اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
ربنا وابعث فیهم رسولا منهم یتلوا علیهم ایاتک ویعلمهم الکتاب والحکمه ویزکیهم
انک انت العزیز الحکیم. پروردگارا!در میان آنان پیامبری از خودشان مبعوث کن تا آیات تو را بر آنها بخواند وبه آنان کتاب وحکمت بیاموزد و(از فساد فکری ،اخلاقی و عملی )پاکیزه شان نماید، همانا که تو خود توانا وحکیمی. ((۱۲۹بقره )
این آیه، دعایی از حضرت ابراهیم علیه السلام را بازگو می کند که بیانگر عظمت فوق العاده روح، وترسیم کننده ی سوز واخلاص درونی اوست. با آنکه خود در حال حیات واز پیامبران برجسته الهی است، برای نسل های آینده دعا می کند که پروردگارا!در میان مردم واز ذریه من، پیامبری از خودشان مبعوث کن.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که فرمودند(انا دعوهَ ابی ابراهیم )من نتیجه اجابت دعای پدرم ابراهیم هستم که فرمود:ربنا وابعث فیهم رسولا منهم.
هدف از بعثت پیامبران، تعلیم وتزکیه مردم بر اساس کتاب آسمانی است.
بر این اساس خداوند
در ایه(۱۶۴آل عمران )می فرمایند:
لقد من الله علی المومنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم یتلوا علیهم ایاته.....
اعطا کردن هر نعمت سنگین وگرانبها را منت گویند.
بعثت انبیا، از بزرگترین هدیه های آسمانی ونعمت الهی است.
تلاوت آیات قرآن، وسیله ی تزکیه وتعلیم است.
تزکیه وتعلیم سر لوحه برنامه انبیاست.
رشد وخود سازی باید در سایه ی مکتب انبیا وایات الهی باشد.
ریاضت ها ورهبانیتهایی که سر چشمه اش آیات الهی ومعلمش انبیا نباشند، خود یک انحراف است. در مکتب انبیا پرورش روحی آموزش فکری، در کنار بینش وبصیرت مطرح است.
امیر المومنین علیه السلام می فرمایند:
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، هر روز یکی از مکارم اخلاقی خود را برای من آشکار می ساخت ومرا به پیروی از آن امر می کرد.
در نامه (۳۱نهج البلاغه )که نامه ای اخلاقی، تربیتی، اعتقادی...است مشاهده می کنیم که حضرت چگونه فرزند بزرگوار خود امام حسن مجتبی علیه السلام را از مسائل مهم وخصوصا تربیت فرزند آموزش می دهد. پسرم، وصیت خود را برای تو اینگونه تنظیم کرده ام. پسرم!بدان آنچه بیشتر از به کار گیری وصیتم دوست دارم، ترس از خدا، انجام واجبات و پیمودن راهی است که پدرانت وصالحان خاندانت پیموده اند، زیرا آنان، آن گونه که تو در امور خویشتن نظر می کنی در امور خویشتن نظر داشتند.....
پسرم!هیچ کسی چون رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از خدا آگاهی نداده است، رهبری او را پذیرا باش، وبرای رستگاری، راهنمایی او را بپذیر....
پسرم!به نیکان نزدیک شو واز آنان باش، واز بدان دور شو واز آنان دوری کن...
به این ترتیب انبیا واولیای الهی خود تربیت یافته مکتب الهی وتربیت کننده فرزندان ونسل الهی بودند.
به چند نمونه قرآنی اشاره می کنیم؛
نوح علیه السلام الگوی پایداری واستقامت در تبلیغ دین ،
ابراهیم علیه السلام الگوی فطرت جویی، عادت گریزی وبت شکنی،
اسماعیل علیه السلام نماد تسلیم در مقابل فرمان خدا ،
ایوب علیه السلام قهرمان صبر و تحمل در شدائد روزگار،
داود جوان، نمونه شهامت وشجاعت در مبارزه با طاغوت،
جوانان کهف، اسوه های مهاجرت در راه خدا برای رشد وهدایت،
با اندکی تامل در احوال تربیت یافتگان مکتب عاشورا، در می یابیم که امام حسین علیه السلام ویاران وهمراهان گرامیشان نمونه بارز وکامل تربیت دینی و قرآنی هستند. هر آنچه در مورد انبیای الهی گفته شد همه را یکجا داشتند.
ایشان الگو واسوه حسنه برای آیندگان و ادامه دهندگان راه اهل بیت علیهم السلام بوده ،هستندو خواهند بود.
چنان چه؛مکتب مقدس اسلام منطبق بر عالی ترین موازین شکوفایی فطرت آدمی است
ورمز جاودانگی اسلام وتربیت اسلامی
از همین جا نشات می گیرد.
@salehin_parand
#پرونده
#کارگروه_تولید_محتوا
#تربیت_یافتگان_مکتب_عاشورا
#ناحیه_حیدر_کرار_شهر_پرند
#سپاه_سیدالشهداء_استان_تهران
کربلا حجم خونینی از تاریخ که بر صورت جغرافیا نقش بسته است و محرم و عاشورا زمان قدر انسان است که از میان انتخاب های ممکن حق را برگزیند. هر جا که نامی از امام خمینی(س) باشد یادها به سوی قافله و قافله سالاری می رود که به قصد قربت عزم کربلا نموده است و آنگاه ماه سبز محرم و روز سرخ عاشورا و برای مردم ما، هشت سال دفاع مقدس...
رزم آوران اسلام از بسیجیان تا شهدا و تا آزادگان، دانش آموزان مکتب عاشورایند و معلمان کلاس کربلا...
در کلاس عاشورا، زانوی تعلّم و تعبدزده تا از حسین بن علی(ع) تا زینب کبری(س)، از قاسم تا حبیب بن مظاهر، از رقیه(س) تا علی اصغر تا ابوالفضل عباس تا... بیاموزند و به گوش جان بسپارند، آموختند و آموخته ها را با رگ و پی خویش پیوند زدند و با مرکّبی از خون پیمان بستند و تا پای جان بر سر این پیمان ایستادند، همگام با علی اکبر(س) به جهاد رفتند و در تنگۀ چزابه جنگیدند، دوشادوش ابوالفضل العباس بر سر علقمه تشنه ماندند و دشت عباس را گلگون کردند و در عملیات رمضان با لب تشنه شهید شدند، همچون حضرت زینب(س) به اسیری رفتند و اسارتگاههای موصل و بغداد را تجربه کردند، ایستادند و در بارگاه شام، عکس امام را بوسیدند و بر چشم گذاشتند.
و این همه را وامدار عاشورا بودند...
عاشورا بود که به مردم ما آموخت که اگرچه تعداد اندک باشد و تجهیزات و قدرت ظاهر محدود و با هر گروه سنی و در هر موقعیتی تکلیف از دوش ما در برابر ظالم و متجاوز ساقط نیست. عاشورا الگوی عملی برای مجاهده و مبارزه بود، از زن و مرد، از خرد و کلان، دیدیم آنها که به این کلاس رفتند چگونه آموخته هاشان را در هشت سال امتحان الهی باز پس دادند و سرافراز ماندند.
«اینان همان فرزندان محرم و عاشورایند، عاشورای پانزده خرداد، نهضت دوازدهم محرم و پانزدهم خرداد، در مقابل کاخ ظلم شاه و اجانب به پیروی از نهضت مقدس حسین چنان سازنده و کوبنده بود که مردانی مجاهد و فداکار تحویل جامعه داد که با تحرک و فداکاری، روزگار را بر ستمکاران و خائنان سیاه نمودند و ملت بزرگ را چنان هوشیار و متحرک و پیوسته کرد که خواب را از چشم بیگانه و بیگانه پرست ربود.» [2] مردانی که ارتفاع ایمانشان به دست متبرک امام(س) رسم شده، مردانی که ندای هل من ناصر حسین را از پس قرنها پاسخ گفتند، گویی ظهر عاشورا، در آن روز غریب، آن لحظه که تا شهادت دمی نمانده بود، حسین اینان را مخاطب قرار داده بود که: هل من ناصر ینصرنی؟
@salehin_parand
#پرونده
#کارگروه_تولید_محتوا
#تربیت_یافتگان_مکتب_عاشورا
#ناحیه_حیدر_کرار_شهر_پرند
#سپاه_سیدالشهداء_استان_تهران