این چند ثانیه ای که کوادکوپترهای اسرائیلی از شهید سنوار فیلم گرفتند را که تماشا میکنم، هیچ چیز عادی نیست. مردی نشسته میان خرابه هایی که هر چند ویران، اما همچنان مستحکم ایستاده. مرد زخمی ست ولی همچنان چهره اش را با کوفیه پوشانده تا دشمن نفهمد که صاحب این بدن، فرماندهِ حماس است. تا نبیند که زمین خوردنش دل یک یهودی را شاد میکند. پر واضح است که درد میکشد و درست لحظه ای که میبیند یک دوربین آمده تا از رنج کشیدنش تصویربرداری کند، آخرین نای بدنش را جمع میکند و با بدوی ترین سلاحی که نزدیکش است، با آن چوب خوش بخت که سرنوشتش مبارزه برای آزادی قدس بوده، ضربه میزند به سمت دوربین، ضربه میزند به اعراب مسلمانی که چشم در برابر ظلم بستند تا یهود خنجر به دست، کاری به کارشان نداشته باشد. من گمان میکنم این یک تکه چوب، از جنس همان چوب هایی ست که در قلعه ی خیبر را با آن ساخته بودند. گمان میکنم در فریم های این تصویر، یک جایی هست که شهید سنوار کنار میرود. مولا ظهور میکند و حالا نوبت آن است تا خیبری دیگر تکرار شود. شیعه این چنین صادر میشود به جهان چرا که مرام ما، ماندن برای باورها تا لحظه ای ست که امیرالمومنین بیاید و روح مان را به جهانی دیگر ببرد. سلام ما را به مولایمان برسان شهید عزیز قدس #یحیی_سنوار #وعده_صادق ┄┄┅┅┅❅🇮🇷❅┅┅┅┄┄ 🌱 @Samed_org