ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم وَأْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ،وَتَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ،وَأَصْحِبْهُ السَّلَامَةَ،وَأَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ،وَأَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ،وَارْزُقْهُ الشِّدَّةَ،وَ أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ،وَعَلِّمْهُ السِّيَرَ وَالسُّنَنَ،وَ سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ،الْجُرْأَةَ اَعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ،وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ،وَ اجْعَلْ فِكْرَهُ وَ ذِكْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ اِقَامَتَهُ،فِيِكَ وَ لَكَ وحسن نیت را برایش انتخاب کن و سلامت و تندرستی‌اش را عهده‌دار شو و بی‌عیبی و بی‌آفتی را همراهش کن و از ترسیدن نگاهش دار و جرأت را به او الهام کن و نیرومندی را روزی‌اش فرما و او را به پیروزی یاری ده و راه‌ها و روش‌های اسلامی را به او بیاموز و راه شایسته را در داوری کردن به او بنما و ریا را از او برطرف کن و از شهرت و خودنمایی رهایش ساز و اندیشه و ذکر و مسافرت و ماندگاری‌اش را در راه خشنودی خود و برای خود قرار ده. فَإِذَاصَافَّ عَدُوَّكَ وَعَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ،وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ،وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ،وَ لَاتُدِلْهُمْ مِنْهُ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ،وَ قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ،وَ بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ،وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ،وَ بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ پس هرگاه بادشمنان تو ودشمنان خودش رو‌به‌رو شود عددشان را در نظرش اندک نما و مقامشان را در دل او کوچک ساز و او را بر آنان پیروزی ده و دشمنان را بر او پیروز مکن؛و اگر زندگی او را به نیک بختی پایان دادی و شهادت را برایش مقدّر فرمودی بعد از آن باشد که دشمنت رابا کشتن ریشه‌کن سازدوپس از آن باشد که اسارت به دست مسلمانان،آن نابکاران را به رنج و زحمت افکند و به دنبال آن باشد که اطراف و جوانب سرزمین‌های مسلمین ایمنی یابد و پس از آن باشد که دشمنانت به میدان جنگ پشت کرده و شکست‌خورده بازگردند. در فرازهاى ملكوتى و عرشى بالا به دو مسئله بسيار مهم اشارت شده است: 1- جهاد در راه خدا ۲- شهادت در راه خدا بدون شك اگر تمام انسان‌ها در طول تاريخ تسليم بى قيد وشرط فرهنگ حق بودند،و مسأله ظلم و ستم و استعمار و استثمار و زورگوئى و قلدرى در كار نبود،مسأله‌اى تحت عنوان جهاد با دشمن مطرح نمى‌شد. ولى با كمال تأسّف در تمام ادوار،مردمى بودند كه حاضر به تواضع در برابر مقرّرات الهى نبودند، و از طرفى به ديگران زور مى‌گفتند و تجاوز به حقوق آنان مى‌كردند،به اين خاطر مسأله با عظمت جهاد،براى شكستن كبر متكبّر و جلوگيرى از قلدرى و تجاوز،امرى عقلى و فطرى و مشروع است،و اگر سايه با بركت جهاد بر سر انسان نبود كرامت انسانى نابود مى‌شد. و هرج و مرج در حيات بشرى پديد مى‌آمد. اسلام كه خود آيين فطرت و عقل،و مدرسه كرامت و شرافت،و فضاى عدل و عدالت،و دين صلح و سلامت،ومهر و رأفت و عشق به انسان است،تنهاوتنها براى درهم شكستن ظلم و ستم، و به خاك ماليدن دماغ ظالم و ستمكار،و گرفتن حق مظلومان از دست ستمگران و برپا شدن عدل و قسط در تمام پهنه زمين،جهاد را همراه با تمام لوازم و توابعش تجويز نموده است. دررساله«جهادازديدگاه امام على(ع)» مى‌خوانيم:«اسلام مسأله جهاد را به عنوان يك ضرورت و وظيفه در حالى مطرح مى‌كند كه براى خون و حيات انسان ارزش فراوان قائل است،تا آن‌جا كه قتل يك انسان را برابر با كشتار دسته جمعى همه انسان‌ها مى‌شمارد«۱» ﴿أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًابِغَيْرِنَفْسٍ أَوْفَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَاأَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا﴾«۲» هر كس انسانى را جز براى حق،يا بدون آن كه فسادى در زمين كرده باشد،بكشد،چنان است كه همه انسان‌ها را كشته،و هر كس انسانى را از مرگ برهاند و زنده بدارد،گويى همه انسان‌ها را زنده داشته است.  ﴿وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ﴾«۳»و انسانى را كه خدا محترم شمرده جز به حق نكشيد. اسلام پيكار مسلّحانه رادرشرايطى به كار مى‌گيردكه باتأييدفراوان توصيه مى‌كندكه مباداروش‌هاى نابخردانه دشمنان درنحوه استفاده از قانون جهاد،شما رابه تندروى و خشونت بيشتروتجاوز وبى عدالتى منحرف سازد. ﴿وَ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ﴾«۴» ونبايد دشمنى باگروهى شمارابرآن داردكه عدالت نورزيد؛عدالت كنيدكه آن به پرهيزكارى نزديك‌تر است. اسلام،جنگ را تنها در مواردى تجويز مى‌كند كه راههاى صلح شرافتمندانه و مسالمت به كلّى بسته شده باشد. ادامه در پست بعدی #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم ﴿وَإِنْ جَنَحُوالِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَاوَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ«۵»و اگر دشمنان به صلح گرايند،تو هم به صلح گراى،وبر خدا توكّل كن اسلام سوء استفاده از قانون جهاد را براى مقاصد ماجراجوئى وسلطه جوئى ورسيدن به منافع مادّى واستثمارملّت‌هابه شدت محكوم مى‌كند. ﴿وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ﴾«۶» وبه كسى كه نزد شما اظهار اسلام مى‌كند، نگوييد:مؤمن نيستى.براى به دست‌آوردن كالاى بى‌ارزش و ناپايدار زندگى دنياپس نزد خدا غنايم فراوانى است. آيين جهاد در آيين جهاد آمده: مسئوليّت انسان همانا آزادسازى انسان است. 1- آزادى از نادانى ‌ 2- آزادى از آشوب‌ 3- آزادى از سركشى‌ 4- آزادى از بردگى‌ و اين مسئله تنها به يك ملّت يا يك جامعه ختم نمى‌شود، مسلمانان در برابر همه انسان‌ها در هر كجا كه هستند، مسئوليت دارند، آنها وظيفه دارند كه به غدّه‌هاى سرطانى فساد و تباهى يورش برند، نادانى را براندازند، و آشوب را به آرامش بدل كنند، عدالت را به جاى سركشى بنشانند، و توده‌ها را از بندگى فرمانروايان برهانند. اين مسؤليت انسان است، و براى انجام اين مسؤليت تدارك نيرو لازم است. امام على (عليه السلام) مى‌فرمايد: اسْتَعِدُّوا لِلْمَسيرِ الَى عَدُوٍّ فِى جَهادِهِ الْقُرْبَةُ الَى اللَّهِ، وَ دَرْكُ الوَسيلَةِ عِنْدَهُ، حَيارى‌ فِى الْحَقِّ، جُفاةٌ عَنِ الْكِتابِ، نَكِبٌ عَنِ الدّينِ، يَعمَهُونَ فِى الطُّغْيانِ، وَ يَعْكُسُونَ فِى غَمْرَةِ الضَّلالِ، فَاعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ وَ تَوَكَّلُوا عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكيلًا وَ كَفى‌ بِاللّهِ نَصيراً.«۷» براى روياروئى با دشمن آماده شويد، چه جهاد با آنها راهى است براى نزديكى به پروردگار و منزلت يافتن در نزد وى؛ زيرا دشمنان شما در شناخت حق سرگردانند، از كتاب خدا و روش زندگى بى‌خبرند، دين و به همراه آن وظايف فردى و اجتماعى را زير پا گذاشته‌اند، سركشى پيشه كرده‌اند، و در گودال گمراهى به دام افتاده‌اند، براى مقابله با آنان هر آنچه در توان داريد نيرو و جنگ‌افزار فراهم آوريد، و به خداوند توكّل كنيد، كه او بهترين پناه و برترين ياور ماست. پی نوشت ها: (1)- جهاد از ديدگاه امام على (عليه السلام): 13. (2)- مائده (5): 32. (3)- انعام (6): 151. (4)- مائده (5): 8. (5)- انفال (8): 61. (6)- نساء (4): 94. (7)- مصباح البلاغة (مستدرك نهج البلاغه): 1/ 109؛ تاريخ الطبرى: 4/ 67؛ الامامة و السياسة: 1/ 129 #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

اغِرُونَ﴾«17» با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‌آورند، و آنچه را خدا و پيامبرش حرام كرده‌اند، حرام نمى‌شمارند، و دين حق را نمى‌پذيرند، بجنگيد تا با دست خود در حالى كه [نسبت به احكام دولت اسلامى‌] متواضع و فروتن‌اند، جزيه بپردازند. 8- در مواردى كه مسلمين در معرض خطر حمله و تهديدهاى جدّى قرار گرفته باشند كه اگر جلوگيرى نكنند غافلگير خواهند شد: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ﴾«۱۸» اى اهل ايمان!با كافرانى كه هم‌جوار شما هستند،نبرد كنيد؛و آنان بايد درشما سرسختى و شدت يابند؛وبدانيد كه خدا با پرهيزكاران است. ۹- گروه وجبهه‌هاى درگير جنگ باديگران كه مرتكب تجاوز وظلم مى‌شوند،وجنگ افروزان و زورگويانى كه به اتّكا و قدرت بر ملّت‌ها و گروه‌هاى ديگر مى‌تازند،اسلام با اعلان جنگ به متجاوزان زورگو از حق كشورها و ملّت‌ها و گروه‌هائى كه مورد تهاجم و تجاوز قرار گرفته‌انددفاع مى‌كند: ﴿وَ إِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ﴾«۱۹» واگر دو گروه از مؤمنان با يكديگر بجنگند ميان آنها صلح و آشتى برقرار كنيد،و اگر يكى از آن دو گروه بر ديگرى تجاوز كند،با آن گروهى كه تجاوز مى‌كند،بجنگيد تا به حكم خدا باز گردد. پس اگر بازگشت،ميانشان به عدالت و انصاف، صلح و آشتى برقرار كنيد؛و همواره دادگرى را پيشه سازيد كه خدا دادگران را دوست دارد. در آغاز آيه گرچه اعلان جنگ در مورد دو كشور و يا دو ملّت و يا دو گروه مسلمانى كه يكى متجاوز است بيان شده،ولى كلّيت‌ ﴿فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ‌﴾نشانگر عموميّت قانون نسبت به هرگروهى است كه در صحنه جنگ به‌ ديگرى ستم وتجاوز روا مى‌دارد. ۱۰- در مورد تحريكات و توطئه‌ها و زمينه سازى آشوب‌هاى كلّى و اغتشاشات و ايجاد تفرقه و فتنه،كه عاملان آن متجاوز و دشمن در حال جنگ تلقّى شده‌اند،و جهاد تدافعى در مقابل آنان اجتناب‌ناپذير مى‌گردد: ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ ۖ وَصَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا﴾«۲۰» از تو درباره جنگ در ماه حرام مى‌پرسند. بگو: هر جنگى در آن[گناهى‌]بزرگ است،ولى هر نوع بازداشتن[مردم‌]از راه خدا و كفرورزى به او و [بازداشتن مردم از]مسجد الحرام و بيرون راندن اهلش از آن،نزد خدا بزرگ‌تر[از جنگ در ماه حرام‌] است؛و فتنه[شرك و بت‌پرستى‌]از كشتار بزرگ‌تر است.و مشركان همواره با شما مى‌جنگند تا شما را اگر بتوانند از دينتان برگردانند. ادامه در پست بعدی 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

قرآن در اين پيكار ابراز خوشبختى مى‌كند ﴿لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ‌﴾ كه هرگاه نيروهاى من‌ صادقانه عليه اينان به جنگ تدافعى دست بزنند، آنها را مجبور خواهند كرد كه از سلطه‌جوئى و خودكامگى و زير پا گذاشتن تعهّدهاى خود و پايمال كردن حقوق انسان‌ها و سوء استفاده از نيروها و امكانات مردمى در مسير اهداف شوم خود دست بردارند. ۷- مدّعيان پيروى از كتاب‌هاى آسمانى (يهوديان، مسيحيان، زردشتيان) كه نه حاضر به تسليم در برابر منطق و عقلند، و نه حدود و قانون خدا را مراعات مى‌كنند، و على رغم ادّعايشان، خدا و دين حق را گردن نمى‌نهند، و زندگى و همزيستى توأم با تفاهم مسلمين را هم ردّ مى‌كنند، متجاوزانى هستند كه اسلام در برابر آنها به جنگ تدافعى متوسّل مى‌شود تا حداقل، پيمان‌هاى دو جانبه شرافتمندانه‌اى را بپذيرند: ﴿قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ﴾«۱۷» با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‌آورند، و آنچه را خدا و پيامبرش حرام كرده‌اند، حرام نمى‌شمارند، و دين حق را نمى‌پذيرند، بجنگيد تا با دست خود در حالى كه [نسبت به احكام دولت اسلامى‌] متواضع و فروتن‌اند، جزيه بپردازند. ۸- در مواردى كه مسلمين در معرض خطر حمله و تهديدهاى جدّى قرار گرفته باشند كه اگر جلوگيرى نكنند غافلگير خواهند شد: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ﴾«۱۸» اى اهل ايمان!با كافرانى كه هم‌جوار شما هستند،نبرد كنيد؛و آنان بايد درشما سرسختى و شدت يابند؛وبدانيد كه خدا با پرهيزكاران است. ۹- گروه وجبهه‌هاى درگير جنگ باديگران كه مرتكب تجاوز وظلم مى‌شوند،وجنگ افروزان و زورگويانى كه به اتّكا و قدرت بر ملّت‌ها و گروه‌هاى ديگر مى‌تازند،اسلام با اعلان جنگ به متجاوزان زورگو از حق كشورها و ملّت‌ها و گروه‌هائى كه مورد تهاجم و تجاوز قرار گرفته‌انددفاع مى‌كند: ﴿وَ إِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ﴾«۱۹» واگر دو گروه از مؤمنان با يكديگر بجنگند ميان آنها صلح و آشتى برقرار كنيد،و اگر يكى از آن دو گروه بر ديگرى تجاوز كند،با آن گروهى كه تجاوز مى‌كند،بجنگيد تا به حكم خدا باز گردد. پس اگر بازگشت،ميانشان به عدالت و انصاف، صلح و آشتى برقرار كنيد؛و همواره دادگرى را پيشه سازيد كه خدا دادگران را دوست دارد. در آغاز آيه گرچه اعلان جنگ در مورد دو كشور و يا دو ملّت و يا دو گروه مسلمانى كه يكى متجاوز است بيان شده،ولى كلّيت‌ ﴿فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ‌﴾نشانگر عموميّت قانون نسبت به هرگروهى است كه در صحنه جنگ به‌ ديگرى ستم وتجاوز روا مى‌دارد. ۱۰- در مورد تحريكات و توطئه‌ها و زمينه سازى آشوب‌هاى كلّى و اغتشاشات و ايجاد تفرقه و فتنه،كه عاملان آن متجاوز و دشمن در حال جنگ تلقّى شده‌اند،و جهاد تدافعى در مقابل آنان اجتناب‌ناپذير مى‌گردد: ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ ۖ وَصَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا﴾«۲۰» از تو درباره جنگ در ماه حرام مى‌پرسند. بگو: هر جنگى در آن[گناهى‌]بزرگ است،ولى هر نوع بازداشتن[مردم‌]از راه خدا و كفرورزى به او و [بازداشتن مردم از]مسجد الحرام و بيرون راندن اهلش از آن،نزد خدا بزرگ‌تر[از جنگ در ماه حرام‌] است؛و فتنه[شرك و بت‌پرستى‌]از كشتار بزرگ‌تر است.و مشركان همواره با شما مى‌جنگند تا شما را اگر بتوانند از دينتان برگردانند. ادامه دارد... پی نوشت ها: (8)- جهاد از ديدگاه امام على (عليه السلام): 14 (9)- حج (22): 39- 40. (10)- بقره (2): 190. (11)- توبه (9): 5. (12)- توبه (9): 5. (13)- مائده (5): 33. (14)- توبه (9): 13. (15)- نساء (4): 76. (16)- توبه (9): 12. (17)- توبه (9): 29. (18)- توبه (9): 123. (19)- حجرات (49): 9. (20)- بقره (2): 217. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم جهاد تهاجمى در قرآن‌ به جز مواردى كه درزمينه جهادتدافعى بيان شد،اسلام انگيزه‌هاى ديگرى را نيز به عنوان مجوّزمنطقى براى اعلان جهادمى‌شناسدكه ما در اينجابه نام جهادتهاجمى و رهائى بخش،آن را از ديدگاه قرآن مورد بررسى قرار مى‌دهيم. در آغاز بايد به اين نكته توجّه كافى مبذول داشت كه قرآن در همان حال كه جنگ را در مواردى تجويز مى‌كند،شيوه مسلمانان مجاهد و رزمنده و پرهيزكارانى را كه پرچم پيكار رهائى بخش را به دوش مى‌كشند،اينچنين توصيف مى‌كند: ﴿تِلْكَ الدَّارُالْآخِرَةُ نَجْعَلُهَالِلَّذِينَ لَايُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَافَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ﴾«۲۱» آن سراى آخرت رابراى كسانى قرارمى‌دهيم كه درزمين هيچ برترى وتسلّط وهيچ فسادى را نمىخواهندوسرانجام نيك‌براى پرهيزكاران است عوامل جهاد ابتدايى وتهاجمى‌ اهم انگيزه‌هاوعوامل جهاد ابتدايى و تهاجمى از اين قرار است: ۱- آزاد كردن ملّت‌ها و توده‌هاى مردمى كه از شرايط آزاد انديشيدن و آزاد قضاوت كردن و بالأخره انتخاب آزاد نمودن،محرومند و موانع و سدها و دشوارى‌هايى بر اثر سلطه قدرتمندان و دولت مردان در راه درك حقايق و رسيدن به واقعيت‌ها بر سر راهشان قرار گرفته است،و نيزبه منظورهمواركردن راه حقيقت يابى و نفى تحميل‌ها و استضعاف‌هاى فكرى و آماده كردن زمينه رشد آگاهى‌ها و شكوفائى انديشه‌ها. ﴿وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَاتَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انْتَهَوْافَلَا عُدْوَانَ إِلَّاعَلَى الظَّالِمِينَ﴾«۲۲» وبا آنان بجنگيدتافتنه‌اى بر جاى نماند و دين فقط ويژه خدا باشد.پس اگر بازايستندتجاوزى جز بر ضد ستمكاران جايز نيست. ۲- براى رهائى بخشيدن به ملّت‌ها و گروه‌هاى تحت ستم كه خود ياراى گرفتن حق خويش را ندارند.وبه گونه‌اى به استعمار واستثمار كشانده شده وازحقوق خودمحروم گرديده و مستضعف شده‌اند،همان طور كه موسى و هارون براى مبارزه با فرعون كه ملّتش را به استضعاف كشانده بود فرستاده شدند ﴿إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَافِي الْأَرْضِ وجَعَلَ أَهْلَهَاشِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ انه كَان من الْمُفْسِدِينَ«۲۳ همانافرعون برترى‌جويى و سركشى كرد و مردمش راگروه‌گروه ساخت،در حالى كه گروهى از آنان را ناتوان و زبون گرفت، پسرانشان را سر مى‌بريد،و زنانشان را زنده مى‌گذاشت؛بى‌ترديد او از مفسدان بود. ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الوارثین«۲۴» و ما مى‌خواستيم به آنان كه در آن سرزمين به ناتوانى و زبونى گرفته شده بودند، نعمت هاى باارزش دهيم، و آنان را پيشوايان مردم و وارثان گردانيم. ۳- كمك و يارى دادن و همراهى با نهضت‌هاى آزادى‌بخش و مستضعفانى كه در سراسر جهان براى نجات خود در برابر استكبار و ستم جهانى مى‌جنگند. ﴿وَمَالَكُمْ لَاتُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَامِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا﴾«۲۵» شما را چه شده كه در راه خدا ومردان و زنان و كودكان‌ مستضعف نمى‌جنگيد؟آن مستضعفانى كه همواره مى‌گويند:پروردگارا! ما را از اين شهرى كه اهلش ستمكارند،بيرون ببر و از سوى خود،سرپرستى براى ما بگمار و از جانب خود براى ما ياورى قرار ده. نشانه‌هاى مجاهدان در راه خدا در جنگ تدافعى گرچه انگيزه و هدف اصلى، جهاد در راه خداست،ولى بيشتر موارد آن به طورى كه بررسى كرديم مقاصد مادّى از قبيل بيرون راندن دشمن از سرزمين اسلامى و به دست آوردن حقوق از دست رفته و پاسدارى از مال و جان و نگهدارى از حقوق و منافع مادّى مشروع نيز مطرح است. اما در موارد جنگ تهاجمى،جهاد در شكل توحيدى ناب و فقط براى خدا و تنها به خاطر هدف‌هاى معنوى ارائه شده است،حتى آن‌جا كه به يارى مستضعفان مى‌شتابند به دنبال هيچ گونه مقاصد و منافع مادّى براى خود نيستند. اين واقعيّت را كه نشانگر ماهيّت جهاد ابتدايى اسلام و قداست كامل آن چه از نظر هدف و چه از نظر كيفيّت، اجراى آن مى‌باشد مى‌توان با تأمّل در آيات زير به دست آورد: ﴿الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ۗ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ﴾«۲۶» همانان كه اگر آنان را در زمين قدرت و تمكّن دهيم، نماز را برپا مى‌دارند، و زكات مى‌پردازند، ادامه در پست بعدی 👇👇👇👇👇👇 #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم و مردم را به كارهاى پسنديده وا مى‌دارند و از كارهاى زشت بازمى‌دارند؛ و عاقبت همه كارها فقط در اختيار خداست. با اين توصيف هرگز جهاد اسلامى با توسعه‌طلبى و قدرت‌خواهى و سلطه‌جوئى و استعمار و استثمار و جستجوى ثروت و سرزمين‌هاى بيشتر و حكومت جابرانه بر توده‌ها، آنگونه كه مقصد جنگجويان بى تقوا و سياستمداران است، آلوده نخواهد شد. ﴿فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ﴾«۲۷» بايد كسانى كه زندگىِ زودگذرِ دنيا را با سراى جاويدان آخرت مبادله مى‌كنند، در راه خدا بجنگند. بى شك چنين كسانى كه حاضر شده‌اند دنيا و جانشان را به جهان معنويّت بيكران آخرت از دست بدهند، هرگز با مقاصد پست و آرمان‌هاى توسعه‌طلبانه و طمعكارانه آلوده نخواهند شد. ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ﴾«۲۸» مؤمنان فقط كسانى‌اند كه به خدا و پيامبرش ايمان آورده‌اند، آن گاه [در حقّانيّت آنچه به آن ايمان آورده‌اند] شك ننموده و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ اينان [در گفتار و كردار] اهل صدق و راستى‌اند. وقتى مؤمنى كه در راه ايمان به خدا و پيامبرش ترديدى به دل راه نمى‌دهد و آماده تقديم اموالش مى‌شود كه محصول تلاش عمر اوست و جانش را در راه ايمانش تقديم كند، چگونه مى‌تواند جهادش با مقاصد پست بشرى، رنگ غير خدائى به خود بگيرد. ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚيُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖوَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّافِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚوَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ.التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ﴾«۲۹» يقيناً خدا از مؤمنان جان‌ها و اموالشان را به بهاى آن كه بهشت براى آنان باشد خريده؛ همان كسانى كه در راه خدا پيكار مى‌كنند، پس [دشمن را] مى‌كشند و [خود در راه خدا] كشته مى‌شوند [خدا آنان را] بر عهده خود در تورات و انجيل و قرآن [وعده بهشت داده است‌] وعده‌اى حق؛ و چه كسى به عهد و پيمانش از خدا وفادارتر است؟ پس [اى مؤمنان!] به اين داد و ستدى كه انجام داده‌ايد، خوشحال و شاد باشيد؛ و اين است كاميابى بزرگ.* [آن مؤمنان، همان‌] توبه‌كنندگان، عبادت كنندگان، سپاس‌گزاران، روزه‌داران، ركوع كنندگان، سجده‌كنندگان، فرمان‌دهندگان به معروف و بازدارندگان از منكر و پاسداران حدود و مقرّرات خدايند؛ و مؤمنان را [به رحمت و رضوان خدا] مژده ده. امير المؤمنين (عليه السلام) درباره جهاد در راه خدا مى‌فرمايد: فَانَّ الْجَهادَ بابٌ مِنْ ابْوابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ اوْليائِهِ، وَ هُوَ لِباسُ التَّقْوى، وَ دِرْعُ اللَّهِ الْحَصينَةُ، وَ جُنَّتُهُ الْوَثيقَةُ.«۳۰» جهاد درى است از درهاى بهشت كه خدا آن را براى بندگان مخصوص و برگزيده‌اش گشوده است. جهاد پوشش پرهيزكارى، و زره محكم و مقاوم‌ خدائى و سپر قابل اطمينان خداست. پی نوشت ها: (21)- قصص (28): 83. (22)- بقره (2): 193. (23)- قصص (28): 4. (24)- قصص (28): 5. (25)- نساء (4): 75. (26)- حج (22): 41. (27)- نساء (4): 74. (28)- حجرات (49): 15. (29)- توبه (9): 111- 112. (30)- نهج البلاغه: خطبه 27. ادامه دارد.... #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم ارزش جهاد گرى در راه حق‌ آنان كه براى برقرارى توحيد،ودفاع ازفرهنگ پاك حق،وحفظ مرزهاى اسلام،همراه با قصد قربت به جهاد برمى‌خيزنداز چنان ارزشى در پيشگاه حق برخوردارند،كه از اين ارزش جز ذات مقدّس حضرت ربّ احدى واقف و آگاه نيست. ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾«۳۱» يقيناً كسانى كه ايمان آورده،و آنان كه هجرت كرده ودر راه خدا به جهاد برخاستند،به رحمت خدا اميد دارند؛و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. بدون شك كسانى كه خواب رابرخودحرام كرده، درراه خدادل از خانه وآشيانه شسته‌اند و راهى جبهه‌ها گشته‌اند،بركسانى كه از علايق دنيوى نبريده،در خانه‌هاى خويش راحت آرميده‌اند، برترى بسيار دارند. ﴿لَايَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُأُولِي الضَّرَرِوَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۚفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةًوَكُلًّاوَعَدَاللَّهُ الْحُسْنَىٰ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا *دَرَجَاتٍ مِنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا﴾«۳۲» آن گروه ازمؤمنانى كه بدون بيماری در خانه نشستند،با مجاهدانى كه در راه خدا با اموال و جان‌هايشان به جهاد برخاستند،يكسان نيستند. خدا كسانى را كه با اموال و جان‌هايشان جهاد مى‌كنند به مقام و مرتبه‌اى بزرگ بر خانه‌نشينان برترى بخشيده است. و هر يک را وعده پاداش نيك داده،و جهادكنندگان را بر خانه‌نشينانِ بی عذربه پاداشى بزرگ برترى داده است.*به درجات و رتبه‌هايی و آمرزش و رحمتى ويژه از سوى خود؛و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است. مجاهدان در روايات‌ رسول خدا(ص)درباره مجاهدان در راه خدا فرموده:مَثَلُ الْمُجاهِدينَ فِى سَبيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ الْقائِمِ الْقانِتِ لايَزالُ فِى صَوْمِهِ وَصَلاتِهِ حَتّى‌ يَرْجِعَ الى‌ اهْلِهِ.«۳۳» مثل مجاهدان در راه خدا مانندكسى است كه قائم وقانت باشدوهميشه در روزه و نماز، تا وقتى كه به سوى اهلش بازگردد. و نيز فرمود:الْمُجاهِدُونَ فِى سَبيلِ اللَّهِ قُوّادُاهْلِ الْجَنَّةِ.«۳۴» مجاهدان در راه خدا رهبران اهل بهشت‌اند. وفرمود:يَرْفَعُ اللَّهُ الْمُجاهِدَفِى سَبيلِهِ عَلى غَيْرِهِ مِائَةَ دَرَجَةٍ فِى الْجَنَّةِ،مَا بَيْنَ كُلِ‌ دَرَجَتَيْنِ كَما بَيْنَ السَّماءِ وَ الاْرْضِ.«۳۵» خداوند،مجاهددر راهش را بر غير او صد درجه دربهشت رفعت وبلندى بخشدكه فاصله ميان هردودرجه همانند فاصله ميان آسمان وزمين است. ونیزفرمود:انَّ اللَّهَ يَدْفَعُ بِمَنْ يُجاهِدُ عَمَّنْ لايُجاهِدُ.«۳۶» هماناخداوندبلاها را از كسى كه جهاد نمى‌كند به واسطه جهادگر دور مى‌كند. رسول خدا(ص)فرمود: دَعا مُوسى‌ وَامَّنَ هارُونَ(ع)وَ امَّنَتِ الْمَلائِكَةُ، فَقالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ:اسْتَقيما فَقَدْ اجِيبَتْ دَعْوتُكُما.وَمَنْ غَزا فِى سَبيلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ اسْتُجِيبَتْ لَهُ كَما اسْتُجِيبَتْ لَهُما الى يَوْمِ الْقِيامَةِ.«۳۷» موسى(ع)دعا كردوهارون و ملائكه آمين گفتند،پس خداوندعزّوجلّ فرمود:پايدار باشيد، هرآينه دعاى شما راقبول مى‌كنم.وهرآن كس كه در راه خداوند عزّ و جلّ جنگ كنددعاى او قبول مى‌شودهمانطور كه دعاى آن دو تا روز قيامت قبول شد. حضرت صادق(ع)مى‌فرمايد: ثَلاثةٌ دَعْوَتُهُم مُسْتَجابَةٌ،احَدُهُمُ الْغازى فِى سَبيلِ اللَّهِ،فَانْظُرُواكَيْفَ تَخْلُفُونَهُ ....«۳۸» دعاى سه كس پذيرفته مى‌شود،يكى از آنها رزمنده‌اى است كه در راه خدا مى‌جنگد،پس ببينيد چگونه جانشين او مى‌شويد .... رسول خدا(ص)فرمود: انَّ الْغُزاةَ اذاهَمُّوابِالْغَزْوِكَتَبَ اللَّهُ لَهُمْ بَراءَةًمِنَ النّارِ.«۳۹» به درستى كه جنگجويان و رزمندگان وقتى كه قصد جنگ كنند،خداوند براى آنها برائت از آتش مى‌نويسد. و نيز آن حضرت فرمود: وَمَنْ خَرَجَ فِى سَبيلِ اللَّهِ مُجاهِداً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ سَبْعُمِائَةِ الْفِ حَسَنَةٍ،وَيُمْحى عَنْهُ سَبعُمِائَةِ الْفِ سَيِّئَةٍ،وَيُرْفَعُ لَهُ سَبْعُمِائَةِ الْفِ دَرَجَةٍ،وَكانَ فِى ضَمانِ اللَّهِ،بِاىِّ حَتْفٍ ماتَ كانَ شَهيداً،وَانْ رَجَعَ رَجَعَ مَغْفُوراًلَهُ مُسْتَجاباً دُعاؤُهُ.«40» وهركس درراه خدادرحالت جهاد خارج شود، پس براى او به ازاى هر قدمى ۷۰۰هزار حسنه نوشته مى‌شود،و ۷۰۰هزارگناه ازاوپاك مى‌گردد، و ۷۰۰هزار درجه به اورفعت دهند،واودركفالت خداخواهدبود،به هرمرگى كه بميردشهيد خواهد بود؛ ادامه در پست بعدی 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم واگر سالم برگردد در حالتى برمى‌گردد كه گناهان اوبخشيده شده،ودعاهايش مستجاب گرديده است. رسول خدا(ص)فرمود: إِذا خَرَجَ الْغازى مِنْ عَتَبَةِ بابِهِ بَعَثَ اللَّهُ مَلَكاً بِصَحيفَةِ سَيِّئاتِهِ فَطَمَسَ سَيِّئاتِهِ.«۴۱» وقتى كه رزمنده ازدرگاه خانه‌اش خارج شود، خداوندملكى را با صحيفه‌ سيئات و گناهان او ارسال مى‌كند،پس وى گناهان او را مى‌پوشاند و محو مى‌كند. و نيز آن حضرت مى‌فرمايد: فَاذا وَدَّعَهُمْ اهْلُوهُمْ بَكَتْ عَلَيْهِمُ الْحيطانُ وَ البُيُوتُ.«۴۲» و چون خانواده‌هاى رزمندگان به بدرقه ايشان مى‌روند،ديوارها و خانه‌ها بر آنها مى‌گريند. رسول خدا (ص)مى‌فرمايد: انَّ الْغُزاةَ اذا هَمُّوا بِالْغَزْوِ ... وَ يَخْرُجُونَ مِنْ ذُنُوبِهِمْ كَما تَخْرُجُ الْحَيَّةُ مِنْ سِلْخِها.«۴۳» رزمندگان چون عزم جهاد كنند ... و از گناهان خود خارج مى‌شوند همان طورى كه مار از پوستش بيرون مى‌رود. رسول خدا(ص)فرمود: انَّ صَبْرَ الْمُسْلِمِ فِى بَعْضِ مَواطِنِ الْجِهادِ يَوْماً واحِداً خَيْرٌ لَهُ مِنْ عِبادَةِ ارْبَعينَ سَنَةً.«۴۴» به درستى كه صبر يك روز مسلمان در بعضى از ميدان‌هاى جهاد،براى او از عبادت چهل سال بهتر است. حضرت باقر(ع)مى‌فرمايد: وَمامِنْ قَدَمٍ احَبَّ الَى اللَّهِ مِنْ خُطْوَةٍ الى ذِى رَحِمٍ اوْخُطْوَةٍ يُتِمُّ بِهازَحْفاًفِى سَبيلِ اللَّهِ.«۴۵» هيچ گامى در نزد خدا دوست داشتنى‌تر نيست از گامى كه براى ديدار اقوام برداشته شود،و يا گامى كه به وسيله آن جهاد در راه خدا انجام گيرد. امام صادق(ع)ازرسول خدا(ص)روايت مى‌كند: انَّ جَبْرَئِيلَ اخْبَرنِى بِامْرٍ قَرَّتْ بِهِ عَيْنِى،وَ فَرَحَ بِهِ قَلْبِى، قالَ:يا مُحَمَّدُ!مَنْ غَزا غَزْوَةً فِى سَبيلِ اللَّهِ مِنْ امَّتِكَ فَما اصابَتْهُ قَطْرَةٌ مِنَ السّماءِ اوْ صُداعٌ الّا كانَتْ لَهُ شَهادَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ.«۴۶» جبرئيل مرا به مسئله‌اى خبر داد كه چشمانم بدان روشن و قلبم شاد گشت، جبرئيل گفت: اى محمّد! هر كس از امّت تو كه در راه خدا جنگ كند، پس بر او قطره‌اى از آسمان نبارد و يا سردردى نگيرد مگر آن كه براى او در روز قيامت گواهى دهند. حضرت صادق(ع)فرمود: كُلُّ عَيْنٍ ساهِرَةٌ يَوْمَ الْقِيامَةِ الّا ثَلاثَ عُيُونٍ، عَيْنٌ سَهَرَتْ فِى سَبيلِ اللَّهِ، وَ عَيْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللَّهِ، وَ عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ.«۴۷» تمام چشم‌ها در روز قيامت گريان و چون چشمه روانند مگر سه چشم:چشمى كه در راه خدا بيدارى كشد، و چشمى كه از محرّمات خدا بسته شود، و چشمى كه از ترس خدا بگريد. پی نوشت ها: ۳۱- بقره (2):218. ۳۲- نساء (4):95- 96. ۳۳- مستدرك الوسائل:11/ 13، باب 1،حديث 12293،جامع احاديث الشيعه:8/13،حديث 13. ۳۴- مستدرك الوسائل: 11/ 18، باب 1،حديث 12313،بحار الأنوار: 8/ 199، باب 23، حديث 202 ۳۵- مستدرك الوسائل:11/ 18، باب 1،حديث 12313،جامع احاديث الشيعه:13/ 8،حديث 17. ۳۶- مستدرك الوسائل: 11/ 14، باب 1، ذيل حديث 12295، جامع احاديث الشيعه: 13/ 15، حديث 30. ۳۷- مستدرك الوسائل: 11/ 7، باب 1، حديث 12276، الجعفريات: 76، كتاب الجهاد. ۳۸- وسائل الشيعة: 15/ 21، باب 3، حديث 19931؛ تهذيب الأحكام: 6/ 122، باب 54، حديث 7. ۳۹- بحار الأنوار:97/ 12،باب 1، حديث 27؛ مستدرك الوسائل: 11/ 10،باب 1، حديث 12289. ۴۰- وسائل الشيعة: 15/ 18، باب 1، حديث 19927؛ كشف الغطاء: 2/ 283. ۴۱- مستدرك الوسائل: 11/ 13، باب 1، ذيل حديث 12293، جامع احاديث الشيعه: 13/ 8، حديث 13 ۴۲- بحار الأنوار: 97/ 12، باب 1، حديث 27؛ مستدرك الوسائل: 11/ 10، باب 1، حديث 12289. ۴۳- بحار الأنوار: 97/ 12، باب 1، حديث 27؛ مستدرك الوسائل: 11/ 10، باب 1، حديث 12289. ۴۴- مستدرك الوسائل: 11/ 21، باب 1، حديث 12324؛ عوالى اللآلى: 1/ 282، فصل 10، حديث 121. ۴۵- بحار الأنوار: 97/ 14، باب 1، حديث 31؛ الزهد: 76، باب 1، حديث 204. ۴۶- بحار الأنوار: 97/ 8، باب 1، حديث 5؛ تهذيب الأحكام: 6/ 121، باب 54، حديث 1. ۴۷- بحار الأنوار: 97/ 50، باب 5، حديث 32؛ مستدرك الوسائل: 11/ 17، باب 1، حديث 12307 ادامه دارد... #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه فراز چهاردهم و پانزدهم ۲- شهادت در راه خدا امير المؤمنين(ع)از رسول خدا(ص)روايت مى‌فرمايد: فَوْقَ كُلِّ بِرٍّ بِرٌّ حَتّى يُقْتَلَ الرَّجُلُ فِى سَبيلِ اللَّهِ.«۴۸» بالاى هر نيكوكارى،نيكوكارى ديگرى هست،تا آنگاه كه مرد در راه خدا كشته شود.(كه بالاتر از او نيكوكارى نيست). رسول خدا(ص)مى‌فرمايد: فَوَالَّذى نَفْسِى بِيَدِهِ لَوْكانَ الاْنْبِياءُ عَلى طَريقِهِمْ لَتَرَجَّلُوا لَهُمْ مِمّا يَرَوْنَ مِنْ بَهائِهِمْ حَتّى يَأْتُوا عَلى مَوائِدَ مِنَ الْجَوْهَرِ فَيَقْعُدُونَ عَلَيْها.«۴۹» قسم به آن كسى كه جانم به دست اوست،اگر پيامبران در سر راه شهيدان باشند،از جاى خويش به احترام آنها،به خاطر آنچه از عظمتشان مى‌بينند،برمى‌خيزند تا بر مائده‌هائى از گوهر مى‌آيند و بر آن مى‌نشينند. حضرت صادق(ع)از رسول خدا (ص)روايت مى‌كند: اشْرَفُ الْمَوْتِ قَتْلُ الشَّهادَةِ.«۵۰» باشرافت‌ترين مرگ،مرگ شهادت است. امير المؤمنين(ع)فرمود: وَطيبُواعَنْ انْفُسِكُمْ نَفْساً،وَ امْشُواالَى الْمَوْتِ مَشْياً سُجُحاً.«۵۱» و خوشحال باشيد كه روحتان از بدن جدا گردد، و به آسانى به سوى مرگ برويد. ارزش شهيد و شهادت در قرآن‌ قرآن مجيد درباره شهيد مى‌فرمايد: ﴿وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوافِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ﴾«۵۲» وهرگز گمان مبر آنان كه در راه خدا كشته شدند مرده‌اند،بلكه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند.  ﴿وَ لَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ﴾«۵۳» وبه آنان كه درراه خداكشته مى‌شوندمرده نگوييد،بلكه داراى حيات‌اند،ولى شمادرك نمى‌كنيد.  ﴿وَالَّذِينَ قُتِلُوافِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ *سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ *وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ﴾«۵۴» و كسانى كه در راه خدا به شهادت رسيده‌اند، خدا هرگز اعمالشان را باطل و تباه نمى‌كند.* آنان را به زودهدايت مى‌كند و حالشان را اصلاح مى‌نمايد؛*و آنان را در بهشتى كه در دنيا به آنان شناسانده در مى‌آورد. ارزش شهيد و شهادت در روايات‌ رسول خدا(ص)مى‌فرمايد: فَتَكُونُ الطَّعْنَةُ وَالضَّرْبَةُ اهْوَنَ عَلَى الشَّهيدِ مِنْ شُرْبِ الْماءِ الْبارِدِ فِى‌ الْيَوْمِ الصّائِفِ.«۵۵» زخم ناشى از اسلحه و ضربت بر شهيد برايش از نوشيدن آب خنك در روز تابستان آسان‌تر است. و نيز آن حضرت فرمود: وَاذا زالَ الشَّهيدُ مِنْ فَرَسِهِ بِطَعْنَةٍ اوْ بِضَرْبَةٍ لَمْ يَصِلْ الَى الاْرْضِ حَتّى يَبْعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ زَوْجَتَهُ مِنَ الْحُورِ الْعينِ فَتُبَشِّرُهُ بِما اعَدَّ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ مِنَ الْكَرامَةِ.«۵۶» وقتى كه شهيد به سبب زخم و جراحت نيزه و يا به واسطه ضربتى به زمين بيفتد،هنوز به زمين نرسيده كه خداوند زوجه او را از حورالعين نزد او مى‌فرستد،پس او را به آنچه خداوند از كرامت و بزرگى خويش براى او آماده كرده است بشارت مى‌دهد. رسول خدا(ص)فرمود: براى شهيد هفت خصلت از جانب خداست: اوّل: اولين قطره‌اى كه از خونش ريخته شود، تمامى گناهانش بخشيده مى‌شود. دوّم: سرش بر دامان دو زوجه‌اش كه حورالعين هستند واقع مى‌شود و آنها غبار را از صورتش پاك مى‌كنند و به او مى‌گويند: به جاى خوب و وسيعى درآمدى، خوش آمدى، او نيز همان را در پاسخ آن دو مى‌گويد. سوّم: از لباس‌هاى بهشتى بر او مى‌پوشانند. چهارم: نگهبانان بهشت با بوى بسيار خوش به سوى او پيشى مى‌گيرند و هر كدام مى‌خواهند او را با خود ببرند. پنجم: منزل يا منزلت خود را در بهشت مى‌بيند. ششم: به روح او گفته مى‌شود: در هر جاى بهشت كه مى‌خواهى به گردش درآى. هفتم: نظر مى‌كند به «وجه‌اللَّه» كه مايه راحتى براى هر پيامبر و شهيد است. پی نوشت ها: ۴۸-بحار الأنوار:97/ 50،باب 5،حديث 30؛ الخصال:1/ 9،حديث 31. ۴۹-مستدرك الوسائل:11/ 12،باب 1،حديث 12289؛صحيفة الرضا(ع):92، حديث 27. ۵۰-بحار الأنوار:97/ 8، باب 1، حديث 4؛ الأمالى،شيخ صدوق:488،حديث 1. ۵۱-نهج البلاغه:خطبه 65؛غرر الحكم:334، حديث 7707. ۵۲-آل عمران(3):169. ۵۳-بقره (2):154. ۵۴-محمّد(47):4- 6. ۵۵-مستدرك الوسائل:11/ 11،باب1،حديث 12289؛بحار الأنوار:97/ 13، باب 1، حديث 27. ۵۶-مستدرك الوسائل: 11/ 11، باب 1، حديث 12289؛صحيفة الرضا(ع):92، حديث 27. ۵۷-وسائل الشيعة:15/ 16،باب 1،حديث 19920؛عوالى اللآلى:3/ 182،حديث 3. ادامه دارد... #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_بیست_هفتم_فراز_چهاردهم_پانزدهم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج