تفسیر نور (محسن قرائتی) الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا فَالْيَوْمَ نَنْساهُمْ كَما نَسُوا لِقاءَ يَوْمِهِمْ هذا وَ ما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ «51» كسانى كه (در دنيا) دين خويش را به بازى و سرگرمى گرفتند و زندگى دنيوى مغرورشان ساخت، پس همان گونه كه آنان ديدار اين روزشان را فراموش كرده و آيات ما را انكار مى‌كردند، (ما نيز) امروز آنان را به فراموشى مى‌سپاريم. نکته ها «لهو»، به معناى غفلت انسان از كارهاى اساسى است و «لعب» آن است كه انسان هدفى خيالى و غير واقعى داشته باشد. «1» امام رضا عليه السلام فرمود: «نَنْساهُمْ» يعنى آنان را ترك مى‌كنيم، چون آنان قيامت و آمادگى براى آن روز را رها كرده بودند، ما نيز در آن روز آنان را به حال خود رها مى‌كنيم». «2» پیام ها 1- مسخره كردن دين، مغرور شدن به دنيا، فراموشى آخرت و انكار آيات الهى، همه از نشانه‌هاى كافران است. «الْكافِرِينَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا» 2- كفّار، احكام دين را كه جدّى است به بازى مى‌گيرند. «دِينَهُمْ لَهْواً» و در عوض‌ «1». تفسير الميزان. «2». تفسير نورالثقلين‌ جلد 3 - صفحه 76 دنيا كه بازيچه‌اى بيش نيست را جدّى گرفتند. 3- تحقير دين، ذلّت آخرت را به همراه دارد. كسانى كه دين را به بازى مى‌گيرند، در قيامت التماس مى‌كنند. «أَفِيضُوا عَلَيْنا- دِينَهُمْ لَهْواً» 4- زندگى دنيوى فريبنده است. «غَرَّتْهُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا» 5- فريفتگى به دنيا، زمينه‌ى بازى گرفتن دين است. لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ‌ ... 6- كيفر الهى با اعمال ما تناسب دارد. «نَنْساهُمْ كَما نَسُوا» 7- انكار مستمرّ آيات الهى، موجب محروميّت از بهشت و مواهب آن است. «ما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ» 8- فراموش كردن خداوند در دنيا، سبب فراموش شدن انسان در قيامت مى‌شود. «نَنْساهُمْ كَما نَسُوا» چنانكه در جاى ديگر ياد خداوند را مايه‌ى ياد او از انسان مى‌داند. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» «1» 9- انكار مستمرّ وبدون توبه، رمز بدبختى وهلاكت انسان است. كانُوا ... يَجْحَدُونَ‌ «1». بقره، 152. #سوره_اعراف_آیه_پنجاه_یک #تفسیر_سوره_اعراف_آیه_پنجاه_یک ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

🔶برگزیده تفسیر نمونه 🔶 (سوره اعراف _ آیه ۵۱) در این آیه سبب محرومیت آنها را تشریح می‌کند و با ذکر صفات دوزخیان روشن می‌سازد که ● این سرنوشت شوم را خودشان برای خویشتن فراهم ساخته‌اند● نخست می‌گوید: «آنها کسانی هستند که دین و مذهب خود را به سرگرمی و بازی گرفتند» ● (الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً). «و زندگی دنیا آنها را فریب داد و مغرور ساخت» ● (وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا). این امور سبب شد که آنها در🔽 ● لجنزار شهوات فرو روند و همه چیز حتی رستاخیز را به دست فراموشی بسپارند ● و گفتار پیامبران و آیات الهی را انکار کنند، لذا! به دنبال آن اضافه می‌کند: «پس امروز هم ما آنها را فراموش خواهیم کرد همان گونه که آنها لقای چنین روزی را فراموش کردند و همان گونه که آیات ما را انکار نمودند» (فَالْیَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ یَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ). ضمنا از این آیه استفاده می‌شود که نخستین مرحله گمراهی و انحراف آن است که! انسان مسائل سرنوشت ساز خود را جدّی نگیرد و با آنها به عنوان یک سرگرمی و بازیچه رفتار کند. #سوره_اعراف_آیه_پنجاه_یک #تفسیر_سوره_اعراف_آیه_پنجاه_یک ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

امام باقر ( جابربن‌یزید جعفی گفت: از بنی‌امیّه و پیروان آن‌ها به امام سجّاد (شکایت کردم ... امام (که این سخنان را از من شنید ... فرزند خود محمّد را خواست به او فرمود: «پسرم»! او فرمود: «لبیک یا سیّدی»! فرمود: «فردا صبح برو به مسجد پیامبر (نخی را که جبرئیل برای جدّ ما آورده بگیر و آرام تکان بده ... در خدمت آن جناب به مسجد رفتیم... به من فرمود: یک سر نخ را بگیر و کمی راه برو. مبادا آن را حرکت دهی»! من سر نخ را گرفتم و چند قدم رفتم. فرمود: «جابر بایست»! ایستادم. نخ را به آرامی چنان‌که گویی اصلا تکان نمی‌دهد تکان داد. سپس فرمود: «سر نخ را به من بده». سر نخ را دادم و عرض کردم: «چه کردید ای پسر رسول خدا (»؟ فرمود: «وای بر تو! برو بیرون ببین مردم در چه حالی هستند»! من از مسجد خارج شدم. ناگهان صدای همهمه و ولوله زیادی شنیدم که از هرطرف بلند بود. زمین‌لرزه و تکان‌هایی که باعث ریختن و خراب‌شدن تمام خانه‌های مدینه شده و بیشتر از سی‌هزار زن و مرد کشته بود ... سپس با دست اشاره کرد. من ایشان را می‌دیدم، ولی مردم نمی‌دیدند. [دوباره] در مدینه زلزله سبکی شد که مانند اوّل نبود و خانه‌های زیادی خراب شد ... خدمت حضرت زین العابدین (آمدیم. ایشان مشغول نماز بود. منتظر شدیم تا نمازش را تمام کرد. آنگاه رو به ما کرد و فرمود: «محمّد! مردم در چه حالند»؟ جواب داد: «جابر از قدرت خداوند چیزهایی دید که پیوسته در تعجّب و حیرانی بود». امیر آن‌ها از ما خواست تا از شما در خواست کنیم به مسجد بیایید تا مردم جمع شوند و دعا و تضرّع کنند و از خدا بخواهند که آن‌ها را ببخشد. امام (تبسّمی کرد و این آیه را خواند: آن‌ها می‌گویند: «آیا پیامبران شما دلایل روشن برایتان نیاوردند»؟! می‌گویند: «آری»! آن‌ها می‌گویند: «پس هرچه می‌خواهید [خدا را] بخوانید ولی دعای کافران [به‌جایی نمی‌رسد و] جز در ضلالت نیست»!. (غافر/۵۰). [و حتّی] اگر فرشتگان را بر آن‌ها نازل می‌کردیم، و مردگان با آنان سخن می‌گفتند، و همه‌چیز را در برابر آن‌ها جمع می‌نمودیم، هرگز ایمان نمی‌آوردند مگر آنکه خدا بخواهد! ولی بیشتر آن‌ها نمی‌دانند. (انعام/۱۱۱) گفتم: «آقا! تعجّب در این است که نمی‌دانند از کجا دچار چنین بلا شده‌اند». فرمود: «آری». بعد این آیه را خواند: فَالْیَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ یَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ. به‌خدا قسم این آیات ما است و این یکی از آنها است، به خدا این است ولایت ما». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۱۶۴ #سوره_اعراف_آیه_پنجاه_یک #تفسیر_سوره_اعراف_آیه_پنجاه_یک ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج