eitaa logo
صالحین پرند
229 دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
408 ویدیو
96 فایل
کانال اطلاع رسانی صالحین ناحیه حیدر کرار شهر پرند استان تهران ارتباط با ما 📌ایدی ؛ @tarbiat_heydarkarar
مشاهده در ایتا
دانلود
احکام عزاداری محرم وعاشورا سؤال۱: آیا بیان زبان حال در مداحی ها و روضه ها بصورت اشعار و نثر در مورد اهل بیت(علیهم السلام) جایز است؟ ✔جواب: اگر معلوم باشد که زبان حال را بیان می­کند و مناسب با شأن اهل بیت(علیهم السلام) باشد، مانع ندارد.🏴   سوال۲: آیا به راه انداختن دسته جات عزاداری در معابر عمومی که گاهی اوقات باعث اذیت و بسته شدن راه برای عابرین و وسائل نقلیه می شود، اشکال دارد؟ ✔️جواب: به راه انداختن دسته های عزاداری برای سیدالشهداء و اصحاب او(علیهم‌السلام) و شرکت در امثال این مراسم امری بسیار پسندیده و مطلوب است و از بزرگترین اعمالی است که انسان را به خداوند نزدیک می کند، ولی باید از هر عملی که باعث اذیّت دیگران شود و یا فی نفسه از نظر شرعی حرام باشد، پرهیز شود.🏴 سوال۳: استفاده از طبل، سِنج و شیپور در مراسم عزاداری چه حکمی دارد؟ ✔️جواب: اگر به نحو متعارف و متناسب با مراسم عزاداری نواخته شود، اشکال ندارد.🏴 سؤال۴: برگزاری مراسم دعای توسل و عاشورا در ساعت اداری در دستگاههای اجرائی به صورت هفتگی یا دهۀ محرم و ایام فاطمیه چه حکمی دارد؟ ✔️جواب: اگر موجب تضییع حقوق مراجعه کنندگان نشود، اشکال ندارد و اگر در این زمینه مقرراتی وجود دارد، باید مراعات شود.🏴 سؤال۵: آیا برهنه شدن هنگام سینه زنی ـ بدون حضور نامحرم ـ اشکال دارد؟ ✔️جواب: شایسته است عزاداری به شیوه مرسوم و سنتی ـ که با لباس انجام میشده است ، برگزار شود. سؤال۶: آیا لطمه زدن به بدن در عزاداری ها جایز است؟ ✔️جواب: اگر ضرر قابل توجه داشته باشد یا موجب وهن مذهب یا عزاداری معصومین(علیهم السلام) باشد، جایز نیست.🏴 سؤال۷: آیا هروله کردن و گفتن ذکر ائمه (علیهم السلام) بصورت تند و پشت سر هم (شور) جایز است؟ ✔️جواب: اگر به گونه ای باشد که موجب وهن مذهب یا مراسم عزاداری معصومین(علیهم السلام) نباشد، فی نفسه اشکال ندارد. سؤال۸: اگر بعضی از واجبات از مکلّف به سبب شرکت در مجالس عزاداری فوت شود مثلاً نماز صبح قضا شود، آیا بهتر است بعد از این در این مجالس شرکت نکند یا این‌که عدم شرکت او باعث دوری از اهل‌بیت(علیهم السلام) می‌شود؟ ✔️جواب: بدیهی است که نمازِ واجب، مقدم بر فضیلت شرکت در مجالس عزاداری اهل‌بیت(علیهم السلام) است و ترک نماز به دلیل شرکت در این مجالس جایز نیست، ولی شرکت در عزاداری به‌گونه‌ای که مزاحم نماز نباشد، از مستحبّات مؤکد است.🏴 سؤال۹: حرکت دسته های عزاداری در شب های محرم تا نصف شب، همراه با استفاده از طبل و نی، چه حکمی دارد؟ ✔️جواب: به راه انداختن دسته های عزاداری برای سیدالشهدا(علیه السلام) و اصحاب او و شرکت در امثال این مراسم امر بسیار پسندیده و مطلوبی است و از بزرگترین اعمالی است که انسان را به خداوند نزدیک می کند، ولی باید از هر عملی که باعث اذیّت دیگران می شود و یا فی نفسه از نظر شرعی حرام است، پرهیز کرد.🏴   سؤال۱۰: اگر انسان در حرم ائمه (علیهم السلام) خود را به زمین بیندازد و به صورت سینه خیز وارد شود، اشکال دارد؟ ✔️جواب: این اعمال که به عنوان اظهار حزن و عزاداری سنّتی و محبت ائمه(علیهم السلام) محسوب نمی شوند از نظر شرعی اعتباری ندارند، بلکه اگر منجر به ضرر بدنی قابل توجه و یا وهن مذهب شوند، جایز نیست.🏴 سؤال۱۱ : زنجیرزدن در دسته های عزاداری، چه حکمی دارد؟ ✔️جواب: اگر به نحو متعارف و به‌ گونه‌ای باشد که از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه در عزاداری محسوب شود، اشکال ندارد.🏴   سؤال۱۲ : در برخی از مناطق در روز عاشورا با زنجیرهایی که تیغ دارد زنجیر می زنند و پابرهنه وارد آتش و ذغال داغ می شوند ، حکم در این باره چیست؟ ✔️جواب: هر کاری که برای انسان ضرر قابل توجه داشته باشد و یا باعث وهن دین و مذهب شود حرام است و مؤمنین باید از آن اجتناب کنند و مخفی نیست که بیشتر این امور باعث بدنامی و وهن مذهب اهل بیت(علیهم السلام) می شود و این از بزرگترین ضررها و خسارت هاست.🏴 سؤال۱۳: شنیدن صدای گریۀ نامحرم ـ خصوصا در مجالس عزای اهل بیت(علیهم السلام) ـ ( باتوجه به کنار هم بودن قسمت زنانه و مردانه ) چه حکمی دارد؟ ✔️جواب: در صورتی که مفسده نداشته باشد، فی نفسه اشکال ندارد.  س۱. آیا جایز است در ایام محرم از افراد خیّر اموالی را جمع آوری کرد و با تقسیم آن‌ها به سهم‌ های مختلف، قسمتی را به قاری قرآن و مرثیه‌خوان و سخنران داد و باقی‌مانده را برای برگزاری مجالس مصرف کرد؟ ✔️ج. اگر با رضایت و موافقت صاحبان اموال باشد، اشکال ندارد.  @salehin_parand
س. آیا می‌شود «اضافه‌خرج» مراسم فاطمیه را در محرم خرج کرد؟ ✔️ج. اگر نذر خاص نشده باشد که در مراسم فاطمیه مصرف شود و یا خلاف نظر اهدا کنندگان نباشد، اشکال ندارد.🏴   س۳. باقی‌ مانده اموالی که به عنوان هزینه‌ های مراسم عاشورای امام حسین(ع) جمع ‌آوری می‌ شود، در چه موردی باید خرج شود؟ ✔️ج. می‌ توان اموال باقی‌مانده را با کسب اجازه اهداء کنندگان آن‌ها در امور خیریه مصرف کرد و یا آن‌ها را برای مصرف در مجالس عزاداری آینده نگه داشت.🏴   س۴. آیا می توان از اموال بیت المال برای مراسم عزاداری استفاده کرد؟ ✔️ج. بطور کلی این گونه امور تابع قوانین و مقررات اداره مربوطه می باشد و تخلف از آن جایز نیست؛ و اگر بر طبق قوانین و مقررات باشد، مانع ندارد.🏴   س۵. آیا سیاه پوش کردن مسجد و پوشیدن لباس مشکی در مراسم عزاداری کراهت دارد؟ ✔️ج. سیاهپوش کردن مساجد و پوشیدن لباس مشکی در ایام عزاداری خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) به منظور تعظیم شعائر الهی و اظهار حزن و اندوه موجب ترتب ثواب الهی است در هر صورت کراهت پوشیدن لباس سیاه در غیر نماز ثابت نیست.🏴   س۶. آیا مالیدن گِل به سر و صورت در ایام عزاداری اشکال دارد؟ ✔️ج.اگر به نحو متعارف و به گونه ای باشد که از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه در عزاداری محسوب شود، اشکال ندارد.🏴   س۷. از ساختمان حسینیه صدای قرائت قرآن و مجالس حسینی بسیار بلند پخش می‌شود به‌طوری که صدای آن از بیرون شهر هم شنیده می‌شود واین امر منجر به سلب آسایش همسایگان شده است و مسئولین و سخنرانان حسینیه اصرار به ادامه آن دارند، این عمل چه حکمی دارد؟ ✔️ج. اگرچه اقامه مراسم و شعائر دینی در زمان‌های مناسب در حسینیه از بهترین کارها و جزو مستحبّات مؤکد می‌باشد، ولی واجب است برگزارکنندگان مراسم و عزاداران تا حد امکان از اذیّت و ایجاد مزاحمت برای همسایگان بپرهیزند هرچند با کم‌ کردن صدای بلندگو و تغییر جهت آن به طرف داخل حسینیه باشد.🏴   س۸. در حسینیه‌ ها و مساجد بیشتر مناطق به‌خصوص روستاها مراسم شبیه‌ خوانی به اعتبار این‌که از سنت‌های قدیمی است برگزار می ‌شود که گاهی اثر مثبتی در نفوس مردم دارد، این مراسم چه حکمی دارند؟ ✔️ج. اگر مراسم شبیه‌ خوانی مشتمل بر امور دروغ و باطل نباشند و مستلزم مفسده هم نباشند و با توجه به مقتضیات زمان باعث وهن مذهب حق هم نشوند، اشکال ندارند، ولی در عین حال بهتر است که به جای آن‌ها، مجالس وعظ و ارشاد و ذکر مصائب حسینی و مرثیه‌خوانی برپا شود.🏴   س۹. در بعضی از هیأت‌های مذهبی مصیبت‌هایی خوانده می‌شود که مستند به مقتل معتبری نیست و از هیچ عالم یا مرجعی هم شنیده نشده است و هنگامی که از خواننده مصیبت از منبع آن سؤال می‌شود، پاسخ می‌دهند که اهل‌بیت(علیهم‌السلام) این‌گونه به ما فهمانده‌اند و یا ما را راهنمایی کرده‌اند و واقعه کربلا فقط در مقاتل نیست و منبع آن هم فقط گفته‌های علما نمی‌باشد بلکه گاهی بعضی از امور برای مدّاح یا خطیب حسینی از راه الهام و مکاشفه مکشوف می‌شود، سؤال من این است که آیا نقل وقایع از این طریق صحیح است یا خیر؟ و در صورتی که صحیح نباشد، تکلیف شنوندگان چیست؟ ✔️ج. نقل مطالب به‌ صورت مزبور بدون این‌که مستند به روایتی باشد و یا در تاریخ ثابت شده باشد، وجه شرعی ندارد مگر آن‌که نقل آن به عنوان بیان حال به حسب برداشت متکلّم بوده و علم به خلاف بودن آن، نداشته باشد و تکلیف شنوندگان نهی از منکر است به شرطی که موضوع و شرایط آن نزد آنان ثابت شده باشد.🏴   س۱۰. آیا خواندن زن در مجالس عزاداری با علم او به این‌که مردان نامحرم صدای او را می‌شوند جایز است؟ ✔️ج. اگر خوف مفسده باشد باید از آن اجتناب شود. @salehin_parand  
در عاشورا یک خانواده حضور دارد. در واقع امام حسین علیه السلام با خانواده خود در کربلا حاضر می­‌شود و عاشورا فقط محل حضور مردان جنگی نیست. امام حسین علیه السلام نهضت و مکتبش را خانوادگی طراحی کرده است و یک اقدام خانوادگی را پیش می­‌برد. عاشورا خانواده­‌ای به هم پیوسته و همراهی را نشان می­‌دهد که مشکلات نمی­‌تواند آنها را از هم جدا کند. قدرت انسجام این خانواده آن قدر قوی است که هیچ یک از اعضای آن با این توجیه که این مشکل من نیست از خانواده جدا نمی­‌شود و دیگر اعضای خانواده را تنها نمی گذارد . متاسفانه امروزه یکی از مشکلات اجتماعی جوامع مدرن و جوامع اسلامی در حال توسعه این است که‌ ازدواج، روابط بین خواهر و برادر را کاهش داده و سبب دوری اعضای خانواده از هم می­‌شود. در این شرایط صله رحم به عنوان یکی از مهم­ترین فضائل اخلاقی کمرنگ شده و روابط خانوادگی تنزل می­‌یابد. در حالی که در عاشورا پیوند اعضای خانواده در کربلا در بالاترین سطح است و توجه همه عزاداران را به این نکته مهم جلب می­‌کند. پیوند و همراهی اعضای خانواده در عاشورا مبتنی بر عشق و محبت است و اجباری در کار نیست. امام حسین علیه السلام هیچ یک از اعضای خانواده را برای همراهی در این سفر مجبور نکرد. لذا برادر امام حسین علیه السلام، محمد حنفیه در این سفر شرکت نکرد و حتی امام را از این سفر منع کرد و وقتی جدیت امام را در این سفر دید، از ایشان خواست تا خانواده­‌اش را همراه خود نبرد. یکی از مهم­ترین مسائل در خانواده و تقویت بنیان آن نوع روابط بین اعضای خانواده است. روابط بین فرزندان و روابط بین والدین با فرزندان. در کربلا در هر یک از این موارد مثال­‌های زیبایی را می­‌توان یافت. امام حسین علیه السلام با جوانش علی اکبر رابطه بسیار گرم و حمایت­‌گرانه­‌ای دارد. اوج این رابطه در لحظه به میدان رفتن علی اکبر و در مرحله بعد وداع مجدد با پدر است. در صحنه­‌ای دیگر امام حسین علیه السلام در حالی که در حال رفتن به میدان است و با اهل و عیال خود وداع کرده است با دختر کوچک خود مواجه می­‌شود. در این حالت امام علیه السلام، قبل از رفتن به میدان، دختر کوچکش را مورد لطف و مهربانی قرار می­‌دهد و سپس به میدان می­‌رود. در مقابل در هیچ یک از صحنه­‌های عاشورا گله یا نارضایتی از خانواده امام حسین علیه السلام به ایشان مشاهده نمی­‌شود؛ آنها می‌توانستند از اینکه در این شرایط سخت قرار گرفته­‌اند و مجبورند در این بیابان تشنگی و قتل و اسارت را تحمل کنند گلایه کنند؛ به ویژه که آنها در مدینه به عنوان خاندان پیامبر زندگی راحت و محترمانه­‌ای داشتند ولی هم­‌اکنون راحتی و حرمت آنها از بین رفته بود. آنها در همه مراحل همراه بزرگ خانواده هستند و هیچ گونه بی­‌احترامی و شکوه ای مشاهده نمیشود. امروزه والدین به دلیل زیادی مشغله کاری و ازدحام و تراکم روابط اجتماعی، برخورد محبت­‌آمیزی با فرزندان ندارند و یا فرزندان به دنبال حاکم شدن نوعی فرهنگ فرزندسالاری، حرمت والدین را به درستی رعایت نمی­‌کنند و با اعتراضات متعدد انتظارات نابجایی از والدین خود دارند. @salehin_parand
عاشورا و مراسم­‌های عزاداری به عنوان عاملی مهم برای در کنار هم قرار گرفتن اعضای خانواده­‌ها شده است. مراسم­‌های عزاداری به خصوص زمانی که در منزل بزرگان فامیل برگزار می­‌شود همه اعضای خانواده­‌ها را کنار هم جمع می­‌کند و دیدارها را تازه می­‌کند. از این گذشته برگزاری این مراسم­‌ها با کمک و همراهی اعضای خانواده انجام می­‌شود و از این جهت شاهد نوعی هم­گرایی و انسجام خانوادگی هستیم. در این محیط­‌های اخلاقی و معنوی کدورت­‌ها کنار می­‌رود و همه برای تحقق هدفی والا و معنوی در کنار هم تلاش می‌کنند. این هم از برکات بزرگ عاشوراست که اکنون نیز این چنین مهم­ترین نهاد اجتماعی را تقویت می­‌کند و به تقویت بنیان اجتماعی جامعه شیعه کمک می نماید. اثر طبیعی و خودبه‌خودی عزاداری محرم بر انسان، افزایش محبت نسبت به خانواده است. وقتی انسان در معرض روضه‌های کربلا قرار می‌گیرد، از آنجایی که اکثر روضه‌های کربلا خانوادگی هستند، اوّلین اثر آن تقویت عواطف در خانواده است. محرم انسان را مؤدّب می‌کند و ادب را به انسان می‌آموزد. روضه‌های کربلا خودبه‌خود انسان را با ادب و با حیا بار می‌آورد. ادب ظرف حیا، تقوا و آورندۀ عبودیت در روح انسان است. ادب انسان را کنترل می‌کند و انسان مؤدّب بسیاری از گناهان را مرتکب نمی‌شود. مظهر ادب در کربلا ابالفضل العباس(ع) است. مهم‌ترین چیزی که در خانواده باید به آن بپردازیم ولایتمداری است. جایگاه ولایتمداری باید در خانواده‌ها مشخص شود. ما اعتقاد داریم که با مبنای ولایتمداری در عاشورا خیلی‌ها به اوج سعادت رسیدند و هر کسی هم بخواهد به سعادت برسد باید از این راه وارد شود. این فقط حرف ما شیعیان و مسلمانان نیست، گاندی هم وقتی می‌خواهد جامعه خود را به سعادت برساند می‌گوید من از مکتب عاشورا درس می‌گیرم. وقتی می‌گوییم تربیت، منظور فقط تربیت به معنای عمل به خوب و بد در ذهن ما نیست، در حوزه فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فردی و به ویژه خانوادگی عاشورا یک مکتب تربیتی جامع است. در حوزه خانواده عاشورا به ما می‌گوید جایگاه پدر در یک خانواده به عنوان رهبر و مدیر چیست، چطور باید مدیریت کند که نسل جدید مسیر درستی را برود و به سعادت برسد. امام حسین(ع) طوری مدیریت می‌کند که در روز عاشورا وقتی بحث تشنگی و عطش می‌شود در نهایت تحریم و محرومیت از آب، با اینکه اطفال کوچکی بودند آنقدر این جایگاه و ساختار امام و جایگاه پدر و جایگاه رهبری و مدیریت یک خانواده به عنوان بزرگ‌تر پر رنگ است که خانواده و بچه‌ها هیچ فشاری به پدر و امام وارد نمی‌کنند که مثلاً شما امتیازی بدهید و کوتاه بیایید، ما تشنه‌ایم و معامله کن. درخواست نمی‌کنند که چهار امتیاز بدهید و امتیاز آب را بگیرند. به هیچ وجه. یعنی در مقابل چیزهایی که برای پدر خانواده ارزش است معامله نمی‌کنند. حتی اگر تشنه باشند و سختی بکشند، پای آن ارزش‌ها در خانواده می‌ایستند. یکی از موارد مکتب عاشورا این است که جایگاه‌ها مشخص است و اصالت دارد. اگر قرار باشد پدر مدیریت داشته باشد، یکی از آن شاخص‌هایش عبودیت اوست. یعنی پدر باید ساختار و آهنگ خانواده را طوری به سمت سلوک و تکاملش تعریف کند که عبادت و رضایت حق و جلب رضایت حق دغدغه همه باشد. شما می‌بینید که حضرت رباب(س) شیر ندارد به علی اصغر(ع) بدهد ولی دنبال جلب رضایت امام است، چون جلب رضایت امام جلب رضایت خداست. اینکه یک زن در خانه غذا درست می‌کند و لباس می‌شوید اگر به این اعتقاد داشته باشد که من دارم انجام می‌دهم برای خدا، برای اینکه کانون خانواده گرم شود، به شوهرم محبت می‌کنم و در کنار اعتقاداتش می‌مانم