#استادصمدی‌آملی #ملائکه‌ناصرالحسین‌درانتظارنصرت‌صاحب‌الزمان #برگرفته‌ازجلسه‌سخنرانی‌شب‌هشتم‌محرم‌سال‌98 👈 ما در دعای شریف سلامتی حضرت بقیة الله هم که به لطف الهی و به برکت انقلاب و خون مقدس شهیدانمان این جمله را دائماً بدان متلبّسیم که: « أللهم کن لولیّک الحجّة بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه السّاعة و فی کلّ ساعة » برای این بزرگوار از خدای متعال درخواست می کنیم که برای ولیّ اش، « ولیّاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و عیناً» ولیّ او باشد؛ قائد و جلودار او باشد؛ حافظ او باشد؛ من جمله از این عبارات لفظ ناصر است؛ کمک کار او باشد و دلیل و چشم و راهنمای او هم باشد که تا حضرت بقیّة الله ظاهر بشوند و در روی زمین اسکان بگیرند و در زمین هم بصورت یک مدت طولانی بهره ببرند. « تُسکِنَهُ في الأرض و تمتِّعَهُ » بصورت یک امر طولانی. این فرشته ها هم در محضر مبارک قبر ابی عبدالله می مانند. قرار بود که آنها در این عصر یعنی در کربلا و تشریف فرمایی امام حسین به کربلا اینها توفیق پیدا بکنند بعنوان ناصر و کمک کار امام در زمان خودشان باشند چون به هر حال امام کاملی مثل امام حسین، حجة اللهی است که همه ی ماسوی الله به او نیازمندند. بزرگترین توفیق هم نصیب همین تعداد اندک هفتاد و دو نفر - که حالا معروف شده شهدای کربلا هفتاد و دو نفرند - حالا یا بیشتر، چقدر بیشتر؟ نصیب اینها شد که به مقام ناصریّت حضرت ابی عبدالله مشرّف شدند. اینها شده اند جزو انصار آقا. انصار هم که جمع ناصر است به معنای کمک کار. این فرشته ها توفیق نیافتند بتوانند روز عاشورا جزو انصار آقا قرار بگیرند؛ اگر هم می آمدند و واقعاً جزو انصار آقا قرار می گرفتند بحث شهادت آقا هم منقضی می شد و منتفی می شد. حالا چه سرّی بود که اینها نتوانستند توفیق پیدا بکنند به مقام نصرت امام حسین علیه الصلوة و السلام دست پیدا کنند؟ مانع کار چه بود از جنبه ی نظام تکوینی؟ و چطور اینها در کدام رتبه ای هستند که نتوانستند خودشان را صبح عاشورا به کربلا برسانند یا شب عاشورا اقلاً به کربلا بیایند؟ یا لااقل بعد از شهادت اصحاب و بنی هاشم، بتوانند قبل از شهادت ابی عبدالله خودشان را برسانند که مانع شهادت بشوند. به هر حال اینها همه سوالات علمی است که در این مسیر مطرح است باید به اینها جواب داده بشود از جنبه ی علمی باید چجور حل کرد؟ این ملائکه در چه مقدار از سعه ی وجودی بودند که نتوانستند ادراک کنند زمان قبل از شهادت حضرت را که بیایند کمک بکنند؛ نصرت بدهند به آقا و آقا شهید نشود. حالا که آمدند در نزد قبرش می مانند، آنقدر که « طاف یکونون من انصاره » تا بتوانند از انصار آقا قرار بگیرند، از آن مصادیق « ولیّاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و عیناً » باشند. اینها اگر چه در کربلا توفیق نداشتند که بیایند قبل از شهادت مانع شهادت ابی عبدالله علیه الصلوة و السلام بشوند، ولی در زمان ظهور حضرت بقیّة الله به محضر حضرتش مشرّف می شوند و ذیل این دعا را برای حضرتش برآورده می کنند که آن بزرگوار بتواند: « حتّی تسکنه أرضک طوعاً » بصورت طوع و رغبت در زمین الهی اسکان پیدا بکند، « و تمتّعه فیها طویلاً» خدای متعال هم او را در زمین بصورت یک مدت طولانی بهره مندش بفرماید. که این عرض را قبلاً هم در جلسات به عرض رساندیم اما الآن مقصود از استناد به این جمله ی شریفه ی دعا به جهت اینست که برای فهم این فرشته هایی که بصورت چهار هزار از ملائکه ی آسمانی آمدند در یاری ابی عبدالله و موفق نشدند و بنا دارند روی قبر آن بزرگوار آنقدر بمانند تا قائم قیام کند: « أن یقومَ القائم فیکونون من أنصاره» تا بتوانند به عنوان انصار آقا واقع بشوند، مطلوب آنها اینست که جزو انصار بشوند، بتوانند به آقا کمک بکنند؛ چون هر حاکمی، هر ولیّ ای نیازمند به کمک و یاری کسانی دارد که در اجتماع در تحت ولایت او دارند زندگی می کنند. ✍🏼 #پیاده_شده_از_فایل_صوتی __________________ ⛔️ هرگونه نشر و کپی بدون ذکر نام کانال جایز نمی باشد. ◀️کانال نجم الدین🔰🔰 @samad10001 http://eitaa.com/joinchat/616366083Cbe84eb6ec0