eitaa logo
صالحین خراسان رضوی
1.7هزار دنبال‌کننده
5.7هزار عکس
2.8هزار ویدیو
281 فایل
شجره طیبه صالحين خراسان رضوی امام خميني(ره): #تربيت انسان از #حكومت و #انقلاب هم مهمتر است.
مشاهده در ایتا
دانلود
ارسال شده از سروش+: ⭕پاسخ به سؤال "در حلقه ها چه بگوییم؟" 🔻مربیان تربیتی همواره برای طرح مباحث آموزشی در گروه ، با دو سؤال اساسی مواجه اند: 👈اول آنکه "چه بگویند؟ " 👈دوم آنکه "چگونه بگویند؟" در علوم حوزوی از سرفصل های، احکام، اخلاق و اعتقادات با عناوین فقه اصغر، فقه اوسط و فقه اکبر نیز یاد می شود. این سه مقوله در واقع سه شاخه اصلی آموزش شریعت آسمانی اسلام می باشند که بدون شناخت آن، التزام عملی به اسلام ممکن نخواهد بود. بر این اساس تأمل اول پیرامون انتخاب موضوع برای طرح در گروه های تربیتی آن است که بسته پیشنهادی شما برای گروه، حتماً شامل احکام، اخلاق و اعتقادات باشد، اما میزان و نوع آن بستگی دارد به جنسیت، رده سنی و سطوح مختلف متربیان. تأمل دوم در این خصوص به این نکته اشاره دارد که هر چند نظرسنجی و نیاز سنجی از مخاطب یکی از راه های صحیح انتخاب موضوع در جلسات گروه می باشد اما به چند دلیل نمی توان تنها با استناد به آراء متربیان، موضوع جلسه را تعیین کرد. 👈اول آنکه بسیاری از جوانان و نوجوانان تحت تأثیر جو حاکم بر جامعه قرار گرفته و ذائقه شان به نیازهای کاذب گرایش پیدا کرده است،به عنوان مثال در بسیاری از گروه ها، نتایج نظرسنجی پیرامون انتخاب موضوع، حاکی از آن است که متربیان از همه بیشتر به طرح موضوع "ارتباط دختر و پسر" علاقه مندند. این در حالی است که اولاً این مسئله اولویت اول زندگی آنها نبوده و بسیاری از آنها اصلاً با آن مواجه نیستند. ثانیاً در اسلام "روابط دختروپسر" قابلیت طرح را به عنوان یک موضوع آموزشی ندارد بلکه آنچه باید در این خصوص به مخاطب آموزش داد "حریم محرم و نامحرم" است. 👈دوم آن که در بسیاری از موارد اگر مربی نسنجیده به انتخاب موضوع اقدام نماید ممکن است طرح آن موضوع در گروه جنبه آموزشی و ترویجی پیدا کند، مثلاً در قالب معرفی نمادهای شیطان پرستی به این امر گرایش پیدا کنند.  در نهایت تأمل مهم و اساسی آخر پیرامون طرح موضوع در گروه های تربیتی، توجه و دانستن این مطلب است که معارف عموماً به دو شاخه اصلی تقسیم می شوند : دسته اول- معارف رو بنایی از قبیل احکام و سایر دستورات عملی دین مبین اسلام  دسته دوم- معادف زیربنایی  شامل اعتقادات و مسائل مرتبط با جهان بینی و ایدئولوژی اسلامی. دلیل اینکه بعضی از جوانان به محض ورود به دانشگاه با القاء اولین شبهه در دین شان متزلزل شده و دچار تردید می شوند آن است که اکثر مربیان تربیتی نسل جوان و نوجوان تنها به انتقال و آموزش معارف روبنایی می پردازند و از معارف مهم و اساسی زیربنایی غافل مانده اند. البته لازم به یادآوری است از آنجا که انتقال معارف زیربنایی نیازمند مطالعه زیاد، فهم عمیق و آشنایی با آموزه های دینی است این مهم از عهده بسیاری از افراد بر نمی آید. به هر حال طرح مسائلی همچون: اثبات ولایت فقیه، فلسفه تشکیل حاکمیت اسلامی، مهدویت و آخر الزمان، پاسخگویی به شبهات و امثال آن را می توان در کنار اصول اعتقادات و مبانی اعتقادات و مبانی اعتقادی شیعه در ردیف معارف زیربنایی قرارداد که پرداختن به آن در گروه های تربیتی ضرورت دارد. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ✅باید ها و نباید های سرگروه 🔵بایدها: ۱- بیان درست موضوع ۲- رغبت زایی و انگیزه سازی ۳- سؤال برانگیزی در بحث ۴- دو طرفه شدن مباحث ۵- ورود همه اعضاء به بحث ۶- جمع‌بندی و نتیجه گیری ....................................... 🔴نبایدها:  ۱- یک طرفه سخن گرفتن ۲- اطاله کلام و رغبت زدایی ۳- پیش داوری و قضاوت ۴- خروج از موضوع اصلی ۵- تخریب، تمسخر و انتقاد ۶- شوخی‌های مکرر و بیجا ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕ رصد تربیتی 🔻فقط مشورت و ارتباط موثر وظیفه شما سرگروه محترم نیست بلکه نیز جزء وظایف سرگروه است. نمی توان گفت ما در حال تربیت فردی هستیم ولی فقط هفته ای یکبار او را می بینیم و تمام. نه این که نشد تربیت. اگر میخواهی را انجام دهی باید مدام با وی داشته باشی. افرادی فکر می کنند تربیت یعنی هفته ای یکبار یا دوبار متربی خود را ببینند حال و اوضاع او را جویا شوند، مثلا از او بپرسند:«خوب درس می خوانی؟ نمازت را اول وقت خوانده ای؟ به پدر و مادر خود کمک میکنی؟ یا نبینم دیگر با فلان گروه بگردی که تو را خراب میکنند و روی تو تاثیر میگذارند» دیگر کار تربیت را انجام داده اند و او را تربیت می کنند. خیر، این گونه نیست. رصد تربیتی لازم است، حال سوال مطرح می شود که رصد تربیتی یعنی چه؟ باید بگویم ابتدا این نکته را بدانید که فرق دارد که شما در چه منطقه ای و با چه آداب و رسومی زندگی می کنید، گاهی ممکن است بعضی از پدر و مادرها این کار را به دخالت در کار آن ها مربوط دهند و پای متربی برای همیشه از تشکیلات شما بریده شود، پس دقت کنید. رصد تربیتی یعنی این که شما مدام از اوضاع و احوال متربی خود آگاه باشید. با چه کسانی رفت و آمد دارد، در خانواده اخلاق و رفتار او چگونه است، با چه دوستانی نشست و برخاست دارد، در فضای مدرسه چگونه اخلاق و رفتاری دارد، وضعیت تحصیلی او در چه حال است، میزان رضایت پدر و مادر از او چه میزان است. همه این ها را باید سرگروه بداند تا بتواند فعل تربیت را به درستی صرف کند. رصد تربیتی را انجام دهید، با خانواده متربیان در ارتباط باشید(در ادامه مفصل به این بحث خواهیم پرداخت) با مدارس آنان ارتباط داشته باشید آن ها را مدام رصد نمایید تا بتوانید از کار خود نتیجه بگیرید و تربیت را به درستی انجام دهید. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕کشش مربی و کوشش متربی جذاب سازی جلسات تربیتی 🔻فضاسازی تبلیغاتی در مکان برگزاری جلسات تربیتی، انتخاب موضوعات جذاب و پر کشش به خصوص در جلسات اول و دوم و مبتنی بر نیاز و ظرفیت مخاطبان گروه و نیز زمینه سازی برای انجام بحث گروهی و دو طرفه با هدف درگیر کردن مخاطبان در بحث، همراه با توجه به تکریم شخصیت اعضای گروه و احترام به نظرات متقابل آنان توسط مربی، از اساسی ترین اصول نهادینه سازی جذاب سازی جلسات و برنامه های گروهی در دوره تثبیت است. پس بر این اساس تداوم استمرار عضو در گروه، بیش از همه مستلزم وجود دو امر مهم، کشش مربی و کوشش متربی است. کشش در واقع، همان جاذبه های عضویت و حضور در حلقه می باشد که بالا بردن آن نیازمند برنامه ریزی دقیق از سوی مربیان و سرگروه ها است. مفید بودن مباحث، دقیق و علمی بودن موضوعات مطرح شده و در عین حال طرح گفتمان به شیوه ای جذاب و مخاطب پسند، اصلی ترین رمز موفقیت مربی و سرگروه در رونق بخشی به حلقه های تربیتی است. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕برخی زمینه های تعامل با خانواده‌‌های متربیان ۱. ارزیابی رفتارهای متربیان در خانه با برقراری تماس با والدین. ۲. آموزش دادن خانواده‌‌‌ها درباره نحوه برخورد با ناهنجاری‌‌های ارتباطی و دوستی ‌گزینی فرزندان. ۳. تشریح ضرورت ازدواج دادن به موقع و آسان فرزندان و پرهیز از توجه به آداب و رسوم غلط و غیرشرعی در این باره. ۴. پرهیز دادن برخی مادران و خواهران بزرگ‌تر از مخفی‌کردن خطاهای عمدی فرزندان کوچک‌تر و پرهیز دادن برخی پدران از غفلت نسبت به تربیت فرزندان و توجه بیش از حد به مشغولیت‌‌های شغلی و امور خارج از منزل. ۵. تشویق کردن والدین به ابراز محبت کافی، وافی و یکسان به همه فرزندان؛ اعم از بزرگ و کوچک. برای حصول هرچه بهتر نتیجه، با این مرکز در ارتباط باشید. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕یک نکته حیاتی برای مربیان تازه کار 🔻نکته ای حیاتی برای مربیان عزیزی که تازه وارد کار میشوند: هنگام ارتباط اولیه با متربی ها ممکن است کارها و حرفهای ناشایست زیادی از آن ها ببینید و بشنوید... که اگر تصمیم داشته باشید به همه آنها واکنش نشان دهید، رابطه شما پایداری خود را از دست میدهد. رابطه اولیه که در آن متربی سعی دارد تا هرچه بیشتر از شخصیت مجهول مربی متوجه شود بسیار مهم است، چون هر کار شما یک گام در معرفی خودتان به متربی است. که اگر شما را فردی قلمداد کنند که به علایق و سلیقه رفتاری و حرف های آنها ارزش غائل نیستید و همیشه تو ذوق آنها میزنید، کار مشکل میشود. 🔷🔶اصولاً متربی ها تشویق پذیر و تنبیه گریز هستند. در زمان اولیه رابطه، بهترین سبک رفتاری برای عدم بروز این مشکل این است که: شما در مواجهه با رفتار های غلط، سرد یا تقریباً بی تفاوت (نه کاملاً) و در مواجهه با رفتار های خوب، بسیار گرم، انگار که اصلاً تاکنون‌ رفتار سردی با آن نداشته اید، داشته باشید. یک نکته: شاید بابعضی از متربی هایی مواجه شوید که به دلایلی رفتار های غلط آنها بسیار زیاد است. در این هنگام شما باید بر کوچکترین کارهای آنها تمرکز کنید و‌ زود تشویق کنید... حتی بعضی‌ اوقات برای رفتار های خوب آنها جایزه ای هم تدارک ببینید. ⬅️نکته فنی راهبردی در این بحث: چون آشنایی اولیه است و متربی قصد دارد به شما نزدیک شود و راهِ نزدیک کردنِ خودش به شما را، در خشنود کردن شما میبیند، پس تمرکز در کارهایی میکند که موجب خشنودی شماست. و کارهای خلاف این امر رفته رفته به حاشیه میرود و از او سلب میشود... ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ✅درمان روحیه عدم فعالیت متربی  عدم فعالیت و تنبلی گاهی موقت و گذرا است و گاهی مزمن و بیمارگونه. گاهی تنبلی ناشی از بیکاری است. اگر بیکاری داوم داشته باشد به یک بیماری مزمن تبدیل می شود. اگر تنبلی به صورت یک عادت و بیماری در آمده باشد باید، طی دوره ای کوتاه یا طولانی مدت درمان شود. راه های درمان نسبت به افراد و روحیات و شرایط آن ها مختلف است.  بعضی از این راه ها عبارتند از:  1- ایجاد انگیزه ی فعالیت با اموری مثل برگزاری مسابقات از آسان تا سختباشیب ملایم. 2- تشویق به موقع و قرار دادن پاداش هایی برای فعالیت. 3- عدم سختگیری و پرهیز از هر چیزی که موجب احساس سختی کار می شود. 4- ایجاد حس اعتماد و توکل در افراد با اموری مثل عدم سرزنش و عدم حساسیت و ایراد نگرفتن از شخص و ذکر خدا و تکیه بر قدرت و حمایت او. 5- پرهیز از شکوه و شکایت در حضور شخص و جلوگیری از گله گذاری و شکوه و نق زدن و غر زدن توسط او.  5- کمک به نظم در برنامه ریزی و انجا فعالیت ها در زمان خود و عدم تأخیر در انجام آن ها. 6- ایجاد امیدواری و رفع نگاه بدبینانه و ناامیدی در شخص 7- توجه به گذر زمان و کمبود وقت. یکی ازنکاتی که در زدودن این روحیه موثراست آن است که باتوجه به شناختی که مربی ازعلایق و استعدادهای متربی پیدا می کند به او مسولیت هایی درحلقه و سپس در پایگاه و مجموعه بدهد والبته با مراقبت ازآفات مسولیت.  ازدیگرنکات ، هماهنگی با خانواده متربی جهت اعطای مسولیت هایی در منزل ومطالبه از اوست. مهم ترین نکته دراین مورد همان شناخت استعداد و علایق فرد وسیردادن او درهمان مسیر است تا ازاین کسالت بیرون آید.
ارسال شده از سروش+: نکاتی که یک مربی تربیتی باید بداند: 🔹💠راهنمای سرگروه و مربی💠🔹 ۱- با توکل به خدا و نام خدا جلسه را شروع کنیم. ۲- اخلاص در عمل و تقوا را رعایت کنیم. ۳- ساعت جلسه را تغییر ندهیم. ۴- وقت جلسه، نشاط روحی و عاطفی خود را حفظ کنیم. ۵- وفای به عهد، خوش قولی و تواضع را از یاد نبریم. ۶- از قضاوت ناصحیح نسبت به متربیان پرهیز کنیم. ۷- اشتباهات خود را توجیه نکنیم. ۸- از علماء، بزرگان و شخصیتهای دینی با احترام نام ببریم. ۹- از به کار بردن کلمات خارج از نزاکت بپرهیزیم. ۱۰- پرگوئی نکنیم، در واقع آنقدر بگوئیم که می توانیم بشنویم. ۱۱- رازدار و محرم اسرار متربی باشیم. ۱۲- از تعصب بیجا بپرهیزیم. ۱۳- از متربی توقعات بیش از اندازه نداشته باشیم. ۱۴- رسا و روان بودن کلمات و جملات را رعایت کنیم. ۱۵- از داشتن تکیه کلام پرهیز کنیم. ۱۶- آرام و شمرده صحبت کنیم. ۱۷- ساده تدریس کنیم؛ اما عمیق. ۱۸- در املاء کلمات دقت کنیم و کلمات را صحیح روی تابلو بنویسیم. ۱۹- ذوق و استعداد متربیان را شناسایی و هدایت کنیم. ۲۰- بین متربیان رقابت سالم و مثبت ایجاد کنیم. ۲۱- در برخوردها عدل و انصاف را رعایت کنیم. ۲۲- به همه توجه و نگاه یکسان داشته باشیم. ۲۳- از تشویق به موقع غافل نشویم. ۲۴- سخن متربی را بی مورد قطع نکنیم. ۲۵- کارها و فعالیتهای مربوط به حلقه را بین متربیان تقسیم و به آنها مسئولیت بدهیم. ۲۶- در هنگام موعظه، خود را مخاطب اصلی قرار دهیم. ۲۷- به مقررات محیط احترام بگذاریم. ۲۸- سعی کنیم کردار و رفتار خوبی از خود نشان دهیم. ۲۹- پیش از جلسه، شناختی اجمالی از وضعیت، موقعیت و سطح معلومات متربیان بدست آوریم. ۳۰- بیش از اندازه در کار متربیان، خود را دخالت ندهیم. ۳۱- شخصیت خویش را پیش متربیان سبک نکنیم. ۳۲- مقررات خشک و افراطی را از حلقه دور کنیم. ۳۳- نسبت به فعالیت متربیان بی تفاوت و بی توجه نباشیم. ۳۴- در آموزش از گروه گرائی و خط بازی خودداری کنیم. ۳۵- بر موضوعات جاری، تسلط و از آن اطلاع کافی داشته باشیم. ۳۶- در افزایش آگاهیها و محتوای علمی خود بکوشیم. ۳۷- به سؤالات متربیان با لحن خوب و مناسب پاسخ دهیم. ۳۸- مطالعه پیش از تدریس و آمادگی قبلی جهت آموزش داشته باشیم. ۳۹- برنامه ریزی داشته باشیم. ۴۰- ابتکار و خلاقیت داشته باشیم ۴۱- از روشهای تدریس و نحوهٔ به کار گیری آنها آگاه باشیم. ۴۲- به کیفیت شروع، ادامه و پایان جلسه توجه داشته باشیم. ۴۳- بتنوع را فراموش نکنیم. ۴۴- از تجربیات دیگران استفاده کنیم. ۴۵- در هر جلسه مطالب نو وتازه ای بیان کنیم. ۴۶- سعی کنیم متربیان در ارتباط با مطالب بیان شده ما فعالیت عملی داشته باشند. ۴۷- متربی را نسبت به یادگیری تشنه کنیم. ۴۸- در صورتی که احساس خستگی در چهره متربیان مشاهده کردیم، از ادامه جلسه خودداری کنیم. ۴۹- سعی کنیم همواره اشکالات خود را رفع کنیم. ۵۰- موضوع و عنوان جلسه را در ابتدای تدریس مشخص و بازگو کنیم. ۵۱- جلسه را مرحله به مرحله پیش برده و از شاخه به شاخه پریدن بپرهیزیم. ۵۲- بیش از اندازهٔ معمول به جزوه، کتاب و یا متن نگاه نکنیم. ۵۳- از طرح شبهات و اشکالات بدون جواب بپرهیزیم. ۵۴- جمع بندی جلسه را در انتها فراموش نکنیم. ۵۵- از داشتن لحنی یکنواخت و تن صدای ثابت بپرهیزیم. ۵۶- دقت کنیم مسائل ارائه شده در حد فهم متربیان باشد. ۵۷- در هنگام جلسه از وسائل و امکانات آموزشی موجود حداکثر بهره را ببریم. ۵۸- در هنگام جلسه حتی الامکان از مثال استفاده کنیم. ۵۹- خلاصهٔ درس را در انتهای جلسه بازگو و از متربیان نیز بخواهیم. ۶۰- ظاهری آراسته و منظم داشته باشیم و در نظر بگیریم که زیبایی، سادگی است. ۶۱- در کارهایمان نظم داشته باشیم تا الگوئی مناسب برای متربی باشیم. ۶۲- نتایج جلسات را بررسی کنیم تا نقاط ضعف و قوت را بیابیم. ۶۳- در هنگام خشم، بر احساسات و عواطف خود غلبه کنیم. ۶۴- در تمام کارهای خود، قاطعیت و برش داشته باشیم. ۶۵- متربی را در بالا رفتن از نردبان علم و معرفت یاری کنیم. ۶۶- در هنگام تدریس سعی کنیم تمام توجه متربیان را به خود جلب کنیم. ۶۷- فرصت انتقاد از خود را به متربیان بدهیم. ۶۸- از اینکه نسبت به پاسخگوئی به برخی از سؤالات قادر نیستیم، هراس به خود راه ندهیم و به راحتی اقرار کنیم که پاسخ آن را نمی دانیم.
ارسال شده از سروش+: ✅روش های جذاب سازی جلسه(قسمت اول) برای برگزاری یک جلسه نکاتی هست که مربی و سرگروه باید بدانند: 1⃣روحیه و علاقه ی سرگروه به علم آموزی و هدایتگری از جمله این نکات، اجازه بدید نکته ای عرض کنم که به خود شخص سرگروه بر می گردد. حالا شاید شما تعجب بکنید بگید خوب جلسه جلسه ای است که برای نوجوان ها یا جوان ها گرفته می شود و باید شما نکته ای را بگید که فی الواقع مسئله ای را در نوجوان برای ما بازگو بکنه. اما من اولین نکته را از خود سرگروه شروع می کنم چرا که اگر شخص سرگروه فاقد یک سری مزایا باشد جلسه او از جذابیت لازم برخوردار نیست. اولین خصوصیتی که در جذبه جلسه شما کمک می کنه اون روحیه ی شماست و علاقه ی شماست نسبت به علم آموزی و هدایت گری. هر چقدر سر گروه نسبت به علم آموزی و هدایتگری مخاطبین دلسوزتر و عاشقانه تر باشه جلسه او مفید فایده تر است. یک سرگروهی که با خستگی و بی حوصلگی و بی رغبتی میاد مطلب را به مخاطب منتقل می کنه مخاطب را هم بی حوصله می کند. اما اون سرگروهی که با حوصله و با عشق به اون ریزه کاری های مسئله هم دقت می کنه و از هیچ نکته ای برای ارتقای کیفیت جلسه دریغ نمی کنه و غفلت نمی کنه، او می تونه یک سرگروه موفق در اداره جلسه باشه. لذا عشق به علم آموزی و هدایتگری یکی از اون نکاتی است که جلسه شما را جذاب می کنه. 2⃣خلاقیت و ابتکار سرگروه نکته دیگر خلاقیت و ابتکار عمل سرگروه است. سرگروه قبل از جلسه بایستی فضای جلسه، مکان جلسه، زمان برگزاری جلسه را طوری تنظیم بکنه که حالت یکنواختی و بی حوصلگی برای مخاطب را بوجود نیاره. البته این نکته نکته خوبی است، که شما اگر در مسجد جلساتتون را تشکیل می دید یک جایی را مشخص بکنید ویژه گروه خودتون، بگونه ای که وقتی نیرو وارد مسجد می شه چشمش خود به خود به اون سمت بچرخه  ناخودآگاه، چون همیشه شما اونجا جلسه را تشکیل می دید. خوب این از  نظر روانی تأثیر خوبی را می تونه در نیروی شما بگذاره که پابند جلسات شما بشه. اما این مسئله هم در کنار این موضوع قابل تأمل است، که شما از باب تنوع می توانید جلساتتون را حتی در مکانهای دیگر برگزار بکنید، در یک امامزاده ای، در مزار شهدا، حالا بستگی به اون موضوعی داره که شما مطرح می کنید. یک وقت موضوع شما موضوع آشنایی با سیره شهداست، خوب چقدر زیباست که شما این جلسه را در کنار مزار شهدا برگزار کنید. یا یک وقت موضوع شما موضوعِ توسل است، چه نیکوست این جلسه را در کنار امامزاده ای یا حرم امامی حتی برگزار بکنید. تنوع در مکان اینگونه خلاقیت ها باعث بالا رفتن جذبه کلاس می شه. البته خلاقیتها، محدودیت نداره. سرگروهی ممکنه حتی با استفاده از نقاشی، استفاده از بعضی تصاویر، استفاده از بعضی از فیلمها و خیلی مسائل دیگه جذابیت کلاسش را بالا ببره. این خلاقیت سرگروه، در جذابیت کلاس بسیار مؤثر است. نکته دیگر که جذابیت کلاس را بالا می بره استفاده از وسایل کمک آموزشی است، مثل تخته، مثل اسلاید، مثل ویدئو پروژکشن، مثل بعضی مسائل دیگر. که می تونه براحتی بعضی موضوعات را به تصویر بکشه برای مخاطب و ملموس او بکنه و در حافظه مخاطب انها را ماندگارتر بکنه
ارسال شده از سروش+: ⭕روش برخورد با نوجوان و جوان در اردوها جوانان و نوجوانان از ارکان مهم و بسیار حیاتی کشور ما هستند. تلاش برای هدایت صحیح علمی و فرهنگی این آینده ‌سازان، از اصلی ‌ترین تلاش ‌های ممکن است.   در هر جامعه ‌ای برای دستیابی به اهداف والای زندگی و پیشرفت کشور، تلاش هایی صورت می گیرد اما این تلاش ‌ها بر اساس قواعد خاصی است و قانون حد و مرزهایی برای اعمال و رفتار انسان ‌ها در مواجهه با اجتماع تعیین می ‌کند که معمولاً آنها را ارزش و نقطه مقابل آن را ناهنجاری می ‌نامند. در حقیقت این قواعد هستند که به تفکر و رفتار انسان ‌ها نظم داده و آنها را هدایت می کنند.   ذهن و روح جوانان و نوجوانان نیز در این مورد نیازمند هدایت است و این مهم ابتدا بر دوش خانواده و سپس مربیان عزیز تربیتی و اردویی مدارس است. اما مربیان و سرپرستان اردوها باید بدانند که جوانان و نوجوانان در این برهه سنی از زندگی دارای مشکلات خاصی هستند که با مشکلات بزرگسالان و کودکان دارای تفاوت های زیادی است. نوجوانی در حقیقت دوره مشکلات عدیده و غیرقابل پیش بینی است.   لذا با توجه به مقدمه فوق رعایت موارد زیر توسط مربیان عزیز در اردوها در برخورد با نوجوانان و جوانان ضروری است.    - برقراری رابطه دوستانه و عاقلانه: مربیان عزیز باید با مراقبت دوستانه و عاقلانه خود احساس ایمنی و اطمینان را در وجود نوجوان ایجاد می‌کنیم. - شناخت شخصیت نوجوان:  مربیان ضمن شناخت ویژگی‌های دوره نوجوانی نباید هر رفتار ناخوشایندی را غیر طبیعی پنداشته و در مقابل آن عکس ‌العمل نشان دهند. این کار موجب تیرگی روابط و بروز عکس ‌العمل شدید نوجوان می‌انجامد.   - اعتماد سازی: باید بیاموزیم که چگونه حس اعتماد نوجوان را نسبت به خودمان جلب و جذب کنیم، چنانچه اعتماد میان نوجوان و مربیان تربیتی و اردویی کمرنگ شود او برای حل مسائل خود به دیگران مراجعه می‌کند.   - گوش دادن: مربیان باید با نوجوان و جوان به خوبی صحبت نمایند و به سخنان او با علاقه گوش دهند و بدانند که خوب گوش کردن به حرف‌های نوجوان رمز ارتباط موثر با اوست.   - استفاده از روش تغافل: در برخورد با نوجوانان بهتر است از روش تغافل استفاده کرده و وانمود کنیم ما چیزی ندیده و نشنیده ایم. مدام آن ها را بازخواست نکنیم و اجازم دهیم نوجوان همیشه در حالت خوف و رجا بماند.   - راهنمایی، به جای دستور: در برخورد با مسائل نوجوان بهتر است از خودش کمک بگیریم یعنی این واقعیت را بداند که نخستین مسئول حلّ مشکل او، خودش است و برای حل آن باید اقدام نماید و مربیان فقط وظیفه ی راهنمایی او را دارند که از عواقب تصمیم خودش مطلع شود.   - تکیه بر نقاط قوت: با مشاهده ی برخی ضعف‌ها، نوجوان را تحقیر و سرزنش و یا با دیگران مقایسه‌اش نکنند بلکه بیشتر سعی نمایند برای از بین بردن ضعف‌ها، قوتش را تجلی بخشند. - مشورت با نوجوان: نوجوان در اندیشه مستقل شدن است بنابراین مربیان نباید عقاید خود را بر او تحمیل کنند بلکه بایستی او را  تحمل کرده و با مشورت گرفتن از او در امور زندگی و جامعه در کسب استقلال یاریش کنند.   - انتظار به اندازه: با کسب شناخت همه جانبه از نوجوان به اندازه توان و ظرفیت وجودیش از وی انتظار داشته باش.   - آموزش: بهتر است مربیان خصوصا در اردوها که دارای محیطی بازتر در ارتباط دوستانه با نوجوانان است با آنها در مورد دوران بلوغ، دوست‌یابی، حل مساله زندگی، گذراندن اوقات فراغت، برنامه‌ریزی درسی و مواردی از این قبیل با نوجوانان بصورت دوطرفه صحبت کنند.   - تاکید بر محبت و پرهیز از خشونت: ارتباط با نوجوان اگر بر اساس عشق و علاقه و صمیمیت استوار باشد اعتماد به نفس را در او تامین و تضمین می‌نماید و اگر بافشار و خشونت همراه باشد ممکن است موجب اختلال عصبی و دشواری‌های روانی در او شود.   - اجازه خطا کردن به‌ نوجوان بدهیم: نوجوان بایستی بیاموزد که از مشکلات گریزان نباشد بلکه برای حل مشکلاتش به دنبال کشف راه حل باشد و این زمانی است که اجازه خطا کردن را به او بدهیم تا از خطا کردن احساس گناه نکند و بتواند فرصت یافتن راه حل را بیابد.   – ایجاد محیط امن در خانواده : خانواده نقش مهمی در تربیت کودکان دارد و برای نوجوان تکیه گاهی است که می تواند به کمک آن مشکلات خود را حل کند. اختلافات پدر و مادر و برخوردهای نامناسب آنها با یکدیگر و با فرزندان، محیط خانه را ناآرام و ناسالم می سازد. نوجوانی که در چنین محیطی به سر می برد به ناچار تکیه گاه خود را در خارج از محیط خانواده جست و جو می کند و چون بسیار آسیب پذیر است ممکن است که با خطرها و انحرافات زیادی روبه رو شود. نقش مربیان در این مورد بسیار مهم و حیاتی است.
ارسال شده از سروش+: مهارت سخنوری در حلقه‌های تربیتی «بیان مطالب به صورت کلامی»، یکی از مهم‌ترین شیوه‌های رساندن پیام و تربیت دیگران در کار فرهنگی و آموزشی است. سرگروه یا مربی که نتواند آموخته‌ها، اندوخته‌ها و اندیشه‌های خود را به صورت مطلوب، به دیگران منتقل کند، آن دانسته و اندوخته، بی ثمر می‌ماند. کلام، بر دیگران تأثیر می‌گذارد. اگر سخن سرگروه یا مربی ، از ویژگی‌های فنّی و مهارت‌های لازم که در «فنّ خطابه» مطرح است، برخوردار باشد، تأثیر سخن را چند برابر می‌کند، هر کس بتواند سخن خویش را به طور مؤثّر و نافذ، در دل و جان مخاطبان بیشتری بنشاند، موفق‌تر است. در حدیثی، از علی علیه السلام نقل است که: «احسَنُ الْکَلامِ ما زانَهُ حُسْنُ النِّظامِ وَفَهِمَهُ الخاصُّ والعامُّ؛بهترین سخن آن است که نظام نیکو آن را آراسته باشد و خواص و عامه مردم آن را بفهمند.»شناخت این «حسن نظام»، چیزی است که در علم بلاغت و فن خطابه روشن می‌گردد. از این رو، آنچه در این بخش از نظر شما می‌گذرد، نکاتی است که هم به شیوه‌های ایراد سخن در حلقه‌های تربیتی مربوط می‌شود، هم به کیفیّت تنظیم مطلب و هم تمرین‌های عملی و کسب مهارت‌های تجربی؛ به علاوه، از آن جا که معیار فهم و دانش هر کس از روی سخن و کیفیّت بیان او ارزیابی می‌شود، سزاوار است که «آداب سخن گفتنِ» نیک و شایسته را بیاموزیم. به قول سعدی: تا مرد سخن نگفته باشد     عیب و هنرش نهفته باشد و این ترجمه‌ی کلام علوی علیه السلام است که:«المرءُ مخبوءٌ تحتَ لِسانِه» مولوی هم به همین نکته اشاره می‌کند: آدمی مخفی است در زیر زبان     این زبان، پرده است بر درگاه جان چون که بادی پرده را در هم کشید     سرّ صحن خانه شد بر ما پدید کاندر آن خانه، گهر یا گندم است     گنج زر، یا جمله مار و کژدم است یا بر آن گنج است و ماری بر کران     زان که نبود گنجِ زر بی پاسبان ماهیّت سخنوری سخنوری، صرف سخن گفتن در یک جمع نیست، بلکه «برانگیختن» افراد است؛ چه نسبت به انجام یک کار، چه نسبت به باز داشتن از یک عمل. از این رو، در سخنوری چنان باید سخن گفت که مستمعان برانگیخته شوند و دارای انگیزه‌ی «عمل» یا «ترک عمل» شوند. به همین دلیل است که سخنوری یک «هنر» است و ویژگی‌های خاصّی را می‌طلبد. مثلاً، باید چنان سخن گفت که شنوندگان، برای جهاد، انفاق، کار، تحصیل، خدمتگزاری و ایثار برانگیخته شوند، یا از اموری همچون گناه، تنبلی، ترس و عقب نشینی، دنیاگرایی و حرص، تکبّر و خودبرتربینی، و ... دست بکشند. این در سایه‌ی تأثیر پذیری روحی شنوندگان و تأثیر گذاری نیرومند گوینده در دل و جان شنونده است و «هزار نکته‌ی باریک‌تر ز مو این جاست.» برانگیخته‌ها، یا بر اساس «مهر» و «محبّت»است، یا بر پایه‌ی «کین» و «نفرت»؛ یعنی، یا باید در دل طرف، شادی، عشق، امید و مهربانی آفرید، تا تحریک به عمل شود، یا باید سردی، افسردگی و ناخوشایندی پدید آورد، تا ترک کند. آنچه در این مسأله به «گوینده» کمک می‌کند، عبارتست از: ـ عامل درونی شورانگیزی . ـ روش تدریجی در برانگیختن مخاطب . ـ موقع شناسی زمانی و مکانی . ـ نکته سنجی و دقّت در ویژگی‌های شنوندگان . ـ تناسب میزان انگیزش با موضوع . ـ طبیعی بودن شورانگیزی، و تصنّعی نبودن آن
👇 هر سرگروه برای این که بتواند موفق باشید باید سه اصل ، و را رعایت کند. 🔹 یعنی با اطلاعات زیاد وکامل وارد حلقه شود . 🔹 یعنی شناخت درست از اطلاعات و مسائل روز داشته باشد و بتواند مطالب را به درستی تحلیل کند. 🔹 یعنی اطلاعات خود رابا روشی مناسب به افراد گروه منتقل کند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 🆔 @Salehin_razavi