قطعاً یک خانواده بالنده و نخبه است. در ساختار عاشورا چنین چیزی را می‌بینید. یعنی نکاتی که برای امام معصوم ارزش بوده و به عنوان مدیر خانواده را جهت می‌دهد سمتش خداوند عالم بوده و این در ادبیات امام حسین(ع) هست. بنابراین نقش‌ها و جایگاه‌ها با هویتی دینی به خانواده‌ها داده می‌شود. جهت خانواده هم جهتی است که انسان را دعوت به فطرتش می‌کند. دعوت به حق می‌کند. کارکرد این خانواده انسان‌پرور و مکتب‌ساز می‌شود. عاشورا یک خانواده‌ای می‌آید، هر کسی جایگاه، وظایف و تکالیف مشخصی دارد و نسبت به تکالیف خود مطیع هستند. با جان و دل این کارها را انجام می‌دهند و بعد این باعث می‌شود هویت شیعه به وجود بیاید. @salehin_parand
سیره امام حسین علیه السلام و اصول تربیت دینی . انسان موجودی است که در تعامل با جامعه و روابط و مناسبات اجتماعی رشد می‌کند. بنابراین تربیت دینی در صورتی به اهداف متعالی خویش خواهد رسید که از تعاملات انسان با سایر انسانها غافل نباشد. در جریان این ارتباط دو سویه است که از یک سو انسان از دیگران اثر می‌پذیرد و از سوی دیگر منشا تغییر دیگران می‌گردد. در جریان عاشورا آموزه‌های تربیتی فراوانی در راستای ارتباط امام با دیگران وجود دارد که مبین اصول اساسی تربیت دینی است. بخشی از این اصول تربیتی که در راستای تحقق تربیت دینی و بر اساس مقتضیات زمان و مکان و ویژگیهای اختصاصی متربیان (یاران امام) به کار گرفته شده عبارتند از عفو و مثبت‌نگری در راستای هدایت انسانها، در نظر گرفتن تفاوتهای فردی، و عمل‌گرایی در جریان تربیت دینی. مثبت نگری در راستای هدایت انسان ها امام حسین (ع) به عنوان یک مربی آگاه ضمن توجه به این اصل مهم با به کارگیری شیوه های تربیتی مناسب زمینه را برای هدایت افراد فراهم می‌کردند. ملاک امام برای مواجهه با توبه‌کنندگان عملکرد صحیح ایشان در زمان حال بود نه اعمال گذشته آنها. نمونه بارز مواجهه امام با توابین مواجهه ایشان با حُّر است.   عکس‌العمل امام نسبت به حُّر در نگاه اول حاکی از نوعی مثبت‌نگری است. زیرا کوچکترین اقدام و یا حتی جمله‌ای که حاکی از سوء ظن در برخورد اولیه امام (ع) با حُّر به عنوان یکی از سرداران سپاه دشمن، در تاریخ گزارش نشده است. امام (ع) حُّر را با آغوش باز می‌پذیرد. سیره عملی امام در جریان حادثه کربلا مبین این اصل مهم در تربیت دینی است که گذشته افراد هر چقدر هم سیاه باشد قابل چشم‌پوشی است و به محض پشیمانی افراد و عزم آنها در جبران خطاها باید گذشته سیاه آنها را فراموش کرد. «بخشش کینه‌ها را از میان می‌برد». همین عفو و گذشت است که باعث می‌شود امام، حُّر را با آغوش باز بپذیرد و در هنگام شهادت بر بالین او حاضر شده با ظرافتی بسیار در گفتار، عملکرد اورا مورد تأیید و تحسین قرار دهد. امام ضمن اشاره به مفهوم لغوی اسم حُّر از یک سو اقدام مادر حُّر را در انتخاب نامی زیبا برای فرزندش تحسین می‌کند و از سوی دیگر حُّر را به عنوان آزاد مردی که در آخرین لحظات خود را از فشار روانی حاکم بر سپاه عمر سعد رها کرد و آزادانه به ندای حق گوش فرا داد ستایش می‌کند. در نظر گرفتن تفاوتهای فردی هر چند پرداختن به بحث تفاوتهای فردی در عرصه تعلیم و تربیت از دیرباز مطرح بوده اما توجه جدّی به آن در سده‌های اخیر صورت گرفته است. این در حالی است که در آموزه‌های دینی این مسئله از همان ابتدا به عنوان یک اصل اساسی مد نظر قرار گرفته است در آیه 286 سوره بقره این موضوع صراحتاً بیان شده است: «لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَهَا» خداوند هیچ کس را، جز به اندازه توانایی‌اش، تکلیف نمی‌کند. آیات 233 بقره، 52 انعام و 42 اعراف نیز بیانگر اهمیت تفاوتهای فردی در اسلام است. متناسب‌سازی تکالیف دینی با شرایط جسمی و حتی موقعیت مکانی و زمانی افراد بیانگر کاربردی شدن این اصل کلی در رویکرد تربیتی دین اسلام است. این اصل مهم از آن‌چنان اهمیتی برخوردار است که امام حسین (ع) در سختترین شرایط از آن غافل نمی‌شود و با در نظر گرفتن احوالات یاران خود بیعت خود را از برخی از آنها به طور اختصاصی بر می‌دارد به عنوان نمونه امام (ع) وقتی شنید که پسر محمد بن بشیر حضرمی در سرحد ری اسیر شده است به او فرمود: «خدا تو را رحمت کند من بیعت خویش را از تو برداشتم تو برو در تلاش آزاد کردن پسرت باش». امام با بصیرتی فراوان با ملاحظه وضعیت روحی محمد بن بشیر در سختترین شرایط که از دیدگاه استراتژیست‌های جنگی وجود یک نفر نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است بیعت خویش را از او بر می‌دارد. از دیدگاه امام آرامش روحی افراد در هنگام انتخاب راه و در پی آن نبرد از اهمیت فراوانی برخوردار است. بنابراین امام با توجه تفاوتهایی که در پی برخی حوادث در روحیه افراد ایجاد می‌شود بیعت خود را از آنها را برمی‌دارد این اقدام امام نمود بارز توجه به اصل تفاوتهای فردی در جریان تربیت دینی است. @salehin_parand
عمل‌گرایی یکی از بزرگترین آفتهای تربیت دینی فقدان عملگرایی در این عرصه است. تلاش در جهت نهادینه کردن رفتارهای دینی در سایر افراد امری است پسندیده اما ترغیب و تشویق دیگران برای دین‌گرایی بدون محقق شدن این رفتارها در سیره عملی شخصی نتیجه چندانی به دنبال نخواهد داشت. «قُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَی‏ مَکَانَتِکُمْ إِنِّی عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَهُ الدّارِ إنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظّالِمُونَ» ( انعام/135) عمل‌گرایی در عرصه تربیت دینی از یک سو آزمونی برای سنجش اعتقادات قلبی افراد محسوب می‌شود و از سوی دیگر الگویی است کارآمد برای دیگران. عملکرد امام حسین (ع) در وقایع عاشورا بیانگر این اصل مهم است که ایشان فرایض و دستورات دین را به حوزه اندیشه محدود نکرده‌اند، بلکه آن را در سیره عملی خود متبلور ساخته‌اند، برای مثال تأکید امام بر نماز و عبادت تنها در محدوده کلام باقی نمی‌ماند، بلکه در عبادتهای ایشان در شب عاشورا و نماز ظهر عاشورا متجلی می‌شود و تأکید ایشان بر عفو و گذشت در زمان قدرت در مواجهه ایشان با حُّر و بخشش او به عمل تبدیل می‌گردد «اِعفی النّاسُ مَن عَفا عَن قُدرَتهُ». احترام به حقوق دیگران در فرهنگ اسلامی واژه حق از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، چرا که از والاترین مرتبه وجود تا ادنی مرتبه آن به نوعی با این واژه مرتبط هستند. بر این اساس حق شامل حق اله، حق الناس و حق النفس می‌باشد. احترام به حقوق دیگران یا رعایت حق الناس به عنوان ثمره تربیت دینی در سیره معصومین از جایگاه ویژه‌ایی برخوردار است. نبی مکرم اسلام نادیده گرفتن حقوق دیگران را در زمره گناهان بزرگ قرار می‌دهد: «از گناهان بزرگ این است که مال دیگری را بدون حق تصرف کنند». ادای دیون دیگران مبین احترام به حقوق آنهاست. این امر از چنان اهمیتی برخوردار است که امام حسین (ع) کسانی را که حق الناس بر ذمّه دارند از همراهی خود محروم می‌کند. ایشان در روز عاشورا رسماً اعلام کرد: «لا یُقْتَلُ مَعِی رَجُلٌ عَلَیهِ دَیْنٌ کسی که حق دیگران بر ذمّه دارد سعادت کشته شدن در جبهه من (و در راه حق) را ندارد.». اهتمام بر استرداد حقوق دیگران یکی از اصول مهم تربیت دینی است توجه امام حسین (ع) به حقوق دیگران در سختترین شرایط بیانگر جایگاه ویژه‌ این اصل مهم در تربیت دینی منبعث از اندیشه‌های پیشوایان دینی است. @salehin_parand
