مؤمن کسی نیست که به خدا باور دارد. مؤمن کسی است که در خدا میآرامد، خدا آرامگر قلب اوست و به تعبیرِ مولانا، دلارام او. «در آدمی، عشقی و دردی و طلبی و خارخاری و تقاضایی هست که اگر صدهزار عالَم مُلکِ او شود، او نیاساید و آرام نیابد. این خلق به تفصیل در هر پیشهای و حِرفَتی، صنعتی و منصبی و تحصیل نجوم و طبّ و غیر ذلک میکنند و هیچ آرام نمیگیرند، زیرا آنچه مقصود است به دست نیامده است. آخِر، معشوق را «دلارام» میگویند، یعنی که دل به وی آرام گیرد. پس به غیر، چون آرام و قرار گیرد؟»(فیه ما فیه) تجربه و دریافت مولانا این بود که بیقراری جان آدمی از نوع و سرشتی است که تنها با خداوند چاره میشود. و مؤمن کسی است که آگاه از بیقراری جانِ خویش، چاره را در خداوند یافته است.
هدایت شده از البَلاءُلِلْوِلاء🇵🇸
📌اعمال روز جمعه:
_غسل جمعه
_شستن سر با ختمی
_پوشیدن لباس تمیز و خوشبو
_خواندن دعای ندبه
_کوتاه کردن ناخن ها
(به ترتیبی که در روایت آمده)
_خوردن انار ناشتا
_صدقه دادن
_زیاد صلوات فرستادن
_استغفار عصر جمعه
_آموختن مسائل دینی
_زیارت اهل قبور
_خواندن دعای سمات
اینجوری هم نیست که از سر شب
بشینی پای قرآن و دعا و از فرداش
هیچ حرکتی انجام ندی و منتظر
معجزه باشی!!!
آدم باید تصمیم بگیره تقدیرش رو عوض بکنه
«إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ»