🍀🌿🍀🌿🍀🌿 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_هشتم پیام های آسمانی جزء هشتم 1. وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِى الْأَرْضِ وَ جَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ در زمين جايگاهتان داديم و راه‏ هاى معيشتتان را در آن قرار داديم. و چه اندك سپاس مى ‏گزاريد. يادآورى و توجّه به نعمت‏هاى الهى، زمينه‏ى شكوفايى معرفت و محبّت و تسليم خدا شدن است. «وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ»( أعراف، 10) 2. قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ گفت: از اين مقام فرو شو. تو را چه رسد كه در آن گردنكشى كنى؟ بيرون رو كه تو از خوارشدگانى. نه علم و شناخت شيطان به خدا، نجات‏بخش است و نه عبادت‏هاى طولانى او، بلكه راه نجات، تسليم خدا بودن است. «تَتَكَبَّرَ فِيها فَاخْرُجْ» (أعراف، 13) 3.قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَ إِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسرِينَ گفتند: اى پروردگارما، به خود ستم كرديم واگر ما را نيامرزى و بر ما رحمت نياورى از زيان‏ديدگان خواهيم بود. هر گونه خلافى، ظلم به خويش است، چون مخالفت با فرمان خدا مخالفت با تكامل و سعادت واقعى خود است. «ظَلَمْنا أَنْفُسَنا»                                                از آداب دعا و استغفار، ابتدا اعتراف به گناه است. «قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا»( أعراف، 23) 4. وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَيْهِ ءَابَاءَنَا وَ اللَّهُ أَمَرَنَا بِهِا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ چون كار زشتى كنند، گويند: پدران خود را نيز چنين يافته ‏ايم و خدا ما را بدان فرمان داده است. بگو: خدا به زشتكارى فرمان نمى‏ دهد. چرا چيزهايى به خدا نسبت مى ‏دهيد كه نمى ‏دانيد؟ توجيه گناه، بزرگ‏تر از خود گناه و نشانه‏ ى سلطه و نفوذ شيطان است. «أَوْلِياءَ لِلَّذِينَ» ... «قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا» چه توجيه اجتماعى (نياكان) و چه توجيه مذهبى (امر خدا به زشتى ‏ها).(أعراف، 28) 5. يَابَنِى ءَادَمَ خُذُواْ زِينَتَكُم ‏عِندَ كُلِّ‏ مَسْجِدٍ وَ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ وَلَاتُسْرِفُواْ إِنَّهُ لَايُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ اى فرزندان آدم، به هنگام هر عبادت لباس خود بپوشيد. و نيز بخوريد و بياشاميد ولى اسراف مكنيد، كه خدا اسرافكاران را دوست نمى‏ دارد. بهترين و زيباترين لباس، براى بهترين مكان است. «خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ»اوّل نماز، آنگاه غذا.«عِنْدَكُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا» اوّل توجّه به روح و معنويّت، آنگاه توجّه به جسم (أعراف، 31) 6.وَ لِكُلِّ ‏أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لَا يَسْتَقْدِمُونَ هر امتى را مدت عمرى است. چون اجلشان فراز آيد، يك ساعت پيش و پس نشوند.   فرصت و امكاناتى كه در دست ماست، رفتنى است، پس تا حدّ توان، صحيح‏ترين استفاده را بكنيم. «لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ»( أعراف، 34) 7 .وَ نَادَى أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُم بِسِيمَاهُمْ قَالُواْ مَا أَغْنَى عَنكُمْ جَمْعُكُم وَ مَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ ساكنان اعراف مردانى را كه از نشانيشان مى‏شناسند آواز دهند و گويند: آن خواسته كه گرد آورده بوديد و آن همه سركشى كه داشتيد شما را فايده‏اى نبخشيد. مال، قدرت، دوستان و طرفداران، عامل نجات نيستند. «ما أَغْنى‏ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ» (أعراف، 48) 8 . اُدْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ پروردگارتان را با تضرع و در نهان بخوانيد، زيرا او متجاوزان سركش را دوست ندارد. دعا وقتى مؤثّر است كه خالصانه و همراه با تضرّع باشد. «تَضَرُّعاً وَ خُفْيَه»              دعا نكردن، دعاى بى‏تضرّع و دعاى ريايى، از نمونه‏هاى سركشى و تجاوز است. «الْمُعْتَدِينَ»( أعراف، 55) 9 . أَ وَ عَجِبْتُمْ أَن جَاءَكُم ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُم عَلَى‏ رَجُلٍ مِّنكُم‏ لِيُنذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُواْ وَ لَعَلَّكُم‏ تُرْحَمُونَ آيا از اينكه بر مردى از خودتان از جانب پروردگارتان وحى نازل شده است تا شما را بترساند و پرهيزگارى كنيد و كارى كند كه مورد رحمت قرار گيريد، به شگفت آمده ‏ايد؟ گاهى حجاب معاصرت و هم‏دوره بودن، مانع پذيرش حقّ و منطق صحيح اوست. «أَ وَ عَجِبْتُمْ» قوم نوح مى‏گفتند: چرا او پيامبر باشد و به او وحى برسد و به ما نرسد؟ او كه همانند ماست و با ما تفاوتى ندارد! (أعراف، 63) #تفسیر @salamati1399

🍀🌿🍀🍀🌿🍀 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_نهم  پیام های آسمانی جزء نهم 1.ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكاَنَ السَّيِّئَةِ الحْسَنَةَ حَتَى عَفَواْ وَّ قَالُواْ قَدْ مَسَّ ءَابَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ آن گاه جاى بلا و محنت را به خوشى و خوبى سپرديم، تا شمارشان افزون شد و گفتند: آن پدران ما بودند با سختى و بهروزى. ناگهان آنان را بى ‏خبر فرو گرفتيم. قهر الهى، خبر نمى ‏كند و ناگهان مى ‏رسد. «بَغْتَةً»  ( أعراف،95) 2.وَ مَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ ءَامَنَّا بِايَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبرْا وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ خشم بر ما نمى ‏گيرى، جز آنكه چون نشانه ‏هاى پروردگارمان بر ما آشكار شد به آنها ايمان آورديم. اى پروردگار ما، بر ما شكيبايى ببار و ما را مسلمان بميران. بهترين شيوه در برابر تهديد طاغوت‏ها، دعا و توكّل بر خدا و حفظ ايمان و پايدارى است. «رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ»(أعراف،126) 3.فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِين سرانجام از آنان انتقام گرفته و در دريا غرقشان ساختيم، زيرا آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند. سرنوشت ما و ريشه‏ى ناگوارى‏ها و بلاها، در دست خودماست. «فَأَغْرَقْناهُمْ» ... «بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا»( أعراف،136) 4. قَالَ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَاهًا وَ هُوَ فَضَّلَكُمْ عَلىَ الْعَلَمِينَ گفت: آيا جز اللَّه، برايتان خدايى بجويم، و حال آنكه اوست كه شما را بر جهانيان برترى بخشيد؟ عبادت بايد بر اساس تعقّل و تشكّر باشد. «أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلهاً وَ هُوَ فَضَّلَكُمْ»خدا يافتنى است، نه بافتنى، «أَبْغِيكُمْ» و پرستش غير خدا، با عقل و روحيّه ‏ى سپاسگزارى ناسازگار است.(أعراف،140) 5. وَ الَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِهَا وَ ءَامَنُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ آنان كه مرتكب كارهاى بد شدند، آن گاه توبه كردند و ايمان آوردند، بدانند كه پروردگار تو پس از توبه، آمرزنده و مهربان است. راه توبه هميشه باز است، گرچه پس از مدّت‏ها باشد. «ثُمَّ تابُوا» ( «ثُمَّ» براى گذشت زمان طولانى است) (أعراف،153) 6. فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئينَ و چون از ترك چيزى كه از آن منعشان كرده بودند سرپيچى كردند، گفتيم: بوزينگانى مطرود شويد. نهى از منكر، اگر سبب هدايت ديگران نشود، سبب نجات خود ناهيان مى‏ شود. «أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ» ( أعراف،166) 7. وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِى ءَاتَيْنَاهُ ءَايَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ خبر آن مرد را بر ايشان بخوان كه آيات خويش را به او عطا كرده بوديم و او از آن علم عارى گشت و شيطان در پى‏ اش افتاد و در زمره گمراهان درآمد. انسان هر چه بالا رود، نبايد مغرور شود، چون احتمال سقوط وجود دارد، عاقبتِ كار مهم است. جايگاه هر كس بالاتر، خطرش بيشتر. «فَانْسَلَخَ مِنْها» ( أعراف، 175) 8. أَ يُشْرِكُونَ مَا لَا يَخلُقُ شَيْئًا وَ هُمْ يُخلَقُونَ آيا شريك خدا مى ‏سازند چيزهايى را كه نمى‏ توانند هيچ چيز بيافرينند و خود مخلوق هستند؟ انسان‏ها در تنگناها متعهّد مى ‏شوند، «لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ»، امّا در حال گشايش، بى ‏وفايند. «جَعَلا لَهُ شُرَكاءَ»( أعراف،191) 9.إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّى‏ مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائكَةِ مُرْدِفِين (به ياد آوريد) زمانى كه (در جنگ بدر) از پروردگارتان فريادرسى مى ‏طلبيديد، پس او دعا و خواسته‏ ى شما را اجابت كرد (و فرمود:) من يارى ‏دهنده شما با فرستادن هزار فرشته‏ ى پياپى هستم. خداوند، بدون دعا هم مى ‏تواند عطا كند، ولى دعا، يك راه تربيت الهى است. «إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ»( أنفال، 9) 10. يَأَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، مى‏ دانيد كه نبايد به خدا و پيامبر خيانت كنيد و در امانت خيانت ورزيد. امانت مردم به منزله‏ ى امانت خود ما و خيانت به آن خيانت به خودمان است. «لا تَخُونُوا» (أنفال، 27) #تفسیر @salamati1399

⏺⏹⏺⏹⏺⏹⏺⏹ بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_دهم  پیام های آسمانی جزء دهم 1. بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِين خدا و پيامبرش بيزارند از مشركانى كه با آنها پيمان بسته ‏ايد. وفا به پيمان آرى، تسليم توطئه شدن، هرگز. «بَراءَةٌ» ... «إِلَى الَّذِينَ عاهَدْتُمْ»( توبه، 1) 2 . فَسِيحُواْ فِى الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشهْرٍ وَ اعْلَمُواْ أَنَّكُم ‏غَيْرُ مُعْجِزِى اللَّهِ وَ أَنَّ اللَّهَ مُخزِى الْكَافِرِين پس چهار ماه به شما مهلت داده شد كه در اين سرزمين سير كنيد، و بدانيد كه از خدا نتوانيد گريخت، و اوست كه كافران را رسوا مى ‏سازد. جنگ با اسلام، جنگ با خداست. «غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهٍ»(توبه، 2) 3. اِشْتَرَوْاْ بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِ إِنَّهُم سَاءَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُون آيات خدا را به بهاى اندك فروختند و مردم را از راه خدا باز داشتند و بد كارى كردند. انسان در عمل و گزينش راه، داراى حقّ انتخاب است. «اشْتَرَوْا»در برابر از دست دادن آيات الهى، هر چه به دست آوريم، كم است. «ثَمَناً قَلِيلًا»(توبه، 9) 4. فَإِن تَابُواْ وَ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ فَإِخْوَانُكُمْ فىِ الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُون پس اگر توبه كردند و نماز به جاى آوردند و زكات دادند، برادران دينى شما هستند. ما آيات خدا را براى مردمى كه از دانايى برخوردارند تفصيل مى ‏دهيم. توبه ‏ى واقعى، همراه با عمل است. «تابُوا وَ أَقامُوا ...» (توبه، 11) 5. هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى‏ وَ دِينِ الْحَقِّ‏ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ او كسى است كه پيامبر خود را براى هدايت مردم فرستاد، با دينى درست و بر حق، تا او را بر همه دينها پيروز گرداند، هر چند مشركان را خوش نيايد. حقّ بر باطل پيروز است. «لِيُظْهِرَهُ»(توبه، 33) 6. اِنفِرُواْ خِفَافًا وَ ثِقَالًا وَ جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنفُسِكُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ ذَالِكُمْ خَيرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُون به جنگ برويد خواه بر شما آسان باشد خواه دشوار، و با مال و جان خويش در راه خدا جهاد كنيد. اگر بدانيد خير شما در اين است. ملاك ارزشها، اخلاص است. «فِي سَبِيلِ اللَّهِ»مردم، مصالح واقعى خود را نمى‏دانند. «خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (توبه، 41) 7. عَفَا اللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَى‏ يَتَبَيَّنَ‏ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَ تَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ خدايت عفو كند. چرا به آنان اذن ماندن دادى؟ مى‏بايست آنها كه راست مى‏گفتند آشكار شوند و تو دروغگويان را هم بشناسید. جامعه ‏ى اسلامى بايد چنان صادقانه حركت كند كه منافقان رسوا شوند. «يَتَبَيَّنَ» ... «وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ» ( توبه، 43) 8. قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ بگو: مصيبتى جز آنچه خدا براى ما مقرر كرده است بما نخواهد رسيد. او مولاى ماست و مؤمنان بر خدا توكل كنند. مؤمن، خود را تحت ولايت خدا مى‏داند. «هُوَ مَوْلانا» ( توبه، 51) 9. أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجرِى مِن تَحتِها الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَالِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ خدا برايشان بهشتهايى كه جويها در آن روان است و در آنجا جاويدانند، آماده كرده است. اين است رستگارى بزرگ. پاداش مجاهدان، از پيش آماده شده است. «أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ»(توبه، 89) 10. يَحلِفُونَ لَكُمْ لِتَرضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ براى شما سوگند مى ‏خورند تا شما از آنان راضى شويد. (بدانيد كه شما هم) اگر از آنان راضى شويد، قطعاً خداوند از گروه فاسق، خشنود نخواهد شد.  در پى جلب رضاى الهى باشيم، نه رضاى مردم كه گذشتِ مردم مهمّ نيست، عفو و قهر الهى مهمّ است. «فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَرْضى‏» (توبه، 96) #تفسیر @salamati1399  

🌿🍀🌿🍀🍀🌿 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_یازدهم پیام های آسمانی جزء یازدهم 1. خُذْ مِنْ أَمْوَالِهْم صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِم بِهَا وَ صَلّ‏عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَوتَكَ سَكَنٌ لَهُم وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ از داراييهايشان صدقه بستان تا آنان را پاك و منزه سازى و برايشان دعا كن، زيرا دعاى تو مايه آرامش آنهاست، و خدا شنوا و داناست. نگوییم زكات دادن وظيفه‏اش بوده، ما هم تشكّر كنيم. «خُذْ»، «صَلِّ عَلَيْهِمْ» ( توبه، 103) 2.أَ لَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ آيا هنوز ندانسته‏ اند كه خداست كه توبه بندگانش را مى ‏پذيرد و صدقات را مى‏ستاند، و خداست كه توبه ‏پذير و مهربان است.   چون گيرنده‏ ى صدقات خداست، پس با دلگرمى بدهيم و بهترين جنس را با بهترين شيوه بپردازيم. «أَنَّ اللَّهَ» ... «يَأْخُذُ الصَّدَقاتِ»(توبه، 104) 3 . يَا أَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ كُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، از خدا بترسيد و با راستگويان باشيد. دوستى، همنشينى و همراهى با راستگويان، يكى از عوامل تربيت و جلوگيرىِ انسان از انحراف است. «اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ»(توبه، 119) 4 . لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيم هر آينه پيامبرى از خود شما بر شما مبعوث شد، هر آنچه شما را رنج مى‏دهد بر او گران مى ‏آيد. سخت به شما دلبسته است و با مؤمنان رئوف و مهربان است. از عوامل تأثير كلام در ديگران، خيرخواهى، دلسوزى، مهربانى، بى ‏توقّعى و تواضع است. «عَزِيزٌ عَلَيْهِ»، «حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ»، «رَؤُفٌ رَحِيمٌ»(توبه، 128) 5. إِنَّ فِى اخْتِلَافِ الَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُون درآمد و شد شب و روز و آنچه خدا در آسمانها و زمين آفريده است براى پرهيزگاران عبرتهاست. از كنار پديده‏ ها، به سادگى نگذريم. «ما خَلَقَ اللَّهُ» ... «لَآياتٍ»(یونس، 6) 6. هُنَالِكَ تَبْلُواْ كُلُّ ‏نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَ رُدُّواْ إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ‏ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كاَنُواْ يَفْتَرُون در آنجا هر كس هر چه كرده است پاداشش را خواهد ديد و همه را به سوى خدا مولاى حقيقيشان بازمى‏گردانند و همه آن بتان كه به باطل مى‏پرستيدند نابود مى ‏شوند. قيامت، روز دريافت كارنامه‏ ى آزمون دنيوى است. «تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ»(یونس، 30) 7. أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِين مى ‏گويند كه آن را به دروغ به خدا نسبت مى‏دهد. بگو: اگر راست مى‏گوييد، جز خدا هر كه را كه مى ‏توانيد به يارى بخوانيد و سوره‏اى همانند آن بياوريد. نه تنها كلّ قرآن، بلكه حتّى يك سوره از آن هم معجزه است. «بِسُورَةٍ»(یونس، 38) 8. هُوَ يُحْیِی وَ يُمِيتُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون اوست كه زنده مى ‏كند و مى ‏ميراند و همه به سوى او بازمى ‏گرديد.   حيات و مرگ و سرانجام كار همه به دست خدا و به سوى اوست. «يُحيِي وَ يُمِيتُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ»( یونس، 56) 9. فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَاذَا لَسِحْرٌ مُّبِين و چون حق از نزد ما به سوى ايشان آمد، گفتند كه اين جادويى آشكار است. پيامبران با خداوند رابطه ‏ى مستقيم دارند و معجزات و برنامه ‏هايشان از او سرچشمه مى‏ گيرد. «عِنْدِنا»(یونس، 76) 10. وَ قَالَ مُوسَى‏ يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّسْلِمِين موسى گفت: اى قوم من، اگر به خدا ايمان آورده‏ايد و تسليم فرمان هستيد به او توكل كنيد. ايمان، از توكّل جدا نيست. «إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا»        با توكّل و تسليم بايد مشكلات را پشت سرگذاشت. «تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمِينَ»(یونس، 84) #تفسیر @salamati1399

