‏‏‏#حدیث_تربیتی 🔰 #امام_باقر علیه السلام فرمودند: 🔻نَحْنُ نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِالصَّوْمِ إِذَا كَانُوا بَنِي سَبْعِ سِنِينَ بِمَا أَطَاقُوا مِنْ صِيَامِ الْيَوْمِ إِنْ كَانَ إِلَى نِصْفِ النَّهَارِ أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ أَوْ أَقَلَّ فَإِذَا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ أَفْطَرُوا حَتَّى يَتَعَوَّدُوا الصَّوْمَ وَ يُطِيقُوهُ فَمُرُوا صِبْيَانَكُمْ إِذَا كَانُوا بَنِي تِسْعِ سِنِينَ بِالصَّوْمِ مَا اسْتَطَاعُوا مِنْ صِيَامِ الْيَوْمِ فَإِذَا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ أَفْطَرُوا🔺 📌هنگامی که کودکان ما هفت ساله شدند، به آنان دستور می دهیم که در حد توان خود و تا نیمه روز و یا اندکی کمتر و بیشتر از آن روزه بگیرند. و هرگاه که تشنگی و گرسنگی به آنان فشار آورد، روزه‌ خود را باز کنند، تا کودکان به گرفتن روزه کامل عادت کرده و توانشان افزایش یابد. شما(شیعیان) نیز فرزندان خود را از نه سالگی عادت دهید که این‌گونه روزه بگیرند و هرگاه تشنگی آنها را بی‌تاب نمود، روزه خود را باز کنند. 📚الکافی، ج 3، ص 409، ح 1