همین الان: خسته اما شاکر... #زندگی_واقعی

أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ماهیگیری و خوردن جانوران حلال‌گوشتِ دریایی، برای شما حاجیانِ مُحرم و هم‌کاروانیانی که مُحرم نیستند، حلال است؛ اما شکار همۀ حیوانات خشکی، تا وقتی در حال اِحرامید، بر شما حرام است. در حضور خدایی مراقب رفتارتان باشید که شما را دسته‌جمعی به محضرش برده می‌شوید. سوره مائده 💕 آیه ۹۶ #حرف_های_قشنگش @salehi_raheleh

هر وقت توی ماراتن زندگی خسته می‌شم و کم میارم، هر وقت دلم می‌خواد پرچم سفید رو جلوی مشکلات بالا ببرم و بگم تسلیم، یاد شما می‌افتم. یاد قوی‌بودنتون، یاد صبور بودنتون، یاد اینکه چقدر افق نگاهتون بلند بوده، یاد مهربونی‌هایی که در حقم کردید، یاد تمام اون دفعاتی که به روش‌های مختلف بهم نشون دادین صدامو می‌شنوید، منو می‌بینید و جوابم رو می‌دین. من از خدا بی‌نهایت ممنونم که شما رو به ما هدیه داد، آقای خیلی خیلی مهربونم❤️ @salehi_raheleh

جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ خدا خانۀ محترم کعبه و همچنین، ماه‌های محترم و قربانی‌های بی‌نشان و نشان‌دار را مایۀ قِوام جامعۀ بشری قرار داده است. این احکامِ حساب‌شده برای آن است که بدانید خدا آنچه را در آسمان‌ها و زمین است، می‌داند. بله، اساساً خدا هر چیزی را می‌داند. سوره مائده 💕 آیه ۹۷ #حرف_های_قشنگش @salehi_raheleh

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ بدانید خدا خلاف‌کارها را به‌شدت مجازات می‌کند و البته برای خطاکارها آمرزندۀ مهربان است. سوره مائده 💕 آیه ۹۸ #حرف_های_قشنگش @salehi_raheleh

توی چند ماه گذشته، زندگی من دستخوش یه تغییر بزرگ شد. تغییری که شیرینه و دوست‌داشتنی، اما مسئولیت زیادی به دوشم گذاشته. من بدون اینکه کاری برای انجام دادن داشته باشم، بدون اینکه مسئولیتی به عهده‌ام باشه و وجودم به یه دردی بخوره، احساس بیهودگی می‌کنم. واسه همین خدا رو شاکرم که منو لایق دونست تا یه رسالت تازه، بزرگتر از تموم چیزهایی که تا الان به انجام رسونده بودم، توی مسیر زندگیم قرار بگیره. اما این وسط با دوتا چالش مواجه شدم! اولیش این بود که کمال‌گرایی و مسئولیت‌پذیری افراطیم باعث تولید حجم انبوهی از اضطراب واسم شد و من حیرون و سرگردون مونده بودم که باید چطور خودم و دگرگونی‌هام رو مدیریت کنم. دومین چالش این بود که هرچی جلوتر اومدم، پی بردم نسخه قدیمی راحله توی خیلی از جنبه‌ها باید منقضی بشه تا انرژی و فضا وجود داشته باشه برای ساخته‌شدن نسخه کارآمدتر و مناسب‌تر راحله برای شرایط جدید. می‌دونستم که بخش زیادی از سبک زندگی و عادت‌هام به درد تغییرات پیش‌روم نمی‌خوره و باید یه کاری واسشون بکنم. هنوز به نقطه مطلوبی که بتونم بگم "آها، این همون کاریه که باید انجام بدم نرسیدم" اما هنوز و همیشه امیدوارم که خدا راهی رو که باید، نشونم بده و اراده طی‌کردنش رو بهم بده. بعد از مدت‌ها ننوشتن از زندگی واقعی، امروز اومدم بگم لطفا دعای خیر واسم بفرستید و اگر دوست دارید شما هم از حال و احوال این روزهاتون واسم بگید🌱 #زندگی_واقعی

مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ پیامبر جز رساندن پیام خدا وظیفه‌ای ندارد و خدا می‌داند چه‌ها مطرح می‌کنید و چه‌ها کتمان! سوره مائده 💕 آیه ۹۹ #حرف_های_قشنگش @salehi_raheleh

برای ۱۴۰۳ برنامه‌های زیادی داشتم، برنامه‌هایی که چندتایی‌شان نیمه‌کاره رها شد. چون مادربودن آمد و نشانم داد مهم کدام است و مهم‌تر کدام. البته من هنوز یک مادر بالقوه‌ام. روزشمارم می‌گوید هنوز مدتی مانده تا تبدیل‌شدن به مادر بالفعل، به روبه‌رو شدن با جهان واقعی مادری. تغییرات سریع و باورنکردنی چند ماه گذشته دارد مصرانه مرا آماده می‌کند برای روز موعود و دنیای تازه بعد از آن. شاید برای همین بود که ۱۴۰۴ را با نوشتن چند هدف شخصی کوچک و منعطف شروع کردم نه فهرستی بلندبالا و چندصفحه‌ای. نمی‌خواستم مثل سال‌های گذشته کوهی از اهداف را پیش چشمانم ردیف کنم و هر روز به امید فتح کردن یکی از قله‌ها، از رختخواب بیرون بیایم. اگر قرار بود همه زمان و انرژی‌ام را برای پیشرفت شخصی‌ام هزینه کنم، پس تکلیف مسئولیتی به نام مادری که آگاهانه و با دو چشم باز آن را انتخاب کرده بودم چه می‌شد؟ من فقط طالب رشد بودم و بهترشدن، و این بذر در هر گلدانی می‌توانست جوانه بزند، اگر خاک مناسب به پایش می‌ریختم. خیلی فکر کردم، و خیلی با خدا حرف زدم. روزم را شب نمی‌کردم اگر به او نمی‌گفتم ای مرا که خوانده‌ای، راه نشانم بده. هفت فروردین بود که بالاخره به نقطه قرار رسیدم، به ابتدای راهی که دنبالش بودم. پس توی سررسیدم نوشتم: "بسم الله الرحمن الرحیم راحله، هر روز فقط یک قدم کوچک و درست و رو به جلو بردار. فدای سرت اگر سال صفر چهار نمی‌تواند سال تخته‌گاز راندن در کار و مطالعه و پژوهش و آموزش، آن‌طور که دلت می‌خواهد، باشد. قرار نیست کاریکاتوری زندگی کنی و یک بخش زندگی را آن‌قدر باد کنی و بزرگ، تا به مرز ترکیدن برسد و به قسمت‌های دیگر آن‌قدر بی‌توجهی کنی تا جز پوستی بر استخوان چیزی از آن‌ها باقی نماند! تو قرار است متعادل زندگی کنی و این تعادل شاید سرعتت را کم کند، اما در نهایت وقتی تابلوی زندگی‌ات کامل شد تصویری چشم‌نواز می‌بینی نه کاریکاتوری خنده‌دار از انسانی با بینی بزرگ و پاهایی شبیه به نی‌قلیان. خدایا حالا که مسیر رو نشونم دادی، لطفا خودت اراده و توان طی‌کردنش هم بهم بده. با تشکر، کسی که عاشقته: راحله" #زندگی_واقعی @salehi_raheleh