فراز هفتم اللهم فارفعه بما كدح فیك الی الدرجه العلیا من جنتك حتی لا یساوی فی منزله و لا یكافا فی مرتبه و لا یوازیه لدیك ملك مقرب و لا نبی مرسل. خدایا، مقام پیامبر را با مجاهده های او به جایگاهی آن چنان رفیع از بهشت خود برسان كه احدی در منزله و مقام و رتبه، مساوی با او نباشد و هیچ ملك مقرب و نبی مرسلی همطراز وی قرار نگیرد! شرح: در این فراز، امام معصوم علیه السلام پیامبر اكرم را با جملاتی دعا كرده كه فوق آن دیگر تصور نمی توان كرد. امام تقاضای مقام و منزلتی برای حضرت خاتم صلی الله علیه و آله و سلم از خداوند عالم كرده است كه احدی در آن مقام با او توازی و تساوی نداشته باشد. البته معلوم است كه درخواست امام معصوم، هرگز گزاف و بی حساب نیست و این درخواست، غیر مناسب و بدون زمینه نمی باشد، بلكه خواسته ای معقول و باضابطه است. اصولا گاهی می شود كه بعضی دعاها، درخواست آرزوهای دور و درازی است كه هیچ گونه زمینه قبلی ندارد و كمترین رابطه ای بین آن خواسته و وضعیت درخواست كننده نیست ؛ مثلا كسی كه مقام بسیار بلندی را آرزو می كند، بدون آن كه كمترین قدمی در راه اخلاص و بندگی برداشته باشد؛ یا مرتبه ای دنیایی را طلب می كند و دلش می خواهد كه اولین فرد علمی جهان باشد، ولی كمترین اقدامی برای یادگیری انجام نمی دهد! البته این گونه درخواست ها غیر معقول و نابجاست و امكان وقوع آن نیز در خارج غیرممكن است ؛ ولی اگر درخواست كننده دارای شرایطی باشد كه متناسب با زمینه های وجودی آمال و آرزوهای او باشد، نمی توان از كیفیت خواسته های او، درجه كرامت ها و كمالات و همت فوق العاده او را دریافت كرد و دانست كه به راستی سزاوار این چنین كرامت هایی هست یا خیر؟ زیرا استعداد و آمادگی رسیدن به آن ها در او پیدا و مشهود است. خواسته های امام سجاد علیه السلام نسبت به رسول گرامی اسلام نیز، جملگی درخواست های راستین و سزاوار نبی اكرم صلی الله علیه و آله و سلم می باشد؛ زیرا بلندترین مقام قرب الهی از آن كسی است كه دست به كاری زده كه هرگز در توان احدی از ملائكه و انبیا و مرسلین سلف نبوده است. می دانیم كه هر كار خوب دارای دو جهت بسیار اساسی است: - حسن فعلی ؛ یعنی آن عمل در خارج دارای كیفیتی باشد كه از هر جهت مفید باشد؛ به عبارت دیگر پوشش تربیتی و پرورشی آن در شرایطی باشد كه مرز زمان و مكان خاصی نگنجد و بتواند نسل ها را در لابلای عمود زمان، از نظر مدیریت و هدایت رهبری كند. در این صورت می توان گفت كه مدح و سپاس از چنین اقدام عظیمی، در حد هیچ احدی، جز خدای عالم نیست. - حسن فاعلی ؛ یعنی شخصیت موثر آن چنان باشد كه در انجام عمل، كمترین سود شخصی و منفعت مادی و دنیوی خود را در نظر نداشته باشد و جملگی را فقط به خاطر خدا به جا آورد؛ از آن بالاتر، حتی خود را، عمل خود را و مجاهده و زحمات و تلاش پی گیر خود را از آن خدا دانسته و نه تنها طلب مزد نكند، بلكه كمال امتنان از خدا را نیز داشته باشد كه به او نعمت بندگی و اطاعت كرامت فرموده است. مسلما چنین شخصیتی در خور كرامتی است كه سزاوار احدی از بشریت نمی باشد و تنها كسی را كه می توان در این حد دانست، فقط شخصیت حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم است. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_دوم_فراز_هفتم ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج