#کلیپ_تصویری ✍️سخنرانی حاج آقا دانشمند 🎬موضوع: دعای همسر؛ میخوای زندگیت رو به راه بشه ‌‌‌‌

✨﷽✨ 🌼هیچ کار خداوند بی‌حکمت نیست ... ✍پادشاهی هنگام پوست کندن سیبی با یک چاقوی تیز٬ انگشت خود را قطع کرد. وقتی که نالان طبیبان را می‌طلبید٬ وزیرش گفت: «هیچ کار خداوند بی‌حکمت نیست.» پادشاه از شنیدن این حرف ناراحت‌تر شد و فریاد کشید: «در بریده شدن انگشت من چه حکمتی است؟» و دستور داد وزیر را زندانی کنند ... روزها گذشت تا اینکه پادشاه برای شکار به جنگل رفت و آن جا آن قدر از سربازانش دور شد که ناگهان خود را میان قبیله‌ای وحشی تنها یافت. آنان پادشاه را دستگیر کرده و به قصد کشتنش به درختی بستند. اما رسم عجیبی هم داشتند که بدن قربانیانشان باید کاملاً سالم باشد و چون پادشاه یک انگشت نداشت او را رها کردند و او به قصر خود بازگشت. در حالی که به سخن وزیر می‌اندیشید دستور آزادی وزیر را داد. وقتی وزیر به خدمت شاه رسید٬ شاه گفت: «درست گفتی، قطع شدن انگشتم برای من حکمتی داشت ولی این زندان رفتن برای تو جز رنج کشیدن چه فایده‌ای داشته؟» وزیر در پاسخ پادشاه لبخند زد و پاسخ داد: «برای من هم پر فایده بود چرا که من همیشه در همه حال با شما بودم و اگر آن روز در زندان نبودم حالا حتماً کشته شده بودم.»

آقا سلام، روضه مادر شروع شد باران اشک های مکرر شروع شد آقا اجازه هست بخوانم برایتان این اتفاق از دم یک در شروع شد… فرا رسیدن ایام فاطمیه تسلیت باد🏴🖤

🎥 هر روز یک سلام به امام حسین علیه السلام داشته باشید... صلی‌الله‌علیڪ‌یااباعبدالله

🎥‏ چند ثانیه حزن انگیز از یک تئاتر در لبنان😭

🎼 ای‌ مادر دلتنگم... هواتو کردم... تو روضه باید پِیِت بگردم...💔 #فاطمیه

صفحه 284 مصحف شریف سوره مبارکه اسرا #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۲۸۴ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۸۴🌷 دنیاخواهان و آخرت‏ طلبان: ما انسان ها در عالمی به وجود آمده ایم که «دنیا» نام دارد. مدّتی در دنیا می مانیم و پس از آن، به عالمی به نام «آخرت» منتقل می شویم. آفریدگار دنیا و آخرت، در این چهار آیه، نکات بسیار مهمّی را در مورد ما انسان ها و ارتباطمان با عالمی که در آن هستیم و سرایی که به آن خواهیم رفت، بیان کرده است. در اینجا به چهار نکته‏ اشاره می شود: 1ـ دنیا و امکانات آن، ابزار رسیدن به آخرت است، و اگر کسی در دنیا به خدا ایمان داشته باشد و امکانات دنیا را برای خود فراهم کند و از این امکانات برای آبادانی آخرتش بهره برد، پیروز و سربلند خواهد شد. داشتن ثروت، خانواده، سلامت و... ـ که از نعمت های دنیا محسوب می شوند ـ برای به‏ دست آوردن سعادت آخرت، لازم است؛ امّا مهم این است که انسان، با ایمان به خدای جهان آفرین، این نعمت ها را در مسیر هدف اصلی خود قرار دهد، از مال خود انفاق کند، خانواده اش را کانون توجّه به خدا و دستورهای او قرار دهد و از سلامت اش برای عبادت خدا و خدمت به خلق او بهره برد. از این رو امیر مؤمنان علی، چنین دنیایی را ستوده و آن را «تجارت‏ خانه‏ ی دوستان خدا» معرفی کرده است . این تجارت، تجارت پرسودی است؛ زیرا انسان به ‏وسیله‏ ی نعمت های محدود و پایان‏ پذیر دنیا، به نعمت های نامحدود و بی پایان آخرت دست می یابد. 2ـ اگر هدف اصلی انسان در زندگی، رسیدن به دنیا و امکانات آن باشد، چند مشکل اساسی برایش پیش می آید. نخست این که به تمام آنچه می خواهد، نمی رسد؛ بلکه تنها به مقداری می رسد که خدا می خواهد(عَجَّلنا لَه فیها ما نَشاِّء)؛ زیرا نعمت های دنیا محدود، و خواست و آرزوی انسان، نامحدود است، و انسان هر چه بیشتر برای به‏ دست آوردن دنیا بدود، خسته تر می شود. از این رو در روایات پیشوایان دین، دنیا به آب شور دریا تشبیه شده که شخص تشنه هر چه بیشتر از آن بنوشد، تشنه تر می شود، و آن قدر از این آب می نوشد تا هلاک می شود . دوم این که همین مقدار از دنیا نیز به همه‏ ی دنیاپرستان نمی رسد؛ بلکه به کسانی می رسد که خدا بخواهد(لمن نرید). چه بسیار افرادی که شب و روز برای به‏ دست آوردن ثروت و شهرت تلاش می کنند؛ امّا دستِ آخر به هیچ چیز نمی رسند. نکته ی سوم که از همه مهم تر است، این که دنیاپرستان به‏ سبب توجّه افراطی به دنیا و غفلت از آخرت، سرمایه‏ی محدود عمر خود را از دست می دهند و با کوله‏ باری پر از گناه، به آخرت قدم می گذارند و به جای ورود در بهشت پرنعمت، در جهنّم پرآتش خواهند سوخت (ثُمَّ جَعَلنا لَه جَهَنَّمَ یَصلیها مَذموماً مَدحورا). 3ـ دنیا‏خواهان و آخرت‏ طلبان، هر دو در زندگی دنیایی شان از لطف عمومی خدا برخوردارند و از نعمت های خدا مانند سلامت، ثروت، فهم و درک و ... بهره می گیرند، و از این نظر، تفاوتی میان این دو گروه وجود ندارد؛ ولی هر یک، با اختیار خودشان این نعمت ها را در هدفی متفاوت به کار می بندند(کُلّاً نُمِدُّ هّْؤُلاِّءِ وُ هّْؤُلاِّءِ مِن ...). 4ـ انسان ها در دنیا از نظر امکانات، بسیار متفاوت اند. خانه های حقیرانه و قصرهای بزرگ، پاهای ترک خورده و مرکب های گران قیمت، بی نام ونشان ها و افراد مشهور و ...، همگی شواهد این تفاوت اند. البته دنیا محدود است و تفاوت های دنیایی نیز محدود است؛ ولی تفاوتِ درجات افراد در جهان آخرت که محدودیتی ندارد، با درجات دنیا مقایسه شدنی نیست. در روایتی می خوانیم: «فاصله‏ ی بالاترین درجه‏ ی بهشت و پایین ترین درجه‏ ی آن، به اندازه‏ ی فاصله‏ ی آسمان و زمین است.»

#مقام_معظم_رهبری 🌓 اخلاص امیرالمومنین(ع)

🕊💐🌺🌴🌺💐🕊 #بصیرت #حماسه نهم #دی خط بطلانی شد بر پندارهای غلط و خیال های #باطل کسانی که تصور می کردند که #رهبری از پشتوانه #مردمی برخوردار نیست و با همین توهم تمام توان خود را در شکستن خیمه #انقلاب بکار بردند. اما زهی خیال #باطل، امت #حزب_الله یک بار دیگر اعلام کرد که همچنان #سرباز_ولایت بوده و در این راه کوچک ترین تردیدی به خود راه نخواهد داد. #حماسه 9 دی حرکت عظیم ملت، تجلی دست قدرت #خدا، اتمام حجتی برای همه و و حرکتی ماندگار در #انقلاب است و نظام #اسلامی را بیمه کرد. #نهم_دی #روز_بصیرت #میثاق_امت_با_ولایت

#در_محضر_شهدا #شهید_مدافع_حرم #محسن_حججی از #ولایت_فقیه غافل نشوید و بدانید من به یقین رسیدم که #امام_خامنه_ای نائب بر حق #امام_زمان_عج است ... #روحش_شاد #یادش_گرامی #راهش_پر_رهرو #نهم_دی #روز_بصیرت #میثاق_امت_با_ولایت

📿📖 #احکام_خوردنی_ها 🌀حکم اعلام کردن غذای نجس شده ✅در صورتی که میزبان است باید اعلام کند که غذا نجس است و در صورتی که میهمان است نیاز به اعلام به دیگران نیست و فقط خودش اجتناب کند. 🌀حکم اعلام کردن غذای نجس شده در خانواده ✅در صورتی که شخص در طبخ غذا دخالتی نداشته لازم نیست بگوید، ولی اگر در پختن غذا دخالت داشته است، باید اعلام کند.

💬سوال: سجده بر چیزهای که بی حرکت نیست، چه حکمی دارد؟ پاسخ: ♦️ سجده بر چیزی که پیشانی روی آن آرام نمی گیرد و حرکت دارد، باطل است؛ ولی اگر روی تشک یا چیز دیگری که بعد از سر گذاشتن مقداری پایین رفته و سپس آرام می گیرد سجده کند، اشکال ندارد. 📚 منبع: توضیح المسائل ده مرجع، م 1073؛ امام،‌ تحریرالوسیله، ج1، ص 273، فی مکان المصلی، با استفاده از م 11 و سجده، ص 315، م 2 و العروه الوثقی مع تعلیقات، ج1، السجود، م 17؛ بهجت، استفتائات، ج2،‌س 2112؛ خامنه ای،‌اجوبه الاستفتائات، س 497 و استفتا؛‌ سبحانی، توضیح المسائل، م 1034؛ سیستانی، المسائل المنتخبه، بعد از م 309، الرابع.