🍀🌿🍀🌿🍀🌿🍀 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_دوازدهم  پیام های آسمانی جزء دوازدهم 1. إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَئكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِير مگر كسانى كه شكيبايى ورزيدند و كارهاى نيكو كردند، كه آمرزش و مزد بزرگ از آن آنهاست. صبر در برابر حوادثِ تلخ و شيرين زندگى، از بهترين مصاديق عمل صالح است. «صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» (هود، 11) 2. وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَ وَحْيِنَا وَ لَا تُخاطِبْنِى فِى الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ كشتى را زير نظر و الهام ما بساز و در باره اين ستمكاران با من سخن مگوى، كه همه غرقه ‏اند. براى اولياى خدا كار كردن عار نيست. «وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ» (هود، 37) 3. وَ قَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مجَرئهَا وَ مُرْسَئهَا إِنَّ رَبِّى لَغَفُورٌ رَّحِيم گفت: بر آن سوار شويد، كه به نام خدا به راه افتد و به نام خدا بايستد. زيرا پروردگار من، آمرزنده و مهربان است.  شروع هر كار با نام خداوند، رمز توكّل و استمداد و رنگ الهى دادن به آن كار است. «ارْكَبُوا فِيها بِسْمِ اللَّهِ» حركت و توقّف، هر دو بايد با استمداد از خدا باشد. «بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها» (هود، 41) 4 . قَالَ إِنّى أُشهِدُ اللَّهَ وَ اشهَدُواْ أَنّى‏ِ بَرِى‏ءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ مِن دُونِهِ فَكِيدُونِى جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ گفت: «من خدا را گواه مى ‏گيرم، و شاهد باشيد كه من از آنچه جز او شريك وى مى ‏گيريد بيزارم. همگى به حيله ‏گرى بر ضد من برخيزيد و مرا مهلت مدهيد. در برابر خرافات بايد قاطعانه ايستاد. «أَنِّي بَرِي‏ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ» (هود، 54 و 55) 5. وَ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى‏ قَالُواْ سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ به تحقيق رسولان ما براى ابراهيم مژده آوردند. گفتند: سلام. گفت: سلام. و لحظه‏اى بعد گوساله‏ اى بريان حاضر آورد. سخن را بايد با سلام آغاز كرد. «قالُوا سَلاماً»سلام را به نحو بهتر بايد جواب داد. (جمله‏ى «سَلامٌ» جمله‏ى اسميّه است كه دوام و ثبوت آن از جمله‏ى فعليّه‏ى «قالُوا سَلاماً» بيشتر است) (هود، 69) 6 . بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَ مَا أَنَا عَلَيْكُم بحَفِيظٍ اگر ايمان آورده ‏ايد، آنچه خدا باقى مى ‏گذارد برايتان بهتر است. و من نگهبان شما نيستم. رزق اندك ولى حلال و پاك، بهتر از درآمدهاى بسيار، امّا حرام است. «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ» (هود، 86) 7 . ذَالِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْقُرَى‏ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَائمٌ وَ حَصِيدٌ اينها اخبار قريه ‏هايى است كه براى تو حكايت مى‏ كنيم قريه‏ هايى كه بعضى هنوز برپايند و بعضى ويران. داستان‏هاى قرآنى، صادق‏ترين و صحيح‏ترين قصه ‏هاست، زيرا گوينده ‏ى آنها خداست. «نَقُصُّهُ» (هود، 100) 8 . قَالَ يَابُنَىَّ ‏لَا تَقْصُصْ رُءْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِين گفت: اى پسر كوچكم، خوابت را براى برادرانت حكايت مكن، كه تو را حيله ‏اى مى ‏انديشند. زيرا شيطان آدميان را دشمنى آشكار است.  فرزندان را با مهربانى مورد خطاب قرار دهيد. «يا بُنَيَّ» (یوسف، 5) 9 . أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُون فردا او را با ما بفرست تا بگردد و بازى كند و ما نگهدارش هستيم.  تفريح فرزند بايد با اجازه‏ى پدر باشد. «أَرْسِلْهُ» جوان، نيازمند تفريح و ورزش است. «يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ»( یوسف، 12) 10. وَ جَاءُو أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ شب‏ هنگام، گريان نزد پدرشان بازآمدند.  گريه، هميشه نشانه‏ى صداقت نيست. به هر گريه‏اى اطمينان نكنيد. «يَبْكُونَ»( یوسف، 16) #تفسیر @salamati1399

🌿🍀🌿🍀🌿🍀🌿 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_سیزدهم  پیام های آسمانی جزء سیزدهم 1. قَالَ اجْعَلْنِى عَلَى‏ خَزَائنِ الْأَرْضِ إِنّى ‏حَفِيظٌ عَلِيمٌ گفت: مرا بر خزاين اين سرزمين بگمار كه من نگهبانى دانايم. وقتى در كارى مهارت داريد، اعتماد به نفس داشته باشيد و خود را عرضه كنيد. «اجْعَلْنِي عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ»(یوسف، 55) 2. قَالُواْ سَنُراوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَ إِنَّا لَفَاعِلُونَ گفتند: ما او را به اصرار از پدر خواهيم خواست و اين كار را خواهيم كرد. سفر فرزند بايد به اذن پدر و رضايت او باشد. «سَنُراوِدُ عَنْهُ أَباهُ» (یوسف، 61) 3.وَ مَا تَسْئَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ و تو در مقابل پيامبريت از آنها مزدى نمى‏ طلبى و اين كتاب جز اندرزى براى مردم جهان نيست. رسالت پيامبر اسلام، جهانى است. «لِلْعالَمِينَ» (یوسف، 104) 4 . وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكُلِّ ‏قَوْمٍ هَادٍ كافران مى ‏گويند: چرا از جانب پروردگارش معجزه‏ اى بر او نازل نمى ‏شود؟ جز اين نيست كه تو بيم‏ دهنده‏ اى هستى و هر قومى را رهبرى است. در عصر حاضر نيز ما بايد امام يا هادى زنده داشته باشيم. «وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ»(رعد، 7) 5 . سَلَامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرتُم فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّار سلام بر شما به خاطر آن همه شكيبايى كه ورزيده ‏ايد. سراى آخرت چه سرايى نيكوست. سلام كردن به هنگام ورود، شيوه فرشتگان است. «يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ، سَلامٌ عَلَيْكُمْ»به كسانى كه پايدارى و پشتكار دارند احترام بگذاريم. «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ»(رعد، 24) 6 . الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ تَطْمَئنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئنُّ‏ الْقُلُوبُ آنان كه ايمان آورده ‏اند و دلهايشان به ياد خدا آرامش مى ‏يابد. آگاه باشيد كه دلها به ياد خدا آرامش مى ‏يابد. تنها ياد خدا، مايه‏ى آرامش دل مى‏ شود. «بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»(رعد، 28) 7. أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَاءِ آيا نديده‏ اى كه خدا چگونه مثل زد؟ سخن پاك چون درختى پاك است كه ريشه ‏اش در زمين استوار و شاخه‏ هايش در آسمان است. در مثال‏هاى قرآن دقت كنيم. «أَ لَمْ تَرَ»(ابراهیم، 24) 8 . وَ جَعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ براى خدا همتايانى قرار دادند تا مردم را از راه او گمراه سازند. بگو: اكنون بهره‏مند گرديد كه سرانجامتان آتش است. خداوند افرادى را به حال خود رها مى‏كند. «قُلْ تَمَتَّعُوا»(ابراهیم، 30) 9 . وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ ‏اجْعَلْ هَاذَا الْبَلَدَ ءَامِنًا وَ اجْنُبْنِى وَ بَنِىَّ ‏أَن نَّعْبُدَ الْأَصْنَامَ و ابراهيم گفت: اى پروردگار من، اين سرزمين را ايمن گردان و مرا و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار. مراكز عبادت بايد امنيّت داشته باشد. «هَذَا الْبَلَدَ آمِناً»   امنيّت، شرط لازم براى زندگى است. «الْبَلَدَ آمِناً» ( ابراهیم، 35) 10. يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ وَ بَرَزُواْ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ آن روز كه زمين به زمينى جز اين بدل شود و آسمانها به آسمانى ديگر، و همه در پيشگاه خداى واحد قهار حاضر آيند. تمام خلايق براى رسيدگى به عملكردشان دوباره زنده خواهند شد. «بَرَزُوا» ( ابراهیم، 48) #تفسیر @salamati1399

🌿🍀🌿🍀🍀🌿 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_پانزدهم پیام های آسمانی جزء پانزدهم 1. ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كاَنَ عَبْدًا شَكُورًا اى فرزندان مردمى كه با نوح در كشتيشان نشانديم، بدانيد كه او بنده‏اى سپاسگزار بود. در مكتب انبيا بودن و همراهى با آنان، رمز نجات و بقاى انسان است. «ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ»(اسراء، 3) 2.اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَى‏ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا بخوان نامه‏ات را. امروز تو خود براى حساب كشيدن از خود بسنده ‏اى. در قيامت، همه ‏ى مردم قادر به خواندن نامه‏ ى اعمال خود مى ‏شوند. «اقْرَأْ»(اسراء، 14) 3. وَ ءَاتِ ذَا الْقُرْبَى‏ حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ لَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا حق خويشاوند و مسكين و در راه‏مانده را ادا كن و هيچ اسرافكارى مكن. در انفاق، بايد اولويّت‏ها را در نظر گرفت. اوّل والدين، سپس فاميل، بعداً فقرا و ابن السبيل. «آتِ ذَا الْقُرْبى‏» . (اسراء، 26) 4 . قُلْ كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا بگو: سنگ باشيد يا آهن. زنده ساختن مجدّد مردگان، حتّى اگر سنگ و آهن هم شده باشند، بر خدا آسان است. «حِجارَةً أَوْ حَدِيداً أَوْ خَلْقاً» ... (اسراء، 50) 5. وَ مِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا محَّمُودًا پاره ‏اى از شب را به نمازخواندن زنده بدار. اين نافله خاص تو است. باشد كه پروردگارت، تو را به مقامى پسنديده برساند.   نماز شب بر پيامبر اسلام واجب بود. «فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ» آرى مقام رهبرى، مستلزم تكاليف سنگين‏ترى است.  دل شب بهترين زمان براى عبادت است. «وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ»(اسراء، 79) 6 . وَ قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا بگو: حق آمد و باطل نابود شد. حقا كه باطل نابودشدنى بود.   بايد حقّ را به ميدان آورد تا باطل از بين برود. «جاءَ ... زَهَق» (اسراء، 81) 7 . وَ لَا تَقُولَنَّ لِشَاْىْ‏ءٍ إِنّى فَاعِلٌ ذَالِكَ غَدًا هرگز مگوى: فردا چنين مى ‏كنم، در سخن گفتن و تصميم‏ گيرى خدا را فراموش نكنيم. «وَ لا تَقُولَنَّ»(کهف، 23) 8. وَ لَمْ تَكُن لَّهُ فِئَةٌ يَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَ مَا كَانَ مُنتَصِرا جز خدا گروهى كه به ياريش برخيزند نبود و خود قدرت نداشت. عاقبتِ اعتماد به غير خدا، ناكامى است. «لَمْ تَكُنْ لَهُ فِئَةٌ يَنْصُرُونَهُ»( کهف، 43) 9. وَ رَءَا الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّواْ أَنهَّم مُّوَاقِعُوهَا وَ لَمْ يَجِدُواْ عَنْهَا مَصْرِفًا چون مجرمان آتش را ببينند بدانند كه در آن خواهند افتاد و راه رهايى از آن نيست. مجرم در قيامت اميدى به نجات و راه فرار ندارد. «لَمْ يَجِدُوا عَنْها مَصْرِفاً»(کهف، 53) 10.قَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا موسى گفتش: آيا با تو بيايم تا از آنچه به تو آموخته ‏اند به من كمالى بياموزى؟ براى دريافت علم، بايد در مقابل استاد، ادب و تواضع داشت. «هَلْ أَتَّبِعُكَ» (کهف، 66) #تفسیر @salamati1399

🍀🌿🍀🌿🍀🌿 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_شانزدهم پیام های آسمانی جزء شانزدهم 1.وَ يَسْئَلُونَكَ عَن ذِى الْقَرْنَيْنِ‏ قُلْ سَأَتْلُواْ عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا و از تو در باره ذو القرنين مى ‏پرسند. بگو: براى شما از او چيزى مى ‏خوانم. سؤالات بجا و منطقى مردم را بى‏ پاسخ نگذاريم. «سَأَتْلُوا» ( کهف، 83) 2 . ثُمَّ‏ أَتْبَعَ سَبَبًا باز هم راه را پى گرفت. افراد صالح و متعهّد، پيگيرى و پشتكار دارند. «ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً»(کهف، 89) 3. وَ اذْكُرْ فِى الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود. صداقتى ارزش دارد كه جزء خلق و خوى انسان باشد. «كانَ صِدِّيقاً»(مریم، 41) 4 .قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبّى‏ إِنَّهُ كاَنَ بِى حَفِيًّا گفت: تو را سلامت باد. از پروردگارم برايت آمرزش خواهم خواست. زيرا او بر من مهربان است. سعى كنيم آتش خشم ديگران را با سخنان زيبا و آرام‏بخش، خاموش كنيم.«لَأَرْجُمَنَّكَ ... قالَ سَلامٌ عَلَيْكَ» (مریم، 47) 5 . كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ يَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا نه چنين است. به زودى عبادتشان را انكار كنند و به مخالفتشان برخيزند. قيامت نزديك است، آن را باور كنيم. «سَيَكْفُرُونَ»(  مریم، 82) 6 .يَوْمَ نَحشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَانِ وَفْدًا روزى كه پرهيزگاران را نزد خداى رحمان سواره گرد آوريم. كليد بهشت تقواى الهى است. «نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمنِ» (مریم، 85) 7 .وَ أَنَا اخْتَرتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى و من تو را برگزيده‏ ام. پس به آنچه وحى مى ‏شود گوش فرا دار. پيامبران، از جانب خداوند منصوب مى ‏شوند، نه از طرف مردم. «أَنَا اخْتَرْتُكَ» (طه، 13) 8 .وَ مَن يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَئكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى و آنان كه با ايمان نزد او آيند و كارهاى شايسته كنند، صاحب درجاتى بلند باشند. انسان بايد ايمان خود را تا آخر عمر حفظ كند. «يَأْتِهِ مُؤْمِناً»ايمان از عمل صالح جدا نيست. «مُؤْمِناً قَدْ عَمِلَ الصَّالِحاتِ»  ( طه، 75) 9 . وَ إِنّى‏ لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَی هر كس كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند و به راه هدايت بيفتد، مى ‏آمرزمش. مؤمن بودن و مؤمن شدن مهم است، امّا مؤمن ماندن مهم‏تر است. «ثُمَّ اهْتَدى‏»    (طه، 82) 10. قَالَ هُمْ أُوْلَاءِ عَلَى أَثَرِى وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبّ‏ لِتَرضَى‏ گفت: آنها همانهايند كه از پى من روانند. اى پروردگار من، من به سوى تو شتافتم تا خشنود گردى. بالاترين هدف انبيا و مقصد اعلاى آنان، جلب رضايت الهى است. «لِتَرْضى‏»   ( طه، 84) #تفسیر @salamati1399

🌿🍀🌿🍀🌿🍀 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_هفدهم پیام های آسمانی جزء هفدهم 1. اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَ هُمْ فِى غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ روز حساب مردم نزديك شد و آنان هم چنان به غفلت رويگردانند. قيامت و زمان حسابرسى را دور نپنداريم. «اقْتَرَبَ»  (  انبیاء، 1) 2. قَالَ رَبّى‏ يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِى السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ گفت: پروردگار من از هر سخنى در آسمان و زمين آگاه است و او شنوا و داناست. هر چند دشمنان، در توطئه، نجوا و مخفى كارى مى‏ كنند «وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى»، امّا خداوند همه چيز را مى‏ داند و پنهان و آشكار، براى او يكى است. «يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»(انبیاء، 4) 3 . وَ مَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَ مَا كاَنُواْ خَالِدِين آنها را كالبدهايى نكرديم كه به طعام نيازمند نباشند و عمر جاويدان هم نداشتند.  مرگ فراگير است، حتّى پيامبران هم ابدى نيستند. «ما كانُوا خالِدِين» (انبیاء، 8) 4 .وَ جَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحفُوظًا وَ هُمْ عَنْ ءَايَاتِهَا مُعْرِضُونَ و آسمان را سقفى مصون از تعرض كرديم و باز هم از عبرتهاى آن اعراض مى‏ كنند. آفرينش آسمان روى حساب و هدف است. «جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً» (انبیاء، 32) 5. وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ نَافِلَةً وَ كُّلًا جَعَلْنَا صَالِحِين و به او اسحاق و فرزندزاده ‏اى چون يعقوب را بخشيديم. و همه را از شايستگان گردانيديم.  بركت به دست خداست. «بارَكْنا» (انبیاء، 72) 6 .فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَالِكَ نُنجِى الْمُؤْمِنِين دعايش را مستجاب كرديم و او را از اندوه رهانيديم و مؤمنان را اين چنين مى‏ رهانيم. هر كس اين ذكر را با آن حال بگويد نجات مى ‏يابد. «إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا ... كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ»    (انبیاء، 88) 7 .كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهدِيهِ إِلَى‏ عَذَابِ السَّعِير بر شيطان چنين مقرر شده كه هر كس را كه دوستش بدارد گمراه كند و به عذاب آتش سوزانش كشاند. پيروى از شيطان، پذيرفتن ولايت اوست. «وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطانٍ ... مَنْ تَوَلَّاه»  (حج، 4) 8 .وَ هُدُواْ إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُواْ إِلَى‏ صِرِاطِ الحَمِيد آنان به آن سخن پاك و به راه خداوند ستودنى راهنمايى شده‏ اند. بهترين كاميابى، خوش عاقبتى است. «هُدُوا إِلى‏ صِراطِ الْحَمِيدِ»(حج، 24) 9 .مَا قَدَرُواْ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِيز خدا را چنان كه سزاى اوست نشناختند. هر آينه خدا نيرومند و پيروز است. مشركان خدا را قبول داشتند، ولى غير او را نيز مى‏ پرستيدند. (قدردانى صحيح از خداوند، يكتا پرستى است). «ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»  ( حج، 74) 10. يَعْلَمُ مَا بَيْن‏َ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُور خدا از ميان فرشتگان و مردمان رسولانى برمى‏ گزيند. هر آينه خدا شنوا و بيناست. اكنون كه خدا مى‏ داند و همه به سوى او مى ‏رويم، گناه نكنيم. «يَعْلَمُ ... تُرْجَعُ»( حج، 76) #تفسیر @salamati1399

🍀🌿🍀🌿🍀🍀🌿 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_هجدهم پیام های آسمانی جزء هجدهم 1. .الَّذِينَ هُمْ فِى صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ آنان كه در نمازشان خشوع مى‏ ورزند. نماز، در رأس برنامه‏هاى اسلامى است. «فِي صَلاتِهِمْ» ( مومنون، 2) 2. وَ لَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُم‏ سَبْعَ طَرَائقَ وَ مَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِين و بر فراز سرتان هفت آسمان بيافريديم، حال آن كه از اين مخلوق غافل نبوده‏ ايم. خداوند، هم خالق است و هم ناظر. (عالم محضر خداست) «وَ ما كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غافِلِينَ»(مومنون، 17) 3 . قَالَ رَبِّ‏ انصُرْنِى بِمَا كَذَّبُونِ گفت: اى پروردگار من، اكنون كه تكذيبم مى‏ كنند، ياريم كن. تكيه‏ گاه انبيا خداست. «رَبِّ»(مومنون، 39) 4 . أُوْلَئكَ يُسَارِعُونَ فِى الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُون اينان هستند كه به كارهاى نيك مى ‏شتابند و در آن بر يكديگر سبقت مى ‏جويند. ترس از خداوند و قيامت، سبب شتاب در كارهاى خير است. «مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ... أُولئِكَ»سرعت و سبقت در كار خير، يك ارزش است. «يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ» (مومنون، 61) 5 . وَ هُوَ الَّذِى ذَرَأَكُم‏ فِى الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ تُحشَرونَ اوست آن خدايى كه شما را در روى زمين پديد آورد و همه نزد او گرد آورده مى ‏شويد. آفرينش انسان، هدفدار است. «ذَرَأَكُمْ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ» (مومنون، 79) 6. إِنّى‏ جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُواْ أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائزُونَ امروز آنها را به خاطر صبرى كه مى ‏كردند پاداش مى ‏دهم. آنها به مراد خود رسيده‏ اند. پاداش صابران، از طرف خود خداوند است. «إِنِّي جَزَيْتُهُمُ» (صبر در برابر أذيّتها، نيش‏ها و تمسخرها پاداش بزرگى دارد)در قيامت تنها گروه رستگار صابرانند. «أَنَّهُمْ هُمُ الْفائِزُونَ» (مومنون، 111) 7 . يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِين خدا شما را اندرز مى ‏دهد كه اگر از مؤمنان هستيد، بار ديگر گرد چنان كارى مگرديد. پشيمانى كافى نيست، گناه را هم نبايد تكرار كرد. «تَعُودُوا لِمِثْلِهِ»(نور، 17) 8    ... وَ اللَّهُ عَلِيمُ  بِمَا يَفْعَلُون* وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِير و خداوند به آنچه مى‏ كنند داناست. از آن خداست فرمانروايى آسمانها و زمين و بازگشت همگان نزد اوست. خداوند، بر جزئيات كار تمام هستى آگاه است. «عَلِيمٌ بِما يَفْعَلُونَ»     (نور، 42) 9 .  اُنظُرْ كَيْفَ ضَرَبُواْ لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا بنگر كه چگونه برايت داستانها مى‏ آورند. گمراه شده‏ اند و توان راه ‏يافتنشان نيست. بهانه ‏جويى‏ هاى دشمن را با دقّت بنگريد. «اُنْظُرْ»    (فرقان، 9) 10.  لَّهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ خَالِدِينَ كاَنَ عَلَى‏ رَبِّكَ وَعْدًا مَّسْئُولًا جاودانه هر چه بخواهند در آنجا دارند. پروردگار تو مسئول [تحقق‏] اين وعده است. انسان، تنها در بهشت به همه‏ ى آرزوهاى خود مى ‏رسد. «لَهُمْ فِيها ما يَشاؤُنَ»خدا عمل به وعده‏ هاى خود را بر خود لازم كرده است. «عَلى‏ رَبِّكَ وَعْداً مَسْؤُلًا»    (فرقان، 16) #تفسیر @salamati1399

🏴🏴🏴🏴🏴🏴 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_نوزدهم پیام های آسمانی جزء نوزدهم 1 .الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمانِ وَ كانَ يَوْماً عَلَى الْكافِرِينَ عَسِيراً در آن روز، فرمانروايىِ بر حقّ، از آن خداى رحمان است و روزى است كه بر كافران سخت و سنگين است. قيامت روز جلوه‏ى رحمت الهى است. «الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ» ( فرقان، 26) 2 . وَ لَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقّ‏ وَ أَحْسَنَ تَفْسِيرًا هيچ مثَلى براى تو نياورند مگر آن كه پاسخش را به راستى و در نيكوترين بيان بياوريم. سخن بايد منطقى و حقّ باشد. «جِئْناكَ بِالْحَقِّ»گفتار و اعتراض ديگران را با كلام بهتر جواب دهيم. «وَ أَحْسَنَ تَفْسِيراً» (فرقان، 33) 3 . ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا سپس بر گرفتيمش، گرفتنى اندك‏ اندك. گرفتن هيچ چيز براى خدا سخت نيست. «قَبْضاً يَسِيراً»(فرقان، 46) 4 . قُلْ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا بگو: «بر اين [رسالت‏] اجرى از شما طلب نمى‏ كنم، جز اينكه هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پيش‏] گيرد. مزد انبيا اين است كه مردم خدا را بندگى كنند. «إِلى‏ رَبِّهِ سَبِيلًا» (فرقان، 57) 5 . وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَ الَّيْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا و اوست كه شب و روز را براى كسانى كه مى ‏خواهند عبرت گيرند يا شكرگزارى كنند از پى هم قرار داد. شب و روز، نعمتى شايسته‏ى شكر و سپاسگزارى است. «أَرادَ شُكُوراً» (فرقان، 62) 6 .أُوْلَئكَ يُجزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرواْ وَ يُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَ سَلَامًا اينان همان كسانند كه به خاطر صبرى كه تحمل كرده ‏اند غرفه‏ هاى بهشت را پاداش يابند و در آنجا به درود و سلامشان بنوازند. بهشت را به بها دهند، نه بهانه. «يُجْزَوْنَ ... بِما صَبَرُوا»بنده‏ى خدا شدن، به صبر و پشتكار نياز دارد. «بِما صَبَرُوا» (فرقان، 75) 7 . لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ شايد، از اينكه ايمان نمى ‏آورند، خود را هلاك سازى. انبيا براى انجام تكليف خود، بيش از حدّ انتظار تلاش مى‏ كردند. «لَعَلَّكَ باخِعٌ» (شعراء، 3) 8 .رَبّ‏ هَبْ لِى حُكْمًا وَ أَلْحِقْنِى بِالصَّالِحِينَ اى پروردگار من، مرا حكمت بخش و مرا به شايستگان بپيوند. جامعه‏ اى ارزش دارد كه افرادش صالح باشند. «أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»انسان به رفيق خوب محتاج است. «وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»( شعراء، 83) 9 . وَ تَقَلُّبَكَ فِى السَّاجِدِينَ و نماز خواندنت را با ديگر نمازگزاران مى ‏بيند. سجده مهم‏ترين ركن نماز است. «فِي السَّاجِدِينَ» ( شعراء، 219) 10.وَ حُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ‏ وَ الْإنسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُون سپاهيان سليمان از جن و آدمى و پرنده گرد آمدند و آنها به صف مى ‏رفتند. جنّ مى ‏تواند به انسان كمك كند. «مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»ولايت انبيا تنها بر انسان‏ها نيست. «مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ» (نمل، 17) #تفسیر @salamati1399

🏴🏴🏴🏴🏴 بسم_الله_الرحمن_الرحیم خلاصه_تفسیر_جزء_بیستم  پیام های آسمانی جزء بیستم 1. فَتَوَكَّل‏ عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ‏ الْمُبِينِ پس بر خدا توكل كن كه تو همراه با حقيقتى روشن هستى. توکل بر خداوند تنها در مسیر حق معنا دارد، نه در مسیر باطل «فَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقّ‏ الْمُبِينِ» (نمل، 79) 2. قَالَ رَبِّ‏ إِنّى‏ ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ گفت: اى پروردگار من، من به خود ستم كردم، مرا بيامرز. و خدايش بيامرزيد. زيرا آمرزنده و مهربان است.   در دعا، خداوند را با كلمه مباركه‏ى «رب» بخوانيم. «قالَ رَبِّ»  (قصص، 16) 3. فَخَرَجَ مِنْهَا خَائفًا يَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ‏ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ترسان و نگران از شهر بيرون شد. گفت: اى پروردگار من، مرا از ستمكاران رهايى بخش. زندگى أنبياء غالباً با آوارگى و سختى همراه بوده است. «فَخَرَجَ»سعى و همّت خود را به كار بريم، ولى نتيجه را از خداوند بخواهيم. «فَخَرَج» (قصص، 21) 4. قُلْ فَأْتُواْ بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى‏ مِنهْمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ بگو: اگر راست مى‏ گوييد، از جانب خداوند كتابى بياوريد كه از اين دو بهتر راه بنمايد تا من هم از آن پيروى كنم. در گزينش مربّى، دوست و كتاب، هدايت‏بخش بودن، معيار است. «أَهْدى‏ مِنْهُما أَتَّبِعْهُ» (قصص، 49)  5. مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا وَ مَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجزَى الَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ هر كس كه كار نيكى به جاى آرد، بهتر از آن را پاداش يابد و هر كه مرتكب گناهى شود، پس آنان كه مرتكب گناه مى‏ شوند جز به اندازه عملشان مجازات نشوند. كار نيك، مطلوب و پسنديده است، از هر كس و به هر مقدار كه باشد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ» (قصص، 84) 6. وَ مَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنِ الْعَالَمِين هر كه جهاد كند به سود خود كرده است، زيرا خدا از همه جهانيان بى ‏نياز است. خداوند به تلاش ما نياز ندارد. «وَ مَنْ جاهَدَ فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ»خداوند، هم از انسان‏ها بى نياز است و هم از فرشتگان و هم ديگر موجودات «لَغَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ»(عنکبوت، 6) 7. وَ لَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ لَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ و قطعاً خدا كسانى را كه ايمان آورده مى ‏شناسد، و منافقان را (نيز) مى ‏شناسد. مؤمنان واقعى و دروغين را تنها خدا مى‏شناسد. «وَ لَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْمُنافِقِينَ» (عنکبوت، 11) 8. فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قَالَ إِنّى‏ مُهَاجِرٌ إِلَى‏ رَبّى ‏إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ پس لوط به او (ابراهيم) ايمان آورد، و گفت: همانا من به سوى پروردگارم روى آورده‏ام كه او عزيز و حكيم است. گاهى در يك زمان چند پيامبر بوده، ولى امامت و رهبرى بر عهده‏ ى يكى از آنان بوده است. «فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ» (عنکبوت، 26) 9. إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَى‏ءٍ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيم خداى يكتا مى‏ داند كه چه چيزهايى را سواى او به خدايى مى‏خوانند، و اوست پيروزمند و حكيم. به جاى تكيه بر غير خدا كه مانند خانه عنكبوت سست و بى‏ اساس است، به خداوند قوى و شكست‏ ناپذير توكّل كنيم. «وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»  (عنکبوت، 42) 10.  خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقّ‏ إِنَّ فِى ذَالِكَ لاَيَةً لِّلْمُؤْمِنِين خداوند آسمان‏ها و زمين را به حقّ آفريد، همانا در اين آفرينش، براى اهل ايمان نشانه‏ ى قطعى است. آفرينش جهان، هدفدار است «بِالْحَقِّ» نگاه ما به جهان نيز بايد هدفدار باشد.(  عنکبوت، 44) #تفسیر @salamati1399