حضرت امام حسین(علیه السلام) آنگونه حقایق را آشکار کردند که هر کسی که او را یاری می کند از روی آگاهی و شناخت یاری کند و کسانی که با قصد اخذ مناصب حکومتی و دنیا طلبی آمده اند بر گردند. بعنوان مثال هنگامى که امام(علیه السلام) تصمیم گرفت (از مکّه) رهسپار عراق شود، برخاست و خطبه اى به این مضمون ایراد فرمود: «اَلْحَمْدُلِلّهِ ما شاءَ اللّهُ، وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللّهِ، وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ، خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلى جیدِ الْفَتاةِ، وَ ما أَوْلَهَنی إِلى أَسْلافی اِشْتِیاقُ یَعْقُوبَ إِلى یُوسُفَ، وَ خُیِّرَلِی مَصْرَعٌ اَنَا لاقیهِ. کَأَنِّی بِاَوْصالی تَقْطَعُها عَسْلانُ الْفَلَواتِ بَیْنَ النَّواویسِ وَ کَرْبَلاءَ فَیَمْلاََنَّ مِنِّی اَکْراشاً جَوْفاً وَ اَجْرِبَةً سَغْباً، لا مَحیصَ عَنْ یَوْم خُطَّ بِالْقَلَمِ، رِضَى اللّهِ رِضانا اَهْلَ الْبَیْتِ، نَصْبِرُ عَلى بَلائِهِ وَ یُوَفّینا اَجْرَ الصّابِرینَ. لَنْ تَشُذَّ عَنْ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) لَحْمَتُهُ، وَ هِىَ مَجْمُوعَةٌ لَهُ فى حَظیرَةِ الْقُدْسِ، تَقَرُّ بِهِمْ عَیْنُهُ وَ یُنْجَزُ بِهِمْ وَعْدُهُ. مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا فَاِنَّنِی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَ اللّهُ تَعالى»؛ (حمد و سپاس از آنِ خداست، آنچه او بخواهد [همان شود]، و هیچ توان و قوّتى جز به کمک او نیست، و درود خداوند بر فرستاده اش [حضرت محمّد(صلى الله علیه وآله)]). (آگاه باشید!) قلاّده مرگ بر گردن آدمیزاد، همانند گردنبندى است بر گردن دختران جوان (مرگ همیشه همراه آدمى است). اشتیاق من به دیدار گذشتگانم (پدر و مادرم و جدّ و برادرم) همانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف است! براى من شهادتگاهى برگزیده شده که به یقین به آن خواهم رسید و گویا مى بینم گرگان درنده بیابان ـ بین نواویس و کربلا ـ بند بند تنم را پاره پاره کرده و گویى از من شکم هاى تهى و مشک هاى خالى خود را پر مى کنند. از آن روز که (روز عاشورا) قلم تقدیر الهى بر آن رقم خورده است، گریزى نیست! خشنودى خداوند خشنودى ما اهل بیت است. (آنچه را که خداوند بدان خشنود است ما اهل بیت نیز به همان خشنودیم). ما در برابر بلا و آزمایش الهى شکیباییم و او پاداش عظیم صابران را به ما خواهد داد. هرگز پاره تن رسول خدا از وى جدا نمى شود و در حظیرة القدس (درجات عالى بهشت) به او ملحق خواهد شد، و چشمان رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به ذرّیه اش روشن مى شود و وعده اش توسّط آنان وفا خواهد شد. هر کس آماده است خون خود را در راه ما نثار کند و خود را آماده لقاى خداوند سازد، با ما رهسپار شود، چرا که من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حرکت خواهم کرد). گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما سر گیرد و برون رود از کربلای ما ناداده تن به خواری و ناکرده ترک سر نتوان نهاد پای به خلوت سرای ما برگردد آن که با هوس کشور آمده سر ناورد به افسر شاهی گدای ما ما را هوای سلطنت مُلک دیگر است کاین عرصه نیست در خور فرّ همای ما منبع: التخريج : کشف الغمة في معرفة الأئمة ج ۲، ص ۲۹

🔳مصاحبه بسیار جالب عباس موزون با رهبر هندوها درباره ی امام حسین (ع) @salamat1400

#من_قرآن_را_دوست_دارم❤️ @salamat1400

سلام همه ی زندگی سلام امام حسین من هر کاری بگی میکنم با خیال تو زندگی میکنم السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین @salamat1400

💎 فرقی نمی‌کند کجای جهان هستید؛ نسل‌تان را پیش از تولد، نذر امام حسین (ع) کنید و ضمنِ تضمین نسل‌تان، #ظرفیت_حلال_زادگی آن‌ها را بالا ببرید تا آن‌ها مدافع حق و حقیقت شوند 📽🔺 امام حسین (ع) مرز نمی‌شناسد، سینه‌زنی مُحرم در میان نسل جدید آفریقا را #ببینید #قرن_اسلام #نسل_سازی @salamat1400

💠 #حدیث 1166💠 💎 خدايم را توصيف مى‌كنم ❇️#امام_حسین_علیه_السلام فرمود : 🔸 خدايم را آن گونه توصيف مى‌كنم كه خود، توصيف كرده است و او را آن گونه مى‌شناسانَم كه خود، شناسانده است؛ به حواس درك نمى‌شود و با مردم، سنجيده نمى‌گردد؛ نزديك است، امّا نه چسبيده؛ و دور است، امّا در دسترس؛ يگانه و بى جزء است. با آيه ها شناخته شده و با نشانه ها توصيف شده است. خدايى جز او كه بزرگ و والاست، نيست. 🔹أصِفُ إلهي بِما وَصَفَ بِهِ نَفسَهُ، واُعَرِّفُهُ بِما عَرَّفَ بِهِ نَفسَهُ ؛ لا يُدرَكُ بِالحَواسِّ، ولا يُقاسُ بِالنّاسِ، فَهُوَ قَريبٌ غَيرُ مُلتَصِقٍ، وبَعيدٌ غَيرُ مُتَقَصٍّ، يُوَحَّدُ ولا يُبَعَّضُ، مَعروفٌ بِالآياتِ، مَوصوفٌ بِالعَلاماتِ، لا إلهَ إِلاّ هُوَ الكَبيرُ المُتَعالِ 📚 التوحيد : ص 80 ح 35 ، حکمت‌نامه امام حسين عليه‌السلام ج۱ ص۷۶ ____________________________ @salamat1400 #حدیث #بانک_حدیث #امام_حسین_علیه_السلام

امام حسين عليه السلام: گروهى خدا را به طمع [بهشت] عبادت كردند. اين، عبادتِ تاجران است. گروهى خدا را از سرِ ترس، عبادت كردند. اين، عبادتِ بردگان است. گروهى خدا را از سرِ سپاس، عبادت كردند. اين، عبادتِ آزادگان و برترين عبادت است إنَّ قَوما عَبَدُوا اللّه َ رَغبَةً فَتِلكَ عِبادَةُ التُّجّارِ، وإنَّ قَوما عَبَدُوا اللّه َ رَهبَةً فَتِلكَ عِبادَةُ العَبيدِ، وإنَّ قَوما عَبَدُوا اللّه َ شُكرا فَتِلكَ عِبادَةُ الأَحرارِ؛ وهِيَ أفضَلُ العِبادَةِ تحف العقول صفحه 246