🔻اثرات تربیتی محرم بر کودکان عزاداری به ما می آموزد برای مقدسات دینی باید ارزش زیادی قائل بود و احساسات هماهنگ با آنها را دائما تقویت نمود. این ها چیزهایی است که ما و فرزندانمان باید از عزاداریهای محرم بیاموزیم. يكي از نعمت‌ها و موهبت‌هاي جامعه ما اين است كه در ايام خاص دچار تغيير و تحول مي‌شود و فرصت‌هاي بي‌نظير تربيتي پيدا مي‌شود.مثل اعياد غدير، قربان و بعثت و اعياد ولادت ائمه اطهار و همينطور ايام سوگواري كه مهمترين آن ايام محرم است. هر اندازه بتوانيم فضايي سازنده و با تدبير به وجود بياوريم بهره تربيتي بيشتري خواهيم برد. کودکی، دوران ریشه دواندن است. هر چیزی که در دوران کودکی به کودک آموخته شود و با احساس مثبتی عجین گردد، یک ریشه در وجود او می دواند که در مابقی عمر، آن ریشه در حد توانش رشد خواهد نمود.حضور کودکان در مراسم عزاداری و سیاه پوشیدن و تعزیه دیدن و ... از جمله اقداماتی است که در ریشه سازی این ارتباط، موثر است. کودکان متوجه اشتباهات مداحان و ضعفهای اجرایی نمی شوند. آنچه کودکان درک می کنند شکوه یک حماسه، شور عزاداری و همدردی، و عواطف مثبت موجود در فضاست. کودکان با حضور در این صحنه ها برای پیدا کردن معرفتی عمیق به کمک دانش هایی که در آینده کسب می کنند، آماده می شوند. اگر این زمینه ی عاطفی در دوران کودکی ایجاد نشود و این ریشه ی اتصال شکل نگیرد، هر چند در بزرگسالی، فرد یک محقق دینی گردد، آن درونمایه ی عاطفی برای رسیدن به معرفتی عمیق را نخواهد داشت. شاید شما هم گاهی تجربه کرده باشید که انسان ارزش چیزی را عقلا باور می کند، اما نمی تواند باز هم آن ارزش را گرامی دارد چرا که احساسات او در جهت خلاف آن ارزش شکل گرفته است. از شرکت کودکان (سه سال به بالا) در مراسم عزاداری به دلیل بازیگوشی و سرو صدایشان خودداری نکنید. بلکه سعی کنید تا آنجا که می توانید کودکان را آرام نگهدارید. اگر کودکان را از هم جدا نگهدارید و با خوراکیهای مختصری آنها را سرگرم کنید، و خودتان از هر گونه خطای رفتاری که متناسب با کرامت مجالس عزاداری است، پرهیز کنید، امید است که فضای معنوی مجلس بر قلب کودکان تاثیر لازم را بگذارد. در ماه محرم برنامه های شاد و مفرح کودکان در تلویزیون کم می شود این مسئله باید موجب خضوع و خشوع کودکان در مقابل مقدسات محرم گردد نه آزار و رویگردانی . لذا اگر به جای دیدن کارتون و شنیدن موسیقی های کارتونی که بچه ها قبل از محرم به آن عادت داشتند، کودکان را به سمت جاذبه های موجود در فضای عزاداری نمایید، نه تنها این کناره گیری و تغییر، تاثیر بدی نخواهد داشت بلکه نتیجه  مطلوب مورد نظرمان را نیز خواهیم گرفت.کودکان به تماشای تعزیه ها و طبل و طوق دسته جات عزادای بسیار علاقه نشان می دهند. کودکان را حتما برای تماشا و حتی شرکت در این مراسم یاری دهید و به کیفیت احساساتشان در این خصوص توجه داشته باشید. کاری کنید در کنار گریه و سیاهی، شور و شکوه را هم درک کنند. کاری  کنید عزاداری امام حسین را به عنوان یک کار بزرگی که برای مبارزه با بدیها انجام می شود، بشناسند. عزاداری برای رفع حوائج نیست هرچند چنین اثری را حتما به همراه دارد. عزاداری به ما می آموزد که همیشه در مقابل بی رحمی ها و قساوت ها ، حساس باشیم. هر که حساستر و مهربانتر است عزادارتر است. عزاداری به ما می آموزد برای مقدسات دینی باید ارزش زیادی قائل بود و احساسات هماهنگ با آنها را دائما تقویت نمود.این ها چیزهایی است که ما و فرزندانمان باید از عزاداریهای محرم بیاموزیم.عزای امام حسین کسالت آور و بیمار کننده نیست. بلکه تقویت کننده ی نیروی عشق و ایمان، و حساسیت در برابر بدی هاست. اگر می توانیدیک پرچم سیاه روی دیوار پذیرایی نصب کنید. از انجام کارهایی که منافی عزاداری است خودداری کنید. @salehin_parand
