هیچ خیر عمومی و هیچ پروژه‌ی مشترکی نیست که بتوان از طریق آن گامی برای بهبود امور مملکت و کاهش رنج ملت برداشت. اگر کسی بخواهد کوچک‌ترین قدمی در این مسیر بردارد ترور می‌شود. حتی به ابراهیم نبوی هم در این زمینه رحم نکردند. آیا وقت آن نرسیده که در برابر شیوع این فاشیسم جدید - که با پول دشمنان ایران در سویه‌های پهلویست و رجویست در حال رشد است - جریان روشنفکری ایران، به بازاندیشی نقش و کارکرد خود و مسیر طی شده در این ۴۵ سال بپردازد؟ چند نسل روشنفکر سرگشته و به بن‌بست رسیده کافی نیست؟ تا زمانی که جریانی روشنفکری همه‌ی مشکلات جامعه را صرفاً به حاکمیت نسبت دهد و با نگاهِ ماقبل‌ِ فوکویی قدرت را صرفاً متمرکز در دستگاه‌های حکومتی ببیند و نه منتشر در همه‌ی روابط اجتماعی، و در نتیجه قدرت خود و مسئولیت بزرگ خود در وضع موجود را هیچ بیانگارد، وضع همین خواهد بود. آقا و خانم نویسنده شما قدرت دارید. آقا و خانم هنرمند شما قدرت دارید. آقا و خانم روزنامه‌نگار شما قدرت دارید. نسبت به این قدرت مسئولیت دارید؛ نسبت به آنچه در فکرها و ذهن‌ها شکل می‌دهید. نسبت به تصویری که از ما و دیگری، از ایران و غرب می‌سازید مسئولیت دارید. چه بسا خودتان قربانی همین تصویرسازی‌ها شوید. آقایان و خانم‌های روشنفکر! آیا مخاطرات و تهدیدها علیه ایران در سال ۱۴۰۳ کمتر از سال‌ ۱۳۰۳ است؟ آیا شما فرهیخته‌تر از محمدعلی فروغی، یحیی دولت‌آبادی، علی‌اصغر حکمت، حسین کاظم‌زاده و صدیقه دولت آبادی هستید یا اینکه رضا میرپنج فرهیخته‌تر از رهبران انقلاب اسلامی بود؟/ یادداشت ادامه دارد. ➕ @esharat_57

🌕 قتل‌عام امید، تولید انبوه اندوه و خودکشی تئوریک روشنفکری #شهاب_اسفندیاری بخش اول: 🔺«مرگ نبوی به‌عنوان یکی از بازیگران متمایز، نظرگیر، طناز، خلاق و بیش‌فعال آن نمایش، یک فقدان بزرگ جمعی است که در خود، به شکل آشکار و نهان، یک سوگواری جمعی نیز نهفته دارد. ما اکنون به درجات مختلف سوگواریم، برای مرگ نبوی، برای مرگ نهایی امید و برای سیطره‌ی فراگیر غربتی که اکنون، هر جا باشیم، نه خصم، بلکه همدم روزان و شبان ما شده.» (مجله‌ی حرفه: هنرمند). عرض تسلیت دارم به جامعه‌ی هنری و مطبوعاتی در فقد ابراهیم نبوی. البته در علل سوگواری و ناکامی‌ تاریخی «روشنفکری ایرانی» سخن بسیار است. اجازه دهید به یک تناقض شگفت اشاره کنیم: آنقدر که در چند روز گذشته در سوگ این «مرگ خودخواسته» محتوا توسط جریان روشنفکری ایران تولید شد، در ۱۵ ماه گذشته در سوگ قطعه قطعه شدن و زنده‌سوزی ده‌ها هزار زن و کودک فلسطینی منتشر نشد. علت چیست؟ مگر روشنفکران ما به حقوق بشر جهان‌شمول و ارزش‌های انسانی و مدنی جهان‌روا قائل نیستند؟ وقتی تحولات اجتماعی سیصد ساله‌ی غرب اروپا را بدون ملاحظات انتقادی پسااستعماری، پسامدرن، پساسرمایه‌داری و پساسکولار بخواهید به شکل کپسولی و تزریقی به خورد جامعه‌ای بدهید که از اساس نهادهای حقیقی قدرت در آن و روند تحولات تاریخی‌اش متفاوت بوده، احساس ناکامی و شکست دور از انتظار نیست. جریانی که غالباً خود را از ارتباط با اقشار مختلف جامعه بی‌نیاز می‌بیند اما ادعای جامعه‌شناسی دارد و با نگاه از بالا به عامه‌ی مردم و باورهای آنها مدعی «گذار از سنت‌» است، می‌خواهد با چاقوی زنگ‌زده‌ی عقل مدرن به زدودن مقدسات و تغییر ارزش‌ها و هنجارهای جامعه بپردازد. اما همین جریان به شدت ایدئولوژیک است و از مقدسات خود غیورانه صیانت می‌کند. دستورکاری به شدت سیاست‌زده و عمدتاً وارداتی دارد. قتل‌عام امید، تولید انبوه اندوه، برساخت دائمی انگاره‌ی فروپاشی، و ممنوع‌التصویر کردن هر نشانه‌ی موفقیت و پیشرف برون‌داد عمده‌ی این جریان است. یادداشت یکی از منتقدان ادبی درباره‌ی بیماری دوقطبی ابراهیم نبوی و برخی روشنفکران دیگر گویا است: حتی اشاره به احتمال بیماری فروغ فرخزاد در شاخص‌ترین مطبوعات فمینیستی و روشنفکری ما قدغن و تابو بوده است. کوچک‌ترین خدشه‌ به تصویر «مقدسات‌» تحمل نمی‌شود. (۱) چندی قبل توئیت سردبیر یکی از نشریات هنری و روشنفکری کشور در تمسخر مراسم تشییع پروانه معصومی توجه مرا جلب کرد (۲). سردبیری که «بیوی» تمام انگلیسی‌اش گواه می‌دهد مخاطبش کجاست برای هنرمندان ایرانی خط و نشان می‌کشد که اگر کوچکترین نشانه‌ای از «همراهی» داشته باشید بایکوت می‌شوید. دیوید لینچ هنرمند پرآوازه‌ی آمریکا، پس از دریافت نخل طلای کن یک فیلم تبلیغاتی به سفارش شهرداری نیویورک ساخت با موضوع «آشغال در شهر نریزیم». در ایران اگر یک فیلمساز نورسته بخواهد در مورد بهداشت فیلم بسازد به عنوان «سفارشی‌ساز» و «ارگانی» نابود می‌شود (۳). چنان فضا را قطبی و سیاه و سفید کرده‌اند که انگار هیچ منفعت عمومی، هیچ خیر عمومی و هیچ پروژه‌ی مشترکی نیست که بتوان از طریق آن گامی برای بهبود امور مملکت و کاهش رنج ملت برداشت. اگر کسی بخواهد کوچک‌ترین قدمی در این مسیر بردارد ترور می‌شود. حتی به ابراهیم نبوی هم در این زمینه رحم نکردند. آیا وقت آن نرسیده که در برابر شیوع این فاشیسم جدید - که با پول دشمنان ایران در سویه‌های پهلویست و رجویست در حال رشد است - جریان روشنفکری ایران، به بازاندیشی نقش و کارکرد خود و مسیر طی شده در این ۴۵ سال بپردازد؟ چند نسل روشنفکر سرگشته و به بن‌بست رسیده کافی نیست؟ تا زمانی که جریانی روشنفکری همه‌ی مشکلات جامعه را صرفاً به حاکمیت نسبت دهد و با نگاهِ ماقبل‌ِ فوکویی قدرت را صرفاً متمرکز در دستگاه‌های حکومتی ببیند و نه منتشر در همه‌ی روابط اجتماعی، و در نتیجه قدرت خود و مسئولیت بزرگ خود در وضع موجود را هیچ بیانگارد، وضع همین خواهد بود. آقا و خانم نویسنده شما قدرت دارید. آقا و خانم هنرمند شما قدرت دارید. آقا و خانم روزنامه‌نگار شما قدرت دارید. نسبت به این قدرت مسئولیت دارید؛ نسبت به آنچه در فکرها و ذهن‌ها شکل می‌دهید. نسبت به تصویری که از ما و دیگری، از ایران و غرب می‌سازید مسئولیت دارید. چه بسا خودتان قربانی همین تصویرسازی‌ها شوید. آقایان و خانم‌های روشنفکر! آیا مخاطرات و تهدیدها علیه ایران در سال ۱۴۰۳ کمتر از سال‌ ۱۳۰۳ است؟ آیا شما فرهیخته‌تر از محمدعلی فروغی، یحیی دولت‌آبادی، علی‌اصغر حکمت، حسین کاظم‌زاده و صدیقه دولت آبادی هستید یا اینکه رضا میرپنج فرهیخته‌تر از رهبران انقلاب اسلامی بود؟/ یادداشت ادامه دارد.

✍آدرس ما در پیام رسان های مختلف ، لطفاً با دنبال کردن صفحات و معرفی ما ، به دیده شدن ما کمک کرده و ما را در مسیری که انتخاب کرده ایم یاری کنید. ✅کانال جدید (تحلیل سیاسی با رضا رخشان) در یوتیوب https://www.youtube.com/@Reza.rakhshan ⭕️کانال سلام ایرانیان در تلگرام https://t.me/salam_iraniann ⭕️کانال سلام ایرانیان در ایتا سلام ایرانیان @reza_rakhshan3 https://eitaa.com/salam_iranian در روبیکا هم می‌توانید فایلهایتان را به این نام کاربری بفرستید koorosh36007226 از طریق لینک زیر مستقیم میتونید ویدیو خود را ارسال کنید https://rubika.ir/koorosh36007226 حمایت مالی 💸 شماره کارت جهت همیاری ♦️6104338694460573 بانک ملت 🔷شماره شبا IR970170000000106166345005

✅سلام ایرانیان در کانال تلگرامی ما، تقریبا اکثریت اعضا از دوستان ما در یوتیوب هستند. لذا از شما تقاضا میشود مثل همیشه با حمایتتان مارا یاری کنید تا با انگیزه مضاعف در این سنگر حضور داشته باشیم. یا علی