🔔گنج قناعت #نهج_البلاغه 🔅لا كنزَ أغنى من القناعة 🌸هيچ گنجى غنى تر از قناعت نيست. 📚#حکمت ۳۷۱ 🔴مايه اعتلاى اسلام #نهج_البلاغه 🔅 ... الجهاد فى سبيله، فإنه ذروة الاسلام 💠جهاد در راه حق مايه اعتلاى اسلام است. 📚#خطبه ۱۱۰ ............🌹یا ؏ــلے🌹 ........... #شرح_نامه ۳۱ نهج البلاغه 📌قسمت ۴۸ ❣امام عليه السلام در ادامه به چهار فضيلت ديگر اشاره و فرزند دلبندش امام حسن مجتبى عليه السلام را به آن توصيه مى کند. 🔻نخست مى فرمايد: ✨وَاعْلَمْ أَنَّ الاِْعْجَابَ ضِدُّ الصَّوَابِ، وَآفَةُ الاَْلْبَابِ 💠(پسرم) بدان که خودپسندى و غرور، ضد راستى و درست انديشى و آفت عقل هاست»; ✍اشاره به اينکه انسانِ خودپسند، حقايق را درباره خويش و ديگران درک نمى کند و اين صفت زشت، حجابى بر عقل او مى افکند تا آنجا که عيوب خويش را صفات برجسته و نقص ها را کمال مى بيند و گاه يک عمر در اين خطا و اشتباه بزرگ باقى مى ماند و با همان حال از دنيا مى رود. 📝ادامه دارد...... #نهج_البلاغه 🔅وَ حَسُنَتْ خَلِیقَتُهُ 🔹و خوشا به حال کسى که اخلاق او نیکو است» 📚#حکمت_123 🌼شگفتی های آفرینش #نهج_البلاغه 💠خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید، بدون نیاز به فکر و اندیشه ای، یا استفاده از تجربه ای، بی آن که حرکتی ایجاد کند و یا تصمیمی مضطرب در او راه داشته باشد. برای پدید آمدن موجودات، وقت مناسبی قرار داد، و موجودات گوناگون را هماهنگ کرد و در هر کدام، غریزه ی خاصّ خودش را قرار داد و غرایز را همراه آنان گردانید. 📚 #خطبه_1 ┄┄═✧❁🍁🌸🍁❁✧┅┄ 🔔اين گونه بايد خدا را شناخت❗️ #نهج_البلاغه 🌸الَّذِي صَدَقَ فِي مِيعَادِهِ، وَ ارْتَفَعَ عَنْ ظُلْمِ عِبَادِهِ، وَ قَامَ بِالْقِسْطِ فِي خَلْقِهِ، وَ عَدَلَ عَلَيْهِمْ فِي حُکْمِهِ 💠«خدا در وعده های خود راستگو ، و برتر از آن است که بر بندگان ستم روا دارد ، میان مخلوقات به عدل و داد رفتار کرد، و در اجرای احکام عادلانه فرمان داد. 📚 #خطبه_185 https://eitaa.com/samtekhodababaali

#نهج_البلاغه 💥وَأَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ 💠(خوشا به حال) کسى که اموال اضافى خود را در راه خدا انفاق مى کند. 📚#حکمت_123 💢امام علی علیه السلام و پرداخت کیسه اشرفی به مرد تاجر 🔆«ابراهیم بن مهران گفت: در شهر کوفه تاجری بود به نام ابو جعفر و در کسب [و کارش]، روش بسیار پسندیده ای داشت؛ تجارت او آمیخته به اغراض مادّی و ازدیاد ثروت نبود؛ بلکه بیشتر توجّه به خشنودی و رضایت خدا داشت. هر گاه یکی از سادات، چیزی از او به قرض می خواست، هیچ گونه عذر و بهانه ای نمی آورد و به او می داد و به غلامش می گفت: بنویس علی بن ابی طالب(علیه السلام) فلان مبلغ قرض کرده و آن نوشته را به همان حال می گذاشت. مدّت زیادی بر این روش گذرانید تا ورشکسته شد و سرمایه خود را از دست داد. روزی غلام خود را گفت: دفتر حساب را بیاور و هر یک از مدیونین که فوت شده اند، نام آنها را از دفتر محو کن!؛ ولی از کسانی که زنده بودند، دستور داد مطالبه نماید. این کار هم جبران ورشکستگی او را نکرد. یک روز بر در منزل نشسته بود، مردی رد شد و از روی تمسخر گفت: چه کردی با کسی که همیشه به نام او قرض می دادی و دل خوش کرده بودی که نامش را در دفتر می نویسی [منظورش امیرمؤمنان، علی بن ابی طالب(علیه السلام) بود]؟ تاجر از این سرزنش، اندوهگین شد و با همان اندوه، روز را شب کرد؛ شب در خواب حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم.و امام حسن و امام حسین را دید؛ حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم به امام حسن فرمود: پدرت کجاست؟ حضرت علی علیه السلام عرض کرد: من در خدمت شمایم! فرمود: چرا طلب این مرد را ادا نمی کنی؟ حضرت عرض کرد: اکنون آمده ام در خدمت شما بپردازم و کیسه سفیدی محتوی هزار اشرفی به او داد و فرمود: بگیر این حقّ تو است و از گرفتن خودداری مکن! بعد از این هر یک از فرزندان من قرض خواست به او بده، دیگر مستمند و فقیر نخواهی شد! ابو جعفر از خواب بیدار شد؛ دید کیسه ای که در دست دارد؛ آن را برداشت و به زوجه خود نشان داد؛ زنش ابتدا باور نکرد، گفت: اگر حیله ای به کار برده ای و با این وسیله می خواهی در حقوق مردم مسامحه کنی از خدا بترس و نیرنگ و تزویر را ترک کن! تاجر جریان خواب خود را شرح داد. زن گفت: اگر به راستی خواب دیده ای و حقیقت دارد، آن دفتر را نشان بده؛ چون دفتر را بررسی کردند، معلوم گردید هر جا قرض به نام علی بن ابی طالب(علیه السلام) بوده، مبلغ آن محو و ناپدید شده است 📘الروضة فی فضائل أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب(علیه السلام)، ابن شاذان قمی، أبو الفضل شاذان بن جبرئیل، محقق / مصحح: شکرچی، علی، مکتبة الأمین، قم، 1423 ق، چاپ اول، ص 27. #نهج_البلاغه 💥وَ جُنَّةً لِمَنِ اسْتَلاَْمَ، وَ عِلْماً لِمَنْ وَعَى، وَ حَدِيثاً لِمَنْ رَوَى، وَ حُکْماً لِمَنْ قَضَى 🌺قرآن سپر نگهدارنده است برای آنکس که با آن خود را بپوشاند دانش کسی است که آن رابه خاطر بسپاردحدیث کسی است که ازآن روایت کندفرمان کسی است که با آن قضاوت کند 📚#خطبه_198 https://eitaa.com/samtekhodababaali

#خوشا_به_حال_کسی_که.... ❤️امام علی علیه‌السلام: 🌟طُوبَي لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ وَ طَابَ كَسْبُهُ وَ صَلَحَتْ سَرِيـرَتُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيــقَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَ أَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ وَ عَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ وَ وَسِعَتْهُ السُّنَّةُ وَ لَمْ يُنْسَبْ إلَي الْبِدْعَةِ . 💠خوشا به حال آن كس كه خود را كوچك شمرد، و كسب و كار او پاكيزه است، و جـانش پـاك، و اخـلاقش نيكوست، كه مازاد بر مصـرف زنـدگي را در راه خـدا بخشش كند، و زبان را از زيـاده گـويي باز دارد و آزار او به مردم نرسد ، و سـنت پيامبر (ص) او را كفايت كرده، بدعتي در دين خــــــــــدا نــــــــــمي گـــــــــذارد. 📘#حکمت_123 #شرح_نامه۳۱ نهج‌البلاغه 📌قسمت۱۰۹ ❣امام علی علیه‌السلام در ادامه قسمت قبل می فرمایید ✨وَإِيَّاکَ أَنْ تَضَعَ ذَلِکَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ، أَوْ أَنْ تَفْعَلَهُ بِغَيْرِ أَهْلِهِ 💠اما بر حذر باش از اينکه اين کار را در غير محلش قرار دهى يا درباره کسى که اهليت ندارد به کار بندى ✍تفاوت جمله «وَإِيَّاکَ أَنْ تَضَعَ ...» و جمله «أَوْ أَنْ تَفْعَلَهُ ...» در اين است که جمله دوم به افراد نااهل و لجوج و کينه توز اشاره دارد که نيکى در برابر بدى آنها سبب جرأت و جسارتشان مى شود و مانند «ترحم بر پلنگ تيز دندان» است; ولى جمله اوّل ناظر به کسانى است که چنين حالتى ندارند; اما نيکى هاى مکرر در برابر بى مهرى هاى آنها چه بسا سبب اشتباهشان مى شود و خيال مى کنند کار خوبى انجام داده اند ✔️تعبير به «احْمِلْ» در آغاز اين توصيه اشاره به اين است که خوبى کردن در برابر بدى گرچه براى انسان مشکل است; ولى بايد آن را بر خود تحميل کرد 📝ادامه دارد.. https://eitaa.com/samtekhodababaali ┏━━━🍃🌹🍃━━━┓

#نهج_البلاغه 📿وَطَابَ کَسْبُهُ 🟤و خوشا به حال کسى که کسب و کار او پاک و حلال باشد ✍مى دانیم یکى از عوامل موفقیت و نشاط عبادت و استجابت دعا کسب حلال است تا آنجا که در کتاب شریف کافى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: «مَنْ سَرَّهُ أنْ یُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ فَلْیَطِبْ مَکْسَبَهُ; کسى که خوشحال مى شود از این که دعایش مستجاب گردد باید کسب خود را پاک و حلال کند». 📘#حکمت_123 #نهج_البلاغه ▫️وَکَمْ مِنْ عَقْل أَسِیر تَحْتَ هَوَى أَمِیر 🟤چه بسا عقل ها که در چنگالِ هوا و هوس هاى حاکم بر آنها اسیرند ✍مى دانیم خداوند دو نیرو به انسان بخشیده است: یکى نیروى عقل که خوب و بد را با آن تشخیص مى دهد و راه و چاه را مى شناسد و دیگرى انگیزه هاى مختلف نفسانى است که آن هم در حد اعتدال براى بقاى انسان ضرورى است; خواه علائق جنسى باشد یا علاقه به مال و ثروت و مقام و قدرت; اما هنگامى که این انگیزه ها طغیان کنند و به صورت هوا و هوس سرکش درآیند، عقل را در چنگال اسارت خود مى گیرند به گونه اى که گاه از تشخیص واضح ترین مسائل باز مى ماند و گاه دست به کارهایى مى زند که یک عمر باید جریمه و کفاره آن را بپردازد. 📘#حکمت_211 https://eitaa.com/samtekhodahobekhoda