eitaa logo
محتوای ثامن پیربکران
117 دنبال‌کننده
12.9هزار عکس
11.2هزار ویدیو
909 فایل
این کانال مخصوص جهادگران تبیین است
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 🇮🇷 کانال رسمی حامد سبزی پور 🇮🇷
💠 *احسان به والدین، پس از خداپرستى، حکم مؤکد الهى است* *«وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ اِيّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا» (اسراء ۲۳)* *ترجمه «و پروردگارت حكم قطعى كرد كه جز او را نپرستيد و به پدر و مادر (خود) نيكى كنيد»* 🔹️«قضاء» در این آیه به معناى تکلیف حتمىِ منجز و مؤکد است. بالاترین تکلیفى که یک انسان دارد، پرستش خدا است و تعبیر «قضى»، که نه تعبیر «امر» و نه هیچ تعبیر دیگرى به پای آن نمى‌رسد، گویاى این اهمیت است. سپس به دنبال آن مى‌فرماید: وَبِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا یعنى با همان تعبیر «قضى» که فرمان به پرستش خدا داده بود، با همان تعبیر مؤکد و محکم، احسان به پدر و مادر را فرمان مى‌دهد و این نشان مى‌دهد که احسان به والدین، پس از خداپرستى، مورد فرمان و حکم مؤکد الهى است. آن‌چه را درباره آیه بالا گفتیم، سیره عمومىِ قرآن است. از این‌رو، در آیه‌هاى دیگر قرآن نیز پیوسته، احسان به پدر و مادر، پس از امر به خداپرستى و نهى از شرک، از مهم‌ترین وظایف اسلامى شمرده شده است؛ اما آیه مورد بحث، از ویژگى‌هایى برخوردار است و نسبت به این مسئله، تأکید بیش‌ترى دارد. 📖اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۵۸ 📝ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی 🌙 @mesbahyazdi_ir
هدایت شده از 🇮🇷 کانال رسمی حامد سبزی پور 🇮🇷
MESBAHYAZDI.IR: 💠 *ناتوانی عوامل مادی در تألیف قلوب مؤمنان* *«وَاَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ اَنْفَقْتَ ما فى اْلاَرْضِ جَمِیعاً ما اَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلكِنَّ‌اللَّهَ اَلَّفَ بَيْنَهُمْ اِنَّهُ عَزِیزٌ حَكِیم» (انفال ۶۳)* *ترجمه: « و ميان دل هاى آنها الفت افكند، كه اگر همۀ آنچه را در روى زمين است خرج مى كردى نمى توانستى ميان دل هايشان الفت افكنى و لكن خداوند ميانشان الفت افكند، كه همانا او مقتدر غالب و داراى حكمت است»* 🔹این آیه، خطاب به پیغمبر اکرم مى‌فرماید که اگر تو همه دارایى‌هاى روى زمین را در اختیار مى‌داشتى و همه را صرف مى‌کردى، نمى‌توانستى اقوام مختلف عرب را با هم مهربان کنى؛ اما خداى متعال با نعمت اسلام، دل‌هاى ایشان را به هم نزدیک و آنان را با هم مهربان کرد؛ یعنى صرف‌نظر از این عامل الهى، که یک عامل معنوى و حاکم بر دل‌هاى مردم است، اگر تو مى‌خواستى همه دارایى‌هاى روى زمین را به کار گیرى تا آنان با هم انس بگیرند، در این کار موفق نمى‌شدى. 🔸پس وحدت و همبستگىِ مردم مسلمان با هم، نعمت بزرگى است که در سایه اسلام و ایمان به خدا به وجود آمده و ارزش آن از همه نعمت‌هاى مادى بیش‌تر است؛ زیرا همه اموال روى زمین اگر یک‌جا صرف مى‌شد که تنها بین طوایف عرب دوستى برقرار شود، سودى نداشت؛ اما اکنون، همه مسلمانان، اعم از عرب و غیرعرب، در سایه اسلام و بدون صرف مال، با هم انس پیدا کرده‌اند که این انس و محبت متقابل، براى تأمین مصالح مادى و معنوى این جامعه، بسیار مؤثر و ارزش آن از همه نعمت‌هاى مادى بالاتر است. 📖اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۱۰۵ 📝ترجمه آیه از آیت الله مشکینی 🌙 @mesbahyazdi_ir MESBAHYAZDI.IR: 💠 *تنها دوستی پایدار، دوستی بر محور ایمان است «وَ قالَ اِنَّما اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ اَوْثاناً مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فى الْحَیوةِ الدُّنْیا...» (عنکبوت ۲۵) ترجمه: «و (ابراهيم) گفت: جز اين نيست كه شما غير از خداوند بت‌هايى برگرفته ايد تا مايۀ دوستى در ميانتان در زندگى دنيا باشد...»* 🔹ابراهیم به بت‌پرستان مى‌گفت: این که بت‌پرستى در جامعه شما رواج پیدا کرده، نه به خاطر این است که آن را آیین حقیقى تلقى کرده و با پژوهش و تحقیق، بت‌پرستى را برگزیده و به آن واقعاً اعتقاد دارید، بلکه شما منافع مادى مشترک دارید و بت‌پرستى را محور قرار داده‌اید تا منافع مادىِ زندگى شما تأمین شود. چنین وحدتى، هر چند مصالح زندگىِ مادى را تأمین مى‌کند، اما از نظر معنوى و اخلاقى ارزشى ندارد. 