eitaa logo
محتوای ثامن پیربکران
126 دنبال‌کننده
10.5هزار عکس
8.8هزار ویدیو
853 فایل
این کانال مخصوص جهادگران تبیین است
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 / اکسیر امیدبخش زندگی 👈ایمان به مهدی موعود و انتظار فرج چه نقشی در زندگی  فردی و اجتماعی دارد؟ 🔹مفهوم «انتظار فرج»، یکی از بنیادی ترین مفاهیم دینی است. در طول تاریخ، ملت های منتظر فرج و معتقد به وجود حضرت صاحب الزمان  موفق بوده و از بن بست های زندگیِ فردی و اجتماعی یک به یک عبور کرده اند. حال سوال اساسی این است که، «انتظار فرج» دارای چه معنا، مفهوم و ابعادی است که چنین نیروی امیدوار کننده و قدرت پیشرفت دهنده ای دارد؟ 🔹انتظار، کلیدواژه فهم دین 🔹«مسئله‌ی انتظار ... از آن کلیدواژه‌های اصلی فهم دین و حرکت اساسی و عمومی و اجتماعی امت اسلامی به سمت اهداف والای اسلام است.» ۱۳۹۰/۴/۱۸ این واژه بنیادین، دارای معنای تمدن سازانه است؛ زیرا «انتظار فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌یی است.» ۱۳۸۴/۶/۲۹ یک معنای «انتظار، انتظارِ فرجِ نهایی است.» ۱۳۸۴/۶/۲۹ «یعنی انتظار فرج حضرت ولیّ‌عصر؛ این یک مصداق از انتظار فرج است.»۱۳۹۹/۱/۲۱ «یعنی این آینده حتمی و قطعی است؛ بخصوص انتظارِ یک موجود حىّ و حاضر.» ۱۳۹۰/۴/۱۸ «لیکن انتظار فرج مصداق‌های دیگر هم دارد. وقتی به ما می‌گویند منتظر فرج باشید، فقط این نیست که منتظر فرج نهایی باشید، بلکه معنایش این است که هر بن‌بستی قابل گشوده شدن است.» ۱۳۸۴/۶/۲۹ به عبارت بهتر «وقتی در نهایتِ زندگیِ انسان، در مقابله‌ی با این‌همه حرکت ظالمانه و ستمگرانه، خورشیدِ فرج ظهور خواهد کرد، پس در بن‌بست‌های جاری زندگی هم همین فرج متوقَّع و مورد انتظار است.» ۱۳۸۴/۶/۲۹ 🔹ابعاد مفهوم انتظار 🔹بر اساس این مفهوم گسترده، انتظار دارای ابعاد مهمی است که آگاهی از آن، وظیفه انسان را در زندگی بهتر روشن میکند. «یک بُعد، این است که انتظار به معنای قانع نشدن به وضع موجود است. «انتظار داریم»، یعنی هرچه خیر و عملِ خوب انجام دادیم و به وجود آمده، کم و غیرکافی است و منتظریم، تا ظرفیت نیکیِ عالم پُر بشود.» ۱۳۶۹/۱۲/۱۱ به عبارت دیگر «انتظار یعنی قانع نشدن، قبول نکردن وضع موجودِ زندگی انسان و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب.» ۱۳۸۷/۵/۲۷ «یک بُعد دیگر از ابعاد انتظار، دلگرمی مؤمنین نسبت به آینده است.» ۱۳۶۹/۱۲/۱۱ «انتظار یعنی اعتقاد به اینکه یک آینده‌ی قطعی‌ای وجود دارد.» ۱۳۹۹/۱/۲۱ «انتظار یعنی این آینده حتمی و قطعی است؛ بخصوص انتظارِ یک موجود حىّ و حاضر.» ۱۳۹۰/۴/۱