🔻عزاداری در خانه اگر عزاداری ما محدود به مسجد و هیئت و خیابان ها شود و در خانه هیچ رنگ و بویی از عزا دیده نشود، ممکن است احساس دوگانگی و دورویی شکل گیرد. تا حد ممکن و به اندازه مصلحت به خانه هم رنگ و بوی عزای حسینی بدهید.  عزای امام حسین کسالت آور و بیمار کننده نیست. بلکه تقویت کننده ی نیروی عشق و ایمان، و حساسیت در برابر بدی هاست. اگر می توانید یک پرچم سیاه روی دیوار پذیرایی نصب کنید. از انجام کارهایی که منافی عزاداری است خود داری کنید. اما به جای آن هرچه از نواهای محرم را می پسندید پخش کنید. به هر حال تفاوتی را به جهت بزرگداشت مراسم عزای امام در خانه ایجاد کنید. از تعریف کردن قضایای کربلا پرهیز نداشته باشید. اما از شوکه کردن کودکان با بیان چیزهایی که موجب وحشت کودکان می شود بپرهیزید. سعی کنید کلی تر و کودکانه تر بیان کنید. در حضور کودکان از نقد برنامه های عزاداری که مخصوصا موجب جذب کودکان شده، بپرهیزید. گاهی افرادی را در صف عزاداران حسینی می بینیم که علی رغم محبت و حساسیتی که در این مراسم نشان می دهند، اهل رعایت حق الناس نیستند و بعضا بدرفتاری های زیادی هم نشان می دهند. بعید نیست ریشه ی این دوگانگی ها و دو رویی ها در همان دوران کودکی در خانواده  شکل گرفته باشد. به توجه دقیق و عمیق کودکانتان توجه بیشتری داشته باشید و عزاداری راهماهنگ و همه جانبه پیش ببرید. @salehin_parand
🔻 اثرات تربیتی محرم بر کودکان و نوجوانان امام حسين (ع) متعلق به تمام بشريت است. كودكان و نوجوانان در اين ماه سهم ويژه‌اي دارند. مهمترين شركت‌كنندگان در عزاداري‌هاي محرم، كودكان و نوجوانان هستند و آن‌ها مي‌توانند بيشترين بهره را بگيرند و آينده جامعه را با سبك زندگي حسيني و با معرفت امام حسين (ع) بسازند. خانواده‌ها بايد توجه داشته باشند اگر مي‌خواهيم برخي از آسيب‌هاي اجتماعي و فردي در خانواده و همچنين كودكان اصلاح شود بايد از اين ماه استفاده كنيم. در قيام عاشورا و فرهنگ تربيتي آن ايثار و ازخودگذشتگي و عرفان و دعا و مناجات و ظلم‌ستيزي، ياري كردن مظلوم و آنچه به عنوان زندگي متعالي مي‌خواهيم در اين حماسه وجود دارد و مي‌تواند به كودكان و نوجوانان ديدگاه متعالي بدهد كه آينده خود را به جاي مشغول شدن به اهداف پوچ با يك انگيزه بالا بسازند و اين فرهنگ مي‌تواند در شغل و درس و در مسائل اجتماعي و فرهنگي و تشكيل خانواده در آينده به آن‌ها كمك بكند. لذا خانواده‌ها و متوليان برگزاري مجالس عزا ازجمله مديحه‌ سرايان و ذاكرين اهل بيت بايد نسبت به نكات تربيتي مربوط به كودكان در اين ايام حساس باشند. 🔻محرم فرصتي براي تربيت بايد بدانيم كه محرم و مراسم عزاداري اين ايام يك فرصت تربيتي براي خانواده‌ها، كودكان و جامعه است. بايد قبل از محرم آماده شد و كودكان را آماده كرد. در مراسم عزاداري بايد تلاش كنيم و بعد از آن هم مراقب باشيم آثار تربيتي به دست آمده حفظ شود. ما نبايد اين نگرش را داشته باشيم كه عاشورا تنها يك مراسم مذهبي و فرصتي براي رسيدن به ثواب است. عاشورا و محرم يك گنجينه بزرگ فرهنگي و تربيتي است كه همه مي‌توانند در آن مشاركت داشته باشند.يكي از مسائلي كه ما برای آرامش روان و ساختار شخصيتي لازم داريم هويت ديني و اسلامي است. اگر بتوانيم در كودكان يك هويت اسلامي و حسيني ايجاد كنيم آن‌ها خود را شايسته مي‌دانند و در خيلي از مواقع زماني كه در معرض ناهنجاري قرار مي‌گيرند مي‌توانند خويشتنداري كنند،كودكان بايد در مراسم عزاداري همپاي بزرگترها مشاركت داشته باشند تا توانايي فهم و نحوه شركت در عزاداري‌ها را پيدا كنند. آن‌ها مي‌توانند در بخش‌هاي مختلف عزاداري مانند پذيرايي كردن يا نصب پرچم و... مشاركت داشته باشند و اين امر به ما كمك مي‌كند بتوانيم به بچه‌هايمان تجربه دين بدهيم. تجربه ديني مقدمه هويت ديني است. كودكان معمولاً آن چيزي را كه تجربه مي‌كنند بيشتر در زندگي مورد استفاده قرار مي‌دهند. شركت در عزاداري يكي از بهترين فرصت‌ها براي كسب اين تجربه ديني است. @salehin_parand