🔶ارزش همبستگى‌هاى اجتماعى، وابسته به این است که به دنبال هدف صحیح به وجود بیایند و براى تأمین مصالح معنوى مشترک مفید باشند. در غیر این صورت، هرچند از جهت مادى مفید باشند، اما به لحاظ معنوى زیانبار است و پشیمانى مى‌آورد. از این رو، خداوند مى‌فرماید: بسیارى از کسانى که در این جهان دوست یکدیگرند و با هم روابط صمیمى دارند، در روز قیامت دشمن هم خواهند بود و از آن‌جا که در قیامت، دیگر منافع مادى کارساز نیست و مى‌فهمند همان دوستان سبب عذاب ایشان شده‌اند، آرزو مى‌کنند که اى کاش با آنان دوست نمى‌شدند. تنها دوستىِ پایدارى که در قیامت هم مفید است، دوستى بر محور ایمان و تقوا است. 📖اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۱۰۷ 📝ترجمه آیه از آیت الله مشکینی 🌙 @mesbahyazdi_ir
MESBAHYAZDI.IR: افشا نخواهد شد! 🔸️اگر امام دوازدهم هم مثل سایر ائمه در میان مردم حضور پیدا مى‌‌كرد، همان سرنوشتى را داشت كه پدرانش داشتند. زمان تفاوتى نكرده بود و شاید بدتر هم بود. این بود كه خداوند متعال از باب رحمت واسعه‌‌اش، وجود او را براى روزگارى كه مردم صلاحیت امامت او را پیدا كنند، ذخیره كرد. 🔸️این پیش‌بینى شده بود كه مردم در اثر سختی‌هایی كه در طول قرن‌ها مى‌‌كشند، به هر درى مى‌‌زنند و دنبال هر صدایى راه مى‌‌افتند؛ ولى بالاخره سرشان به سنگ مى‌‌خورد و از همه راه‌ها ناامید مى‌‌شوند. 🔸️آن‌وقت است كه دیگر آمادگى پیدا مى‌‌كنند تا این‌كه نداى داعى الهى را پاسخ بگویند و حكومت او را بپذیرند، آن‌وقت است كه حضرت تشریف خواهند آورد؛ اما كِى؟ خود این رازى است كه هیچ‌گاه افشا نشده و نخواهد شد. ۱۴۸۳/۰۷/۰۸ 📱 @mesbahyazdi_ir MESBAHYAZDI.IR: ألا إنَّ اولِیاءَ اللَّهِ لا خَوفٌ عَلَیهِم ولا هُم یحزَنون الَّذینَ ءامَنوا وكانوا یتَّقون. (یونس،۱۰،۱۱) ترجمه: آگاه باشید که دوستان خدا، نه بیمی بر آنهاست و نه اندوهگین می‎شوند؛* آنان که ایمان آوردند و پرهیزگاری می‎کردند. 🕋 | همه چیز حساب دارد 🔸️آدمیزاد در زندگیش همیشه نگران آینده‏ اش است؛ از آن جهت كه عوامل ناخواسته‏ و نسنجیده ‏اى، باعثی شود كه سعادتش به خطر بیفتد. اولیاءالله جورى هستند كه از این چیزها نمی ترسند. اولیاءالله می دانند كه این چیزهاى عالم اتفاقى نیست. همه چیز حساب دارد. این مسائلى كه اتفاق مى ‏افتد، یا وسیله امتحان است براى این -كه انسان- ها وظیفه خودشان را انجام دهند یا موجب تكفیر سیئات است. گناهانى كرده¬اند، عقوبتش را در دنیا می بینند و از عذاب ابدى نجات پیدا می کنند. به هر حال، به تعبیر حكما، عالم دارای نظام احسن است؛ بی حساب و ‏كتاب نیست. ۱۳۸۱/۰۶/۲۰ 📱 @mesbahyazdi_ir
🕋 | «پناه به خدا در لحظات خطر» آیه: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَاناً وَ عَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُون» (انفال، آیه ۲) ترجمه: مؤمنان، فقط كسانى هستند كه چون ياد خدا شود، دل‌هايشان ترسان مى ‌شود، و هنگامى كه آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان مى ‌افزايد، و بر پروردگارشان توكل مى ‌كنند. ✅️نکته: 🔸️آنان که همواره مراقب خود هستند و پروای خدا را دارند، برای خداوند و احکام او حریم قائل اند و با دقت مراقب انجام وظیفه بندگی اند، در لحظات خطر به پناه می برند و از او یاری می جویند. این گروه آرام آرام دارای قلبی خاشع و مطیع در برابر خداوند می شوند و پس از مدتی کوتاه با عنایات ویژه الهی، عشق به پروردگار در جانشان ریشه می دواند. 🔸️وقتی بنده دل داده مولا شد، با شنیدن نام مقدس او قلبش به تپش می افتد و تمام توجهش به او معطوف می شود. همچون ابراهیم خلیل (علیه السلام) برای شنیدن نام خدا، تمام سرمایه اش را فدا می کند تا بار دیگر نام دوست و خلیلش، صفابخش جانش باشد. 🔸️شرط سالم ماندن در مسیر صحیح، همیشگی و توجه دائمی به خداوند است. بزرگ ترین آفت این مقام و بی توجهی است. 📚 برگرفته از کتاب صهبای حضور، صص ۳۲۳-۳۲ 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀در این شبها ی پر اهمیت وپر ارزش قدر مارا از دعای خیر خودتان بی نصیب نکنید