فراز هشتم (آخرین فراز) و عرفه فی[11] اهله الطاهرین و امته المؤ منین من حسن الشفاعه اجل ما وعدته، یا نافذ العده یا وافی القول یا مبذل السیئات باضعافها من الحسنات انك ذوالفضل العظیم. خدایا، به پیامبر اكرم شفاعتی درباره اهل بیت مكرم او و مؤ منین كرامت بفرما كه برتر از آنچه به پیامبر اكرم وعده داده ای باشد! ای كسی كه عهدش قطعی و به قول وفادار است ! ای كسی كه سیئات را به چندین برابر ثواب تبدیل می سازی، تو دارای فضلی عظیم هستی ! شرح: معرفی پیامبر اكرم به خصوصیت شفاعت یكی از مهم ترین مقامات پیامبر است كه از دو جهت حایز اهمیت می باشد: - تقاضای پیامبر اكرم نزد خدای متعال مورد قبول است، به طوری كه اگر او نسبت به كسی اظهار شفاعت كند، قطعا خدای تعالی خواسته او را رد نكرده و تقاضای ایشان را نسبت به آن شخص مورد اجابت قرار می دهد. - مژده ای به گنهكاران است كه سعی كنند به سوی خدا توبه و بازگشت نمایند تا بدین وسیله، در حریم شفاعت پیامبر راه یابند؛ زیرا تا نتوانند در كنار پیامبر قرار بگیرند و تا سنخیت با مقام پاكیزه او نداشته باشند، مساله ی شفاعت نسبت به آن ها غلط و خارج از واقع است. البته در این جا نكته ای را باید تذكر داد كه بسیار پراهمیت است و آن این كه شفاعت در قیامت، از سنخ شفاعت های دنیایی نیست كه شخص قدرتمندی نسبت به فرد مجرمی وساطت نماید تا او را از چنگال عقوبت نجات داده و به امن و امان برساند، بلكه شفاعت در قیامت، به معنی شفع شدن - یعنی جفت گردیدن - و در كنار هم قرار گرفتن از نظر سنخیت روحی و وجودی است. در نتیجه، شخص باید دارای آن چنان وضعی باشد كه به راستی او را به تابعیت شریعت پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم بشناسند، زیرا بسیاری از مردم در اثر اعمال ناهنجار خود، سنخیت با پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم را از دست داده اند، به طوری كه فقط در نظام آماری مسلمان هستند، ولی در عمل هرگز از اسلام اثری ندارند! البته گاهی شیعیان اهلبیت علیهم السلام مبتلا به بعضی نافرمانی ها می شوند، ولی همراه آن عمل ناهنجار در خود احساس خجلت و انفعال كرده و كمبود و نقیصه و زشتی كردار خود را حس می كنند، به طوری كه خود را شایسته عقوبت می دانند و بسیار نادم و پشیمان می باشند. اینان اگر توبه كنند، قهرا در كنار امام خود قرار می گیرند؛ بر خلاف فرد متجری كه علنا دست به عصیان می زند و بی باكانه بدون هیچ گونه انفعال روحی، جرات در نافرمانی دارد و بنای توبه هم ندارد! چنین كسی هرگز سنخیت با معصومین نداشته و قطعا شفاعت شامل حال او نخواهد شد. البته گاهی از این افراد كارهای بسیار خوب و مهمی سر می زند كه گذشته های ناهنجار آنان را تطهیر می كند (همانند جهاد در راه خدا، شهادت، خدمات شایسته به اسلام و مسلمین ) و آنان را لایق شفاعت می نماید؛ از این رو، در قرآن كریم نیز مكررا سخن از تبدیل سیئات به حسنات آمده است، مانند فاولئك یبدل الله سیئابهم حسنات.سر این مساله، در ندامت و پشیمانی شخص از رفتار و كردار خود بوده است ؛ به این معنا كه او در اثر توبه با انجام كارهای مهم و قابل قبول به حضرت حق رو آورده و گذشته را به وسیله اعمال صالح و شایسته خود جبران نموده است. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_دوم_فراز_هشتم ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج