ادامه شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه فراز ۵۵و ۵۶ اللَّهُمَّ تَجَاوَزْعَنْ آبَائِنَاوَأُمَّهَاتِنَاوَأَهْلِ دِينِنَاجَمِيعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَمَنْ غَبَرَإِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ. خدایا!از همه پدران ومادران واهل دینمان بگذر؛چه آنان که درگذشته‌اند وچه آن‌هاکه تا روز قیامت خواهند آمد. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍنَبِيِّنَاوَآلِهِ كَمَاصَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ،وَصَلِّ عَلَيْهِ وَآلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ،وَصَلِّ عَلَيْهِ وَآلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ،وَأَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ يَارَبَّ الْعَالَمِينَ،صَلَاةً تَبْلُغُنَابَرَكَتُهَا،وَيَنَالُنَا نَفْعُهَا،وَيُسْتَجَابُ لَهَادُعَاؤُنَا،إِنَّكَ أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ،وَأَكْفَى مَنْ تُوُكِّلَ عَلَيْهِ،وَأَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ،وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ . خدایا!برمحمدپیامبرماو آلش درود فرست؛ همانگونه که برفرشتگان مقربت درود فرستادی؛وبر او و آلش درود فرست؛ همانگونه که برپیامبران مرسلت درود فرستادی؛و براو و آلش درود فرست؛ همانگونه که بربندگان شایسته‌ات درود فرستادی وبرتر وبهتر از آن را؛ای پروردگار جهانیان،درودی که برکتش به مارسد و سودش نصیب ماشود و به خاطر آن دعایمان مستجاب گردد.توبزرگوارترین کسی هستی که به او روی آورده شده و بی‌نیازکننده‌ترین کسی هستی که به او اعتماد شده وبخشنده‌ترین کسی هستی که از احسانش درخواست شده؛ و تو برهر کاری توانایی. آمرزش براى آباء و اجداد و مؤمنان‌ مرتبه بندگان صالح به اعتبار مرتبه عبوديت و بندگى،نزدخداوندمتعال متفاوت است؛زيرا هر بنده‌اى ازبندگان درستكار به اعتبار مقام يا اسمى كه در او غلبه ظهورى داردمرتبه ويژه‌اى پيدا مى‌كند.مادر نمازبعد ازسلام بر نبى مكرم اسلام(صلى الله عليه و آله)منزلت آنان را با خطاب مخصوص‌«السَّلامُ عليناوعلى عِبادِ اللّهِ الصَّالِحينَ»بيان مى‌كنيم.اگرچه درخطاب عباد،به ويژگى وصلاحيت آنان اشاره داردو خود راهم در شمارآنان مى‌داندولكن مقصود مقامى است كه دركائنات وعرش الهى به آنان اختصاص داده‌اند،به ويژه كسانى كه در مراتب ايمان واسلام و تقوا حقوق دينى برترى دارند. بسيارى ازنياكان وپيشگامان حقيقى و حقوقى كه درعصرهاى پيشين مى‌زيسته‌اند؛وبه گردن همه نسل‌هاى جديدحق حيات وسرافرازى دارند؛ودرطلب مغفرت وعفو اهل استحقاق هستند.محبت وپيوند رشته‌هاى دوستى بين دونسل گذشته وآينده درتحكيم مبانى اعتقادى و اخلاقى مؤثر است. اميرالمؤمنين(عليه السلام)درحكمت‌هاى خويش مى‌فرمايد: مَوَدَّةُ الْآباءِقَرابَةٌ بَيْنَ الْابْناءِوَالْقَرَابَةُ الَى الْمَوَدَّةِ احْوَجُ مِنَ الْمَوَدَّةِ الَى الْقَرابَةِ.«1» دوستى پدران،خويشاوندى بين فرزندان است، وخويشاوندى به دوستى محتاج‌تر ازدوستى به خويشاوندى است. ونيز مى‌فرمايد: أَبْلَغُ الْعِظاتِ النَّظَرُإِلَى مَصارِعِ الْأَمْواتِ وَ الْاعْتِبارُبِمَصائِرِالْآباءِ وَالْأُمَّهاتِ.«2» رساترين پندهانگاه كردن به آرامگاه مردگان و عبرت گرفتن ازسرنوشت پدران و مادران است در روايت آمده است: امام موسى بن جعفر(عليه السلام)به مرد زشت‌رويى از اهالى عراق برخورد كرد و به او سلام كرد و در كنارش نشست و مدتى طولانى با وى گفتگو كرد.وسپس فرمود:اگر برايت مشكلى يا حاجتى پيش آيد حاضرم آن را برآورده سازم. شخص ديگرى گفت:يابن رسول اللّه(صلى الله عليه و آله)! نزداين مرد مى‌نشينى و سپس از نيازهايش مى‌پرسى،در صورتى كه او به شما نيازمندتر است،حضرت فرمود: او بنده‌اى از بندگان خداست و به حكم كتاب خدا با ما برادر است و درسرزمين خدا به سر مى‌برد.ما و او را،از بهترين پدران يعنى آدم (عليه السلام)وبرترين اديان يعنى اسلام به هم پيوند داده استوشايد روزى زمانه ما را در كارى نيازمند او كند و آنگاه ما را ببيند كه ديروز بر او بزرگى فروختيم و امروز در برابرش فروتنى مى‌كنيم ...«3» پيشگامان درنيكى‌ها و پيشينيان دراعمال صالح نبايدفراموش شوند؛زيرا مقام معنوى آنان بالاترازكاميابى مادى آنهاست،به ويژه سبقت آنان درايمان وجهاد و انفاق در راه خدا،براى تقرب به پروردگار بوده است و خداوندمتعال هم درتجليل از آنان فرموده است: ﴿وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ *أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ * فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾«4» وپيشى گيرندگان[به اعمال نيك‌]كه پيشى گيرندگان[به رحمت و آمرزش‌] اند،*اينان مقربان‌اند،*در بهشت‌هاى پرنعمت‌اند. منظور از قرب در آيه، قرب منزلتى است نه مكانى؛ و تقرّب به خداوند با ادّعا حاصل نمى‌شود؛ روش و دليل دارد. ادامه👇 #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_چهل_پنجم_فراز_پنجاه_پنجم_ششم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

يهوديان مى‌گفتند:مامقربان درگاه خدا هستيم ولى خداوند درپاسخ آنان مقربان را كسانى مى‌داند كه دركمالات و ارزش‌هاى دينى پيش قدم باشند.آنانى كه درشرايط سخت وگرفتارى براى تعالى اسلام ايستادگى مى‌نمودندوهمه تلخى‌ها را به جان مى‌خريدند تا نورحق بر دلهاى مردم تابيده شود. وخداوند هم دربرابر حق‌شناسى وقدردانى از آنان،بالاتر از غفران و بهشت؛درجه ومدال افتخار مقربان و رضايت خويش رابه آنان عطا فرموده است: ﴿وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَاأَبَدًا ۚذَٰلِكَ الْفَوْزُالْعَظِيمُ﴾«5» پيشگامان نخستين ازمهاجران و انصار و كسانى كه به نيكى ودرستى از آنان پيروى كردند،خدا از ايشان خشنود است وآنان هم از خدا راضى هستند؛براى ايشان بهشت‌هايى آماده كرده كه از زير[درختان]آن نهرهاجارى است،در آنجا براى ابد جاودانه‌اند؛اين است كاميابى بزرگ. ازمصاديق بارز«سابقون» مى‌توان به موارد ذيل اشاره كرد: انبيا و اولياى الهى به ويژه رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) و امير المؤمنين (عليه السلام) و فاطمه زهرا عليها السلام و اهل بيت وانصار و مهاجرين و تابعين و مؤمنان و شهيدان و پدران و مادران صالحى كه براى هدايت و ديانت بسيار كوشا و جانفشانى كردند و جان عزيزشان را در راه هدف الهى به حق سپردند. و همه مسلمانان و نسل‌هاى بعد در قرون اخير، مديون پايدارى و همّت بلند آن بزرگواران هستند؛ زيرا آنان راه شناخت خدا و سعادت و راهيابى به بهشت را به ما نشان دادند. ابن عباس مى‌گويد: از تفسير كلام خدا كه فرمود: ﴿وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ * فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ‌﴾ از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) پرسيدم، فرمود: جبرئيل به من گفته است: اينان على و شيعيان اويند، آنانند كه به بهشت پيشى گيرند به خاطر كرامتى كه خداوند به آنان نموده و مقرّبان درگاه خداوند مى‌باشند.«6» مكتب كامل و شايسته: مكتبى است كه براى پيروان و نسل آينده خود نيز طرح كمال و رشد داشته باشد و دعاى خير و استغفار براى گذشتگان، وظيفه آيندگان باشد. سابقه در ايمان ارزش محسوب مى‌شود و برادرى واقعى در پرتو ايمان است و رحمت و رأفت حق پشتوانه قبول دعاهاست. همانطور كه خداوند درباره مسلمان صدر اسلام مى‌فرمايد: ﴿وَ الَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴾«7» و نيز كسانى كه بعد از آنان [انصار و مهاجرين‌] آمدند در حالى كه مى‌گويند: پروردگارا! ما و برادرانمان را كه به ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز، و در دل‌هايمان نسبت به مؤمنان، خيانت و كينه قرار مده.پروردگارا! به حقيقت تو رؤوف و مهربانى. خودسازى فردى و اجتماعى بدون استمرار از خداوند ممكن نمى‌شود، بلكه بايد به سراغ ريشه گناهانى همچون حسادت و كينه رفت و با دعاى خير و طلب آمرزش، كينه‌ها را از دل دور كنيم، تا همدلى و محبّت در دل‌هاى همه انسان‌ها موج بزند. پی نوشت ها: (1)- نهج البلاغه: حكمت 308. (2)- غرر الحكم: 162، حديث 3131. (3)- بحار الأنوار: 75/ 325، باب 25، ذيل حديث 3؛ تحف العقول: 413. (4)- واقعه (56): 10- 12. (5)- توبه (9): 100. (6)- بحار الأنوار: 35/ 332، باب 12، حديث 1؛ كشف الغمّة: 1/ 306. (7)- حشر (59): 10. ادامه دارد... #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_چهل_پنجم_فراز_پنجاه_پنجم_ششم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

ادامه شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه فراز ۵۵ و ۵۶ ازجمله حقوقى كه سيد ساجدان و زينت عابدان امام سجاد(ع)درباره بزرگان مى‌فرمايد: وَحَقُّ الْكَبِيرِ تَوْقِيرُهُ لِسِنِّهِ وَإِجْلالُهُ لِتَقَدُّمِهِ فِى الْاسْلامِ قَبْلَكَ وَتَرْكُ مُقابَلَتِهِ عِنْدَالْخِصامِ وَ لاتَسْبِقْهُ إِلى‌ طَرِيقٍ وَلاتَتَقَدَّمْهُ وَلاتَسْتَجْهِلْهُ وَ إنْ جَهِلَ عَلَيْكَ احْتَمَلْتَهُ وَاكْرَمْتَهُ لِحَقِّ الْإسْلامِ وَحُرْمَتِهِ.«8» حق بزرگتر اين است كه او را به خاطر سنش احترام كرده وبه خاطر سبقت او بر تو،در اسلام او را بزرگ شمارى و درمقام ستيزه جويى او؛رويارويى با او نكنى و درهيچ راهى بر او سبقت نجويى و او را به نادانى نگيرى و اگر او اقدام به جهالت با تو كرد،او را تحمل نمايى و به خاطر حق بزرگى دراسلام و احترام آن، او را عزيز و گرامى دارى. سپس حضرت در ادامه حقوق اهل دين و شريعت را كه در پناه قرآن ورسالت پيامبر گرامى اسلام(ص)هستند برمى‌شمرد و مى‌فرمايد: وَحَقُّ أَهْلِ مِلَّتِكَ إِضْمارُالسَّلامَةِ لَهُمْ وَالرَّحْمَةُ لَهُمْ وَالرِّفْقُ بِمُسِيئِهِمْ وَتَأَلُّفُهُمْ وَاسْتِصلاحُهُم وَ شُكْرُمُحْسِنِهِمْ وَكَفُّ الْأَذى عَنْهُمْ وَتُحِبُّ لَهُمْ ما تُحِبُّ لِنَفْسِكَ وَتَكْرَهُ لَهُمْ ماتَكْرَهُ لِنَفْسِكَ وَ أَنْ تَكُونَ شُيُوخُهُمْ بِمَنْزِلَةِ أَبيكَ وَشَبابُهُمْ بِمَنْزِلَةِ إِخْوَتِكَ وَعَجائِزُهُمْ بِمَنْزِلَةِ أُمِّكَ وَالصِّغارُ بِمَنْزِلَةِ أَوْلادِكَ.«9» وحق همكيشان تو اين است كه درنهان خانه دل،خواستار سلامت آنان بوده ونسبت به آنان دلسوز باشى و بابدانشان مدارا كرده،و با آنان انس و الفت برقرار كرده وخواستار اصلاحشان باشى،و نيكوكارشان راسپاسگزار بوده ودست آزار خويش از آنان باز دارى و براى آنان دوست بدارى آنچه براى خود دوست مى‌دارى؛وبرايشان ناپسند شمارى آنچه براى خود نمى‌پسندى وبايد كه پيرمردان آنان برايت به منزله پدر وجوانانشان به منزله برادر و پيرزنان آنان به جاى مادرت وكوچكان به مانند فرزندانت باشند. همه درجامعه اسلامى داراى حقوق فردى و اجتماعى هستند واسلام در ميان آنها پيوند همكيشى ايجادكرده است و در دل ارتباط و محبت ودوستى به خاطر خدا مى‌كنند وهيچ هدفى آنان را از تلاش وسير به سوى خدا باز نمى‌دارد. ازفرازهاى دعاى حضرت چنين برداشت مى‌شود؛توجه و عنايت به گذشتگان از پدر و مادران وبزرگان دينى،انسان را از دايره ذهن كوچك وشخصيت محدود بيرون كشيده و او را به گذشته وآينده‌اش پيوند مى‌زند.تجربه نياكان وخاطرات زندگى آنان،ره توشه آيندگان مى‌شود. ازسوى ديگر اين ديد گسترده،پرده از نياز انسان به دعاى ديگران بر مى‌داردكه در دل خودهر چه را ديگران براى خودمى‌خواهند و زمينه‌هاى سعادت را براى خويش فراهم كرده‌اندبراى او نيز بسازند،تا با عبور از او نسل بعد هم بهره‌مند گردد. از اين روطلب عفو ومغفرت براى آنان ودعا براى شادى روح آنان،در تداوم نظارت و عنايت آنان در عالم ارواح برزندگان وتوفيق يافتن در راه حق،مؤثر است. با درودپيوسته برمقام رسالت و اهل بيت نبوت وبزرگوارانى كه ما را باياد دادن آموزه‌هاى دينى وفراخواندن به رفتار و كردار نيك ونظام تربيتى به حق رهنمون شدند و در انسان انگيزه بيشترى براى تكامل و رسيدن به كمالات معنوى برتر،پديد آوردند. حضرت على(ع)دررابطه بافضائل آل محمد (ص)وكرامت اهل بيت (عليهم السلام) چنين مى‌فرمايد: هُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ وَمَوْتُ الْجَهْلِ.يُخْبِرُكُمْ حِلْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَظاهِرُهُمْ عَنْ باطِنِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ حِكَمِ مَنْطِقِهِمْ.لايُخالِفُونَ الْحَقَّ وَ لايَخْتَلِفُونَ فِيهِ. هُمْ دَعائِمُ الْإِسْلامِ وَوَلائِجُ الْاعْتِصامِ بِهِمْ عادَ الْحَقُّ فى نِصابِهِ وَانْزاحَ الْباطِلُ عَنْ مُقامِهِ وَ انْقَطَعَ لِسانُهُ عَنْ مَنْبِتِهِ.عَقَلُوا الدّينَ عَقْلَ وِعايَةٍ ورِعايَةٍ،لاعَقْلَ سَماعٍ وَرِوايَةٍ.فَانَّ رُواةَ الْعِلْمِ كَثيرٌوَرُعاتَهُ قَليلٌ.«10» اينان حيات دانش ومرگ جهلند.بردبارى آنان ازدانششان،و آشكارشان از نهانشان،و سكوتشان ازحكمت گفتارشان شما را خبر مى‌دهد.باحق مخالفت نمى‌ورزند ودر آن اختلاف نمى‌نمايند.ستون‌هاى اسلام،و پناهگاه مردمند.حق به آنان به جاى اصليش بازگشت،وباطل ازجايگاهش دور شد،و زبانش از ريشه قطع گرديد.دين راهمراه با فراگيرى و عمل درك كردند نه فقط از راه شنيدن و روايت كردن؛زيرا راويان دانش فراونند،وعمل كنندگان به حق اندك. صبر برمسائل ومشكلات اجر و مزد بالايى دارد.درهمه امور بزرگان حقيقى،بارى را به دوش مى‌گيرند و تا پاى جان بر آن مى‌ايستند، تانورحق وحقيقت برهرجا بتابدالبته كسانى كه خدارا به عنوان معبودخود مى‌پذيرند بايد ايستادگى كنندتا بركات وثمرات آن را ببينند. ادامه...👇 #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_چهل_پنجم_فراز_پنجاه_پنجم_ششم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

قرآن درباره صابران وجويندگان راه مستقيم مى‌فرمايد: ﴿إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ﴾«11» بى‌ترديد كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست؛ سپس [در ميدان عمل بر اين حقيقت‌] استقامت ورزيدند، فرشتگان بر آنان نازل مى‌شوند [و مى‌گويند:] مترسيد و اندوهگين نباشيد و شما را به بهشتى كه وعده مى‌دادند، بشارت باد. آنچه ايمان را بارور مى‌كند و به نتيجه مى‌رساند، مقاومت است وگرنه چه بسيار مؤمنانى كه براى اسلام هم زحمت كشيده‌اند ولى بد عاقبت شدند. استقامت در كنار ايمان ارزشمند و مفيد است. انسان در اثر ايمان و اميدى كه به هدف دارد مقاومت مى‌ورزد و فرشتگان را به خود جلب مى‌كند؛ در نتيجه ترس و اندوه نسبت به گذشته از او برطرف مى‌شود. بالاترين هديه آسمانى كه فرشتگان براى مؤمنان مقام مى‌آورند؛ آرامش روحى و روانى است. سپس امنيّت اجتماعى در پى خواهد داشت. اگر مقاومت رسول گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله) در راه دين و ايستادگى ائمه اطهار (عليهم السلام) به خاطر پاسدارى از كيان دين و استقامت مبارزان و انقلابيون در راه جهاد با دشمنان و كافران نبود؛ تاكنون بويى از شريعت هم به مشام نسل نو نمى‌رسيد و شناختى از اصول دين پيدا نمى‌كردند. اگر در بين جوانان ارتباط و احترام بزرگان بر اساس سيره پسنديده اسلامى باشد، بسيارى از مشكلات آنان برطرف مى‌شود و خداوند متعال عنايت ويژه‌اى به اين آداب دارد. احترام بزرگان و پيرمردان در روايات‌ پيامبر گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله) درباره احترام به بزرگان و ريش سفيدان مى‌فرمايد: مَنْ وَقَّرَ ذا شَيْبَةٍ فِى الْإِسْلامِ آمَنَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ الْقِيامَةِ.«12» هر كه پير مسلمانى را تكريم و احترام نمايد، خداوند او را از ترس روز قيامت ايمنى دهد. و نيز فرمود: مِنْ إِجْلالِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ إِجْلالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ.«13» از والا شمردن خداى عزيز و بلند مرتبه؛ احترام موى سپيد مسلمان است. و نيز مى‌فرمايد: الشَّيْخُ فى‌ أَهْلِهِ كَالنَّبِىُّ فى‌ أُمَّتِهِ.«14» پيرمرد در خاندانش همچون پيامبر در امّتش است. در روايت أنس آمده است: پيرمردى به حضور رسول خدا (صلى الله عليه و آله) شرفياب شد. كسانى كه در محضر آن حضرت بودند رعايت احترامش را ننمودند. و در جا دادن كندى نشان دادند. پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) از اين رفتار برخلاف ادب، ناراحت شد و به آنان فرمود: كسى كه به خردسالان ما ترحّم نكند و پيران ما را تكريم ننمايد، از ما نيست.«15» يعنى وابستگى و رابطه‌اى بين ما و او ايجاد نشده است، چه رسد به اينكه مورد آمرزش و شفاعت قرار گيرد. پی نوشت ها: (8)- بحار الأنوار: 71/ 9، باب 1، حديث 1، باب جوامع الحقوق؛ تحف العقول: 270. (9)- بحار الأنوار: 71/ 9، باب 1، حديث 1، باب جوامع الحقوق؛ تحف العقول: 270. (10)- نهج البلاغه: خطبه 239. (11)- فصّلت (41): 30. (12)- كافى: 2/ 658، حديث 3؛ بحار الأنوار: 7/ 302، باب 15، حديث 53. (13)- كافى: 2/ 658، حديث 6؛ بحار الأنوار: 72/ 138، باب 53، حديث 2. (14)- بحار الأنوار: 72/ 137، باب 52، حديث 4؛ روضة الواعظين: 2/ 476. (15)- مجموعة ورام: 1/ 34؛ بحار الأنوار: 72/ 137، باب 52، ذيل حديث 4؛ جامع الأخبار: 92. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_چهل_پنجم_فراز_پنجاه_پنجم_ششم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج