💢 پدیدارشناسی روزه قسمت چهارم: بداهت زدایی ✅فرض کنید همین الان یکباره با همین مشاعر و سطح آگاهی به دنیا آمدیم در این حالت همه امور برای ما سرشار از شگفتی است و هیچ امری برای ما بدیهی نیست. به همین دلیل در این موضع، در تاریکی بسر می بریم و مدام در ساحت پرسش هستیم. ❇️ تاریک سازی در نقطه مقابل بداهت است. در سیره عملی نیز در ریل عادت سیر می کنیم و همه چیز برای ما بدیهی است. خوردن و آشامیدن و رفع نیازهای جسمانی در زندگی روزمره، جزو اصول بدیهی در طول سال به شمار می رود. اما رمضان در قبال امور این جهانی، تاریک سازی می کند و اعتبار دائمی بودن این اصول را زیر سوال می برد. ✳️عادت شدن و بداهتی که خوردن و آشامیدن بهمراه دارند ما را در زمین زمان و مکان اسیر می کند و مجال پرواز در ملکوت و فرصت غور در اسرار را از ما می ستاند و پرنده خیال را رها می کند تا آنقدر شاخ و شاخه عوض کند تا توحد را که پایه توحید و تعالی است از ما بگیرد. ✳️روزه بطور عام و روزه رمضان بطور خاص، با فرایند تاریک سازی، پرنده خیال را در اختیار عقل قرار می دهد تا برای عقل تلاش کند و مقاصد عقل موید به نور ایمان را محقق کند و عقل هر کجا و به هر سو بخواهد خیال را با خود ببرد و اجازه برهم زدن توحد عقل و دل را از خیال بگیرد و وجود آدمی را از قید پریشانی و غبار کثرت برهاند و در وادی قدس سکنا دهد. ❇️اوج تاریک سازی و بداهت زدایی رمضان، در ساحت عرفانی رخ می دهد؛ با این توضیح که به مدد توفیقات روزه داری رمضان، تاریک سازی از اصول عملی ای چون خوردن و آشامیدن و رفع نیازهای جسمانی به تاریک سازی طبیعت و سپس تاریک سازی ماسوی الله ارتقا می یابد و در آن، به تعبیر عارفان، خلق معقول می شود و حق مشهود. در این حالت، آنچه نیازمند اثبات است پدیده های امکانی است و آنچه بدیهی است حق است. ❇️به همین دلیل، اوج فرایند تاریک سازی و بداهت زدایی رمضان به این مقام می انجامد که خداوند پیش از هر پدیده ای، مشهود همگان است. البته التفات به این مشهودیت فقط برای طیف و طایفه اندکی رخ می دهد؛ طایفه ای که به مدد مجاهدت بطور عام و به برکت روزه بطور خاص، از اسارت دانسته های محدود و زمین گیرکننده رها شده و دست به بداهت زدایی گسترده و نظام مند زدند. عبدالله صلواتی چهارم رمضان ۱۴۴۵ #روزه #پدیدارشناسی_روزه #بداهت_زدایی #عبدالله_صلواتی https://eitaa.com/salavati_hekmatha