💢 یادداشت های روزانه (خودفریبی) ☘گاهی آدمها و سازمانها برای رسیدن به منافع بیشتر دست به فریب می زنند. در زمانی فریب محصول مزاج آدم و ساختار سازمانی است، یعنی حتی اگر منافعی در کار نباشد فریب هست. بدتر از آن، اگر آسیبهایی برای شخص و سازمان مطرح باشد باز هم فریب هست. 🌿معمولا دگرفریبی ریشه در خودفریبی دارد و ما پیش از آنکه دیگران را فریب دهیم خودمان را فریب داده ایم و این فریب علت فریب دیگری می شود. 🌱کلاه گذاشتن سر خود، ماجرای شنیدنی دارد که چطور آدمی که خویش را دوست دارد و منافعش را بنحو‌حداکثری می خواهد دچار خودفریبی می شود؟ این حاکی از آن است که ما در مواضعی، اشراف کامل به خویش و ذهن خویش و نگاهمان و تصمیم ها و انتخاب ها و رفتارهایمان نداریم و به لوازم رفتارها و پیامد نگاه‌هایمان التفات و خودآگاهی نداریم یا آکراسیا توان از ما ربوده و برغم تشخیص درست، راه فریب را در پیش می گیریم. به نظر می رسد در حالتی نیمه هشیار قربانی فریب می شویم. 🪴رفتارها و انتخاب ها و تصمیم های یک فرد یا سازمان در قبال «دیگری» می تواند در زمین خودفریبی بروید؛ زمینی که «دیگری» در آن، به «شی»، به «ابزار»، به «امر موقتی»، به «مزاحم» و ...فروکاست می یابد. 🍃هر نگاه، هر رفتار، هر سیاستگذاری، هر برنامه ریزی، و هر مدیریتی که «دیگری» را به «شی» فروکاست دهد یا با نگاه «شی» انگارانه بنگرد و رفتار کند و سیاست بورزد و برنامه بریزد و مدیریت کند می تواند واجد عارضه «خودفریبی» باشد. عبدالله صلواتی (استاد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران) ۱۴۰۳/۱۱/۸ #یادداشت #خودفریبی #خودفریبیـسازمانی #عبدالله_صلواتی https://eitaa.com/salavati_hekmatha